- ข้อความ
- ประวัติศาสตร์
The issue of parents teaching their
The issue of parents teaching their children comes up often and I’ve even had someone guest post on the blog about it before. That’s great if you speak the languages yourself, but what if you are monolingual and still want to give your child the best possible head start in this wonderfully global world?
Christine, who blogs at AlmostFearless and who has been travelling with her husband since 2008, has thought long and hard about this while she raises her own son, and is even writing a book about the experience. If you want to help out, see details at the end of the post. Otherwise, enjoy her take on what parents can do to help their children learn languages that the parents themselves don’t speak fluently yet!
Over to you Christine!
child1
I need your help. Skip to the bottom to see, but first my story.
There was a profile of Ellen Bialystok in the NY Times a few years ago, and it came out just after my grandfather had died from dementia. In the article, Bialystok, a researcher who focuses on bilingualism talked about her discovery that bilinguals and trilinguals gained about 4-5 years before they started showing symptoms of memory loss from late-life diseases like Alzheimer’s.
This study stuck with me because my grandfather, a Finnish-English bilingual, had led a long healthy life, until he got dementia — but it only appeared in his last year. In fact he was at a condo in Florida outside of Palm Beach, that specific place because of the large Finnish population – they even have their own Finnish newspaper. It was through this strange bubble of Finnish speakers, both in Florida where he spent half the year, and in surrounding area around his home in Massachusetts, that allowed my grandfather to use both languages his entire life, decades after his immigrant parents died. Based on Bialystok’s research, being bilingual might have given him 4 extra years of good health.
Soon, with a child of my own, I knew I wanted to be bilingual, if not just for me, to satisfy this long flirted with but never achieved goal, but for my son, who was young enough to learn a second language easily, permanently changing how his brain works, and potentially staving off the effects of late life memory loss, someday far in the future.
All material seems focused on bilingual parents
The first thing I did was to read about a dozen books on raising bilingual children, but I noticed something I hadn’t expected… whether through design or market-demand, many of the books focused on how bilinguals could introduce a non-dominant language at home.
A Spanish speaker living in the US could speak Spanish with their child. If she married a German speaker, he could speak German. The child would learn English from the environment, Spanish from his mother, German from his father and boom you have trilingual child. Many of the books talked about some of what to expect from such arrangement, as it’s not always easy and even bilingual parents can struggle. But I felt entirely left out.
What about people who just spoke English? What about parents who lived in a monolingual culture?
I came away with three questions:
1.How could two English monolinguals (like my husband and I) teach my child a second language?
2.How many languages can your child learn?
3.Would there be any benefit if the child learned a non-dominant language (like Mandarin) in a country that spoke something else altogether (like Spanish)?
My son is now approaching four years old, and I don’t have all or even most of the answers, but I have some ideas about teaching children languages in a monolingual home that I discovered over our travels to China (to learn Mandarin), Lebanon (to learn Arabic) and Mexico (to learn Spanish).
How can monolinguals teach their child a second language?
child2I feel from my own experience that the first place to start is to learn the language yourself. Unlike having your kid play the piano, or take dance lessons, learning a language does require to at least some extent active participation from the parents.
I can appreciate and encourage my child’s piano playing without knowing how to read a lick of music, but languages are all about communication. It’s not a requirement – I read one story about a child who learned three different local dialects from the gardener, nanny and cook in India – and his parents only spoke English.
But for most of us, we don’t have an entourage of foreign language speakers following us around. A cheap and affordable way to achieve this is to learn it yourself. You can help your child to practice by speaking with them in the language, and as they get older you will understand and engage when they begin to use these new words.
The second conclusion I came to was that my child would learn a little from foreign language media (like watching the popular cartoon Xi Yang Yang in China – he learned the intro song quite well before we left) but his language exploded when we spent time speaking with native speakers.
We tried different things in each country, in part because I wanted to test how things worked, and to be flexible and not commit too heavily to any one set of rules. Yet it was amazing how much he learned with his Chinese ayi verses what he picked up from Lebanese children on the playground for an hour a day. The focused one-on-one conversation with his ayi and her complete lack of English meant that he started introducing Mandarin words much more quickly than he did with Arabic.
At the end of the day, we all have different resources and it becomes a question of what are you able to do… if you can introduce native speakers into the child’s life that’s ideal (and if that’s you, consider yourself one of the lucky ones).
If you can learn the language and speak it to your child regularly, this works well too. If you do a combination of books, music, cartoons and other media in the target language that is good exposure but most likely not enough to achieve bilingualism, at least as you might define it as a native-like fluency.
Ultimately raising bilingual children for monolinguals, especially in a monolingual culture (like my home country, the USA), means having either friends/neighbors who speak that language, childcare in the language or a school system available to you to assist.
If those things aren’t an option, any parent can still learn the language first hand and routinely use it with their child. Even if you’re not perfect. I know because my Mandarin, Arabic and Spanish all need quite a bit of work before I’ll consider myself fluent. Yet it still works and you will learn as they learn (believe me, nothing increases your vocabulary like an inquisitive toddler).
There are a lot of tools out there to help kids learn, and I think they are useful, but there needs to be at least one human in their life that speaks the language. That’s just my experience and recommendation but popping in foreign-language-dubbed movies is not going to be enough.
We even accidently tested this theory during the 4 months we spent in Lebanon where my son watched lots of French cartoons (he went through a big Garfield in French phase), but never produced a single French word because we didn’t reinforce his French by speaking it with him – we were there to learn Arabic.
How many languages can your children learn?
child3There’s a limit and it comes not from the number of languages but the depth of understanding and vocabulary.
My son has no problem learning English, Mandarin, Arabic and Spanish, but he’s just learning. A few words, a simple sentence, eventually he’ll speak them all at varying levels. Comprehension comes even faster than speaking.
But as adults, each of us have a lifetime of education in our native language, spending years learning the grammar, increasing our vocabulary and learning how to express ourselves in the written word. Let’s just take vocabulary for instance. I can teach my son the word in Spanish for moon, cat, or spoon, no problem. But depending on the education he receives, his language in the classroom is going to quickly outpace my ability to keep up.
Sure, I can figure out how to say “earthworm” for his biology class, but what about mathematics? Will I take the time (and will he let me) to explain quadratic formulas in three other languages? Will I do that for all his subjects, all the way through high school? Unlikely.
As a parent, I think it’s important to think about what language(s) you will want to focus on and what their use will be.
For us, we would like our son to be native-like fluent in Spanish and English. That means planning his education around this. We also want him to speak Mandarin and Arabic fluently (meaning with ease), and his early exposure will help him internalize those tricky Mandarin tones and the poetic sounds of spoken Arabic.
However, realistically in those two languages, while he will be conversationally fluent, his vocabulary will lag. He most likely won’t learn to write in Mandarin until he’s older if at all, he won’t get all the Arabic jokes kids tell each other because he won’t grow up in the Middle East. If he goes to university in one of those languages he will have to catch up to translate his specialized Spanish and English vocabulary into the new language. We’re okay with that.
We’re prioritizing his language learning around one thing: communication.
We’d like to give him the ability to speak with lots of different people around the world, but as time goes on and we experiment more with each language, it’s clear that there are always compromises to be made. While I could enroll him in Saturday Mandarin school, and Sunday Arabic class, I think speaking the language is enough, for our family and our goals, and maybe instead he can go play with his friends. There’s a balance in there somewhere that we are still figuring out, but as any parent knows, you can’t do it all.
Is there any benefit to learning a language tha
Christine, who blogs at AlmostFearless and who has been travelling with her husband since 2008, has thought long and hard about this while she raises her own son, and is even writing a book about the experience. If you want to help out, see details at the end of the post. Otherwise, enjoy her take on what parents can do to help their children learn languages that the parents themselves don’t speak fluently yet!
Over to you Christine!
child1
I need your help. Skip to the bottom to see, but first my story.
There was a profile of Ellen Bialystok in the NY Times a few years ago, and it came out just after my grandfather had died from dementia. In the article, Bialystok, a researcher who focuses on bilingualism talked about her discovery that bilinguals and trilinguals gained about 4-5 years before they started showing symptoms of memory loss from late-life diseases like Alzheimer’s.
This study stuck with me because my grandfather, a Finnish-English bilingual, had led a long healthy life, until he got dementia — but it only appeared in his last year. In fact he was at a condo in Florida outside of Palm Beach, that specific place because of the large Finnish population – they even have their own Finnish newspaper. It was through this strange bubble of Finnish speakers, both in Florida where he spent half the year, and in surrounding area around his home in Massachusetts, that allowed my grandfather to use both languages his entire life, decades after his immigrant parents died. Based on Bialystok’s research, being bilingual might have given him 4 extra years of good health.
Soon, with a child of my own, I knew I wanted to be bilingual, if not just for me, to satisfy this long flirted with but never achieved goal, but for my son, who was young enough to learn a second language easily, permanently changing how his brain works, and potentially staving off the effects of late life memory loss, someday far in the future.
All material seems focused on bilingual parents
The first thing I did was to read about a dozen books on raising bilingual children, but I noticed something I hadn’t expected… whether through design or market-demand, many of the books focused on how bilinguals could introduce a non-dominant language at home.
A Spanish speaker living in the US could speak Spanish with their child. If she married a German speaker, he could speak German. The child would learn English from the environment, Spanish from his mother, German from his father and boom you have trilingual child. Many of the books talked about some of what to expect from such arrangement, as it’s not always easy and even bilingual parents can struggle. But I felt entirely left out.
What about people who just spoke English? What about parents who lived in a monolingual culture?
I came away with three questions:
1.How could two English monolinguals (like my husband and I) teach my child a second language?
2.How many languages can your child learn?
3.Would there be any benefit if the child learned a non-dominant language (like Mandarin) in a country that spoke something else altogether (like Spanish)?
My son is now approaching four years old, and I don’t have all or even most of the answers, but I have some ideas about teaching children languages in a monolingual home that I discovered over our travels to China (to learn Mandarin), Lebanon (to learn Arabic) and Mexico (to learn Spanish).
How can monolinguals teach their child a second language?
child2I feel from my own experience that the first place to start is to learn the language yourself. Unlike having your kid play the piano, or take dance lessons, learning a language does require to at least some extent active participation from the parents.
I can appreciate and encourage my child’s piano playing without knowing how to read a lick of music, but languages are all about communication. It’s not a requirement – I read one story about a child who learned three different local dialects from the gardener, nanny and cook in India – and his parents only spoke English.
But for most of us, we don’t have an entourage of foreign language speakers following us around. A cheap and affordable way to achieve this is to learn it yourself. You can help your child to practice by speaking with them in the language, and as they get older you will understand and engage when they begin to use these new words.
The second conclusion I came to was that my child would learn a little from foreign language media (like watching the popular cartoon Xi Yang Yang in China – he learned the intro song quite well before we left) but his language exploded when we spent time speaking with native speakers.
We tried different things in each country, in part because I wanted to test how things worked, and to be flexible and not commit too heavily to any one set of rules. Yet it was amazing how much he learned with his Chinese ayi verses what he picked up from Lebanese children on the playground for an hour a day. The focused one-on-one conversation with his ayi and her complete lack of English meant that he started introducing Mandarin words much more quickly than he did with Arabic.
At the end of the day, we all have different resources and it becomes a question of what are you able to do… if you can introduce native speakers into the child’s life that’s ideal (and if that’s you, consider yourself one of the lucky ones).
If you can learn the language and speak it to your child regularly, this works well too. If you do a combination of books, music, cartoons and other media in the target language that is good exposure but most likely not enough to achieve bilingualism, at least as you might define it as a native-like fluency.
Ultimately raising bilingual children for monolinguals, especially in a monolingual culture (like my home country, the USA), means having either friends/neighbors who speak that language, childcare in the language or a school system available to you to assist.
If those things aren’t an option, any parent can still learn the language first hand and routinely use it with their child. Even if you’re not perfect. I know because my Mandarin, Arabic and Spanish all need quite a bit of work before I’ll consider myself fluent. Yet it still works and you will learn as they learn (believe me, nothing increases your vocabulary like an inquisitive toddler).
There are a lot of tools out there to help kids learn, and I think they are useful, but there needs to be at least one human in their life that speaks the language. That’s just my experience and recommendation but popping in foreign-language-dubbed movies is not going to be enough.
We even accidently tested this theory during the 4 months we spent in Lebanon where my son watched lots of French cartoons (he went through a big Garfield in French phase), but never produced a single French word because we didn’t reinforce his French by speaking it with him – we were there to learn Arabic.
How many languages can your children learn?
child3There’s a limit and it comes not from the number of languages but the depth of understanding and vocabulary.
My son has no problem learning English, Mandarin, Arabic and Spanish, but he’s just learning. A few words, a simple sentence, eventually he’ll speak them all at varying levels. Comprehension comes even faster than speaking.
But as adults, each of us have a lifetime of education in our native language, spending years learning the grammar, increasing our vocabulary and learning how to express ourselves in the written word. Let’s just take vocabulary for instance. I can teach my son the word in Spanish for moon, cat, or spoon, no problem. But depending on the education he receives, his language in the classroom is going to quickly outpace my ability to keep up.
Sure, I can figure out how to say “earthworm” for his biology class, but what about mathematics? Will I take the time (and will he let me) to explain quadratic formulas in three other languages? Will I do that for all his subjects, all the way through high school? Unlikely.
As a parent, I think it’s important to think about what language(s) you will want to focus on and what their use will be.
For us, we would like our son to be native-like fluent in Spanish and English. That means planning his education around this. We also want him to speak Mandarin and Arabic fluently (meaning with ease), and his early exposure will help him internalize those tricky Mandarin tones and the poetic sounds of spoken Arabic.
However, realistically in those two languages, while he will be conversationally fluent, his vocabulary will lag. He most likely won’t learn to write in Mandarin until he’s older if at all, he won’t get all the Arabic jokes kids tell each other because he won’t grow up in the Middle East. If he goes to university in one of those languages he will have to catch up to translate his specialized Spanish and English vocabulary into the new language. We’re okay with that.
We’re prioritizing his language learning around one thing: communication.
We’d like to give him the ability to speak with lots of different people around the world, but as time goes on and we experiment more with each language, it’s clear that there are always compromises to be made. While I could enroll him in Saturday Mandarin school, and Sunday Arabic class, I think speaking the language is enough, for our family and our goals, and maybe instead he can go play with his friends. There’s a balance in there somewhere that we are still figuring out, but as any parent knows, you can’t do it all.
Is there any benefit to learning a language tha
0/5000
ปัญหาของพ่อแม่ที่สอนลูกมาถึงมักจะ และฉันได้แม้มีคนแขกที่ลงในบล็อกเกี่ยวกับมาก่อน ก็ดีถ้าคุณพูดภาษาตัวเอง แต่ถ้าคุณเป็น monolingual และยัง ต้องการให้ลูกของคุณเริ่มหัวได้ดีที่สุดในโลกนี้เยี่ยมยอดทั่วโลกคริ ที่บล็อกที่ AlmostFearless และที่มีการเดินทางกับสามีตั้งแต่ 2008 ได้คิดหนัก และยาวนานเกี่ยวกับเรื่องนี้ในขณะที่เธอยกลูกของตนเอง และแม้แต่จะเขียนหนังสือเกี่ยวกับประสบการณ์ ถ้าคุณต้องการหา ดูรายละเอียดในตอนท้ายของการลงรายการบัญชี มิฉะนั้น สนุกกับเธอใช้ในสิ่งที่ผู้ปกครองสามารถทำได้เพื่อช่วยให้เด็กเรียนรู้ภาษาที่พ่อแม่ตัวเองไม่พูด fluently ยังกว่าคุณคริchild1ต้องการความช่วยเหลือ ข้ามไปด้านล่างเพื่อดู แต่แรกเรื่องราวของฉันมีโปรไฟล์ของเอลเลน Bialystok ใน NY เวลากี่ปีที่ผ่านมา และมันออกมาหลังจากปู่ของฉันเสียชีวิตจากสมองเสื่อม ในบทความ Bialystok นักวิจัยที่เน้นสองภาษาพูดคุยเกี่ยวกับการค้นพบของเธอที่ว่า bilinguals และ trilinguals ได้ประมาณ 4-5 ปีก่อนก็เริ่มแสดงอาการของการสูญเสียหน่วยความจำจากโรคปลายชีวิตเช่นของอัลไซการศึกษานี้ติดอยู่กับฉัน เพราะฉันปู่ ฟินแลนด์อังกฤษสองภาษา ได้นำชีวิตยาวสุขภาพดี จนกว่าเขามีสมองเสื่อม — แต่จะปรากฏเฉพาะในปีสุดท้ายของเขา ในความเป็นจริงเขามีคอนโดในฟลอริดานอกปาล์มบีช สถานที่เฉพาะเนื่องจากประชากรฟินแลนด์ใหญ่ – พวกเขายังมีหนังสือพิมพ์ของตนเองภาษาฟินแลนด์ ก็ผ่านฟองนี้แปลกของฟินแลนด์ลำโพง ในฟลอริด้าที่เขาใช้เวลาครึ่งปี และในบริเวณรอบ ๆ บ้านของเขาในรัฐแมสซาชูเซตส์ ที่อนุญาตให้ตาของฉันจะใช้ภาษาทั้งสองตลอดชีวิต ทศวรรษที่ผ่านมาหลังจากที่พ่อแม่อพยพเสียชีวิต ขึ้นอยู่กับงานวิจัยของ Bialystok กำลังสองอาจให้เขา 4 ปีเสริมสุขภาพดีเร็ว ๆ นี้ ลูกของตัวเอง ฉันรู้ว่า อยากจะมีสองภาษา ถ้า ไม่เพียง สำหรับ ฉัน การตอบสนองนี้ flirted ยาวด้วย แต่ไม่เคยบรรลุเป้าหมาย แต่ สำหรับลูก ใครเป็นสาวพอที่จะเรียนรู้ภาษาที่สองได้ง่าย ถาวรเปลี่ยนแปลงวิธีการทำงานของสมอง และ staving ออกจากผลกระทบของการสูญเสียช่วงปลายชีวิตหน่วยความจำ อาจไกลสักวันหนึ่งในอนาคตวัสดุทั้งหมดดูเหมือนเน้นพ่อแม่สองภาษาสิ่งแรกที่ฉันไม่ได้อ่านหนังสือเกี่ยวกับโหลเลี้ยงเด็กสองภาษา แต่ผมสังเกตเห็นบางสิ่งบางอย่างที่ฉันไม่ได้คาดหวัง...ว่า ผ่านการออกแบบหรือความต้องการตลาด หนังสือมากมายเน้นวิธี bilinguals สามารถแนะนำภาษาหลักไม่ใช่ที่บ้านพูดภาษาสเปนอยู่ในสหรัฐอเมริกาสามารถพูดภาษาสเปนกับลูก ถ้าเธอแต่งงานพูดเยอรมัน สามารถพูดเยอรมัน เด็กจะเรียนภาษาอังกฤษจากสภาพแวดล้อม สเปนจากแม่ของเขา เยอรมันจากบิดาและมีเด็ก trilingual บูม หลายเล่มที่พูดคุยเกี่ยวกับบางสิ่งที่คาดหวังจากการจัดการดังกล่าว เป็นไม่ง่ายอยู่เสมอและผู้ปกครองได้สองภาษาสามารถต่อสู้ แต่ผมรู้สึกซ้ายออกทั้งหมดคนที่พูดภาษาอังกฤษเพียงอะไรบ้าง ผู้ปกครองที่อาศัยอยู่ในวัฒนธรรม monolingual อะไรบ้างผมไปมากับคำถามที่สาม:1.วิธีไม่ monolinguals สองภาษาอังกฤษ (เช่นสามีของฉันและฉัน) สอนเด็กเป็นภาษาที่สอง2.ภาษาการที่เด็กสามารถเรียนได้หรือไม่3.จะมีผลประโยชน์ใด ๆ ถ้าเด็กได้เรียนรู้ภาษาไม่ใช่หลัก (เช่นแมนดาริน) ในประเทศที่พูดอย่างอื่นทั้งหมด (เช่นสเปน)ลูกตอนนี้กำลังมาถึง 4 ปี และไม่มีแม้แต่ที่สุดของคำ หรือทั้งหมด แต่มีความคิดบางอย่างเกี่ยวกับการสอนเด็กภาษาใน monolingual ที่บ้านว่า ได้พบมากกว่าของเราเดินทางไปประเทศจีน (การเรียนจีนกลาง), เม็กซิโก (การเรียนภาษาสเปน) และเลบานอน (การเรียนภาษาอาหรับ)วิธีสามารถ monolinguals สอนลูกสองภาษาchild2I ความรู้สึกจากประสบการณ์ของตัวเองที่สถานที่แรกที่เริ่มจะเรียนรู้ภาษาด้วยตนเอง ซึ่งแตกต่างจากการมีการหยอกล้อของเล่นเปียโน หรือใช้รำ เรียน เรียนภาษาต้องใช้น้อยบางขอบเขตงานมีส่วนร่วมจากผู้ปกครองฉันสามารถชื่นชม และส่งเสริมให้เล่นโดยไม่ทราบวิธีอ่าน lick ดนตรีเปียโนเด็กของฉัน แต่ภาษาคือการสื่อสาร ไม่ได้ความ– อ่านเรื่องหนึ่งเกี่ยวกับเด็กเรียนสามสำเนียงท้องถิ่นแตกต่างจากสวน พี่เลี้ยงเด็ก และอาหารในประเทศอินเดีย – และพ่อพูดภาษาอังกฤษเท่านั้นแต่สำหรับส่วนมากของเรา เราไม่ได้เป็นสิ่งของต่อเรารอบลำโพงภาษาต่างประเทศ วิธีประหยัด และราคาไม่แพงเพื่อให้บรรลุนี้จะเรียนรู้ด้วยตนเอง คุณสามารถช่วยเด็กให้ปฏิบัติ โดยพูดด้วยภาษา และเขาจะเป็น คุณจะเข้าใจ และต่อสู้เมื่อพวกเขาเริ่มต้นการใช้คำเหล่านี้ใหม่สรุปสองผมมาถูกว่า เด็กจะเรียนรู้เล็กน้อยจากสื่อภาษาต่างประเทศ (เช่นดูการ์ตูนสิยางยางในประเทศจีนนิยม – เขาได้เรียนรู้เพลงแนะนำค่อนข้างดีก่อน เราซ้าย) แต่ภาษาของเขากระจายเมื่อเราใช้เวลาพูดกับเจ้าของภาษาเราพยายามสิ่งที่แตกต่างกันในแต่ละประเทศ ส่วนหนึ่ง เพราะผมต้อง การทดสอบว่าสิ่งที่ทำ และการมีความยืดหยุ่น และไม่ยอมรับงานมากเกินไปใด ๆ ชุดหนึ่งของกฎ ยัง ได้ตื่นตาตื่นใจมากเขาได้เรียนรู้กับข้อ ayi จีนของเขาว่าเขารับเด็กเลบานอนสนามเด็กเล่นสำหรับชั่วโมงวัน การสนทนาเน้นแพ็คเกจ ayi ของเขาและเธอขาดสมบูรณ์ภาษาอังกฤษหมายถึง ว่า เขาเริ่มแนะนำคำภาษาจีนกลางได้อย่างรวดเร็วกว่าที่เขาทำกับอาหรับที่สุดของวัน เรามีทรัพยากรต่าง ๆ และจะกลายเป็นคำถามของสิ่งคุณสามารถที่จะ do. ... ถ้าคุณสามารถแนะนำภาษาในชีวิตของเด็กที่เหมาะ (และถ้าเป็นคุณ คิดว่าตัวเองโชคดีคนหนึ่ง)ถ้าคุณสามารถเรียนรู้ภาษา และพูดเรื่องเด็กเป็นประจำ นี้งานดีเกินไป ถ้าคุณรวมหนังสือ เพลง การ์ตูน และสื่ออื่น ๆ ในภาษาเป้าหมายที่แสงดี แต่อาจไม่เพียงพอเพื่อให้สองภาษา น้อยคุณ อาจกำหนดมันเป็นแคล่วเหมือนเจ้าเลี้ยงเด็กสองภาษาสำหรับ monolinguals โดยเฉพาะอย่างยิ่งในวัฒนธรรม (เช่นบ้านประเทศ สหรัฐอเมริกา), monolingual ที่สุด หมายถึง มีทั้งเพื่อน/เพื่อนบ้านที่พูดภาษา childcare ในภาษาหรือระบบโรงเรียนคุณให้ความช่วยเหลือถ้าสิ่งเหล่านั้นไม่ได้เลือก หลักใด ๆ สามารถยัง เรียนรู้ภาษามือแรก และใช้เป็นประจำกับลูก แม้คุณจะไม่สมบูรณ์แบบ ฉันรู้ เพราะฉันแมนดาริน ภาษาอาหรับ และสเปนต้องของงานก่อนที่จะพิจารณาตัวเองอย่างคล่องแคล่ว แต่มันยังคงทำงาน และคุณจะได้เรียนรู้จะเรียนรู้ (เชื่อฉัน ไม่มีอะไรเพิ่มคำศัพท์เช่นเด็กที่หัดเดินอยากรู้อยากเห็น)มีเครื่องมือออกเพื่อช่วยให้เด็กเรียนรู้ และฉันคิดว่า พวกเขามีประโยชน์ แต่มีต้องเป็นบุคคลที่ในชีวิตของพวกเขาที่พูดภาษา ที่เป็นเพียงของฉันประสบการณ์และคำแนะนำ แต่ popping ในต่างประเทศภาษาพากย์ภาพยนตร์เป็นจะไม่เพียงพอเราไม่ได้ตั้งใจจะทดสอบทฤษฎีนี้ในช่วง 4 เดือนที่เราใช้ในเลบานอนที่ลูกดูการ์ตูนฝรั่งเศส (ที่ได้ไปผ่านการ์ฟิลด์บิ๊กในระยะที่ฝรั่งเศส), มากมาย แต่ไม่เคยผลิตคำฝรั่งเศสที่เดียว เพราะเราไม่ได้เสริมฝรั่งเศสของเขา โดยการพูดกับเขา – เราไม่มีการเรียนภาษาอาหรับจำนวนภาษาที่เด็ก ๆ สามารถเรียนchild3There ของขีดจำกัด และมันไม่ได้มาจากจำนวนภาษาแต่ความลึกของความเข้าใจและคำศัพท์ลูกมีปัญหาในการเรียนภาษาอังกฤษ จีนกลาง ภาษาอาหรับ และภาษาสเปน แต่เขาจะเรียน กี่คำ ง่าย ๆ ประโยค ในที่สุดเขาจะพูดทั้งหมดในระดับที่แตกต่างกัน ทำความเข้าใจมาถึงเร็วกว่าพูดแต่เป็นผู้ใหญ่ เรามีชีวิตการศึกษาในภาษาของเรา ใช้จ่ายปีเรียนไวยากรณ์ เพิ่มคำศัพท์ของเรา และเรียนรู้วิธีการแสดงตนเองในคำเขียน ขอเพียงใช้คำศัพท์เช่น ฉันสามารถสอนลูกคำในภาษาสเปนสำหรับมูน แมว หรือช้อน ไม่มีปัญหา แต่ขึ้นอยู่กับการศึกษาที่เขาได้รับ ภาษาของเขาในห้องเรียนเป็นไปอย่างรวดเร็ว outpace ของฉันความสามารถในการติดตามแน่นอน ฉันสามารถคิดหาวิธีการว่า "ไส้เดือนดิน" สำหรับการเรียนวิชาชีววิทยาของเขา แต่สิ่งที่เกี่ยวกับคณิตศาสตร์ ฉันจะใช้เวลา (และเขาจะให้ฉัน) อธิบายสูตรกำลังสองในสามภาษาอื่น ฉันจะทำที่สำหรับทั้งหมดของเขาเรื่อง ทางผ่านโรงเรียนมัธยม ไม่น่าเป็นหลัก ผมคิดว่า เป็นเรื่องสำคัญคิดว่าภาษา คุณจะต้องเน้น และว่าการใช้สิ่งที่จะเรา เราต้องลูกจะเหมือนพื้นอย่างคล่องแคล่วในภาษาสเปนและภาษาอังกฤษ นั่นหมายความว่า การวางแผนการศึกษาของเขามา เรายังต้องการให้เขาพูดแมนดารินและภาษาอาหรับ fluently (หมายถึงกับง่าย), และสัมผัสของเขาก่อนจะช่วยให้เขา internalize เสียงจีนกลางเหล่านั้นหากินและเสียงบทพูดภาษาอาหรับอย่างไรก็ตาม จริงภาษาที่สอง ในขณะที่เขาจะพูดคล่อง conversationally คำศัพท์ของเขาจะล่าช้า เขาอาจจะเรียนรู้การเขียนในภาษาจีนกลางจนกว่าเขาจะเก่าถ้าเลย เขาจะไม่ได้รับเรื่องตลกอาหรับทั้งหมดที่เด็กบอกกัน เพราะเขาจะเติบโตขึ้นในตะวันออกกลาง ถ้าเขาไปมหาวิทยาลัยในภาษาหนึ่ง เขาจะได้ทันการแปลของเขาความคำศัพท์ภาษาอังกฤษและภาษาสเปนเป็นภาษาใหม่ เรามีที่เรากำลังจัดระดับความสำคัญของเขาเรียนสิ่งที่อยู่รอบ ๆ ภาษา: สื่อสารเราอยากให้เขามีความสามารถในการพูดของคนทั่วโลก แต่เวลาไป และเราทดลองขึ้นกับแต่ละภาษา เป็นที่ชัดเจนว่า มีมักรับทำ ในขณะที่ฉันสามารถลงทะเบียนเขาในวันเสาร์โรงเรียนแมนดาริน และอาหรับวันอาทิตย์เรียน ผมคิดว่า พูดภาษาไม่พอ เป้าหมายของเรา และครอบครัวของเรา และบางทีแต่เขาสามารถไปเล่นกับเพื่อนของเขา มีความสมดุลมีอยู่ว่า เราจะยังคงหา แต่เป็นหลักการรู้ คุณไม่สามารถทำมันทั้งหมดมีผลประโยชน์ใดในการเรียนรู้ท่าภาษา
การแปล กรุณารอสักครู่..
The issue of parents teaching their children comes up often and I’ve even had someone guest post on the blog about it before. That’s great if you speak the languages yourself, but what if you are monolingual and still want to give your child the best possible head start in this wonderfully global world?
Christine, who blogs at AlmostFearless and who has been travelling with her husband since 2008, has thought long and hard about this while she raises her own son, and is even writing a book about the experience. If you want to help out, see details at the end of the post. Otherwise, enjoy her take on what parents can do to help their children learn languages that the parents themselves don’t speak fluently yet!
Over to you Christine!
child1
I need your help. Skip to the bottom to see, but first my story.
There was a profile of Ellen Bialystok in the NY Times a few years ago, and it came out just after my grandfather had died from dementia. In the article, Bialystok, a researcher who focuses on bilingualism talked about her discovery that bilinguals and trilinguals gained about 4-5 years before they started showing symptoms of memory loss from late-life diseases like Alzheimer’s.
This study stuck with me because my grandfather, a Finnish-English bilingual, had led a long healthy life, until he got dementia — but it only appeared in his last year. In fact he was at a condo in Florida outside of Palm Beach, that specific place because of the large Finnish population – they even have their own Finnish newspaper. It was through this strange bubble of Finnish speakers, both in Florida where he spent half the year, and in surrounding area around his home in Massachusetts, that allowed my grandfather to use both languages his entire life, decades after his immigrant parents died. Based on Bialystok’s research, being bilingual might have given him 4 extra years of good health.
Soon, with a child of my own, I knew I wanted to be bilingual, if not just for me, to satisfy this long flirted with but never achieved goal, but for my son, who was young enough to learn a second language easily, permanently changing how his brain works, and potentially staving off the effects of late life memory loss, someday far in the future.
All material seems focused on bilingual parents
The first thing I did was to read about a dozen books on raising bilingual children, but I noticed something I hadn’t expected… whether through design or market-demand, many of the books focused on how bilinguals could introduce a non-dominant language at home.
A Spanish speaker living in the US could speak Spanish with their child. If she married a German speaker, he could speak German. The child would learn English from the environment, Spanish from his mother, German from his father and boom you have trilingual child. Many of the books talked about some of what to expect from such arrangement, as it’s not always easy and even bilingual parents can struggle. But I felt entirely left out.
What about people who just spoke English? What about parents who lived in a monolingual culture?
I came away with three questions:
1.How could two English monolinguals (like my husband and I) teach my child a second language?
2.How many languages can your child learn?
3.Would there be any benefit if the child learned a non-dominant language (like Mandarin) in a country that spoke something else altogether (like Spanish)?
My son is now approaching four years old, and I don’t have all or even most of the answers, but I have some ideas about teaching children languages in a monolingual home that I discovered over our travels to China (to learn Mandarin), Lebanon (to learn Arabic) and Mexico (to learn Spanish).
How can monolinguals teach their child a second language?
child2I feel from my own experience that the first place to start is to learn the language yourself. Unlike having your kid play the piano, or take dance lessons, learning a language does require to at least some extent active participation from the parents.
I can appreciate and encourage my child’s piano playing without knowing how to read a lick of music, but languages are all about communication. It’s not a requirement – I read one story about a child who learned three different local dialects from the gardener, nanny and cook in India – and his parents only spoke English.
But for most of us, we don’t have an entourage of foreign language speakers following us around. A cheap and affordable way to achieve this is to learn it yourself. You can help your child to practice by speaking with them in the language, and as they get older you will understand and engage when they begin to use these new words.
The second conclusion I came to was that my child would learn a little from foreign language media (like watching the popular cartoon Xi Yang Yang in China – he learned the intro song quite well before we left) but his language exploded when we spent time speaking with native speakers.
We tried different things in each country, in part because I wanted to test how things worked, and to be flexible and not commit too heavily to any one set of rules. Yet it was amazing how much he learned with his Chinese ayi verses what he picked up from Lebanese children on the playground for an hour a day. The focused one-on-one conversation with his ayi and her complete lack of English meant that he started introducing Mandarin words much more quickly than he did with Arabic.
At the end of the day, we all have different resources and it becomes a question of what are you able to do… if you can introduce native speakers into the child’s life that’s ideal (and if that’s you, consider yourself one of the lucky ones).
If you can learn the language and speak it to your child regularly, this works well too. If you do a combination of books, music, cartoons and other media in the target language that is good exposure but most likely not enough to achieve bilingualism, at least as you might define it as a native-like fluency.
Ultimately raising bilingual children for monolinguals, especially in a monolingual culture (like my home country, the USA), means having either friends/neighbors who speak that language, childcare in the language or a school system available to you to assist.
If those things aren’t an option, any parent can still learn the language first hand and routinely use it with their child. Even if you’re not perfect. I know because my Mandarin, Arabic and Spanish all need quite a bit of work before I’ll consider myself fluent. Yet it still works and you will learn as they learn (believe me, nothing increases your vocabulary like an inquisitive toddler).
There are a lot of tools out there to help kids learn, and I think they are useful, but there needs to be at least one human in their life that speaks the language. That’s just my experience and recommendation but popping in foreign-language-dubbed movies is not going to be enough.
We even accidently tested this theory during the 4 months we spent in Lebanon where my son watched lots of French cartoons (he went through a big Garfield in French phase), but never produced a single French word because we didn’t reinforce his French by speaking it with him – we were there to learn Arabic.
How many languages can your children learn?
child3There’s a limit and it comes not from the number of languages but the depth of understanding and vocabulary.
My son has no problem learning English, Mandarin, Arabic and Spanish, but he’s just learning. A few words, a simple sentence, eventually he’ll speak them all at varying levels. Comprehension comes even faster than speaking.
But as adults, each of us have a lifetime of education in our native language, spending years learning the grammar, increasing our vocabulary and learning how to express ourselves in the written word. Let’s just take vocabulary for instance. I can teach my son the word in Spanish for moon, cat, or spoon, no problem. But depending on the education he receives, his language in the classroom is going to quickly outpace my ability to keep up.
Sure, I can figure out how to say “earthworm” for his biology class, but what about mathematics? Will I take the time (and will he let me) to explain quadratic formulas in three other languages? Will I do that for all his subjects, all the way through high school? Unlikely.
As a parent, I think it’s important to think about what language(s) you will want to focus on and what their use will be.
For us, we would like our son to be native-like fluent in Spanish and English. That means planning his education around this. We also want him to speak Mandarin and Arabic fluently (meaning with ease), and his early exposure will help him internalize those tricky Mandarin tones and the poetic sounds of spoken Arabic.
However, realistically in those two languages, while he will be conversationally fluent, his vocabulary will lag. He most likely won’t learn to write in Mandarin until he’s older if at all, he won’t get all the Arabic jokes kids tell each other because he won’t grow up in the Middle East. If he goes to university in one of those languages he will have to catch up to translate his specialized Spanish and English vocabulary into the new language. We’re okay with that.
We’re prioritizing his language learning around one thing: communication.
We’d like to give him the ability to speak with lots of different people around the world, but as time goes on and we experiment more with each language, it’s clear that there are always compromises to be made. While I could enroll him in Saturday Mandarin school, and Sunday Arabic class, I think speaking the language is enough, for our family and our goals, and maybe instead he can go play with his friends. There’s a balance in there somewhere that we are still figuring out, but as any parent knows, you can’t do it all.
Is there any benefit to learning a language tha
Christine, who blogs at AlmostFearless and who has been travelling with her husband since 2008, has thought long and hard about this while she raises her own son, and is even writing a book about the experience. If you want to help out, see details at the end of the post. Otherwise, enjoy her take on what parents can do to help their children learn languages that the parents themselves don’t speak fluently yet!
Over to you Christine!
child1
I need your help. Skip to the bottom to see, but first my story.
There was a profile of Ellen Bialystok in the NY Times a few years ago, and it came out just after my grandfather had died from dementia. In the article, Bialystok, a researcher who focuses on bilingualism talked about her discovery that bilinguals and trilinguals gained about 4-5 years before they started showing symptoms of memory loss from late-life diseases like Alzheimer’s.
This study stuck with me because my grandfather, a Finnish-English bilingual, had led a long healthy life, until he got dementia — but it only appeared in his last year. In fact he was at a condo in Florida outside of Palm Beach, that specific place because of the large Finnish population – they even have their own Finnish newspaper. It was through this strange bubble of Finnish speakers, both in Florida where he spent half the year, and in surrounding area around his home in Massachusetts, that allowed my grandfather to use both languages his entire life, decades after his immigrant parents died. Based on Bialystok’s research, being bilingual might have given him 4 extra years of good health.
Soon, with a child of my own, I knew I wanted to be bilingual, if not just for me, to satisfy this long flirted with but never achieved goal, but for my son, who was young enough to learn a second language easily, permanently changing how his brain works, and potentially staving off the effects of late life memory loss, someday far in the future.
All material seems focused on bilingual parents
The first thing I did was to read about a dozen books on raising bilingual children, but I noticed something I hadn’t expected… whether through design or market-demand, many of the books focused on how bilinguals could introduce a non-dominant language at home.
A Spanish speaker living in the US could speak Spanish with their child. If she married a German speaker, he could speak German. The child would learn English from the environment, Spanish from his mother, German from his father and boom you have trilingual child. Many of the books talked about some of what to expect from such arrangement, as it’s not always easy and even bilingual parents can struggle. But I felt entirely left out.
What about people who just spoke English? What about parents who lived in a monolingual culture?
I came away with three questions:
1.How could two English monolinguals (like my husband and I) teach my child a second language?
2.How many languages can your child learn?
3.Would there be any benefit if the child learned a non-dominant language (like Mandarin) in a country that spoke something else altogether (like Spanish)?
My son is now approaching four years old, and I don’t have all or even most of the answers, but I have some ideas about teaching children languages in a monolingual home that I discovered over our travels to China (to learn Mandarin), Lebanon (to learn Arabic) and Mexico (to learn Spanish).
How can monolinguals teach their child a second language?
child2I feel from my own experience that the first place to start is to learn the language yourself. Unlike having your kid play the piano, or take dance lessons, learning a language does require to at least some extent active participation from the parents.
I can appreciate and encourage my child’s piano playing without knowing how to read a lick of music, but languages are all about communication. It’s not a requirement – I read one story about a child who learned three different local dialects from the gardener, nanny and cook in India – and his parents only spoke English.
But for most of us, we don’t have an entourage of foreign language speakers following us around. A cheap and affordable way to achieve this is to learn it yourself. You can help your child to practice by speaking with them in the language, and as they get older you will understand and engage when they begin to use these new words.
The second conclusion I came to was that my child would learn a little from foreign language media (like watching the popular cartoon Xi Yang Yang in China – he learned the intro song quite well before we left) but his language exploded when we spent time speaking with native speakers.
We tried different things in each country, in part because I wanted to test how things worked, and to be flexible and not commit too heavily to any one set of rules. Yet it was amazing how much he learned with his Chinese ayi verses what he picked up from Lebanese children on the playground for an hour a day. The focused one-on-one conversation with his ayi and her complete lack of English meant that he started introducing Mandarin words much more quickly than he did with Arabic.
At the end of the day, we all have different resources and it becomes a question of what are you able to do… if you can introduce native speakers into the child’s life that’s ideal (and if that’s you, consider yourself one of the lucky ones).
If you can learn the language and speak it to your child regularly, this works well too. If you do a combination of books, music, cartoons and other media in the target language that is good exposure but most likely not enough to achieve bilingualism, at least as you might define it as a native-like fluency.
Ultimately raising bilingual children for monolinguals, especially in a monolingual culture (like my home country, the USA), means having either friends/neighbors who speak that language, childcare in the language or a school system available to you to assist.
If those things aren’t an option, any parent can still learn the language first hand and routinely use it with their child. Even if you’re not perfect. I know because my Mandarin, Arabic and Spanish all need quite a bit of work before I’ll consider myself fluent. Yet it still works and you will learn as they learn (believe me, nothing increases your vocabulary like an inquisitive toddler).
There are a lot of tools out there to help kids learn, and I think they are useful, but there needs to be at least one human in their life that speaks the language. That’s just my experience and recommendation but popping in foreign-language-dubbed movies is not going to be enough.
We even accidently tested this theory during the 4 months we spent in Lebanon where my son watched lots of French cartoons (he went through a big Garfield in French phase), but never produced a single French word because we didn’t reinforce his French by speaking it with him – we were there to learn Arabic.
How many languages can your children learn?
child3There’s a limit and it comes not from the number of languages but the depth of understanding and vocabulary.
My son has no problem learning English, Mandarin, Arabic and Spanish, but he’s just learning. A few words, a simple sentence, eventually he’ll speak them all at varying levels. Comprehension comes even faster than speaking.
But as adults, each of us have a lifetime of education in our native language, spending years learning the grammar, increasing our vocabulary and learning how to express ourselves in the written word. Let’s just take vocabulary for instance. I can teach my son the word in Spanish for moon, cat, or spoon, no problem. But depending on the education he receives, his language in the classroom is going to quickly outpace my ability to keep up.
Sure, I can figure out how to say “earthworm” for his biology class, but what about mathematics? Will I take the time (and will he let me) to explain quadratic formulas in three other languages? Will I do that for all his subjects, all the way through high school? Unlikely.
As a parent, I think it’s important to think about what language(s) you will want to focus on and what their use will be.
For us, we would like our son to be native-like fluent in Spanish and English. That means planning his education around this. We also want him to speak Mandarin and Arabic fluently (meaning with ease), and his early exposure will help him internalize those tricky Mandarin tones and the poetic sounds of spoken Arabic.
However, realistically in those two languages, while he will be conversationally fluent, his vocabulary will lag. He most likely won’t learn to write in Mandarin until he’s older if at all, he won’t get all the Arabic jokes kids tell each other because he won’t grow up in the Middle East. If he goes to university in one of those languages he will have to catch up to translate his specialized Spanish and English vocabulary into the new language. We’re okay with that.
We’re prioritizing his language learning around one thing: communication.
We’d like to give him the ability to speak with lots of different people around the world, but as time goes on and we experiment more with each language, it’s clear that there are always compromises to be made. While I could enroll him in Saturday Mandarin school, and Sunday Arabic class, I think speaking the language is enough, for our family and our goals, and maybe instead he can go play with his friends. There’s a balance in there somewhere that we are still figuring out, but as any parent knows, you can’t do it all.
Is there any benefit to learning a language tha
การแปล กรุณารอสักครู่..
ปัญหาของพ่อแม่สอนเด็กของพวกเขามาขึ้นบ่อยๆ และมีคนแขกโพสต์ในบล็อกเกี่ยวกับมันมาก่อน ดีมากถ้าคุณพูดภาษาตัวเอง แต่ถ้าคุณใช้ และยังอยากให้ลูกของคุณเริ่มต้นที่ดีที่สุดในโลกนี้มหัศจรรย์โลก
คริสทีนที่บล็อกที่ almostfearless และผู้ที่ได้เดินทางกับสามีตั้งแต่ปี 2008 มีคิดหนักว่าขณะที่เธอเลี้ยงลูกชายของเธอเอง และยังเขียนหนังสือเกี่ยวกับประสบการณ์ ถ้าคุณต้องการที่จะช่วยออก ดูรายละเอียดที่ส่วนท้ายของโพสต์ มิฉะนั้นกับเธอใช้เวลาในสิ่งที่ผู้ปกครองสามารถทำเพื่อช่วยให้เด็กเรียนรู้ภาษาพ่อแม่ตัวเองไม่พูดคล่องเลย
ไปคุณคริสติน !
child1
ฉันต้องการให้คุณช่วย ข้ามไปที่ด้านล่าง เพื่อดู แต่เรื่องแรกของผม
มีโปรไฟล์ของเอลเลนเบียลีสตอคในนิวยอร์กไทม์สเมื่อไม่กี่ปีที่ผ่านมา และมันออกมาหลังจากคุณปู่เสียชีวิต จากโรคสมองเสื่อม ในบทความ Bialystok , ,นักวิจัยที่มุ่งเน้นการ bilingualism พูดถึงเธอค้นพบว่าการใช้ภาษาสองภาษา และ trilinguals ได้ประมาณ 4-5 ปี ก่อนที่พวกเขาจะเริ่มแสดงอาการของการสูญเสียความจำจากโรคสายชีวิต เช่น อัลไซเมอร์
เรียนนี้ติดอยู่กับผม เพราะคุณปู่ของฉัน , ฟินแลนด์ภาษาอังกฤษ มี LED ยาวมีสุขภาพดีชีวิต จนความจำเสื่อม แต่ก็เพียง ปรากฏในปีสุดท้ายของเขาในความเป็นจริงเขาที่คอนโดในปาล์มบีชฟลอริด้า นอกสถานที่ เพราะที่เฉพาะเจาะจงของฟินแลนด์ประชากรขนาดใหญ่และมีหนังสือพิมพ์ภาษาอังกฤษของตนเอง มันผ่านฟองนี้แปลกของลำโพง ฟินแลนด์ ทั้งในฟลอริดาที่เขาใช้เวลาเกือบครึ่งปี และในบริเวณรอบ ๆบ้านในแมสซาชูเซต ทำให้ปู่ต้องใช้ทั้งภาษา ชีวิตของเขาทั้งหมดทศวรรษที่ผ่านมาหลังจากที่พ่อแม่ผู้อพยพของเขาตาย บนพื้นฐานของการวิจัย เป็นสองภาษา เบียลีสตอค , อาจจะให้เขา 4 ปีพิเศษของสุขภาพที่ดี
เร็วๆนี้ กับลูกของตัวเอง ผมรู้ว่าผมต้องการที่จะเป็นสองภาษา ถ้าไม่เพียง แต่สำหรับผม การตอบสนองนี้ยาวจีบแต่ไม่บรรลุเป้าหมาย แต่สำหรับลูกชายของฉัน ที่ยังพอ เรียนรู้ภาษาที่สองได้อย่างถาวรเปลี่ยนวิธีการทำงานสมองของเขาและอาจ staving ปิดผลของการสูญเสียหน่วยความจำสายชีวิต สักวันหนึ่งในอนาคตข้างหน้า
วัสดุทั้งหมดดูเหมือนเน้นสองภาษาพ่อแม่
สิ่งแรกที่ผมได้อ่านเกี่ยวกับโหลหนังสือเกี่ยวกับการเลี้ยงเด็กสองภาษา แต่ผมสังเกตเห็นอะไรบางอย่างที่ผมไม่คาด . . . . . . ไม่ว่าจะออกแบบหรือความต้องการของตลาดหลายของหนังสือที่มุ่งเน้นในเรื่องการใช้ภาษาสองภาษาอาจแนะนำไม่เด่นภาษาที่บ้าน
เป็นสเปนที่อาศัยอยู่ในสหรัฐอเมริกาสามารถพูดภาษาสเปนกับเด็กของพวกเขา ถ้าเธอแต่งงานกับลำโพงเยอรมัน เขาสามารถพูดภาษาเยอรมัน เด็กจะได้เรียนรู้ภาษาอังกฤษจากสภาพแวดล้อม , สเปน จากแม่ของเขา , เยอรมัน จากบิดาของเขาและบูมคุณเด็กไตรภาษา .หลายของหนังสือพูดคุยเกี่ยวกับบางส่วนของสิ่งที่คาดหวังจากข้อตกลงดังกล่าว มันก็ไม่ได้ง่ายเสมอ และแม้สองภาษาพ่อแม่สามารถต่อสู้ แต่ผมรู้สึกทั้งหมดออกมา
แล้วคนที่พูดภาษาอังกฤษ เกิดอะไรกับพ่อแม่ที่อาศัยอยู่ในวัฒนธรรมที่ใช้ ?
ผมกลับมาสามคำถาม :
1ทำไมสอง monolinguals ภาษาอังกฤษ ( เหมือนสามีของฉันและฉัน ) สอนลูกภาษาที่สอง ?
2.how หลายภาษาเด็กของคุณสามารถเรียนรู้ ?
3.would จะมีประโยชน์ใด ๆ ถ้าเด็กเรียนรู้ภาษาไม่เด่น ( เช่น จีน ) ในประเทศที่พูดอย่างอื่นทั้งหมด ( เช่น ภาษาสเปน )
ลูกชายของฉัน ตอนนี้ใกล้จะ 4 ปี และผมไม่ได้ หรือแม้ที่สุดของคำตอบแต่ฉันมีความคิดบางอย่างเกี่ยวกับการสอนภาษาเด็กในบ้านที่ผมค้นพบมาใช้เดินทางไปยังประเทศจีน ( เรียนภาษาจีน ) , เลบานอน ( เรียนภาษาอาหรับ ) และเม็กซิโก ( เรียนภาษาสเปน )
ยังไง monolinguals สอนลูกภาษาที่สอง ?
child2i รู้สึกจากประสบการณ์ของตนเองที่สถานที่แรกที่เริ่มเรียนภาษาด้วยตัวเองซึ่งแตกต่างจากที่มีเด็กของคุณเล่นเปียโน หรือ เรียนเต้น เรียนภาษาไม่ต้องอย่างน้อยที่มีขอบเขตการมีส่วนร่วมจากผู้ปกครอง
ผมสามารถชื่นชมและสนับสนุนให้เด็ก การเล่นเปียโนของฉันโดยไม่ต้องทราบวิธีการอ่านเลียของเพลง แต่ภาษาเป็นทั้งหมดเกี่ยวกับการสื่อสารไม่ใช่ความต้องการ – ผมอ่านเรื่องเกี่ยวกับเด็กที่เรียนสามภาษาท้องถิ่นต่าง ๆจากสวน พี่เลี้ยง และปรุงอาหารในอินเดีย ) และพ่อแม่ของเขาเท่านั้นพูดภาษาอังกฤษ
แต่สำหรับส่วนใหญ่ของเรา , เราไม่มีผู้ติดตามของผู้พูดภาษาต่างประเทศตามเราอยู่ วิธีที่ถูกและราคาไม่แพงเพื่อให้บรรลุนี้คือการได้เรียนรู้มันด้วยตัวคุณเองคุณสามารถช่วยให้เด็กฝึกพูดกับพวกเขาในภาษาและตามที่พวกเขาได้รับเก่า คุณจะเข้าใจ และ ต่อสู้ เมื่อพวกเขาเริ่มที่จะใช้คำเหล่านี้ใหม่
2 สรุป ผมมาอยู่ที่ลูกจะได้เรียนรู้เล็ก ๆน้อย ๆจากสื่อภาษาต่างประเทศ ( ชอบดูการ์ตูนยอดนิยมซีหยางในประเทศจีน–เขาเรียน intro เพลงค่อนข้างดี ก่อนที่เราจะออกไป ) แต่ภาษาของเขาระเบิดเมื่อเราใช้เวลาพูดกับเจ้าของภาษา
เราพยายามสิ่งที่แตกต่างกันในแต่ละประเทศ ส่วนหนึ่งเป็นเพราะผมต้องการทดสอบว่าสิ่งที่ทำงานและต้องมีความยืดหยุ่น และไม่กระทำงานมากเกินไป ให้หนึ่งชุดของกฎ แต่มันก็แปลกนะที่เค้าได้เรียนรู้กับจีนอ้าย . . โองการสิ่งที่เขาหยิบขึ้นมาจากเลบานอนในเด็กสนามเด็กเล่นสำหรับชั่วโมงวัน โฟกัสแบบตัวต่อตัวการสนทนากับเขา อ้าย . . และขาดความสมบูรณ์ของภาษาอังกฤษหมายความว่าเขาเริ่มแนะนำคำภาษาจีนกลางมากขึ้นอย่างรวดเร็วกว่าที่เขาทำกับภาษาอาหรับ .
ในตอนท้ายของวัน เรามีทรัพยากรต่าง ๆ และมันกลายเป็นคำถามของสิ่งที่คุณสามารถที่จะทำ . . . . . . . ถ้าคุณสามารถแนะนำเจ้าของภาษาในชีวิตเด็กที่เหมาะ ( และถ้าคุณพิจารณาตัวเองเป็นหนึ่งในคนที่โชคดี ) .
ถ้าคุณสามารถเรียนรู้ภาษาและ พูดคุยกับเด็กของคุณเป็นประจำ นี้ใช้งานได้ดีเหมือนกัน ถ้าคุณทำชุดของหนังสือ เพลงการ์ตูน และสื่ออื่น ๆในภาษาเป้าหมายนั่นคือการเปิดรับที่ดีแต่มักจะไม่เพียงพอที่จะบรรลุ bilingualism อย่างน้อยคุณอาจจะกำหนดเป็นพื้นเมืองอย่างคล่อง
ในที่สุดการเลี้ยงเด็กสองภาษาสำหรับ monolinguals , โดยเฉพาะอย่างยิ่งในวัฒนธรรมที่ใช้ ( เช่นประเทศ ที่บ้าน USA ) หมายความว่า มีทั้งเพื่อน / เพื่อนบ้าน ที่พูดภาษานั้นการดูแลเด็กในภาษาหรือระบบโรงเรียนที่มีให้คุณเพื่อช่วย
ถ้าสิ่งเหล่านั้นไม่ได้ตัวเลือกใด ๆที่ผู้ปกครองยังสามารถเรียนภาษาก่อนมือและตรวจใช้กับเด็กของพวกเขา ถ้าคุณไม่สมบูรณ์แบบ ผมรู้ เพราะภาษาจีนกลาง , ภาษาอาหรับ และ สเปน ทั้งหมดต้องไม่น้อยของงานก่อนผมจะพิจารณาตัวเองได้คล่องแต่มันยังคงทำงานและคุณจะได้เรียนรู้ที่พวกเขาเรียนรู้ ( เชื่อผม ไม่มีอะไรเพิ่มศัพท์เหมือนเป็นเด็กอยากรู้อยากเห็น )
มีมากของเครื่องมือออกมีเพื่อช่วยให้เด็กเรียนรู้ และฉันคิดว่ามันมีประโยชน์ แต่ต้องมีอย่างน้อยหนึ่งของมนุษย์ในชีวิตที่พูดภาษานั่นมันของฉันประสบการณ์และคำแนะนำ แต่ popping ในภาษาต่างประเทศ dubbed ดูหนังจะไม่เพียงพอ
แม้เราบังเอิญทดสอบทฤษฎีนี้ในช่วง 4 เดือนที่เราใช้ในเลบานอนที่ลูกชายผมดูการ์ตูนมากมาย ฝรั่งเศส ( เขาไปใหญ่ การ์ฟิลด์ในระยะที่ฝรั่งเศส )แต่ไม่เคยผลิตเดียวคำภาษาฝรั่งเศส เพราะเราไม่ได้เสริมของเขาฝรั่งเศสโดยการพูดกับเขา และเราได้มีการเรียนภาษาอาหรับ .
กี่ภาษาเด็กของคุณสามารถเรียนรู้ ?
child3there ก็มีขีดจำกัด และมันไม่ได้มาจากจำนวนของภาษา แต่ความลึกของความเข้าใจและคำศัพท์
ลูกชายของฉันมีปัญหาการเรียนภาษาอังกฤษ ภาษาจีน ภาษาอาหรับ และภาษาอังกฤษ แต่เขาเรียนไม่กี่คำ ประโยคง่ายๆ ในที่สุด เขาก็จะพูดมันทั้งหมดในระดับที่แตกต่างกัน . ความเข้าใจมาเร็วกว่าพูด
แต่เป็นผู้ใหญ่ เราแต่ละคนมีชีวิตการศึกษาในภาษาดั้งเดิมของเรา ใช้จ่ายปีการเรียนรู้ไวยากรณ์เพิ่มคำศัพท์ของเราและเรียนรู้วิธีการแสดงตัวเองในการเขียนคำ ขอคำศัพท์สำหรับอินสแตนซ์ฉันสามารถสอนลูกพูดในภาษาสเปนสำหรับดวงจันทร์ , แมว หรือช้อน ไม่มีปัญหา แต่ทั้งนี้ขึ้นอยู่กับการศึกษาที่เขาได้รับ การใช้ภาษาในห้องเรียนเป็นไปอย่างรวดเร็วดักหน้าความสามารถของฉันเพื่อให้ทัน
แน่นอน , ฉันสามารถคิดออกว่าต้องพูดว่า " ไส้เดือน " สำหรับวิชาชีววิทยา แต่สิ่งที่เกี่ยวกับคณิตศาสตร์ ผมจะใช้เวลา ( และเขาจะให้ฉันอธิบายสูตร Quadratic สามภาษาอื่น ๆผมจะทำเพื่อประชาชนของเขาทั้งหมด ผ่านทางโรงเรียนมัธยม ไม่น่า
ในฐานะผู้ปกครอง ฉันคิดว่ามันสำคัญที่จะคิดเกี่ยวกับภาษาอะไร ( s ) คุณจะต้องการที่จะมุ่งเน้นและสิ่งที่ใช้จะ
สำหรับเรา เราต้องการให้ลูกของเราได้พื้นเมืองเหมือนคล่องแคล่วในภาษาสเปนและอังกฤษ นั่นหมายความว่าแผนของเขาการศึกษารอบนี้เรายังอยากให้เขาพูดภาษาจีนกลางและภาษาไทยได้ดี ( ความหมายได้อย่างสบาย และสัมผัสแรกของเขาจะช่วยให้เขาขึ้นพวกหากิน โทนเสียงของกวีพูดภาษาจีนกลางและภาษาไทย
แต่แนบเนียนในทั้งสองภาษา ในขณะที่เขาจะคล่องแคล่ว Conversationally , ศัพท์ของเขาจะล่าช้า เขาน่าจะไม่เรียนรู้ที่จะเขียนในภาษาจีนกลาง จนกว่าเขาจะแก่ถ้าที่ทั้งหมดเขาจะไม่ได้รับทั้งหมดอาหรับตลกเด็กบอกกัน เพราะเขาจะไม่เติบโตขึ้นในตะวันออกกลาง ถ้าเขาไปมหาวิทยาลัยหนึ่งในภาษาเหล่านั้น เขาจะต้องไปแปลคำศัพท์ภาษาอังกฤษเป็นพิเศษ ภาษาสเปนและภาษาใหม่ เราโอเคกับมันนะ
เราจัดลำดับความสำคัญในการเรียนรู้ภาษาของเขารอบ ๆสิ่งหนึ่งที่ : การสื่อสาร .
เราต้องการให้เขาสามารถพูดกับคนมากมายที่แตกต่างกันทั่วโลก แต่เมื่อเวลาผ่านไป และเราได้ทดสอบเพิ่มเติมกับแต่ละภาษา มันชัดเจนว่ามีเสมอสิ่งที่ต้องทำ ในขณะที่ฉันสามารถลงทะเบียนเรียนในโรงเรียนแมนดาริน วันเสาร์ และวันอาทิตย์ ภาษาอาหรับ คลาส ผมว่าการพูดภาษาพอสำหรับครอบครัวของเราและเป้าหมายของเราและบางทีแทนที่เขาจะสามารถไปเล่นกับเพื่อน ๆของเขา มีความสมดุล มีที่ไหนที่เรายังหา แต่เท่าที่แม่รู้ คุณไม่สามารถทำมันได้ทั้งหมด .
มีประโยชน์ต่อการเรียนรู้ภาษาท่า
คริสทีนที่บล็อกที่ almostfearless และผู้ที่ได้เดินทางกับสามีตั้งแต่ปี 2008 มีคิดหนักว่าขณะที่เธอเลี้ยงลูกชายของเธอเอง และยังเขียนหนังสือเกี่ยวกับประสบการณ์ ถ้าคุณต้องการที่จะช่วยออก ดูรายละเอียดที่ส่วนท้ายของโพสต์ มิฉะนั้นกับเธอใช้เวลาในสิ่งที่ผู้ปกครองสามารถทำเพื่อช่วยให้เด็กเรียนรู้ภาษาพ่อแม่ตัวเองไม่พูดคล่องเลย
ไปคุณคริสติน !
child1
ฉันต้องการให้คุณช่วย ข้ามไปที่ด้านล่าง เพื่อดู แต่เรื่องแรกของผม
มีโปรไฟล์ของเอลเลนเบียลีสตอคในนิวยอร์กไทม์สเมื่อไม่กี่ปีที่ผ่านมา และมันออกมาหลังจากคุณปู่เสียชีวิต จากโรคสมองเสื่อม ในบทความ Bialystok , ,นักวิจัยที่มุ่งเน้นการ bilingualism พูดถึงเธอค้นพบว่าการใช้ภาษาสองภาษา และ trilinguals ได้ประมาณ 4-5 ปี ก่อนที่พวกเขาจะเริ่มแสดงอาการของการสูญเสียความจำจากโรคสายชีวิต เช่น อัลไซเมอร์
เรียนนี้ติดอยู่กับผม เพราะคุณปู่ของฉัน , ฟินแลนด์ภาษาอังกฤษ มี LED ยาวมีสุขภาพดีชีวิต จนความจำเสื่อม แต่ก็เพียง ปรากฏในปีสุดท้ายของเขาในความเป็นจริงเขาที่คอนโดในปาล์มบีชฟลอริด้า นอกสถานที่ เพราะที่เฉพาะเจาะจงของฟินแลนด์ประชากรขนาดใหญ่และมีหนังสือพิมพ์ภาษาอังกฤษของตนเอง มันผ่านฟองนี้แปลกของลำโพง ฟินแลนด์ ทั้งในฟลอริดาที่เขาใช้เวลาเกือบครึ่งปี และในบริเวณรอบ ๆบ้านในแมสซาชูเซต ทำให้ปู่ต้องใช้ทั้งภาษา ชีวิตของเขาทั้งหมดทศวรรษที่ผ่านมาหลังจากที่พ่อแม่ผู้อพยพของเขาตาย บนพื้นฐานของการวิจัย เป็นสองภาษา เบียลีสตอค , อาจจะให้เขา 4 ปีพิเศษของสุขภาพที่ดี
เร็วๆนี้ กับลูกของตัวเอง ผมรู้ว่าผมต้องการที่จะเป็นสองภาษา ถ้าไม่เพียง แต่สำหรับผม การตอบสนองนี้ยาวจีบแต่ไม่บรรลุเป้าหมาย แต่สำหรับลูกชายของฉัน ที่ยังพอ เรียนรู้ภาษาที่สองได้อย่างถาวรเปลี่ยนวิธีการทำงานสมองของเขาและอาจ staving ปิดผลของการสูญเสียหน่วยความจำสายชีวิต สักวันหนึ่งในอนาคตข้างหน้า
วัสดุทั้งหมดดูเหมือนเน้นสองภาษาพ่อแม่
สิ่งแรกที่ผมได้อ่านเกี่ยวกับโหลหนังสือเกี่ยวกับการเลี้ยงเด็กสองภาษา แต่ผมสังเกตเห็นอะไรบางอย่างที่ผมไม่คาด . . . . . . ไม่ว่าจะออกแบบหรือความต้องการของตลาดหลายของหนังสือที่มุ่งเน้นในเรื่องการใช้ภาษาสองภาษาอาจแนะนำไม่เด่นภาษาที่บ้าน
เป็นสเปนที่อาศัยอยู่ในสหรัฐอเมริกาสามารถพูดภาษาสเปนกับเด็กของพวกเขา ถ้าเธอแต่งงานกับลำโพงเยอรมัน เขาสามารถพูดภาษาเยอรมัน เด็กจะได้เรียนรู้ภาษาอังกฤษจากสภาพแวดล้อม , สเปน จากแม่ของเขา , เยอรมัน จากบิดาของเขาและบูมคุณเด็กไตรภาษา .หลายของหนังสือพูดคุยเกี่ยวกับบางส่วนของสิ่งที่คาดหวังจากข้อตกลงดังกล่าว มันก็ไม่ได้ง่ายเสมอ และแม้สองภาษาพ่อแม่สามารถต่อสู้ แต่ผมรู้สึกทั้งหมดออกมา
แล้วคนที่พูดภาษาอังกฤษ เกิดอะไรกับพ่อแม่ที่อาศัยอยู่ในวัฒนธรรมที่ใช้ ?
ผมกลับมาสามคำถาม :
1ทำไมสอง monolinguals ภาษาอังกฤษ ( เหมือนสามีของฉันและฉัน ) สอนลูกภาษาที่สอง ?
2.how หลายภาษาเด็กของคุณสามารถเรียนรู้ ?
3.would จะมีประโยชน์ใด ๆ ถ้าเด็กเรียนรู้ภาษาไม่เด่น ( เช่น จีน ) ในประเทศที่พูดอย่างอื่นทั้งหมด ( เช่น ภาษาสเปน )
ลูกชายของฉัน ตอนนี้ใกล้จะ 4 ปี และผมไม่ได้ หรือแม้ที่สุดของคำตอบแต่ฉันมีความคิดบางอย่างเกี่ยวกับการสอนภาษาเด็กในบ้านที่ผมค้นพบมาใช้เดินทางไปยังประเทศจีน ( เรียนภาษาจีน ) , เลบานอน ( เรียนภาษาอาหรับ ) และเม็กซิโก ( เรียนภาษาสเปน )
ยังไง monolinguals สอนลูกภาษาที่สอง ?
child2i รู้สึกจากประสบการณ์ของตนเองที่สถานที่แรกที่เริ่มเรียนภาษาด้วยตัวเองซึ่งแตกต่างจากที่มีเด็กของคุณเล่นเปียโน หรือ เรียนเต้น เรียนภาษาไม่ต้องอย่างน้อยที่มีขอบเขตการมีส่วนร่วมจากผู้ปกครอง
ผมสามารถชื่นชมและสนับสนุนให้เด็ก การเล่นเปียโนของฉันโดยไม่ต้องทราบวิธีการอ่านเลียของเพลง แต่ภาษาเป็นทั้งหมดเกี่ยวกับการสื่อสารไม่ใช่ความต้องการ – ผมอ่านเรื่องเกี่ยวกับเด็กที่เรียนสามภาษาท้องถิ่นต่าง ๆจากสวน พี่เลี้ยง และปรุงอาหารในอินเดีย ) และพ่อแม่ของเขาเท่านั้นพูดภาษาอังกฤษ
แต่สำหรับส่วนใหญ่ของเรา , เราไม่มีผู้ติดตามของผู้พูดภาษาต่างประเทศตามเราอยู่ วิธีที่ถูกและราคาไม่แพงเพื่อให้บรรลุนี้คือการได้เรียนรู้มันด้วยตัวคุณเองคุณสามารถช่วยให้เด็กฝึกพูดกับพวกเขาในภาษาและตามที่พวกเขาได้รับเก่า คุณจะเข้าใจ และ ต่อสู้ เมื่อพวกเขาเริ่มที่จะใช้คำเหล่านี้ใหม่
2 สรุป ผมมาอยู่ที่ลูกจะได้เรียนรู้เล็ก ๆน้อย ๆจากสื่อภาษาต่างประเทศ ( ชอบดูการ์ตูนยอดนิยมซีหยางในประเทศจีน–เขาเรียน intro เพลงค่อนข้างดี ก่อนที่เราจะออกไป ) แต่ภาษาของเขาระเบิดเมื่อเราใช้เวลาพูดกับเจ้าของภาษา
เราพยายามสิ่งที่แตกต่างกันในแต่ละประเทศ ส่วนหนึ่งเป็นเพราะผมต้องการทดสอบว่าสิ่งที่ทำงานและต้องมีความยืดหยุ่น และไม่กระทำงานมากเกินไป ให้หนึ่งชุดของกฎ แต่มันก็แปลกนะที่เค้าได้เรียนรู้กับจีนอ้าย . . โองการสิ่งที่เขาหยิบขึ้นมาจากเลบานอนในเด็กสนามเด็กเล่นสำหรับชั่วโมงวัน โฟกัสแบบตัวต่อตัวการสนทนากับเขา อ้าย . . และขาดความสมบูรณ์ของภาษาอังกฤษหมายความว่าเขาเริ่มแนะนำคำภาษาจีนกลางมากขึ้นอย่างรวดเร็วกว่าที่เขาทำกับภาษาอาหรับ .
ในตอนท้ายของวัน เรามีทรัพยากรต่าง ๆ และมันกลายเป็นคำถามของสิ่งที่คุณสามารถที่จะทำ . . . . . . . ถ้าคุณสามารถแนะนำเจ้าของภาษาในชีวิตเด็กที่เหมาะ ( และถ้าคุณพิจารณาตัวเองเป็นหนึ่งในคนที่โชคดี ) .
ถ้าคุณสามารถเรียนรู้ภาษาและ พูดคุยกับเด็กของคุณเป็นประจำ นี้ใช้งานได้ดีเหมือนกัน ถ้าคุณทำชุดของหนังสือ เพลงการ์ตูน และสื่ออื่น ๆในภาษาเป้าหมายนั่นคือการเปิดรับที่ดีแต่มักจะไม่เพียงพอที่จะบรรลุ bilingualism อย่างน้อยคุณอาจจะกำหนดเป็นพื้นเมืองอย่างคล่อง
ในที่สุดการเลี้ยงเด็กสองภาษาสำหรับ monolinguals , โดยเฉพาะอย่างยิ่งในวัฒนธรรมที่ใช้ ( เช่นประเทศ ที่บ้าน USA ) หมายความว่า มีทั้งเพื่อน / เพื่อนบ้าน ที่พูดภาษานั้นการดูแลเด็กในภาษาหรือระบบโรงเรียนที่มีให้คุณเพื่อช่วย
ถ้าสิ่งเหล่านั้นไม่ได้ตัวเลือกใด ๆที่ผู้ปกครองยังสามารถเรียนภาษาก่อนมือและตรวจใช้กับเด็กของพวกเขา ถ้าคุณไม่สมบูรณ์แบบ ผมรู้ เพราะภาษาจีนกลาง , ภาษาอาหรับ และ สเปน ทั้งหมดต้องไม่น้อยของงานก่อนผมจะพิจารณาตัวเองได้คล่องแต่มันยังคงทำงานและคุณจะได้เรียนรู้ที่พวกเขาเรียนรู้ ( เชื่อผม ไม่มีอะไรเพิ่มศัพท์เหมือนเป็นเด็กอยากรู้อยากเห็น )
มีมากของเครื่องมือออกมีเพื่อช่วยให้เด็กเรียนรู้ และฉันคิดว่ามันมีประโยชน์ แต่ต้องมีอย่างน้อยหนึ่งของมนุษย์ในชีวิตที่พูดภาษานั่นมันของฉันประสบการณ์และคำแนะนำ แต่ popping ในภาษาต่างประเทศ dubbed ดูหนังจะไม่เพียงพอ
แม้เราบังเอิญทดสอบทฤษฎีนี้ในช่วง 4 เดือนที่เราใช้ในเลบานอนที่ลูกชายผมดูการ์ตูนมากมาย ฝรั่งเศส ( เขาไปใหญ่ การ์ฟิลด์ในระยะที่ฝรั่งเศส )แต่ไม่เคยผลิตเดียวคำภาษาฝรั่งเศส เพราะเราไม่ได้เสริมของเขาฝรั่งเศสโดยการพูดกับเขา และเราได้มีการเรียนภาษาอาหรับ .
กี่ภาษาเด็กของคุณสามารถเรียนรู้ ?
child3there ก็มีขีดจำกัด และมันไม่ได้มาจากจำนวนของภาษา แต่ความลึกของความเข้าใจและคำศัพท์
ลูกชายของฉันมีปัญหาการเรียนภาษาอังกฤษ ภาษาจีน ภาษาอาหรับ และภาษาอังกฤษ แต่เขาเรียนไม่กี่คำ ประโยคง่ายๆ ในที่สุด เขาก็จะพูดมันทั้งหมดในระดับที่แตกต่างกัน . ความเข้าใจมาเร็วกว่าพูด
แต่เป็นผู้ใหญ่ เราแต่ละคนมีชีวิตการศึกษาในภาษาดั้งเดิมของเรา ใช้จ่ายปีการเรียนรู้ไวยากรณ์เพิ่มคำศัพท์ของเราและเรียนรู้วิธีการแสดงตัวเองในการเขียนคำ ขอคำศัพท์สำหรับอินสแตนซ์ฉันสามารถสอนลูกพูดในภาษาสเปนสำหรับดวงจันทร์ , แมว หรือช้อน ไม่มีปัญหา แต่ทั้งนี้ขึ้นอยู่กับการศึกษาที่เขาได้รับ การใช้ภาษาในห้องเรียนเป็นไปอย่างรวดเร็วดักหน้าความสามารถของฉันเพื่อให้ทัน
แน่นอน , ฉันสามารถคิดออกว่าต้องพูดว่า " ไส้เดือน " สำหรับวิชาชีววิทยา แต่สิ่งที่เกี่ยวกับคณิตศาสตร์ ผมจะใช้เวลา ( และเขาจะให้ฉันอธิบายสูตร Quadratic สามภาษาอื่น ๆผมจะทำเพื่อประชาชนของเขาทั้งหมด ผ่านทางโรงเรียนมัธยม ไม่น่า
ในฐานะผู้ปกครอง ฉันคิดว่ามันสำคัญที่จะคิดเกี่ยวกับภาษาอะไร ( s ) คุณจะต้องการที่จะมุ่งเน้นและสิ่งที่ใช้จะ
สำหรับเรา เราต้องการให้ลูกของเราได้พื้นเมืองเหมือนคล่องแคล่วในภาษาสเปนและอังกฤษ นั่นหมายความว่าแผนของเขาการศึกษารอบนี้เรายังอยากให้เขาพูดภาษาจีนกลางและภาษาไทยได้ดี ( ความหมายได้อย่างสบาย และสัมผัสแรกของเขาจะช่วยให้เขาขึ้นพวกหากิน โทนเสียงของกวีพูดภาษาจีนกลางและภาษาไทย
แต่แนบเนียนในทั้งสองภาษา ในขณะที่เขาจะคล่องแคล่ว Conversationally , ศัพท์ของเขาจะล่าช้า เขาน่าจะไม่เรียนรู้ที่จะเขียนในภาษาจีนกลาง จนกว่าเขาจะแก่ถ้าที่ทั้งหมดเขาจะไม่ได้รับทั้งหมดอาหรับตลกเด็กบอกกัน เพราะเขาจะไม่เติบโตขึ้นในตะวันออกกลาง ถ้าเขาไปมหาวิทยาลัยหนึ่งในภาษาเหล่านั้น เขาจะต้องไปแปลคำศัพท์ภาษาอังกฤษเป็นพิเศษ ภาษาสเปนและภาษาใหม่ เราโอเคกับมันนะ
เราจัดลำดับความสำคัญในการเรียนรู้ภาษาของเขารอบ ๆสิ่งหนึ่งที่ : การสื่อสาร .
เราต้องการให้เขาสามารถพูดกับคนมากมายที่แตกต่างกันทั่วโลก แต่เมื่อเวลาผ่านไป และเราได้ทดสอบเพิ่มเติมกับแต่ละภาษา มันชัดเจนว่ามีเสมอสิ่งที่ต้องทำ ในขณะที่ฉันสามารถลงทะเบียนเรียนในโรงเรียนแมนดาริน วันเสาร์ และวันอาทิตย์ ภาษาอาหรับ คลาส ผมว่าการพูดภาษาพอสำหรับครอบครัวของเราและเป้าหมายของเราและบางทีแทนที่เขาจะสามารถไปเล่นกับเพื่อน ๆของเขา มีความสมดุล มีที่ไหนที่เรายังหา แต่เท่าที่แม่รู้ คุณไม่สามารถทำมันได้ทั้งหมด .
มีประโยชน์ต่อการเรียนรู้ภาษาท่า
การแปล กรุณารอสักครู่..
ภาษาอื่น ๆ
การสนับสนุนเครื่องมือแปลภาษา: กรีก, กันนาดา, กาลิเชียน, คลิงออน, คอร์สิกา, คาซัค, คาตาลัน, คินยารวันดา, คีร์กิซ, คุชราต, จอร์เจีย, จีน, จีนดั้งเดิม, ชวา, ชิเชวา, ซามัว, ซีบัวโน, ซุนดา, ซูลู, ญี่ปุ่น, ดัตช์, ตรวจหาภาษา, ตุรกี, ทมิฬ, ทาจิก, ทาทาร์, นอร์เวย์, บอสเนีย, บัลแกเรีย, บาสก์, ปัญจาป, ฝรั่งเศส, พาชตู, ฟริเชียน, ฟินแลนด์, ฟิลิปปินส์, ภาษาอินโดนีเซี, มองโกเลีย, มัลทีส, มาซีโดเนีย, มาราฐี, มาลากาซี, มาลายาลัม, มาเลย์, ม้ง, ยิดดิช, ยูเครน, รัสเซีย, ละติน, ลักเซมเบิร์ก, ลัตเวีย, ลาว, ลิทัวเนีย, สวาฮิลี, สวีเดน, สิงหล, สินธี, สเปน, สโลวัก, สโลวีเนีย, อังกฤษ, อัมฮาริก, อาร์เซอร์ไบจัน, อาร์เมเนีย, อาหรับ, อิกโบ, อิตาลี, อุยกูร์, อุสเบกิสถาน, อูรดู, ฮังการี, ฮัวซา, ฮาวาย, ฮินดี, ฮีบรู, เกลิกสกอต, เกาหลี, เขมร, เคิร์ด, เช็ก, เซอร์เบียน, เซโซโท, เดนมาร์ก, เตลูกู, เติร์กเมน, เนปาล, เบงกอล, เบลารุส, เปอร์เซีย, เมารี, เมียนมา (พม่า), เยอรมัน, เวลส์, เวียดนาม, เอสเปอแรนโต, เอสโทเนีย, เฮติครีโอล, แอฟริกา, แอลเบเนีย, โคซา, โครเอเชีย, โชนา, โซมาลี, โปรตุเกส, โปแลนด์, โยรูบา, โรมาเนีย, โอเดีย (โอริยา), ไทย, ไอซ์แลนด์, ไอร์แลนด์, การแปลภาษา.
- Are there any special customs?
- ดื่มนมอุ่นๆก่อนนอน
- สวยมาก
- Counselor
- ทำอะไรอยู่
- Apoptosis is a morphologically distinct
- ผงหญ้าฝรั่น
- ช้างเผือก
- ผงหญ้าฝรั่น
- lieu
- ในวันที่ฉันท้อแท้ , ผิดหวัง,เสียใจ
- สีแดงคือตัวแทนในการถ่ายทอดคุณลักษณะของไฟ
- ในวันที่ฉันท้อแท้ , ผิดหวัง,เสียใจ
- ทุกวันเวลาพักเที่ยงก็ทานอาหารเที่ยงด้วยก
- อย่างน้อย
- A: I think the future there won’t be any
- I know that I am bothering you, and I'm
- i like this photo
- โปรแกรมนี้เป็นโปรแกรมสำหรับการทำอาหาร
- การกินอาหารขยะยังมีโทษอีกหลายประการ
- and we apply VAIC™ to measure the IC of
- สวัสดีตอนเช้า หลับฝันดีหรือเปล่า ฉันฝันเ
- I wonder what can i send you now, you ha
- 私は、あなたがもう一度タイに来るのを待ってい
