Anita and Giuseppe garibaldi (1839-

Anita and Giuseppe garibaldi (1839-1849)Giuseppe Garibaldi, a Nicois sailor of Ligurian ascent turned Italian nationalist revolutionary, had fled Europe in 1836 and was fighting on behalf of a separatist republic in southern Brazil (the Ragamuffin War). When young Garibaldi first saw Anita, he could only whisper to her, "You must be mine."[2] She joined Garibaldi on his ship, the Rio Pardo, in October 1839. A month later, she received her baptism of fire in the battles of Imbituba and Laguna, fighting at the side of her lover.

A skilled horsewoman, Anita is said to have taught Giuseppe about the gaucho culture of the plains of southern Brazil, Uruguay, and northern Argentina. One of Garibaldi's comrades described Anita as "an amalgam of two elemental forces…the strength and courage of a man and the charm and tenderness of a woman, manifested by the daring and vigor with which she had brandished her sword and the beautiful oval of her face that trimmed the softness of her extraordinary eyes."



Home to Anita Garibaldi in Laguna, Santa Catarina, Brazil
In the Battle of Curirtibanos, Garibaldi became separated from the front losing contact with Anita, who was captured by the rival group. In captivity the guards told Anita that Garibaldi had died, at which Anita was very distraught, as much for her loved one as for her child they were expecting that Garibaldi was not going to see, as she was pregnant. Anita asked if she could search among the dead in battle, but without finding him, this gave hope to Anita, who after a while crept up on a camp horse, mounted it and escaped at a gallop. The soldiers chased her on the order of her superior with the order of her return, dead or alive, they were shooting and killed her horse. Anita then came upon the river Canoas into which she waded amazingly. The soldiers thought she would not survive and left her for dead. Anita spent four days wandering without food or drink in the woods, until she found a group of people who offered her food. Finally able to contact the rebels and was reunited with Garibaldi in Vacaria. A few months later their first child was born, Menotti (1840–1903), he was born with a skull deformity due to a blow that Anita received when she fell from her horse in the flight from the Brazilian camp. Menotti also became a fighter for freedom and accompanied his father on his campaigns in Italy. His name was given in honor of Ciro Menotti. They had three more children born in Montevideo, Rosita (born 1843–1845 ), Teresita (born 1845–1903 ) and Ricciotti (born 1847–1924). Despite having some quarrels because Garibaldi was a womanizer, the truth is that it was a passionate love.

In 1841, the couple moved to the Uruguayan capital of Montevideo, where Giuseppe Garibaldi worked as a trader and schoolmaster before taking command of the Uruguayan fleet in 1842 and raising an "Italian Legion" for that country's war against Argentine dictator Juan Manuel de Rosas. Anita participated in Garibaldi's 1847 defense of Montevideo against Argentina and his Uruguayan allied former dictator Manuel Oribe.

Anita and Giuseppe were married on March 26, 1842, in Montevideo.

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

แอนนิต้าและจูเซปเป้การิบัลดี (1839-1849) จูเซปเป้การิบัลดีกะลาสี Nicois ขึ้นของสก๊อตต์หันปฏิวัติชาติอิตาลีหนียุโรปในปี 1836 และได้รับการต่อสู้ในนามของสาธารณรัฐแบ่งแยกดินแดนในภาคใต้ของบราซิล (ขอทานสงคราม) เมื่อหนุ่ม Garibaldi ครั้งแรกที่เห็นแอนนิต้า, เขาจะกระซิบกับเธอว่า "คุณต้องเป็นของฉัน." [2] เธอเข้าร่วม Garibaldi บนเรือของเขาริโอ Pardo ในเดือนตุลาคม 1839 เดือนต่อมาเธอได้รับบัพติศมาของเธอไฟ การต่อสู้ของลากูน่า Imbituba และต่อสู้ด้านข้างของคนรักของเธอ. ม่องเท่งที่มีทักษะ, แอนนิต้าบอกว่าจะมีการเรียนการสอนเกี่ยวกับจูเซปเป้วัฒนธรรมโคบาลที่ราบทางตอนใต้ของบราซิล, อุรุกวัย, และภาคเหนือของอาร์เจนตินา หนึ่งในเพื่อนสนิทของการิบัลดีอธิบายแอนนิต้าเป็น "การรวมกันของทั้งสองกองกำลังธาตุ ... ความแข็งแรงและความกล้าหาญของมนุษย์และเสน่ห์และความอ่อนโยนของผู้หญิงคนหนึ่งที่ประจักษ์โดยความกล้าหาญและความแข็งแรงกับที่เธอได้กวัดแกว่งดาบของเธอและไข่ที่สวยงามของเธอ ใบหน้าที่ตัดความนุ่มนวลของตาธรรมดาของเธอ. " บ้านแอนนิต้าการิบัลดีในลากูนาซานตากาตารีนา, ประเทศบราซิลในการต่อสู้ของ Curirtibanos, การิบัลดีกลายเป็นที่แยกออกมาจากการสูญเสียการติดต่อกับแอนนิต้าด้านหน้าที่ถูกจับโดยกลุ่มคู่แข่ง ในการเป็นเชลยยามบอกว่าแอนนิต้า Garibaldi เสียชีวิตที่แอนนิต้าเป็นความหวังมากมากสำหรับคนที่คุณรักของเธอกับลูกของเธอพวกเขาคาดหวังว่าการิบัลดีไม่ได้ไปดูในขณะที่เธอกำลังตั้งท้อง แอนนิต้าถามว่าเธอสามารถค้นหาในหมู่คนตายในการต่อสู้ แต่ไม่พบเขานี้ให้ความหวังให้กับแอนนิต้าซึ่งหลังจากที่ในขณะที่พุ่งขึ้นไปบนม้าค่ายติดตั้งมันและหนีที่ควบ ทหารไล่เธอเกี่ยวกับคำสั่งของเธอดีกว่าคำสั่งของการกลับมาของเธอยังมีชีวิตอยู่หรือตายพวกเขาถูกยิงและฆ่าม้าของเธอ แอนนิต้าแล้วมาถึงแม่น้ำ Canoas เป็นที่น่าอัศจรรย์ใจเธอเดินลุยน้ำ ทหารคิดว่าเธอจะไม่รอดและปล่อยให้เธอตาย แอนนิต้าใช้เวลาสี่วันโดยไม่ต้องเดินอาหารหรือเครื่องดื่มในป่าจนกระทั่งเธอพบว่ากลุ่มคนที่นำเสนออาหารของเธอ ในที่สุดก็สามารถที่จะติดต่อกับพวกกบฏและได้กลับมารวมตัวกับการิบัลดีใน Vacaria ไม่กี่เดือนต่อมาลูกคนแรกของพวกเขาเกิด Menotti (1840-1903) เขาเกิดมาพร้อมกับความผิดปกติของกะโหลกศีรษะเนื่องจากการระเบิดที่แอนนิต้าที่ได้รับเมื่อเธอลดลงจากหลังม้าของเธอในเที่ยวบินจากค่ายบราซิล Menotti ก็กลายเป็นนักสู้เพื่อเสรีภาพและมาพร้อมกับพ่อของเขาในแคมเปญของเขาในอิตาลี ชื่อของเขาได้รับในเกียรติของ Ciro Menotti พวกเขามีลูกสามคนอื่น ๆ ที่เกิดในมอนเตวิเด Rosita (เกิด 1843-1845) Teresita (เกิด 1845-1903) และ Ricciotti (เกิด 1847-1924) แม้จะมีการทะเลาะวิวาทเพราะเป็นคนเจ้าชู้ Garibaldi ความจริงก็คือว่ามันเป็นความรักความรัก. ใน 1841 ทั้งคู่ย้ายไปยังเมืองหลวงของอุรุกวัยมอนเตวิเดที่จูเซปเป้การิบัลดีทำงานเป็นผู้ประกอบการและครูก่อนที่คำสั่งของกองทัพเรือในอุรุกวัย 1842 และเพิ่ม "อิตาลีมรณะ" สำหรับการทำสงครามของประเทศที่ต่อต้านเผด็จการอาร์เจนตินาฮวนมานูเอลเดอ Rosas แอนนิต้าร่วมในการิบัลดีของ 1847 การป้องกันของมอนเตวิเดกับอาร์เจนตินาและอุรุกวัยของเขามีลักษณะคล้ายกันอดีตเผด็จการมานูเอล Oribe. แอนนิต้าและจูเซปเป้คู่แต่งงานกันใน 26 มีนาคม 1842 ในมอนเตวิเด

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

แอนิต้า และ จูเซปเป การิบัลดี ( 1839-1849 ) จูเซปเป การิบัลดิ , nicois กะลาสีของลิกูเรียนทางขึ้นเป็นชาตินิยมอิตาลีปฏิวัติ หนียุโรปในปี 1836 และต่อสู้ในนามของสาธารณรัฐแบ่งแยกดินแดนในภาคใต้ของบราซิล ( สงครามตัวสำคัญ ) เมื่อหนุ่มโดยแรกเห็นต้า เขาได้แต่กระซิบบอกเธอว่า " คุณจะต้องเป็นของฉัน " [ 2 ] เธอได้เข้าร่วมโดยบนเรือของเขา Pardo ริโอ ,ในเดือนตุลาคม พ.ศ. 1839 . เดือนต่อมาเธอได้รับบัพติศมาของเธอของไฟในการต่อสู้ของมบิตูบา ลากูน่า สู้ ๆที่ด้านข้างของคนรักของเธอ . . . . .

horsewoman ฝีมือต้าเคยสอน Giuseppe เกี่ยวกับคาวบอยวัฒนธรรมที่ราบทางตอนใต้ของบราซิล , อุรุกวัยและอาร์เจนตินา .หนึ่งของการิบัลดีเป็นสหายอธิบายแอนนิต้าเป็น " ส่วนของทั้งสองธาตุกําลัง . . . . . . . ความแข็งแกร่งและความกล้าหาญของมนุษย์และเสน่ห์และอ่อนโยนของผู้หญิง ที่ประจักษ์โดยความกล้าหาญและความแข็งแรงที่เธอมี เธอแทงดาบและรูปไข่ที่สวยงามของใบหน้าของเธอที่ตัดความนุ่มนวลตาพิเศษของเธอ "



บ้านต้า Garibaldi ใน Santa Catarina บราซิล
, ลากูน่าในการต่อสู้ของ curirtibanos Garibaldi , กลายเป็นแยกออกจากด้านหน้าสูญเสียการติดต่อกับแอนนิต้า ที่ถูกจับตัวไปโดยกลุ่มคู่แข่ง ในการเป็นเชลยทหารบอกต้าว่า การิบัลดีตายที่แอนนิต้าก็ว้าวุ่นใจ มากสำหรับคนรักของเธอสำหรับเด็กของเธอ พวกเขาคาดหวังว่า การิบัลดีก็ไม่เจอ เหมือนเธอกำลังท้องแอนิต้า ถามว่าถ้าเธอจะค้นหาในตายในสงคราม แต่ไม่เจอเขา นี้ให้ความหวังกับแอนนิต้า ที่หลังพุ่งขึ้นในค่ายม้า , ติดตั้งมันและหลบหนีที่วิ่ง ทหารไล่ตามเธอในคำสั่งของผู้บังคับบัญชากับคำสั่งของเธอกลับมา เป็นหรือตาย เขาถูกยิงและฆ่าม้าของเธอ แอนนิต้าก็มาถึงแม่น้ำ Canoas ในซึ่งเธอตะลุยอย่างน่าอัศจรรย์ทหารคิดว่าเธอจะไม่รอด และทิ้งไว้ให้ตาย แอนนิต้าใช้เวลา 4 วันเดินโดยไม่กินอาหารหรือดื่มในป่า จนกระทั่งเธอพบว่า กลุ่มคนที่เสนออาหารของเธอ ในที่สุดก็สามารถที่จะติดต่อ และคบกับพวกกบฏ Garibaldi ใน vacaria . ไม่กี่เดือนต่อมาของเด็กแรกเกิด เมโนตี ( 1840 ( 1903 )เขาเกิดมาพร้อมกับความผิดปกติของกะโหลกศีรษะจากระเบิดที่แอนนิต้าได้รับเมื่อเธอตกจากม้าของเธอในเที่ยวบินจากค่ายของบราซิล เมโนตียังกลายมาเป็นนักสู้เพื่อเสรีภาพและมาพร้อมกับพ่อของเขาในแคมเปญของเขาในอิตาลี ชื่อของเขาได้รับเกียรติเข้าร่วมเมโนตี . พวกเขามีเด็ก 3 คน เกิดใน Montevideo , โรสิตา ( เกิด 1843 ( 1845 )เทเรสิต้า ( เกิด 1845 ( 1903 ) และ ricciotti ( เกิด 1847 ( 1924 ) แม้จะมีทะเลาะกันเพราะ Garibaldi เป็นเสือผู้หญิง ความจริงก็คือ ว่า มันคือ ความรัก

ใน 1841 , คู่ย้ายไปอยู่ที่เมืองหลวงของประเทศอุรุกวัยอุรุกวัย ,จูเซปเป การิบัลดิ ทำงานที่เป็นผู้ประกอบการค้าและครูก่อนที่จะสั่งกองทัพเรืออุรุกวัยใน 1842 และเพิ่ม " Legion " อิตาลีสงครามของประเทศกับ ฮวน มานูเอล เดอ โรซาอาร์เจนตินาเผด็จการ . แอนนิต้ามีส่วนร่วมใน Garibaldi เป็น 1847 การป้องกันของ Montevideo กับอาร์เจนตินาและอุรุกวัยพันธมิตรอดีตเผด็จการมานูเอล โอริเบะ

และ จูเซปเป้ แอนนิต้าแต่งงานเมื่อวันพุธที่ 26 มีนาคม1842 ใน Montevideo .