but at the center of their work the

but at the center of their work they continue to be reliant on social and thus prescribed expectation to the political and valued . where and how does one draw the line between still acceptable and no longer acceptable exposure?

How susceptible to compromise are the presuppose standards? Should the possibility of and ecological catastrophe be accepted, for instant , in order to satisfy economics interests ? What are necessities, supposed necessities , and necessities hat must be changed?

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

แต่ที่ทำงานของพวกเขา ที่พวกเขายังคงต้องพึ่งพาสังคม และกำหนดดังนั้นความคาดหวังทางการเมือง และบริษัท สถานที่ และลักษณะไม่หนึ่งวาดเส้นระหว่างแสงยังยอมรับ และไม่ยอมรับ?

ว่าไวต่อการประนีประนอมมีมาตรฐาน presuppose ควรเป็นไปได้ของและแผ่นดินไหวระบบนิเวศรับ ทันที เพื่อตอบสนองผลประโยชน์เศรษฐกิจ ปัจจัย ปัจจัย ควรมีอะไร และต้องเปลี่ยนหมวกตี

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

แต่ที่เป็นศูนย์กลางของการทำงานของพวกเขาที่พวกเขายังคงเป็นที่พึ่งพาทางสังคมและความคาดหวังที่กำหนดจึงจะทางการเมืองและมูลค่า ที่และวิธีการหนึ่งจะวาดเส้นระหว่างที่ยังคงได้รับการยอมรับและไม่ยอมรับความเสี่ยง? วิธีที่ไวต่อการประนีประนอมมาตรฐานส่อมีอะไรบ้าง ควรจะเป็นไปได้ของภัยพิบัติทางระบบนิเวศและเป็นที่ยอมรับทันทีเพื่อที่จะตอบสนองความสนใจเศรษฐศาสตร์? สิ่งที่จำเป็นจำเป็นควรสวมหมวกและความจำเป็นต้องมีการเปลี่ยนแปลงหรือไม่

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

แต่ที่ศูนย์ของงานของพวกเขา พวกเขายังคงต้องพึ่งพาสังคม และดังนั้นจึง กำหนดความคาดหวังทางการเมืองและมีคุณค่า ที่ไหนและอย่างไร วาดเส้นระหว่างยังยอมรับได้ และไม่ยอมรับความเสี่ยง ?

แล้วเสี่ยงต่อการประนีประนอมเป็นสันนิษฐานมาตรฐาน ? ควรโอกาสของภัยพิบัติทางนิเวศวิทยาและได้รับการยอมรับสำหรับทันทีเพื่อตอบสนองความสนใจเศรษฐศาสตร์ ? อะไรคือสิ่งจำเป็นต้องอุปโภค และหมวกจำเป็นต้องเปลี่ยนไป