Tommy, wake up. It's time for schoo

Tommy, wake up. It's time for school. If you don't hurry, you're sure/going to be late," said Mrs Dunn as she popped her head into her son's room.
Tommy rubbed his eyes sleepily and covered his face with his blanket. He immediately fell asleep again. When his mother came to call him a second time, he said, "Mother, I don't want to go to school."
He added, "I have a bad time in school every day. The teachers always nag at me because they don't like me. The students are also very unfriendly. They avoid me when they see me coming and they hardly talk to me. Each day, I have this sinking feeling that everyone makes fun of me behind my back. Can Ipretend to be sick today and not go to school just for one day?"
Mrs Dunn shook her head. "I'm afraid not, Tommy," she said. "In fact, I canthink of many reasons why you should go to school. First, you are as fit as a fiddle and have no reason to excuse yourself by pretending to be sick. Secondly, you have a lot of work to be done in school. Thirdly, you are the school Principal!"

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ทอมมี่ ปลุก มันเป็นเวลาที่โรงเรียน หากคุณไม่รีบ คุณแน่/ไปมาสาย กล่าวว่า นาง Dunn เธอโผล่หัวของเธอเข้าไปในห้องของลูกชายของเธอทอมมี่ลูบตา sleepily และปกคลุมหน้า ด้วยผ้าห่มของเขา เขาทันทีล้มนอนหลับอีกครั้ง เมื่อแม่ของเขามาเรียกเขาเป็นครั้งที่สอง เขากล่าวว่า "แม่ ฉันไม่ต้องการไปโรงเรียน"เขาเพิ่ม "ได้เวลาดีในโรงเรียนทุกวัน ครูขี้บ่นที่ฉันเสมอ เพราะพวกเขาไม่ชอบฉัน นักเรียนมีมิตรมาก พวกเขาหลีกเลี่ยงฉันเมื่อพวกเขาเห็นฉันมา และพวกเขาแทบไม่คุยกับฉัน แต่ละวัน ฉันมีนี้รู้สึกว่า ทุกคนให้สนุกของฉันหลังจม สามารถ Ipretend ป่วยวันนี้ และไม่ไปโรงเรียนเพียงแค่หนึ่งวัน"นาง Dunn ส่ายหัวของเธอ เธอกล่าวว่า "ฉันไม่กลัว ทอมมี่ "ความเป็นจริง ฉัน canthink ของหลายเหตุผลที่ทำไมคุณควรไปโรงเรียน แรก คุณพอเป็นซอ และมีเหตุผลที่อ้างว่าตัวเองสามารถป่วย ประการที่สอง คุณมีจำนวนมากของการดำเนินการในโรงเรียน ประการที่สาม คุณมีโรงเรียนหลัก"

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ทอมมี่ตื่นขึ้นมา ก็ถึงเวลาสำหรับโรงเรียน ถ้าคุณไม่รีบร้อนที่คุณแน่ใจว่า / จะเป็นช่วงปลายปี "นางดันน์กล่าวว่าขณะที่เธอโผล่หัวของเธอเข้าไปในห้องของลูกชายของเธอ.
ทอมมี่ลูบตาของเขาอย่างเหงาหงอยและปกคลุมใบหน้าของเขากับผ้าห่มของเขา. ทันทีที่เขาผล็อยหลับไปอีกครั้ง เมื่อแม่ของเขามาจะเรียกเขาว่าเป็นครั้งที่สองเขากล่าวว่า "แม่ฉันไม่ต้องการที่จะไปโรงเรียน."
เขาเสริมว่า "ผมมีช่วงเวลาที่ไม่ดีในโรงเรียนทุกวัน ครูมักจะจู้จี้ที่ผมเพราะพวกเขาไม่ชอบฉัน นักเรียนยังมีความเป็นมิตรมาก พวกเขาหลีกเลี่ยงฉันเมื่อพวกเขาเห็นฉันมาและพวกเขาแทบจะไม่ได้พูดคุยกับผม ในแต่ละวันผมมีความรู้สึกนี้จมว่าทุกคนที่ทำให้ความสนุกของฉันอยู่ข้างหลังของฉัน สามารถ Ipretend จะป่วยวันนี้และไม่ได้ไปโรงเรียนเพียงหนึ่งวัน? "
นางดันน์ส่ายหัวของเธอ." ผมเกรงว่าจะไม่ทอมมี่ "เธอกล่าว." ในความเป็นจริงผม canthink ในหลายเหตุผลว่าทำไมคุณควรจะไป โรงเรียน. ครั้งแรกที่คุณจะเป็นแบบที่เป็นซอและมีเหตุผลที่จะแก้ตัวกับตัวคุณโดยแกล้งทำเป็นป่วยไม่มี ประการที่สองคุณมีจำนวนมากของงานที่จะทำในโรงเรียน ประการที่สามคุณเป็นครูใหญ่โรงเรียน! "