Lange and Eggert (2014) also critic

Lange and Eggert (2014) also criticised Hagger and
Chatzisarantis’s (2013) findings on the basis of an ‘incredibility index’
analysis that contrasts number of statistically significant findings
in reported studies against total power of the reported studies. Their
analysis showed that the probability of not obtaining a pattern of
results as reported by Hagger and Chatzisarantis (2013) was 98%.
However, Lange and Eggert (2014) used a weighted average effect
size (meta-analytic effect size; Hagger et al., 2010) to calculate the
incredibility index. They omitted to report incredibility indexes that
were calculated on the basis of observed or averaged effect sizes
(see Schimmack, 2012). We re-ran the incredibility index analysis
using the observed and averaged effect sizes from the individual
studies in Hagger and Chatzisarantis’s (2013) article and found the
incredibility index to be as low as 78% (see Table 1). The reason for
this difference is that the average power of studies that is calculated
on the basis of individual effect sizes or averaged effect size
is larger than the average power that is calculated on the basis of
theweighted average effect size. These incredibility indexes are lower
than those reported by Lange and Eggert (2014) and suggest that
their dismissal of glucose effects on self-control performance is an
overstatement.
In addition, a more relevant analysis would be to analyze the data
to evaluate whether the effectswere due to a ‘small study’ bias, which
reflects the tendency for smaller studies to report larger effect sizes.

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

มีเหตุมีผลและ Eggert (2014) นอกจากนี้ยังได้รับการวิพากษ์วิจารณ์และ Hagger
Chatzisarantis ของ (2013) ผลการวิจัยบนพื้นฐานของ 'ดัชนีเหลือเชื่อ'
การวิเคราะห์ที่แตกต่างจำนวนของผลการวิจัยอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติ
ในการศึกษารายงานกับพลังงานทั้งหมดของการศึกษารายงาน พวกเขา
แสดงให้เห็นว่าการวิเคราะห์ความน่าจะเป็นของการไม่ได้รับรูปแบบของ
ผลการรายงานโดย Hagger และ Chatzisarantis (2013) เป็น 98%.
แต่มีเหตุมีผลและ Eggert (2014) ที่ใช้ผลถัวเฉลี่ยถ่วงน้ำหนัก
ขนาด (meta-ผลการวิเคราะห์ขนาด Hagger et al, ., 2010) ในการคำนวณ
ดัชนีเหลือเชื่อ พวกเขามองข้ามที่จะรายงานดัชนีเหลือเชื่อที่
จะถูกคำนวณบนพื้นฐานของการสังเกตหรือเฉลี่ยขนาดอิทธิพล
(ดู Schimmack 2012) เราอีกครั้งวิ่งการวิเคราะห์ดัชนีเหลือเชื่อ
ใช้สังเกตและเฉลี่ยขนาดอิทธิพลจากบุคคลที่
ศึกษาใน Hagger และ Chatzisarantis ของ (2013) บทความและพบว่า
ดัชนีเหลือเชื่อที่จะเป็นต่ำเป็น 78% (ดูตารางที่ 1) เหตุผลสำหรับ
ความแตกต่างนี้ก็คือว่าพลังงานเฉลี่ยของการศึกษาที่มีการคำนวณ
บนพื้นฐานของขนาดอิทธิพลของแต่ละบุคคลหรือเฉลี่ยขนาดผล
มีขนาดใหญ่กว่าพลังงานเฉลี่ยที่คำนวณบนพื้นฐานของ
ขนาดผลเฉลี่ย theweighted ดัชนีเหล่านี้เหลือเชื่อต่ำ
กว่าที่รายงานโดยมีเหตุมีผลและ Eggert (2014) และชี้ให้เห็นว่า
การเลิกจ้างของพวกเขาจากผลกระทบต่อประสิทธิภาพการทำงานระดับน้ำตาลในการควบคุมตนเองเป็น
เกินเลย.
นอกจากนี้ยังมีการวิเคราะห์ที่เกี่ยวข้องมากขึ้นจะเป็นในการวิเคราะห์ข้อมูล
เพื่อประเมินว่า effectswere เนื่องจาก 'การศึกษาขนาดเล็ก' อคติซึ่ง
สะท้อนให้เห็นถึงแนวโน้มการศึกษาขนาดเล็กที่จะรายงานผลขนาดใหญ่ขนาด

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

แลง และ เอ็กเกิร์ต ( 2014 ) ยังวิจารณ์ hagger และ
chatzisarantis ( 2013 ) พบบนพื้นฐานของดัชนี ' ' สิ่งเหลือเชื่อ
การวิเคราะห์ที่แตกต่างจำนวนอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติพบในรายงานการศึกษาต่อ
รวมพลังงานของรายงานการศึกษา การวิเคราะห์ของพวกเขา
พบว่ารูปแบบของความน่าจะเป็นไม่ขอรับ
ผลรายงานโดย hagger และ chatzisarantis ( 2013 ) คือ 98
แต่แลง และ เอ็กเกิร์ต ( 2014 ) ใช้ขนาดผลเฉลี่ยถ่วงน้ำหนัก ( อภิวิเคราะห์ผล
ขนาด hagger et al . , 2010 ) เพื่อคำนวณดัชนีสิ่งเหลือเชื่อ
. พวกเขาละเว้นการรายงานดัชนีสิ่งเหลือเชื่อที่
ถูกคำนวณบนพื้นฐานของการตรวจสอบ หรือ เฉลี่ยขนาดอิทธิพล
( ดู schimmack , 2012 ) เรากำลังวิ่งสิ่งเหลือเชื่อการวิเคราะห์ดัชนี
โดยสังเกตจากขนาด ผลจากการศึกษาเฉพาะบุคคลและใน hagger
chatzisarantis ( 2013 ) บทความ และพบ
ดัชนีสิ่งเหลือเชื่อที่จะเป็นต่ำเป็น 78 ล้านบาท ( ดูตารางที่ 1 ) เหตุผลสำหรับ
ความแตกต่างนี้ก็คือพลังงานเฉลี่ยของการศึกษาที่ถูกคำนวณบนพื้นฐานของผล

ขนาดอิทธิพลเฉลี่ยแต่ละขนาด หรือมีขนาดใหญ่กว่าพลังงานเฉลี่ยที่คำนวณบนพื้นฐานของ
theweighted ขนาดผลเฉลี่ย ดัชนีสิ่งเหลือเชื่อเหล่านี้ลดลง
กว่าที่รายงานโดย แลง และ เอ็กเกิร์ต ( 2014 ) และแนะนำให้
ยกฟ้องของกลูโคสที่มีต่อสมรรถนะของการควบคุมตนเองเป็น

การกล่าวเกินจริง นอกจากนี้การวิเคราะห์ที่เกี่ยวข้องเพิ่มเติมจะวิเคราะห์
เพื่อประเมินว่า effectswere เนื่องจากการศึกษาขนาดเล็ก ' อคติ ' ซึ่งสะท้อนให้เห็นถึงแนวโน้มการศึกษา
เล็กรายงานขนาดผลใหญ่