He pointed down the street. “I’m he

He pointed down the street. “I’m heading to her lab to get them now, Darling, I didn’t realize the library was on my way from the studio, and well, I just happened to see your adorable rump and couldn’t help but call out to you.”

Your face started to burn, but this time not sure if it was embarrassment or anger, maybe it was both? Embarrassed that he basically said you had a cute butt, but angry that he was so pompous to have to substitute butt for the word ‘rump’. Who the hell did he think he was?

You turned away and stammered “I-I have to get back to work.”

“Alright, well, I’ll see you soon enough, hun.” He said with a bit of a chuckle.

You didn’t respond and knelt down, picking up a stack of books. As you did, you heard the clicking of his heels grow softer. Glancing behind you when you stood up, you watched the metallic superstar strut down the street.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

เขาชี้อยู่ "ฉัน:มุ่งหน้าไปยังแล็บของเธอได้รับตอนนี้ ลิ้ง ฉันไม่ได้ตระหนักถึงไลบรารีเป็นทางจากสตูดิโอ และดี ฉันเพิ่งเห็นเนื้อที่ของคุณน่ารักที่เกิดขึ้น และไม่สามารถช่วยแต่โทรหาคุณ" ใบหน้าของคุณเริ่มที่จะเขียน แต่เวลานี้ไม่แน่ใจว่ามันเป็นความลำบากใจหรือโกรธ บางทีก็ทั้งสอง อับอายว่า เขากล่าวว่า โดยทั่วไปก็ชนน่ารัก แต่โกรธที่เขาถูก pompous จึงต้องทดแทนชนสำหรับคำว่า 'เนื้อที่' ที่นรกไม่ได้เขาคิดว่า เขาเป็น คุณเปิด และการ stammered "ฉัน-ต้องรับกลับไปทำงาน" "ไม่เป็นไร ดี เจอเร็วพอ ฮุน" เขากล่าวว่า มีบิตของ chuckle คุณไม่ตอบสนอง และทำลง หยิบกองหนังสือ ตามที่คุณ คุณได้ยินการคลิส้นเท้าของเขาเติบโตนุ่ม คุณสวยหลังเมื่อคุณยืนขึ้น ดูซุปเปอร์สตาร์โลหะที่ป๋ออยู่

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

เขาชี้ลงบนถนน "ฉันมุ่งหน้าไปยังห้องปฏิบัติการของเธอที่จะได้รับพวกเขาตอนนี้ที่รักผมไม่ทราบห้องสมุดเป็นในทางของฉันจากสตูดิโอและดีฉันเพิ่งเกิดขึ้นจะเห็นตูดที่น่ารักของคุณและไม่สามารถช่วย แต่โทรออกไป คุณ. "ใบหน้าของคุณเริ่มต้นที่จะเผาไหม้แต่เวลานี้ไม่แน่ใจว่าถ้ามันเป็นความลำบากใจหรือความโกรธบางทีมันอาจจะเป็นทั้งสอง? อายว่าเขากล่าวว่าโดยทั่วไปคุณมีก้นน่ารัก แต่โกรธที่เขาเป็นขี้โอ่เพื่อให้มีเพื่อทดแทนก้นสำหรับคำว่า 'ตูด' ใครนรกที่เขาคิดว่าเขาเป็น? คุณหันไปและตะกุกตะกัก "ครั้งที่สองจะต้องได้รับกลับไปทำงาน." "เอาล่ะดีฉันจะเห็นคุณเร็วพอฮุน." เขากล่าวด้วยบิตของการหัวเราะเป็น. คุณ ไม่ตอบสนองและคุกเข่าลงหยิบขึ้นมากองหนังสือ ในขณะที่คุณไม่คุณได้ยินเสียงคลิกของส้นเท้าของเขาเติบโตที่ชะลอตัวลง วินาศภัยอยู่ข้างหลังคุณเมื่อคุณยืนขึ้นคุณดูซูเปอร์สตาโลหะป๋อลงบนถนน