impossible for them to collect on c

impossible for them to collect on collateral in the event of non-performing loans.
Much has been made of corruption in Asia, with countless commentators arguing that
cronyism and Asian business practices were ultimately at the heart of the crisis. There is little
question that there was extensive corruption in Asia, and that these practices undermined the
allocation of capital and weakened financial systems. Suharto=s growing family empire, for
example, contributed to the crisis both because of the government ultimately guaranteed many
risky investments and because Suharto was unwilling to make the family firms make adjustments
in the early stages of the crisis. But two facts make it hard to argue that the crisis was primarily
the result of corruption. First, corruption on at least a similar scale had existed in Asia for
decades, and yet these economies had grown very rapidly without any sign of a crisis. If anything,
corruption in Korea was probably worse in the mid-1980s than in the mid-1990s, and yet it did
not face a similar crisis at that time.
Second, corruption is a generalized problem in almost all emerging markets. As shown by
Furman and Stiglitz (1998) and Radelet and Sachs (1998b), the Asian crisis economies as a group
do not stand out on business surveys and other measures as being more corrupt than non-crisis
emerging markets. Yes, Indonesia scores at the bottom of almost all rankings, but Thailand scores
comparable to, and Korea higher than, many non-crisis merging markets such as Chile, Colombia,
India, China and Taiwan. Corruption simply is not the obvious characteristic that separates the
crisis countries from the non-crisis emerging markets. That is not to suggest that corruption
either helped these countries or was benign -- far from it. Rather, while cronyism certainly
created some of the vulnerabilities that set the stage for the crisis, it alone cannot account for the
timing, severity, or even location of the crisis.
Creditor Panic?
The third interpretation is based on the idea that the crisis is mainly the result of a self-
fulfilling panic of investors. This interpretation is described in detail in Radelet and Sachs (1998a
and 1998b). This story goes as follows. Yes, there are vulnerabilities: falling foreign exchange
reserves, slowing export growth, fragile financial systems, and overvaluation of the real exchange
rate. But these vulnerabilities are not enough to explain the abruptness and depth of the crisis.
As some have put it, Αthe punishment is much worse than the crime.≅ The solution to this
conundrum is that rational investors may have an incentive to pull money out of an otherwise
healthy country if the other investors are doing the same thing. In more formal terms, the crisis is
a Αbad≅ equilibrium in a situation of multiple equilibria. The bad equilibrium occurs when each
investor comes to expect that the other investors will suddenly pull out their funds. It then
becomes rational for each investor, in fact, to behave just as expected, that is, to suddenly
withdraw the loans that are outstanding. When this happens, a severe economic crisis unfolds.
The key analytical question is when such a self-fulfilling panic can occur. In our view, the
main condition is a high level of short-term foreign liabilities relative to short-term foreign assets.
It is exactly in that situation that each creditor knows that it must flee a country ahead of other

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ไม่ต้องเก็บในหลักประกันในกรณีที่ไม่ได้ทำสินเชื่อมากได้ของความเสียหายในเอเชีย มีการโต้เถียงที่แสดงนับไม่ถ้วนcronyism และธุรกิจเอเชียสุดของวิกฤติ มีน้อยคำถาม ที่มีความเสียหายมากมายในเอเชีย และ ที่ปฏิบัติเหล่านี้ละเลยการการปันส่วนระบบเงินทุน และชะลอตัว ซู = s จักรวรรดิครอบครัว การเจริญเติบโตในตัวอย่าง ส่วนวิกฤตทั้งสองเนื่องจากรัฐบาลสุดรับประกันมากมายการลงทุนมีความเสี่ยงเนื่องจากซูไม่ยอมให้ บริษัทครอบครัวทำการปรับปรุงในขั้นเริ่มต้นของวิกฤต แต่ข้อเท็จจริงทั้งสองทำให้ยากต่อการโต้เถียงว่า วิกฤตเป็นหลักผลของความเสียหาย ครั้งแรก ความเสียหายในระดับน้อยคล้ายกันมีอยู่ในเอเชียสำหรับทศวรรษที่ผ่านมา และยัง ประเทศเหล่านี้ได้เติบโตอย่างรวดเร็ว โดยไม่มีเครื่องหมายใด ๆ ของวิกฤต หากมีสิ่งใดทุจริตในเกาหลีถูกอาจจะแย่ในกลางไฟต์มากกว่าในช่วงกลาง และยัง ได้ไม่เผชิญวิกฤตเหมือนในเวลานั้น ที่สอง ความเสียหายปัญหาเมจแบบทั่วไปในตลาดเกิดใหม่เกือบทั้งหมด แสดงโดยFurman และสติกลิตส์ (1998) และ Radelet และแซคส์ (1998b), เศรษฐกิจวิกฤตเอเชียเป็นกลุ่มไม่โดดเด่นในธุรกิจสำรวจและวัดอื่นเป็นการเสียหายมากขึ้นกว่าไม่วิกฤตตลาดเกิดใหม่ ใช่ อินโดนีเซียคะแนนด้านอันดับเกือบทั้งหมด แต่ไทยคะแนนเทียบได้กับ และสูงกว่า หลายไม่วิกฤตเกาหลีผสานตลาดเช่นชิลี โคลอมเบียอินเดีย จีน และไต้หวัน ความเสียหายก็ไม่ใช่ลักษณะชัดเจนที่แยกการประเทศวิกฤตจากตลาดเกิดใหม่ไม่ใช่วิกฤต คือไม่แนะนำความเสียหายนั้นช่วยให้ประเทศเหล่านี้ หรืออ่อนโยน - จากมัน ค่อนข้าง ขณะ cronyism อย่างแน่นอนสร้างบางส่วนของช่องโหว่ที่ตั้งเวทีสำหรับวิกฤต มันเพียงอย่างเดียวไม่สามารถบัญชีสำหรับการเวลา ความรุนแรง หรือแม้แต่ตำแหน่งของวิกฤติลูกหนี้ตกใจตีสามขึ้นอยู่กับความคิดที่ว่าวิกฤตส่วนใหญ่ผลของตนเองแบบตอบสนองการตื่นตระหนกของนักลงทุน การตีความนี้จะอธิบายในรายละเอียดใน Radelet แซคส์ (1998aก 1998b) เรื่องนี้ดังต่อไปนี้ ใช่ มีช่องโหว่: แลกเปลี่ยนลดลงสำรอง การชะลอการส่งออกเติบโต ระบบการเงินที่เปราะบาง และ overvaluation แลกเงินจริงอัตรา แต่ปัญหาเหล่านี้ไม่เพียงพอที่จะอธิบาย abruptness และความลึกของวิกฤต บางส่วนได้ใส่มัน Αthe โทษเป็นเลวร้ายยิ่งกว่า crime.≅ โซลูชั่นนี้มากconundrum คือ ว่า นักลงทุนเชือดอาจเพื่อจูงใจให้ดึงเงินจากที่อื่นประเทศเพื่อสุขภาพถ้าผู้อื่นทำสิ่งเดียวกัน ในเงื่อนไขที่เป็นทางการมากขึ้น เป็นวิกฤตสมดุล Αbad≅ ในสถานการณ์ของ equilibria หลาย สมดุลไม่ดีเกิดขึ้นเมื่อแต่ละนักลงทุนมาคาดหวังว่า ผู้อื่นจะก็ดึงเงินของพวกเขา มันแล้วจะเชือดสำหรับนักลงทุนแต่ละ ในความเป็นจริง ทำงานเพียงตามที่คาดไว้ ที่เป็น ไปทันทีถอนเงินกู้ยืมที่ค้างชำระ เมื่อเกิดเหตุการณ์ วิกฤตทางเศรษฐกิจรุนแรงแผ่ออกไปคำถามวิเคราะห์หลักคือเมื่อตกใจตอบสนองตนเองสามารถเกิดขึ้นได้ ในมุมมองของเรา การเงื่อนไขหลักคือ หนี้สินระยะสั้นต่างประเทศที่สัมพันธ์กับสินทรัพย์ระยะสั้นต่างประเทศในระดับสูง เป็นว่าในสถานการณ์ที่ว่า ลูกหนี้แต่ละรู้ว่า มันต้องหนีประเทศก่อนอื่น

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

เป็นไปไม่ได้สำหรับพวกเขาที่จะเก็บรวบรวมเกี่ยวกับหลักประกันในกรณีของเงินให้สินเชื่อด้อยคุณภาพ. มากได้รับการทำทุจริตในเอเชียที่มีการแสดงความเห็นที่นับไม่ถ้วนเถียงว่าวิจารณ์และการดำเนินธุรกิจในเอเชียได้ในท้ายที่สุดที่เป็นหัวใจของวิกฤต มีเล็ก ๆ น้อย ๆ เป็นคำถามที่ว่ามีการทุจริตอย่างกว้างขวางในเอเชียและว่าการปฏิบัติเหล่านี้ทำลายการจัดสรรเงินทุนและระบบการเงินที่อ่อนแอ ซูฮาร์โต = s การเจริญเติบโตอาณาจักรครอบครัวสำหรับตัวอย่างเช่นมีส่วนทำให้ทั้งสองเพราะวิกฤตของรัฐบาลในที่สุดรับประกันหลายลงทุนมีความเสี่ยงและเนื่องจากซูฮาร์โตไม่เต็มใจที่จะทำให้บริษัท ของครอบครัวทำให้การปรับเปลี่ยนในขั้นเริ่มต้นของวิกฤต แต่สองข้อเท็จจริงทำให้มันยากที่จะยืนยันว่าวิกฤติที่เกิดขึ้นส่วนใหญ่เป็นผลมาจากการทุจริต ครั้งแรกที่ความเสียหายอย่างน้อยในระดับใกล้เคียงกันมีอยู่ในเอเชียมานานหลายทศวรรษและยังประเทศเหล่านี้มีการเติบโตอย่างรวดเร็วโดยไม่ต้องเข้าสู่ระบบของวิกฤตใด ๆ ถ้ามีอะไรที่ทุจริตในเกาหลีก็อาจจะแย่ลงในช่วงกลางทศวรรษที่ 1980 กว่าในกลางทศวรรษที่ 1990 และยังไม่ได้เผชิญกับวิกฤตที่คล้ายกันในเวลานั้น. ประการที่สองการทุจริตเป็นปัญหาทั่วไปในเกือบทุกตลาดเกิดใหม่ ที่แสดงโดยเฟอร์แมนและสติกลิตซ์ (1998) และ Radelet และแซคส์ (1998b) วิกฤตเศรษฐกิจเอเชียเป็นกลุ่มที่ไม่ได้โดดเด่นในธุรกิจสำรวจและมาตรการอื่นๆ ในฐานะที่เป็นความเสียหายมากกว่าที่ไม่วิกฤตตลาดเกิดใหม่ ใช่คะแนนอินโดนีเซียที่ด้านล่างของการจัดอันดับเกือบทั้งหมด แต่คะแนนประเทศไทยเปรียบได้กับเกาหลีและสูงกว่าตลาดการควบรวมกิจการที่ไม่ใช่วิกฤตหลายอย่างเช่นชิลีโคลัมเบียอินเดีย, จีนและไต้หวัน และปราบปรามการทุจริตก็ไม่เป็นลักษณะที่เห็นได้ชัดที่แยกประเทศจากวิกฤตไม่ใช่วิกฤตตลาดเกิดใหม่ ที่ไม่ได้แสดงให้เห็นว่าการทุจริตทั้งช่วยให้ประเทศเหล่านี้หรือเป็นพิษเป็นภัย - ห่างไกลจากมัน แต่ในขณะที่วิจารณ์อย่างแน่นอนสร้างบางส่วนของช่องโหว่ที่ตั้งเวทีสำหรับปัญหาเหล่านี้แต่เพียงอย่างเดียวไม่สามารถบัญชีสำหรับระยะเวลาที่รุนแรงหรือแม้กระทั่งสถานที่ตั้งของวิกฤต. หวาดกลัวเจ้าหนี้? ความหมายที่สามจะขึ้นอยู่กับความคิดที่ว่าวิกฤตเป็น ส่วนใหญ่เป็นผลมาจากการที่ตัวเองตอบสนองความตื่นตระหนกของนักลงทุน การตีความนี้จะอธิบายในรายละเอียดใน Radelet และแซคส์ (1998 และ 1998b) เรื่องนี้ไปดังต่อไปนี้ ใช่มีช่องโหว่คือล้มแลกเปลี่ยนเงินตราต่างประเทศสำรองชะลอการเจริญเติบโตของการส่งออกระบบการเงินที่เปราะบางและ overvaluation ของแลกเปลี่ยนที่แท้จริงอัตรา แต่เหล่านี้เป็นช่องโหว่ที่ไม่เพียงพอที่จะอธิบายความฉับพลันและความลึกของวิกฤต. ในฐานะที่เป็นบางส่วนได้นำมันลงโทษΑtheเป็นมากยิ่งกว่าcrime.≅วิธีการนี้ปริศนาคือเหตุผลที่นักลงทุนอาจมีแรงจูงใจที่จะดึงเงินออกจากอย่างอื่นของประเทศมีสุขภาพดีถ้านักลงทุนอื่น ๆ ที่มีการทำในสิ่งเดียวกัน ในแง่ที่เป็นทางการมากขึ้นวิกฤตเป็นสมดุลΑbad≅อยู่ในสถานการณ์สมดุลหลาย ความสมดุลที่ไม่ดีเกิดขึ้นเมื่อแต่ละนักลงทุนมาที่คาดหวังว่านักลงทุนอื่น ๆ จู่ ๆ ก็จะดึงออกจากเงินของพวกเขา จากนั้นก็จะกลายเป็นเหตุผลสำหรับนักลงทุนในความเป็นจริงการทำงานเช่นเดียวกับที่คาดหวังที่เป็นไปอย่างกระทันหันถอนตัวออกเงินให้สินเชื่อที่มีความโดดเด่น เมื่อเกิดเหตุการณ์นี้วิกฤตเศรษฐกิจอย่างรุนแรงแผ่ออกไป. คำถามการวิเคราะห์ที่สำคัญคือเมื่อความหวาดกลัวดังกล่าวตอบสนองด้วยตนเองสามารถเกิดขึ้นได้ ในมุมมองของเราเงื่อนไขหลักคือระดับสูงของหนี้สินต่างประเทศระยะสั้นเมื่อเทียบกับระยะสั้นสินทรัพย์ต่างประเทศ. มันเป็นสิ่งอยู่ในสถานการณ์ที่แต่ละเจ้าหนี้รู้ว่ามันจะต้องหนีไปประเทศไปข้างหน้าของอื่น ๆ ที่

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

เป็นไปไม่ได้สำหรับพวกเขาเพื่อเก็บหลักประกันในกรณีที่หนี้ .
มากได้รับการทำทุจริตในเอเชีย มีนับไม่ถ้วนแสดงความเห็นโต้แย้ง และแนวทางปฏิบัติทางธุรกิจ
การเล่นพรรคเล่นพวกในสุดที่เป็นหัวใจของวิกฤต มีคำถามว่า มีการทุจริต
อย่างกว้างขวางในเอเชีย และการปฏิบัติเหล่านี้บั่นทอน
การจัดสรรทุนและระบบการเงินที่อ่อนแอ . ซูฮาร์โต = s เติบโตอาณาจักรครอบครัวสำหรับ
ตัวอย่าง ส่วนวิกฤตทั้งคู่เพราะรัฐบาลสุดรับประกันการลงทุนมีความเสี่ยงมาก
และเนื่องจากซูฮาร์โตไม่เต็มใจที่จะให้ บริษัท ครอบครัวที่ปรับเปลี่ยน
ในช่วงแรกของการเกิดวิกฤตเศรษฐกิจ แต่ข้อเท็จจริงสองทำให้มันยากที่จะโต้แย้งว่าวิกฤตเศรษฐกิจเป็นหลัก
ผลของการคอรัปชั่น แรก , การทุจริตอย่างน้อยที่คล้ายกัน ขนาดได้มีอยู่ในเอเชีย
ทศวรรษ แต่ประเทศเหล่านี้มีการเติบโตอย่างรวดเร็ว โดยไม่มีสัญญาณของวิกฤติ ถ้าอะไร
การทุจริตในเกาหลีก็อาจจะเลวร้ายในช่วงกลางทศวรรษที่ 1980 กว่าในกลางปี 1990 และยังทำ
ใบหน้าวิกฤตคล้ายคลึงกันในตอนนั้น
2การทุจริตเป็นปัญหาทั่วไปในตลาดเกิดใหม่เกือบทั้งหมด . แสดงโดย
สวยๆ และ สติกลิตส์ ( 1998 ) และเรดเล็ท และแซคส์ ( เอเชีย 1998b ) วิกฤตเศรษฐกิจเป็นกลุ่ม
ไม่โดดเด่นในการสำรวจธุรกิจและมาตรการอื่น ๆ เป็น เสียหายมากกว่าไม่วิกฤต
ตลาดเกิดใหม่ . ใช่ , อินโดนีเซีย คะแนนที่ด้านล่างของการจัดอันดับเกือบทั้งหมด แต่คะแนนประเทศไทย
เทียบเคียงกับและเกาหลีมากกว่าวิกฤตไม่รวมหลายตลาด เช่น ชิลี โคลัมเบีย
อินเดีย จีน และไต้หวัน ทุจริตก็ไม่ใช่ลักษณะที่ชัดเจนที่แยก
วิกฤตประเทศจากวิกฤตไม่ตลาดเกิดใหม่ . ที่ไม่ได้แนะนำว่า การทุจริต
ให้ช่วยประเทศเหล่านี้หรือ คือเนื้องอก -- ห่างไกลจากมัน แต่ในขณะที่การเล่นพรรคเล่นพวกแน่นอน
การสร้างบางส่วนของจุดอ่อนที่ตั้งเวทีสำหรับวิกฤตคนเดียวไม่สามารถบัญชีสำหรับ
ระยะเวลา ความรุนแรง หรือแม้แต่สถานที่ตั้งของวิกฤต .
กลัวเจ้าหนี้ ?
คำที่สามจะขึ้นอยู่กับความคิดที่ว่าวิกฤตเป็นส่วนใหญ่ผลของตนเอง -
การตื่นตระหนกของนักลงทุน การตีความนี้จะอธิบายในรายละเอียดในเรดเล็ท และแซคส์ ( 1998a
และ 1998b )เรื่อง นี้ ไป ดังนี้ ใช่ มันมีช่องโหว่อยู่ขอสงวนแลกเปลี่ยนเงินตราต่างประเทศส่งออก
, อัตราการเจริญเติบโต , ระบบการเงินที่เปราะบาง และ overvaluation ของอัตราแลกเปลี่ยน
จริง แต่ช่องโหว่เหล่านี้ไม่เพียงพอที่จะอธิบายความหุนหันพลันแล่นและความลึกของวิกฤต
เหมือนได้ใส่มัน Αการลงโทษที่แย่กว่าอาชญากรรม ≅วิธีแก้ปัญหานี้
ปริศนาคือนักลงทุนอาจจะมีแรงจูงใจในการดึงเงินออกจากประเทศอื่น
สุขภาพหากนักลงทุนอื่นๆ ก็ทำแบบเดียวกัน สุภาพมากขึ้น วิกฤติการΑไม่ดี≅สมดุลในสถานการณ์หลายสมดุล . สมดุลไม่ดีเกิดขึ้นเมื่อนักลงทุนแต่ละ
มาคาดว่านักลงทุนอื่น ๆ ก็จะดึงออกจากเงินของพวกเขา
มันแล้วกลายเป็นเหตุผลที่นักลงทุนแต่ละในความเป็นจริง ทำตัวอย่างที่คาดหวังไว้ นั่นคือ จู่ๆ
ถอนสินเชื่อที่โดดเด่น เมื่อเกิดเหตุการณ์นี้ วิกฤตเศรษฐกิจที่รุนแรงแผ่ .
คำถามวิเคราะห์คีย์เมื่อมีการตื่นตระหนกด้วยตนเองสามารถเกิดขึ้นได้ ในมุมมองของเรา
เงื่อนไขหลักคือระดับของหนี้สินต่างประเทศระยะสั้นเมื่อเทียบกับหนี้ต่างประเทศระยะสั้น
มันเป็นสถานการณ์ที่ รู้ ว่า ต้องหนีเจ้าหนี้แต่ละประเทศก่อน อื่น ๆ