We have seen a couple of examples o

We have seen a couple of examples of management’s “benevolent” censorship of true but negative messages. In addition, we have looked at the psychological mechanisms that lead employees, supervisors, managers, and executives to engage in personal and collective defensive routines. The question we still have to answer is precisely how modern corporate communications succeed in actually contributing to this censorship and these defensive routines.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

เราได้เห็นไม่กี่ตัวอย่างของผู้บริหาร "กลาย" เซ็นเซอร์จริง แต่ลบข้อความ นอกจากนี้ เราได้ดูที่กลไกทางจิตวิทยาที่นำพนักงาน หัวหน้างาน ผู้จัดการ และผู้บริหารในส่วนบุคคล และรวมคำสั่งป้องกัน เรายังคงต้องตอบคำถามเป็นวิธีทันสมัยสื่อสารองค์กรประสบความสำเร็จจริง ร่วมกับเซ็นเซอร์นี้กิจวัตรเหล่านี้ป้องกัน

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

เราได้เห็นเป็นสองเท่าของตัวอย่างของการจัดการของ"ใจบุญ"การเซ็นเซอร์ของจริงแต่ด้านลบข้อความได้ นอกจากนั้นเรายังมีมองที่กลไกในเชิงจิตวิทยาที่นำไปสู่ผู้บริหารระดับสูงและผู้จัดการซุปเปอร์ไวเซอร์พนักงานเพื่อเข้าร่วมในรูทีนป้องกันส่วนตัวและความร่วมมือคำถามที่เรายังต้องรับสายได้อย่างแม่นยำว่าระบบการสื่อสารที่ทันสมัยของบริษัทประสบความสำเร็จในความเป็นจริงมีส่วนทำให้การเซ็นเซอร์นี้และรูทีนป้องกันเหล่านี้