Studies Against Doing DIPSI Non-fas

Studies Against Doing DIPSI Non-fasting
1. Low sensitivity, study by Mohan et al., on 1,031 pregnant women attending antenatal OPD compared DIPSI, WHO (1990) and IADPSG criteria found that 83 women were identified to have GDM by WHO (1990), 23 by DIPSI and 106 by IADPSG. They concluded that the DIPSI non- fasting OGTT criteria cannot be recommended for the diagnosis of GDM due to low sensitivity. Single step fasting OGTT should be done and when this is not possible the well established two step procedure using 50 g GCT followed by 100 g OGTT can also bee done [15]. Vijayalakshmi et al., in their study of 200 pregnant women to find the effectiveness of DIPSI diagnostic criteria for GDM found 22 women had GDM based on DIPSI criteria. Out of these only 5 women had abnormal ADA recommended OGTT criteria showing that 17 women were wrongly categorized as GDM based on DIPSI criteria [16].
2. Venous plasma glucose values also depend on the timing of the day when it was done. Lee et al., in their study observed that glucose tolerance decreases in the afternoon and evening as detected by glucose tolerance tests. Reduced insulin sensitivity and beta cell response to glucose both account for this deterioration of glucose tolerance later on the day giving rise to false positives [17]. Goldberg et al., in their study found that women with positive glucose challenge test which was done in the afternoon were likely to have GDM than those with a positive test done in the morning suggesting that time of performance of OGCT will influence the results and give rise to false positive results which will lead to unnecessary diet control, insulin therapy, regular follow-up and anxiety [18].
3. Pulkit et al., in their retrospective study of comparison of DIPSI and IADPSG criteria for diagnosis of GDM in 152 pregnant women observed that 113 (74.34%) were diagnosed as GDM with DIPSI and only 34(22.36%) were diagnosed as GDM with fasting glucose alone. Including 2 hours plasma glucose as ≥ 153mg/dl, 69 (45.39%) were detected as GDM. Diagnosis of GDM by DIPSI leave 22.36% undiagnosed cases which can easily be detected using IADPSG criteria and concluded that IADPSG criteria is better for screening GDM than DIPSI as it missed substantial number of patients [19]. Studies by Seshiah et al., who are in favour of DIPSI suggest it is a better single step screening and diagnostic procedure, economical and easy to perform. Glucose challenge test with 50 gm glucose lacks specificity and leaves 21.5% cases as undiagnosed. The two step procedure requires at least two visits and 3-5 blood samples to be drawn

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ศึกษากับทำ DIPSI ไม่ใช่การอดอาหาร1. ความไวแสง ศึกษาโดยโมฮาน et al. หญิงตั้งครรภ์ 1,031 เข้าร่วมครรภ์ OPD เมื่อเทียบ DIPSI, WHO (1990) และเกณฑ์ IADPSG พบว่า สตรี 83 ระบุมี GDM โดย WHO (1990), 23 โดย DIPSI และ 106 โดย IADPSG พวกเขาได้ข้อสรุปว่า DIPSI ไม่ใช่ - ถือศีลอด OGTT เกณฑ์ไม่แนะนำสำหรับการวินิจฉัย GDM เนื่องจากความไวแสง ขั้นตอนเดียวที่ถือศีลอด OGTT ควรจะทำ และเมื่อไม่ได้ใช้ 50 กรัมแผ่นขั้นตอนสองขั้นตอนดีขึ้นตาม ด้วย 100 กรัม OGTT สามารถผึ้งทำ [15] Vijayalakshmi et al. ในการศึกษาของหญิงตั้งครรภ์ 200 เพื่อหาประสิทธิภาพของ DIPSI เกณฑ์การวินิจฉัย GDM พบผู้หญิง 22 มี GDM ตามเกณฑ์ DIPSI จากผู้หญิงเหล่านี้เพียง 5 ได้ปกติ ADA แนะนำ OGTT เกณฑ์แสดงว่า ผู้หญิง 17 ถูกผิดแบ่งเป็น GDM ตามเกณฑ์ DIPSI [16]2. หลอดเลือดดำพลาสมากลูโคสค่ายังขึ้นอยู่กับช่วงเวลาของวันเมื่อมันทำ Lee et al. ในการศึกษาสังเกตว่า กลูโคสลดลงในช่วงบ่ายและช่วงเย็นเป็นที่ตรวจพบ โดยการทดสอบความอดทนของกลูโคส ลดลงความไวและเบต้าเซลล์ตอบสนองต่ออินซูลินกลูโคสในเลือดทั้งสองบัญชีนี้เสื่อมสภาพของกลูโคสในภายหลังวันที่ทำให้เกิดการลวง [17] โกลด์เบิร์ก et al. ในการศึกษาผู้หญิงพบกับการทดสอบกลูโคสบวกซึ่งทำในช่วงบ่ายจะมี GDM กว่าผู้ที่ มีการทดสอบในเชิงบวกที่ทำในตอนเช้าแนะนำเวลาทำงาน OGCT จะมีอิทธิพลต่อผล และก่อให้เกิดผลบวกเท็จซึ่งจะนำไปสู่การควบคุมอาหารไม่จำเป็น การรักษาด้วยอินซูลิน ติดตามผลอย่างสม่ำเสมอและความวิตกกังวล [18]3. Pulkit et al. ในการศึกษาย้อนหลังการเปรียบเทียบเกณฑ์ DIPSI และ IADPSG สำหรับการวินิจฉัย GDM ในครรภ์ 152 สังเกตว่า 113 (74.34%) ถูกวินิจฉัยว่าเป็น GDM ด้วย DIPSI และ 34(22.36%) เฉพาะถูกวินิจฉัยว่าเป็น GDM มีกลูโคสเพียงอย่างเดียว รวม 2 ชั่วโมงพลาสมากลูโคสเป็น≥ 153 มิลลิกรัม/dl, 69 (45.39%) พบเป็น GDM การวินิจฉัย GDM โดย DIPSI ปล่อย 22.36% undiagnosed กรณีที่ง่ายดายสามารถตรวจพบโดยใช้เกณฑ์ IADPSG และสรุปว่า เกณฑ์ IADPSG จะดีกว่าการคัดกรอง GDM กว่า DIPSI มันพลาดพบจำนวนผู้ป่วย [19] ศึกษาโดย Seshiah et al. ผู้สนับสนุน DIPSI แนะนำก็ดีขั้นตอนคัดกรองและขั้นตอนการวินิจฉัย ประหยัด และง่ายต่อการดำเนิน ทดสอบกลูโคสกับกลูโคส 50 กรัมขาดความจำเพาะ และใบ 21.5% กรณีเป็น undiagnosed ขั้นตอนสองขั้นตอนต้องเข้าชมน้อยสองและ 3-5 ตัวอย่างเลือดที่จะออก

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

การศึกษากับการทำ DIPSI ไม่อดอาหาร
1 ความไวต่ำ, การศึกษาโดยโมฮัน et al., ในหญิงตั้งครรภ์ 1,031 เข้าร่วม OPD ฝากครรภ์เมื่อเทียบ DIPSI, WHO (1990) และเกณฑ์ IADPSG พบว่า 83 ผู้หญิงที่ถูกระบุว่าจะมี GDM โดยองค์การอนามัยโลก (1990), 23 โดย DIPSI และ 106 โดย IADPSG พวกเขาสรุปว่า DIPSI ไม่ถือศีลอดเกณฑ์ OGTT ไม่สามารถได้รับการแนะนำในการวินิจฉัย GDM เนื่องจากไวต่ำ ขั้นตอนเดียวอดอาหาร OGTT ควรจะทำและเมื่อเป็นไปไม่ได้ดีขึ้นขั้นตอนขั้นตอนที่สองใช้ 50 กรัม GCT ตามด้วย 100 กรัม OGTT ยังสามารถผึ้งทำ [15] Vijayalakshmi et al., ในการศึกษาของพวกเขา 200 หญิงตั้งครรภ์เพื่อหาประสิทธิผลของเกณฑ์การวินิจฉัย DIPSI สำหรับ GDM พบว่าผู้หญิง 22 มี GDM ตามเกณฑ์ DIPSI ออกจากเพียง 5 ผู้หญิงเหล่านี้มีความผิดปกติของ ADA แนะนำเกณฑ์ OGTT แสดงให้เห็นว่า 17 ผู้หญิงถูกแบ่งผิดเป็น GDM ตามเกณฑ์ DIPSI [16].
2 หลอดเลือดดำค่าน้ำตาลในเลือดยังขึ้นอยู่กับระยะเวลาของวันเมื่อมันทำ Lee et al., ในการศึกษาของพวกเขาตั้งข้อสังเกตว่าความทนทานต่อกลูโคสลดลงในช่วงบ่ายและเย็นเป็นที่ตรวจพบโดยการทดสอบความทนทานต่อกลูโคส ลดความไวของอินซูลินและการตอบสนองเบต้าเซลล์เป็นน้ำตาลกลูโคสบัญชีทั้งการเสื่อมสภาพของความทนทานต่อกลูโคสนี้ในภายหลังในวันที่ก่อให้เกิดผลบวกปลอม [17] โกลด์เบิร์ก et al., ในการศึกษาของพวกเขาพบว่าผู้หญิงกับการทดสอบความท้าทายกลูโคสในเชิงบวกซึ่งได้ดำเนินการในช่วงบ่ายมีแนวโน้มที่จะมี GDM กว่าผู้ที่มีการทดสอบในเชิงบวกทำในตอนเช้าบอกเวลาการปฏิบัติงานของ OGCT ที่จะมีอิทธิพลต่อผลและให้ เพิ่มขึ้นเป็นผลบวกปลอมซึ่งจะนำไปสู่การควบคุมที่ไม่จำเป็นอาหาร, การรักษาด้วยอินซูลินปกติการติดตามและความวิตกกังวล [18].
3 Pulkit et al., ในการศึกษาย้อนหลังของพวกเขาจากการเปรียบเทียบเกณฑ์ DIPSI และ IADPSG สำหรับการวินิจฉัย GDM ใน 152 หญิงตั้งครรภ์พบว่า 113 (74.34%) ได้รับการวินิจฉัยว่าเป็น GDM กับ DIPSI และมีเพียง 34 (22.36%) ได้รับการวินิจฉัยว่าเป็น GDM ด้วยการอดอาหาร กลูโคสเพียงอย่างเดียว รวมทั้งน้ำตาลในเลือด 2 ชั่วโมงเป็น≥ 153mg / DL, 69 (45.39%) ได้รับการตรวจพบว่าเป็น GDM การวินิจฉัยของ GDM โดย DIPSI ออกจากกรณี undiagnosed 22.36% ซึ่งสามารถตรวจพบได้ง่ายโดยใช้เกณฑ์ IADPSG และได้ข้อสรุปว่าเกณฑ์ IADPSG จะดีกว่าสำหรับการตรวจคัดกรอง GDM กว่า DIPSI ขณะที่มันพลาดจำนวนมากของผู้ป่วย [19] การศึกษาโดย Seshiah et al., ที่อยู่ในความโปรดปรานของ DIPSI บอกว่ามันเป็นที่ดีกว่าเดียวคัดกรองขั้นตอนและวิธีการวินิจฉัยที่ประหยัดและง่ายต่อการดำเนินการ การทดสอบความท้าทายกลูโคส 50 กรัมกลูโคสขาดความจำเพาะและใบกรณีที่ 21.5% เป็น undiagnosed ขั้นตอนขั้นตอนที่สองต้องมีอย่างน้อยสองคนไปเยี่ยมและ 3-5 ตัวอย่างเลือดที่จะวาด