It seems to be that victims in such

It seems to be that victims in such situations spend so much time ignoring or manipulating each other, that it's often not necessary for the dictators to enforce suffering one-on-one anymore. Why for example, were some decisions made about the son, when the group travelling might have been able to trade him hand-to-hand on the journey?
Nevertheless, Cambodia today is still ruled by "good" Khmer Rouge, and it's likely that essential, culturally specific experiences of being Cambodian, if you want to understand how 2 million people let themselves be gradually starved to death, can't be expressed explicitely by this former minister of roads or many of the world's observers.

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

มันดูเหมือนว่าจะเป็นไปได้ว่าผู้ที่ตกเป็นเหยื่อในสถานการณ์เช่นนี้ใช้เวลามากที่ละเลยหรือจัดการกับแต่ละอื่น ๆ ที่ก็มักจะไม่จำเป็นสำหรับเผด็จการในการบังคับใช้ความทุกข์ทรมานอย่างใดอย่างหนึ่งต่อหนึ่งอีกต่อไป ทำไมตัวอย่างเช่นมีการตัดสินใจบางอย่างที่ทำเกี่ยวกับลูกชายเมื่อเดินทางกลุ่มอาจจะมีความสามารถในการค้าแข้งมือต่อมือในการเดินทางหรือไม่
อย่างไรก็ตามกัมพูชาในวันนี้คือการปกครองโดยยังคง "ดี" เขมรแดงและเป็นไปได้ว่า ที่สำคัญประสบการณ์ทางวัฒนธรรมที่เฉพาะเจาะจงของการเป็นชาวกัมพูชาถ้าคุณต้องการที่จะเข้าใจว่า 2 ล้านคนให้ตัวเองได้รับการอดอาหารค่อยๆตายไม่สามารถแสดง explicitely โดยอดีตรัฐมนตรีของถนนหรือหลายของผู้สังเกตการณ์ของโลก

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ดูเหมือนว่าจะเป็นเหยื่อในสถานการณ์เช่นนี้ใช้เวลามาก ไม่สนใจ หรือการจัดการกับแต่ละอื่น ๆ มันมักจะไม่จำเป็นสำหรับเผด็จการบังคับทรมานสองต่อสองอีกแล้ว ทำไมตัวอย่าง มีการตัดสินใจเกี่ยวกับลูกชาย เมื่อกลุ่มการเดินทางอาจได้รับสามารถที่จะค้าแข้งมือในการเดินทาง ?
อย่างไรก็ตามวันนี้กัมพูชายังคงปกครองโดย " เขมรแดงที่ดี " และมันเป็นโอกาสที่สำคัญวัฒนธรรมเฉพาะประสบการณ์ของเขมร ถ้าคุณต้องการที่จะเข้าใจวิธีที่ 2 ล้านคน จะค่อย ๆปล่อยให้ตัวเองหิวตาย ไม่สามารถแสดงออกอย่างชัดเจน โดยรัฐมนตรีอดีตของถนนหรือผู้สังเกตการณ์หลายคนของโลก