When I went to my friend's house fo

When I went to my friend's house for the first time I had to take the bus home with her, since she lives in a different part of town. What I really cared about was that the cutest boy in school also rode her bus. We were late getting on and it was almost full, but we were able to sit in the third row, squeezing three to a seat. I was sitting on the edge and my back was toward the aisle. When the bus stopped suddenly, I lost my balance and fell backward out of the seat and on to the floor. It did not stop there...I proceeded to tumble twice toward the bus driver, and then I rolled down both of the steps, landing at the door. Yeah, the cute boy and everyone else noticed me. My response was to act naturally as if nothing happened.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

เมื่อฉันเดินไปที่บ้านของเพื่อนเป็นครั้งแรก ที่ฉันได้ใช้รถบ้าน เธอเนื่องจากเธออยู่ในส่วนอื่นของเมือง อะไรจริง ๆ ห่วงถูกว่า เด็กน่ารักในโรงเรียนยังขี่รถของเธอ แนะนำสายการ และก็เกือบเต็ม แต่เราไม่สามารถนั่งในแถวสาม squeezing 3 นั่ง ฉันนั่งอยู่บนขอบ และหลังถูกไปยังเก็บ เมื่อรถหยุดทันใดนั้น ฉันสูญเสียสมดุลของฉัน และตกย้อนหลัง จากนั่ง และ ระบบพื้น มันก็ไม่ได้หยุดมี...ฉันครอบครัวการเกลือกกลิ้งสองต่อพนักงานขับรถ แล้ว ฉันสะสมลงทั้งสองขั้นตอน เชื่อมโยงไปถึงที่ประตู ใช่ เด็กน่ารักและคนอื่นสังเกตเห็นฉัน ตอบฉันทำตามธรรมชาติว่าไม่มีอะไรเกิดขึ้น

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

เมื่อผมไปที่บ้านของเพื่อนของฉันเป็นครั้งแรกที่ผมต้องนำกลับบ้านรถบัสกับเธอเพราะเธออาศัยอยู่ในส่วนต่างๆของเมือง สิ่งที่ผมสนใจเรื่องก็คือว่าเด็กน่ารักในโรงเรียนยังขี่รถบัสของเธอ เราได้รับในช่วงปลายปีและมันก็เกือบเต็ม แต่เราก็สามารถที่จะนั่งอยู่ในแถวที่สามบีบสามที่นั่ง ผมกำลังนั่งอยู่บนขอบและด้านหลังของฉันเป็นทางเดินไปสู่ เมื่อรถหยุดกึกผมเสียการทรงตัวและล้มลงข้างหลังออกจากที่นั่งและไปกองกับพื้น มันไม่ได้หยุดเพียงแค่นั้น ... ฉันเดินไปเกลือกกลิ้งเป็นครั้งที่สองที่มีต่อคนขับรถบัสและจากนั้นผมกลิ้งลงทั้งสองขั้นตอนที่เชื่อมโยงไปถึงที่ประตู ใช่เด็กที่น่ารักและคนอื่นสังเกตเห็นฉัน การตอบสนองของฉันคือการทำหน้าที่เป็นธรรมชาติราวกับว่าไม่มีอะไรเกิดขึ้น

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

เมื่อฉันไปถึงบ้านเพื่อน เป็นครั้งแรกที่ฉันได้นั่งรถกลับบ้านกับเธอ เนื่องจากเธออาศัยอยู่ในส่วนต่างๆของเมือง สิ่งที่ผมสนใจจริงๆ คือว่า ผู้ชายที่น่ารักที่สุดในโรงเรียนยังขี่รถบัสของเธอ เรามาช้าไป และมันก็เกือบจะเต็มแล้ว แต่เราก็สามารถที่จะนั่งอยู่ในแถวที่สาม บีบสามที่นั่ง ฉันนั่งอยู่บนขอบและด้านหลังของฉันไปเก็บเมื่อรถหยุดกะทันหัน ฉันสูญเสียการทรงตัวแล้วล้มถอยหลังออกจากที่นั่งและบนพื้น มันไม่ได้หยุดเพียงแค่นั้น . . . . . . . ผมปั่นสองครั้งต่อ คนขับรถบัส แล้วรีดลงทั้งสองขั้นตอน ลงจอดที่ประตู ใช่ เด็กที่น่ารักและทุกคนที่เห็นฉัน การตอบสนองของฉันคือการทำตัวปกติเหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้น