ประชากร จำนวนประชากรประมาณ 50.51 ล้

ประชากร

จำนวนประชากรประมาณ 50.51 ล้านคน ความหนาแน่นโดยเฉลี่ย 61 คน/ตร.กม. พม่ามีประชากรหลายเชื้อชาติ จึงเกิดเป็นปัญหาชนกลุ่มน้อย มีชาติพันธุ์พม่า 63% มอญ 5% ยะไข่ 5% กะเหรี่ยง 3.5% คะฉิ่น 3% ไทย 3% ชิน 1%

การเมือง

• พม่า ตกเป็นอาณานิคมของอังกฤษในปี พ.ศ. 2429 และระยะก่อนการเกิดสงครามโลกครั้งที่ 2 เล็กน้อย ญี่ปุ่นได้เข้ามามีบทบาทในเอเชียตะวันออกเฉียงใต้ โดยได้ติดต่อกับพวกตะขิ่น ซึ่งเป็นกลุ่มนักศึกษาหนุ่มที่มีหัวรุนแรง มีนายออง ซาน (ต่อมาได้เป็นนายพลอองซานซึ่งเป็นบิดาของนางอองซานซูจี) นักชาตินิยมและเป็นผู้นำของนักศึกษาในมหาวิทยาลัยย่างกุ้งเป็นหัวหน้า พวกตะขิ่นเข้าใจว่าญี่ปุ่นจะสนับสนุนการประกาศอิสรภาพของพม่าจากอังกฤษ แต่เมื่อญี่ปุ่นยึดครองพม่าได้แล้ว กลับพยายามหน่วงเหนี่ยวมิให้พม่าประกาศเอกราช และได้ส่งนายอองซานและพวกตะขิ่นประมาณ 30 คน เดินทางไปญี่ปุ่นเพื่อรับคำแนะนำในการดำเนินการเพื่อเรียกร้องอิสรภาพจาก อังกฤษ

• ใน พ.ศ. 2485 นายอองซานและพวกตะขิ่นได้เดินทางกลับพม่า นายอองซานได้ก่อตั้ง องค์การสันนิบาตเสรีภาพแห่งประชาชนต่อต้านฟาสซิสต์ (Anti-Fascist Peoples Freedom League : AFPFL) เพื่อต่อต้านญี่ปุ่นอย่างลับๆ องค์การนี้ภายหลังได้กลายเป็นพรรคการเมือง ชื่อ พรรค AFPFL เมื่อญี่ปุ่นแพ้สงครามโลกครั้งที่ 2 แล้ว นายอองซานและพรรค AFPFL ได้ เจรจากับอังกฤษ โดยอังกฤษยืนยันที่จะให้พม่ามีอิสรภาพปกครองตนเองภายใต้เครือจักรภพ และมีข้าหลวงใหญ่อังกฤษประจำพม่าช่วยให้คำปรึกษา แต่นายอองซานมีอุดมการณ์ที่ต้องการเอกราชอย่างสมบูรณ์ อังกฤษได้พยายามสนันสนุนพรรคการเมืองอื่นๆ ขึ้นแข่งอำนาจกับพรรค AFPFL ของนายอองซานแต่ไม่เป็นผลสำเร็จ จึงยินยอมให้พรรค AFPFL ขึ้น บริหารประเทศโดยมีนายอองซานเป็นหัวหน้า นายอองซานมีนโยบายสร้างความมั่นคงทางเศรษฐกิจ และต้องการเจรจากับรัฐบาลอังกฤษโดยสันติวิธี จึงทำให้เกิดความขัดแย้งกับฝ่ายนิยมคอมมิวนิสต์ในพรรค AFPFL นาย อองซานและคณะรัฐมนตรีอีก 6 คน จึงถูกลอบสังหาร เมื่อวันที่ 19 กรกฎาคม พ.ศ. 2490 ขณะที่อยู่ในห้องประชุมสภา ต่อมาตะขิ่นนุหรืออูนุได้ขึ้นเป็นนายกรัฐมนตรีแทนและมีการประกาศใช้รัฐ ธรรมนูญเมื่อวันที่ 17 ตุลาคม 2490 โดยอังกฤษได้มอบเอกราชให้แก่พม่าแต่ยังรักษาสิทธิทางการทหารไว้ 4 มกราคม พ.ศ. 2491 อังกฤษจึงได้มอบเอกราชให้แก่พม่าอย่างสมบูรณ์

• ภาย หลังจากพม่าได้รับเอกราชแล้วการเมืองภายในประเทศก็มีการสับสนอยู่ตลอดเวลา นายยกรัฐมนตรี คือ นายอูนุถูกบีบให้ลาออก เมื่อพ.ศ. 2501 ผู้นำพม่าคนต่อมาคือนายพลเน วิน ซึ่งได้ทำการปราบจลาจลและพวกนิยมซ้ายจัดอย่างเด็ดขาด เขาได้จัดไห้มีการเลือกตั้งทั่วประเทศใน พ.ศ. 2503 ทำให้นายอูนุได้กลับมาเป็นผู้จัดตั้งรัฐบาลใหม่ เพราะได้รับเสียงข้างมากในสภา

ภาษา

นอกจากภาษาพม่า ซึ่งเป็นภาษาราชการแล้ว พม่ามีภาษาหลักที่ใช้งานในประเทศถึงอีก 18 ภาษา โดยแบ่งตามตระกูลภาษาได้ดังนี้

ตระกูลภาษาออสโตรเอเชียติก ได้แก่ ภาษามอญ ภาษาปะหล่อง ภาษาปะลัง (ปลัง) ภาษาประรวก และภาษาว้า
ตระกูลภาษาซิโน-ทิเบตัน ได้แก่ ภาษาพม่า (ภาษาราชการ) ภาษากะเหรียง ภาษาอารากัน (ยะไข่) ภาษาจิงผ่อ (กะฉิ่น) และภาษาอาข่า
ตระกูลภาษาไท-กะได ได้แก่ ภาษาฉาน (ไทใหญ่) ภาษาไทขึน ภาษาไทลื้อ และภาษาไทคำตี่
ตระกูลภาษาม้ง-เมี่ยน ได้แก่ ภาษาม้งและภาษาเย้า (เมี่ยน)
ตระกูลภาษาออสโตรนีเชี่ยน ได้แก่ ภาษามอเก็นและภาษาสะลน
ศาสนา
• พม่าบัญญัติให้ศาสนาพุทธเป็นศาสนาประจำชาติใน พ.ศ. 2517 เพราะมีผู้นับถือศาสนาพุทธ 92.3% ศาสนาคริสต์ 4% ศาสนาอิสลาม 3% ศาสนาฮินดู 0.7%

การคมนาคมขนส่ง
• การขนส่งทางบก ได้แก่ ทางถนนและทางรถไฟ ทางถนน ถนนในพม่าส่วนใหญ่ขนานไปกับภูเขาและแม่น้ำ ทอดไปตามความยาวของประเทศ เช่นเดียวกับทางรถไฟ ถนนสายต่าง ๆ ที่สำคัญมีดังนี้ ถนนสายพม่า เป็นถนนสายสำคัญที่เชื่อมต่อระหว่างย่างกุ้งกับเมืองคุนหมิง ซึ่งอยู่ทางตอนใต้ของจีน มีความยาวในเขตพม่าถึงเมืองมูเซ ประมาณ 1,160 กิโลเมตร และมีความยาวในเขตจีนจากมูเซถึงคุนหมิง ประมาณ 90 กิโลเมตร ถนนสายนี้ผ่านเมืองต่าง ๆ คือ พะโค-ตองอู-ปินมานา-เมกติลา-มัณฑะเลย์-เมเบียงกอดเต็ก-สีป๊อ-ลาโช-แสนหวี-มู เซ รวมความยาวทั้งสิ้นประมาณ 2,140 กิโลเมตร ใช้การทุกฤดูกาล
• การขนส่งทางน้ำ การคมนาคมขนส่งทางน้ำภายในประเทศ นับว่ามีความสำคัญต่อเศรษฐกิจของประเทศพม่าเป็นอย่างมาก และยังเป็นเส้นทางคมนาคมหลักมาตั้งแต่อดีต เนื่องจากพื้นที่บริเวณปากแม่น้ำอิระวดีมีทางน้ำอยู่มากมาย และเป็นเขตที่มีประชาชนพลเมืองอาศัยอยู่หนาแน่นที่สุด ประกอบกับเส้นทางถนนและทางรถไฟยังมีจำกัด
การแต่งกายพม่า

พม่า เป็นชาติที่ไทยเรารู้จักกันมานาน ปัจจุบันพม่ามีการปกครองแบบสาธารณรัฐ ประชาธิปไตยจึงเรียกว่า “สหภาพพม่า” พม่ามีอาณาเขตใกล้เคียงกับไทย และสามารถ ติดต่อกันได้ทั้งทางบก น้ำและอากาศ สหภาพพม่ามีประชากรเป็นชนเชื้อชาติต่าง ๆ หลายเผ่า และเคยตกเป็นเมืองขึ้น ของอังกฤษ แต่วัฒนธรรมทางด้านศิลปะ ศาสนา และเครื่องแต่งกายก็ยัง มิได้เปลี่ยนแปลงไป

การแต่งกาย
เครื่องแต่งกาย ชาวพม่าทั้งหญิงและชายนิยมนุ่งโสร่ง ที่เรียกว่า “ลองยี” (Longeje) ซึ่งมีทั้งผ้าฝ้ายและไหมที่มีสีสด ของผู้หญิงจะมีลายเชิงด้านล่างและมีลวดลายเล็ก ๆ กระจายทั่ว ผืนผ้า ลวดลายของแต่ละท้องถิ่นจะต่างกัน ผ้าที่ทอมาจากเมืองอมรปุระเป็นลวดลายดอกไม้ เครือไม้ หรือเป็นดอกเป็นลายตามขวาง ไม่นิยมใช้เข็มขัด สวมเสื้อตัวสั้น คอกลม ผ่าอกติดกระดุม 5 เม็ด แขนกระบอกยาวจรดข้อมือ บางครั้งเป็นแขนสั้น เลยไหล่ลงมาเล็กน้อย ผ้าตัดเสื้อนิยมใช้ ผ้าเนื้อบาง สีสด เช่น ผ้ามัสลิน ผ้าป่าน หรือผ้าไนลอน สวมรองเท้าคีบรองเท้าแตะ ทั้งหญิง ชาย แต่ของหญิงจะเป็นสี มีลวดลายเป็นดอกดวง ปักด้วยลูกปัด หรือดิ้น เงินดิ้น ทอง สะพายย่าม ซึ่งเป็นผ้าไหมสีสวยสดทอมาจากรัฐฉาน

ผม โดยทั่วไปไว้ผมยาวเกล้าสูง บางทีก็ปล่อยชายห้อยลงมาไว้ทางซ้ายบ้างขวางบ้าง มีดอกไม้แซมผม เครื่องประดับ นิยมหิน และพลอยที่มีค่าเช่น ทับทิม นิล และหยก

ชาย
เครื่องแต่งกาย นุ่งโสร่งเช่นเดียวกับหญิงแต่สีไม่ฉูดฉาด เป็นลายตาราง โตบ้าง เล็กบ้าง หรือเป็นลายทางยาวบ้าง โดยทั่วไปใส่เสื้อขาว เมื่อมีพิธีจะสวมเสื้อคล้ายเสื้อจีนแขนยาว ถึงข้อมือ แบบหนึ่ง เรียกว่า “กุยตั๋ง” เป็นเสื้อชายสั้น ๆ ติดดุมถักแบบจีนป้ายมาข้าง ๆ อีกแบบเรียกว่า “กุยเฮง” ตัวยาวถึงสะโพก และติดก

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ประชากร จำนวนประชากรประมาณ 50.51 ล้านคนความหนาแน่นโดยเฉลี่ย 61 คน/ตร.กม พม่ามีประชากรหลายเชื้อชาติจึงเกิดเป็นปัญหาชนกลุ่มน้อยมีชาติพันธุ์พม่า 63% มอญ 5% ยะไข่ 5% กะเหรี่ยง 3.5% คะฉิ่น 3% ไทย 3% ชิน 1%การเมือง•พม่าตกเป็นอาณานิคมของอังกฤษในปีพ.ศ. 2429 และระยะก่อนการเกิดสงครามโลกครั้งที่ 2 เล็กน้อยญี่ปุ่นได้เข้ามามีบทบาทในเอเชียตะวันออกเฉียงใต้โดยได้ติดต่อกับพวกตะขิ่นซึ่งเป็นกลุ่มนักศึกษาหนุ่มที่มีหัวรุนแรงมีนายอองซาน (ต่อมาได้เป็นนายพลอองซานซึ่งเป็นบิดาของนางอองซานซูจี) นักชาตินิยมและเป็นผู้นำของนักศึกษาในมหาวิทยาลัยย่างกุ้งเป็นหัวหน้าพวกตะขิ่นเข้าใจว่าญี่ปุ่นจะสนับสนุนการประกาศอิสรภาพของพม่าจากอังกฤษแต่เมื่อญี่ปุ่นยึดครองพม่าได้แล้วกลับพยายามหน่วงเหนี่ยวมิให้พม่าประกาศเอกราชและได้ส่งนายอองซานและพวกตะขิ่นประมาณ 30 คนเดินทางไปญี่ปุ่นเพื่อรับคำแนะนำในการดำเนินการเพื่อเรียกร้องอิสรภาพจากอังกฤษ•ในพ.ศ. 2485 นายอองซานและพวกตะขิ่นได้เดินทางกลับพม่านายอองซานได้ก่อตั้งองค์การสันนิบาตเสรีภาพแห่งประชาชนต่อต้านฟาสซิสต์ (ฟาสซิสต์ชนเสรีภาพ: AFPFL) เพื่อต่อต้านญี่ปุ่นอย่างลับ ๆ องค์การนี้ภายหลังได้กลายเป็นพรรคการเมืองชื่อพรรค AFPFL เมื่อญี่ปุ่นแพ้สงครามโลกครั้งที่ 2 แล้วนายอองซานและพรรค AFPFL ได้เจรจากับอังกฤษโดยอังกฤษยืนยันที่จะให้พม่ามีอิสรภาพปกครองตนเองภายใต้เครือจักรภพและมีข้าหลวงใหญ่อังกฤษประจำพม่าช่วยให้คำปรึกษาแต่นายอองซานมีอุดมการณ์ที่ต้องการเอกราชอย่างสมบูรณ์อังกฤษได้พยายามสนันสนุนพรรคการเมืองอื่น ๆ ขึ้นแข่งอำนาจกับพรรค AFPFL ของนายอองซานแต่ไม่เป็นผลสำเร็จจึงยินยอมให้พรรค AFPFL ขึ้นบริหารประเทศโดยมีนายอองซานเป็นหัวหน้านายอองซานมีนโยบายสร้างความมั่นคงทางเศรษฐกิจและต้องการเจรจากับรัฐบาลอังกฤษโดยสันติวิธีจึงทำให้เกิดความขัดแย้งกับฝ่ายนิยมคอมมิวนิสต์ในพรรค AFPFL นายอองซานและคณะรัฐมนตรีอีก 6 คนจึงถูกลอบสังหารเมื่อวันที่ 19 กรกฎาคมพ.ศ. 2490 ขณะที่อยู่ในห้องประชุมสภาต่อมาตะขิ่นนุหรืออูนุได้ขึ้นเป็นนายกรัฐมนตรีแทนและมีการประกาศใช้รัฐธรรมนูญเมื่อวันที่ 17 ตุลาคม 2490 โดยอังกฤษได้มอบเอกราชให้แก่พม่าแต่ยังรักษาสิทธิทางการทหารไว้ 4 มกราคมพ.ศ. 2491 อังกฤษจึงได้มอบเอกราชให้แก่พม่าอย่างสมบูรณ์•ภายหลังจากพม่าได้รับเอกราชแล้วการเมืองภายในประเทศก็มีการสับสนอยู่ตลอดเวลานายยกรัฐมนตรีคือนายอูนุถูกบีบให้ลาออกเมื่อพ.ศ 2501 ผู้นำพม่าคนต่อมาคือนายพลเนวินซึ่งได้ทำการปราบจลาจลและพวกนิยมซ้ายจัดอย่างเด็ดขาดเขาได้จัดไห้มีการเลือกตั้งทั่วประเทศในพ.ศ. 2503 ทำให้นายอูนุได้กลับมาเป็นผู้จัดตั้งรัฐบาลใหม่เพราะได้รับเสียงข้างมากในสภาภาษาโดยแบ่งตามตระกูลภาษาได้ดังนี้นอกจากภาษาพม่าซึ่งเป็นภาษาราชการแล้วพม่ามีภาษาหลักที่ใช้งานในประเทศถึงอีก 18 ภาษาตระกูลภาษาออสโตรเอเชียติกได้แก่ภาษามอญภาษาปะหล่องภาษาปะลัง (ปลัง) ภาษาประรวกและภาษาว้าตระกูลภาษาซิโนทิเบตันได้แก่ภาษาพม่า (ภาษาราชการ) ภาษากะเหรียงภาษาอารากัน (ยะไข่) ภาษาจิงผ่อ (กะฉิ่น) และภาษาอาข่าตระกูลภาษาไท-กะไดได้แก่ภาษาฉาน (ไทใหญ่) ภาษาไทขึนภาษาไทลื้อและภาษาไทคำตี่ตระกูลภาษาม้ง-เมี่ยนได้แก่ภาษาม้งและภาษาเย้า (เมี่ยน)ตระกูลภาษาออสโตรนีเชี่ยนได้แก่ภาษามอเก็นและภาษาสะลนศาสนา•พม่าบัญญัติให้ศาสนาพุทธเป็นศาสนาประจำชาติในพ.ศ. 2517 เพราะมีผู้นับถือศาสนาพุทธ 92.3% ศาสนาคริสต์ 4% ศาสนาอิสลามศาสนาฮินดู 3% 0.7%การคมนาคมขนส่ง•การขนส่งทางบกได้แก่ทางถนนและทางรถไฟทางถนนถนนในพม่าส่วนใหญ่ขนานไปกับภูเขาและแม่น้ำทอดไปตามความยาวของประเทศเช่นเดียวกับทางรถไฟถนนสายต่างๆ ที่สำคัญมีดังนี้ถนนสายพม่าเป็นถนนสายสำคัญที่เชื่อมต่อระหว่างย่างกุ้งกับเมืองคุนหมิงซึ่งอยู่ทางตอนใต้ของจีนมีความยาวในเขตพม่าถึงเมืองมูเซประมาณ 1,160 กิโลเมตรและมีความยาวในเขตจีนจากมูเซถึงคุนหมิงประมาณ 90 กิโลเมตรถนนสายนี้ผ่านเมืองต่างๆ คือพะโค-ตองอู-ปินมานา-เมกติลา-มัณฑะเลย์-เมเบียงกอดเต็ก-สีป๊อ-ลาโช-แสนหวี-มูเซรวมความยาวทั้งสิ้นประมาณ 2,140 กิโลเมตรใช้การทุกฤดูกาล•การขนส่งทางน้ำการคมนาคมขนส่งทางน้ำภายในประเทศนับว่ามีความสำคัญต่อเศรษฐกิจของประเทศพม่าเป็นอย่างมากและยังเป็นเส้นทางคมนาคมหลักมาตั้งแต่อดีตเนื่องจากพื้นที่บริเวณปากแม่น้ำอิระวดีมีทางน้ำอยู่มากมายและเป็นเขตที่มีประชาชนพลเมืองอาศัยอยู่หนาแน่นที่สุดประกอบกับเส้นทางถนนและทางรถไฟยังมีจำกัดการแต่งกายพม่าพม่าเป็นชาติที่ไทยเรารู้จักกันมานานปัจจุบันพม่ามีการปกครองแบบสาธารณรัฐประชาธิปไตยจึงเรียกว่า "สหภาพพม่า" พม่ามีอาณาเขตใกล้เคียงกับไทยและสามารถติดต่อกันได้ทั้งทางบกน้ำและอากาศสหภาพพม่ามีประชากรเป็นชนเชื้อชาติต่างๆ หลายเผ่าและเคยตกเป็นเมืองขึ้นของอังกฤษแต่วัฒนธรรมทางด้านศิลปะศาสนาและเครื่องแต่งกายก็ยังมิได้เปลี่ยนแปลงไป การแต่งกาย เครื่องแต่งกายชาวพม่าทั้งหญิงและชายนิยมนุ่งโสร่งที่เรียกว่า "ลองยี" (Longeje) ซึ่งมีทั้งผ้าฝ้ายและไหมที่มีสีสดของผู้หญิงจะมีลายเชิงด้านล่างและมีลวดลายเล็กๆ กระจายทั่วผืนผ้าลวดลายของแต่ละท้องถิ่นจะต่างกันผ้าที่ทอมาจากเมืองอมรปุระเป็นลวดลายดอกไม้เครือไม้หรือเป็นดอกเป็นลายตามขวางไม่นิยมใช้เข็มขัดสวมเสื้อตัวสั้นคอกลมผ่าอกติดกระดุม 5 เม็ดแขนกระบอกยาวจรดข้อมือบางครั้งเป็นแขนสั้นเลยไหล่ลงมาเล็กน้อยผ้าตัดเสื้อนิยมใช้ผ้าเนื้อบางสีสดเช่นผ้ามัสลินผ้าป่านหรือผ้าไนลอนสวมรองเท้าคีบรองเท้าแตะทั้งหญิงชายแต่ของหญิงจะเป็นสีมีลวดลายเป็นดอกดวงปักด้วยลูกปัดหรือดิ้นเงินดิ้นทองสะพายย่ามซึ่งเป็นผ้าไหมสีสวยสดทอมาจากรัฐฉานผมโดยทั่วไปไว้ผมยาวเกล้าสูงบางทีก็ปล่อยชายห้อยลงมาไว้ทางซ้ายบ้างขวางบ้างมีดอกไม้แซมผมเครื่องประดับนิยมหินและพลอยที่มีค่าเช่นทับทิมนิลและหยก ชาย เครื่องแต่งกายนุ่งโสร่งเช่นเดียวกับหญิงแต่สีไม่ฉูดฉาดเป็นลายตารางโตบ้างเล็กบ้างหรือเป็นลายทางยาวบ้างโดยทั่วไปใส่เสื้อขาวเมื่อมีพิธีจะสวมเสื้อคล้ายเสื้อจีนแขนยาวถึงข้อมือแบบหนึ่งเรียกว่า "กุยตั๋ง" เป็นเสื้อชายสั้นๆ ติดดุมถักแบบจีนป้ายมาข้างๆ อีกแบบเรียกว่า "กุยเฮง" ตัวยาวถึงสะโพกและติดก

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ประชากรจำนวนประชากรประมาณ 50.51 ล้านคนความหนาแน่นโดยเฉลี่ย 61 คน / ตร.กม. พม่ามีประชากรหลายเชื้อชาติจึงเกิดเป็นปัญหาชนกลุ่มน้อยมีชาติพันธุ์พม่า 63% มอญ 5% ยะไข่ 5% กะเหรี่ยง 3.5% คะฉิ่น 3% ไทย 3% ชิน 1% การเมือง•พม่าตกเป็นอาณานิคมของอังกฤษในปีพ. ศ . 2429 2 เล็กน้อย โดยได้ติดต่อกับพวกตะขิ่น มีนายอองซาน แต่เมื่อญี่ปุ่นยึดครองพม่าได้แล้ว 30 คน อังกฤษ•ใน พ.ศ. 2485 นายอองซานได้ก่อตั้ง (ต่อต้านฟาสซิสต์ประชาชนเสรีภาพลีก: AFPFL) เพื่อต่อต้านญี่ปุ่นอย่างลับๆ ชื่อพรรค AFPFL เมื่อญี่ปุ่นแพ้สงครามโลกครั้งที่ 2 แล้วนายอองซานและพรรค AFPFL ได้เจรจากับอังกฤษ ขึ้นแข่งอำนาจกับพรรค AFPFL ของนายอองซาน แต่ไม่เป็นผลสำเร็จจึงยินยอมให้พรรค AFPFL ขึ้น AFPFL นายอองซานและคณะรัฐมนตรีอีก 6 คนจึงถูกลอบสังหารเมื่อวันที่ 19 กรกฎาคม พ.ศ. 2490 ขณะที่อยู่ในห้องประชุมสภา ธรรมนูญเมื่อวันที่ 17 ตุลาคม 2490 4 มกราคม พ.ศ. 2491 ภาย นายยกรัฐมนตรีคือนายอูนุถูกบีบให้ลาออกเมื่อพ. ศ 2501 ผู้นำพม่าคนต่อมาคือนายพลเนวิน พ.ศ. 2503 ซึ่งเป็นภาษาราชการแล้ว 18 ภาษา ได้แก่ ภาษามอญภาษาปะหล่องภาษาปะลัง (ปลัง) ภาษาประรวกและภาษาว้าตระกูลภาษาซิโน- ทิเบตัน ได้แก่ ภาษาพม่า (ภาษาราชการ) ภาษากะเหรียงภาษาอารากัน (ยะไข่) ภาษาจิ งผ่อ (กะฉิ่น) และภาษาอาข่าตระกูลภาษาไท - กะได ได้แก่ ภาษาฉาน (ไทใหญ่) ภาษาไทขึนภาษาไทลื้อและภาษาไทคำตี่ตระกูลภาษาม้ง- เมี่ยน ได้แก่ ภาษาม้งและ ภาษาเย้า (เมี่ยน) ตระกูลภาษาออสโตรนีเชี่ยน ได้แก่ ภาษามอเก็นและภาษาสะลนศาสนา• พ.ศ. 2517 เพราะมีผู้นับถือศาสนาพุทธ 92.3% ศาสนาคริสต์ 4% ศาสนาอิสลาม 3% ศาสนาฮินดู 0.7% หัวเรื่อง: การคมนาคมขนส่ง•หัวเรื่อง: การขนส่งทางบก ได้แก่ ทางถนนและทางรถไฟทางถนน ทอดไปตามความยาวของประเทศเช่นเดียวกับทางรถไฟถนนสายต่าง ๆ ที่สำคัญมีดังนี้ถนนสายพม่า ซึ่งอยู่ทางตอนใต้ของจีนมีความยาวในเขตพม่าถึงเมืองมูเซประมาณ 1,160 กิโลเมตร ประมาณ 90 กิโลเมตรถนนสายนี้ผ่านเมืองต่าง ๆ คือ เซรวมความยาวทั้งสิ้นประมาณ 2,140 หัวเรื่อง: การใช้กิโลเมตรทุกฤดูกาล•หัวเรื่อง: การขนส่งทางคุณน้ำหัวเรื่อง: การคมนาคมขนส่งทางคุณน้ำภายในประเทศ เป็นชาติที่ไทยเรารู้จักกันมานาน ประชาธิปไตยจึงเรียกว่า "สหภาพพม่า" พม่ามีอาณาเขตใกล้เคียงกับไทยและสามารถติดต่อกันได้ทั้งทางบกน้ำและอากาศ ๆ หลายเผ่าและเคยตกเป็นเมืองขึ้นของอังกฤษ แต่วัฒนธรรมทางด้านศิลปะศาสนาและเครื่องแต่งกายก็ยัง ที่เรียกว่า "ลองยี" (Longeje) ซึ่งมีทั้งผ้าฝ้ายและไหมที่มีสีสด ๆ กระจายทั่วผืนผ้าลวดลายของแต่ละท้องถิ่นจะต่างกัน เครือไม้หรือเป็นดอกเป็นลายตามขวางไม่นิยมใช้เข็มขัดสวมเสื้อตัวสั้นคอกลมผ่าอกติดกระดุม 5 เม็ดแขนกระบอกยาวจรดข้อมือบางครั้งเป็นแขนสั้นเลยไหล่ลงมาเล็กน้อยผ้าตัดเสื้อนิยมใช้ผ้าเนื้อบางสีสดเช่น ผ้ามัสลินผ้าป่านหรือผ้าไนลอนสวมรองเท้าคีบรองเท้าแตะทั้งหญิงชาย แต่ของหญิงจะเป็นสีมีลวดลายเป็นดอกดวงปักด้วยลูกปัดหรือดิ้นเงินดิ้นทองสะพายย่าม โดยทั่วไปไว้ผมยาวเกล้าสูง ดอกไม้แซมมีผมเครื่องประดับนิยมหินและพลอยที่มีค่าเช่นทับทิมและนิลหยกชายเครื่องแต่งกาย เป็นลายตารางโตบ้างเล็กบ้างหรือเป็นลายทางยาวบ้างโดยทั่วไปใส่เสื้อขาว ถึงข้อมือแบบหนึ่งเรียกว่า "กุยตั๋ง" เป็นเสื้อชายสั้น ๆ ติดดุมถักแบบจีนป้ายมาข้าง ๆ อีกแบบเรียกว่า "กุยเฮง" ตัวยาวถึงสะโพกและติดก

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ประชากร

จำนวนประชากรประมาณ 50.51 ล้านคนความหนาแน่นโดยเฉลี่ย 61 คน / ตร . กม . พม่ามีประชากรหลายเชื้อชาติจึงเกิดเป็นปัญหาชนกลุ่มน้อยมีชาติพันธุ์พม่า 63% มอญ 5% ยะไข่ 5% กะเหรี่ยง 3.5% คะฉิ่น 3% ไทย 3% ชิน 1 %

การเมือง

บริการพม่าตกเป็นอาณานิคมของอังกฤษในปีพ . ศ .เอเซียและระยะก่อนการเกิดสงครามโลกครั้งที่ 2 เล็กน้อยญี่ปุ่นได้เข้ามามีบทบาทในเอเชียตะวันออกเฉียงใต้โดยได้ติดต่อกับพวกตะขิ่นซึ่งเป็นกลุ่มนักศึกษาหนุ่มที่มีหัวรุนแรงมีนายอองซานนักชาตินิยมและเป็นผู้นำของนักศึกษาในมหาวิทยาลัยย่างกุ้งเป็นหัวหน้าพวกตะขิ่นเข้าใจว่าญี่ปุ่นจะสนับสนุนการประกาศอิสรภาพของพม่าจากอังกฤษแต่เมื่อญี่ปุ่นยึดครองพม่าได้แล้วและได้ส่งนายอองซานและพวกตะขิ่นประมาณ 30 คนเดินทางไปญี่ปุ่นเพื่อรับคำแนะนำในการดำเนินการเพื่อเรียกร้องอิสรภาพจากอังกฤษ

- ศ the พ . . พ.ศ. 2485 นายอองซานและพวกตะขิ่นได้เดินทางกลับพม่านายอองซานได้ก่อตั้งองค์การสันนิบาตเสรีภาพแห่งประชาชนต่อต้านฟาสซิสต์ ( ต่อต้านฟาสซิสต์ของเสรีภาพลีก :afpfl ) เพื่อต่อต้านญี่ปุ่นอย่างลับๆองค์การนี้ภายหลังได้กลายเป็นพรรคการเมืองชื่อพรรค afpfl เมื่อญี่ปุ่นแพ้สงครามโลกครั้งที่ 2 แล้วนายอองซานและพรรค afpfl ได้เจรจากับอังกฤษและมีข้าหลวงใหญ่อังกฤษประจำพม่าช่วยให้คำปรึกษาแต่นายอองซานมีอุดมการณ์ที่ต้องการเอกราชอย่างสมบูรณ์อังกฤษได้พยายามสนันสนุนพรรคการเมืองอื่นๆขึ้นแข่งอำนาจกับพรรค afpfl ของนายอองซานแต่ไม่เป็นผลสำเร็จafpfl ขึ้นบริหารประเทศโดยมีนายอองซานเป็นหัวหน้านายอองซานมีนโยบายสร้างความมั่นคงทางเศรษฐกิจและต้องการเจรจากับรัฐบาลอังกฤษโดยสันติวิธีจึงทำให้เกิดความขัดแย้งกับฝ่ายนิยมคอมมิวนิสต์ในพรรค afpfl นาย6 คนจึงถูกลอบสังหารเมื่อวันที่ 19 กรกฎาคมพ .ศ . 2490 ขณะที่อยู่ในห้องประชุมสภาต่อมาตะขิ่นนุหรืออูนุได้ขึ้นเป็นนายกรัฐมนตรีแทนและมีการประกาศใช้รัฐ 17 ธรรมนูญเมื่อวันที่ตุลาคม 2490 โดยอังกฤษได้มอบเอกราชให้แก่พม่าแต่ยังรักษาสิทธิทางการทหารไว้ 4 มกราคมพ . ศ .2491 อังกฤษจึงได้มอบเอกราชให้แก่พม่าอย่างสมบูรณ์

- ภายหลังจากพม่าได้รับเอกราชแล้วการเมืองภายในประเทศก็มีการสับสนอยู่ตลอดเวลานายยกรัฐมนตรีความนายอูนุถูกบีบให้ลาออกเมื่อพ . ศ .2501 ผู้นำพม่าคนต่อมาคือนายพลเนวินซึ่งได้ทำการปราบจลาจลและพวกนิยมซ้ายจัดอย่างเด็ดขาดเขาได้จัดไห้มีการเลือกตั้งทั่วประเทศในพ . ศ .2503 ทำให้นายอูนุได้กลับมาเป็นผู้จัดตั้งรัฐบาลใหม่เพราะได้รับเสียงข้างมากในสภา

ภาษา

นอกจากภาษาพม่าซึ่งเป็นภาษาราชการแล้วพม่ามีภาษาหลักที่ใช้งานในประเทศถึงอีก 18 ภาษาโดยแบ่งตามตระกูลภาษาได้ดังนี้

ตระกูลภาษาออสโตรเอเชียติกได้แก่ภาษามอญภาษาปะหล่องภาษาปะลัง ( ปลัง ) ภาษาประรวกและภาษาว้า
ตระกูลภาษาซิโน - ทิเบตันได้แก่ภาษาพม่า ( ภาษาราชการ ) ภาษากะเหรียงภาษาอารากัน ( ยะไข่ ) ภาษาจิงผ่อ ( กะฉิ่น ) และภาษาอาข่า
ตระกูลภาษาไท - กะไดได้แก่ภาษาฉาน ( ไทใหญ่ ) ภาษาไทขึนภาษาไทลื้อและภาษาไทคำตี่
ตระกูลภาษาม้ง - เมี่ยนได้แก่ภาษาม้งและภาษาเย้า ( เมี่ยน )
ตระกูลภาษาออสโตรนีเชี่ยนได้แก่ภาษามอเก็นและภาษาสะลน

ศาสนาบริการพม่าบัญญัติให้ศาสนาพุทธเป็นศาสนาประจำชาติในพ . ศ . 2517 เพราะมีผู้นับถือศาสนาพุทธตนเอง % ศาสนาคริสต์ 4% ศาสนาอิสลาม 3% ศาสนาฮินดู 0.7%


การคมนาคมขนส่งบริการการขนส่งทางบกได้แก่ทางถนนและทางรถไฟทางถนนถนนในพม่าส่วนใหญ่ขนานไปกับภูเขาและแม่น้ำทอดไปตามความยาวของประเทศเช่นเดียวกับทางรถไฟถนนสายต่างจะที่สำคัญมีดังนี้ถนนสายพม่าซึ่งอยู่ทางตอนใต้ของจีนมีความยาวในเขตพม่าถึงเมืองมูเซประมาณ 1160 กิโลเมตรและมีความยาวในเขตจีนจากมูเซถึงคุนหมิงประมาณ 90 กิโลเมตรถนนสายนี้ผ่านเมืองต่างไม่มีความพะโค - ตองอู - ปินมานา - เมกติลา - มัณฑะเลย์ - เมเบียงกอดเต็ก - สีป๊อ - ลาโช - แสนหวี - มูเซรวมความยาวทั้งสิ้นประมาณ 2140 กิโลเมตรใช้การทุกฤดูกาล
บริการการขนส่งทางน้ำการคมนาคมขนส่งทางน้ำภายในประเทศนับว่ามีความสำคัญต่อเศรษฐกิจของประเทศพม่าเป็นอย่างมากและยังเป็นเส้นทางคมนาคมหลักมาตั้งแต่อดีตเนื่องจากพื้นที่บริเวณปากแม่น้ำอิระวดีมีทางน้ำอยู่มากมายประกอบกับเส้นทางถนนและทางรถไฟยังมีจำกัด
การแต่งกายพม่า

พม่าเป็นชาติที่ไทยเรารู้จักกันมานานปัจจุบันพม่ามีการปกครองแบบสาธารณรัฐประชาธิปไตยจึงเรียกว่า " สหภาพพม่า " พม่ามีอาณาเขตใกล้เคียงกับไทยและสามารถติดต่อกันได้ทั้งทางบกน้ำและอากาศจะหลายเผ่าและเคยตกเป็นเมืองขึ้นของอังกฤษแต่วัฒนธรรมทางด้านศิลปะศาสนาและเครื่องแต่งกายก็ยังมิได้เปลี่ยนแปลงไป


การแต่งกายเครื่องแต่งกายชาวพม่าทั้งหญิงและชายนิยมนุ่งโสร่งที่เรียกว่า " ลองยี " ( ลองยี ) ซึ่งมีทั้งผ้าฝ้ายและไหมที่มีสีสดของผู้หญิงจะมีลายเชิงด้านล่างและมีลวดลายเล็กจะกระจายทั่วผืนผ้าผ้าที่ทอมาจากเมืองอมรปุระเป็นลวดลายดอกไม้เครือไม้หรือเป็นดอกเป็นลายตามขวางไม่นิยมใช้เข็มขัดสวมเสื้อตัวสั้นคอกลมผ่าอกติดกระดุม 5 เม็ดแขนกระบอกยาวจรดข้อมือบางครั้งเป็นแขนสั้นเลยไหล่ลงมาเล็กน้อยผ้าเนื้อบางสีสดเช่นผ้ามัสลินผ้าป่านหรือผ้าไนลอนสวมรองเท้าคีบรองเท้าแตะทั้งหญิงชายแต่ของหญิงจะเป็นสีมีลวดลายเป็นดอกดวงปักด้วยลูกปัดหรือดิ้นเงินดิ้นทองสะพายย่าม

ผมโดยทั่วไปไว้ผมยาวเกล้าสูงบางทีก็ปล่อยชายห้อยลงมาไว้ทางซ้ายบ้างขวางบ้างมีดอกไม้แซมผมเครื่องประดับนิยมหินและพลอยที่มีค่าเช่นทับทิมนิลและหยก


ชายเครื่องแต่งกายนุ่งโสร่งเช่นเดียวกับหญิงแต่สีไม่ฉูดฉาดเป็นลายตารางโตบ้างเล็กบ้างหรือเป็นลายทางยาวบ้างโดยทั่วไปใส่เสื้อขาวเมื่อมีพิธีจะสวมเสื้อคล้ายเสื้อจีนแขนยาวถึงข้อมือแบบหนึ่งเรียกว่าเป็นเสื้อชายสั้นจะไม่มีติดดุมถักแบบจีนป้ายมาข้างอีกแบบเรียกว่า " กุยเฮง " ตัวยาวถึงสะโพกและติดก