VI. How Can the Poorest Countries C

VI. How Can the Poorest Countries Catch Up More Quickly?

Growth in living standards springs from the accumulation of physical capital (investment) and human capital (labor), and through advances in technology (what economists call total factor productivity).3 Many factors can help or hinder these processes. The experience of the countries that have increased output most rapidly shows the importance of creating conditions that are conducive to long-run per capita income growth. Economic stability, institution building, and structural reform are at least as important for long-term development as financial transfers, important as they are. What matters is the whole package of policies, financial and technical assistance, and debt relief if necessary.

Components of such a package might include:

Macroeconomic stability to create the right conditions for investment and saving;
Outward oriented policies to promote efficiency through increased trade and investment;
Structural reform to encourage domestic competition;
Strong institutions and an effective government to foster good governance;
Education, training, and research and development to promote productivity;
External debt management to ensure adequate resources for sustainable development.
All these policies should be focussed on country-owned strategies to reduce poverty by promoting pro-poor policies that are properly budgeted—including health, education, and strong social safety nets. A participatory approach, including consultation with civil society, will add greatly to their chances of success.

Advanced economies can make a vital contribution to the low-income countries’ efforts to integrate into the global economy:

By promoting trade. One proposal on the table is to provide unrestricted market access for all exports from the poorest countries. This should help them move beyond specialization on primary commodities to producing processed goods for export.

By encouraging flows of private capital to the lower-income countries, particularly foreign direct investment, with its twin benefits of steady financial flows and technology transfer.

By supplementing more rapid debt relief with an increased level of new financial support. Official development assistance (ODA) has fallen to 0.24 percent of GDP (1998) in advanced countries (compared with a UN target of 0.7 percent). As Michel Camdessus, the former Managing Director of the IMF put it: "The excuse of aid fatigue is not credible—indeed it approaches the level of downright cynicism—at a time when, for the last decade, the advanced countries have had the opportunity to enjoy the benefits of the peace dividend."
The IMF supports reform in the poorest countries through its new Poverty Reduction and Growth Facility. It is contributing to debt relief through the initiative for the heavily indebted poor countries.4

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

VI.สามารถประเทศยากจนที่สุดจับค่าได้เร็วขึ้นเจริญเติบโตในคุณภาพชีวิตสปริงจากสะสมทุนทางกายภาพ (ลงทุน) และบุคลากร (แรงงาน), และความก้าวหน้าในเทคโนโลยี (ที่นักเศรษฐศาสตร์เรียกรวมตัวคูณประสิทธิภาพ) .3 หลายปัจจัยสามารถช่วย หรือขัดขวางกระบวนการเหล่านี้ได้ ประสบการณ์ของประเทศที่เพิ่มผลผลิตมากที่สุดอย่างรวดเร็วแสดงความสำคัญของการสร้างเงื่อนไขที่เอื้อต่อการเจริญเติบโตของรายได้ต่อหัวยาว เสถียรภาพทางเศรษฐกิจ สถาบันอาคาร และปฏิรูปโครงสร้างได้น้อยเป็นสำคัญสำหรับการพัฒนาระยะยาวเป็นการโอนเงิน ความสำคัญพวกเขาเป็น สิ่งสำคัญคือ แพคเกจทั้งหมดของนโยบาย ความช่วยเหลือทางการเงิน และทางเทคนิค และบรรเทาหนี้ถ้าจำเป็นส่วนประกอบของบรรจุภัณฑ์ดังกล่าวอาจรวมถึง:เสถียรภาพเศรษฐกิจมหภาคเพื่อสร้างเงื่อนไขเหมาะสมสำหรับการลงทุนและการบันทึกภายนอกเน้นนโยบายเพื่อส่งเสริมประสิทธิภาพทางการค้าเพิ่มขึ้นและการลงทุนปฏิรูปโครงสร้างการส่งเสริมการแข่งขันภายในประเทศสถาบันที่เข้มแข็งและรัฐบาลที่มีประสิทธิภาพเพื่อเสริมสร้างธรรมาภิบาลการศึกษา ฝึก อบรม และการวิจัย และพัฒนาเพื่อส่งเสริมผลผลิตหนี้ภายนอกการจัดการให้ทรัพยากรเพียงพอสำหรับการพัฒนาที่ยั่งยืนนโยบายเหล่านี้ที่ควร focussed ในประเทศเจ้าของกลยุทธ์เพื่อลดความยากจน โดยส่งเสริมนโยบายสนับสนุนคนจนที่ได้รับงบประมาณอย่างถูกต้องซึ่งรวมถึงสุขภาพ การศึกษา และตาข่ายสังคมแข็งแรง วิธีการมีส่วนร่วม รวมทั้งการปรึกษาหารือกับภาคประชาสังคม จะเพิ่มอย่างมากให้โอกาสพวกเขาประสบความสำเร็จเศรษฐกิจขั้นสูงสามารถทำให้ส่วนสำคัญในความพยายามของประเทศแนซ์เพื่อบูรณาการเข้าสู่เศรษฐกิจโลก:โดยส่งเสริมการค้า ข้อเสนอหนึ่งในตารางให้เข้าตลาดไม่จำกัดการส่งออกทั้งหมดจากประเทศยากจนที่สุดได้ นี้จะช่วยให้พวกเขาไปนอกเหนือจากความเชี่ยวชาญในสินค้าโภคภัณฑ์หลักสินค้า producing ประมวลผลสำหรับการส่งออกโดยส่งเสริมการลงทุน มีประโยชน์คู่ของทุนหมุนเวียนทางการเงินที่มั่นคงและถ่ายทอดเทคโนโลยีโดยตรงไหลประเทศรายได้ต่ำกว่า โดยเฉพาะอย่างยิ่งต่างชาติทุนส่วนตัวโดยใช้บรรเทาหนี้ที่ขึ้นกับระดับการเพิ่มขึ้นของการสนับสนุนทางการเงินใหม่ พัฒนาอย่างเป็นทางการขอความช่วยเหลือ (ลโอะดะ) ได้ลดลงร้อยละ 0.24 ของ GDP (ปี 1998) ในประเทศสูง (เปรียบเทียบกับเป้าหมายร้อยละ 0.7 สหประชาชาติ) เป็น Michel Camdessus อดีตกรรมการผู้จัดการของ IMF ทำ: "แก้ของความอ่อนเพลียช่วยไม่น่าเชื่อถือ — จริง ๆ มันใกล้ระดับทำโดยสิ้นเชิงซึ่งครั้งเมื่อ สำหรับทศวรรษที่ผ่านมา ประเทศขั้นสูงได้มีโอกาสเพลิดเพลินไปกับผลประโยชน์ของเงินปันผลความสงบ"IMF สนับสนุนปฏิรูปประเทศยากจนที่สุดผ่านการลดความยากจนใหม่และเจริญเติบโตของสินเชื่อ มันจะเอื้อต่อการบรรเทาหนี้ผ่านความคิดริเริ่มสำหรับ countries.4 ดีมากใคร

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

พระมงกุฎเกล้าเจ้าอยู่หัว วิธีประเทศที่ยากจนที่สุดสามารถ Catch Up อื่น ๆ ได้อย่างรวดเร็วการเจริญเติบโตในน้ำพุมาตรฐานการดำรงชีวิตจากการสะสมของทุนทางกายภาพ(การลงทุน) และทุนมนุษย์ (แรงงาน) และผ่านความก้าวหน้าในเทคโนโลยี (สิ่งที่นักเศรษฐศาสตร์เรียกผลิตภาพการผลิตรวม) 0.3 ปัจจัยหลายอย่างที่สามารถช่วย หรือขัดขวางกระบวนการเหล่านี้ ประสบการณ์ของประเทศที่ส่งออกได้เพิ่มขึ้นอย่างรวดเร็วที่สุดแสดงให้เห็นถึงความสำคัญของการสร้างเงื่อนไขที่เอื้อต่อการระยะยาวต่อหัวเติบโตของรายได้ เสถียรภาพทางเศรษฐกิจอาคารสถาบันและการปฏิรูปโครงสร้างอย่างน้อยเป็นสิ่งสำคัญสำหรับการพัฒนาในระยะยาวกับการถ่ายโอนทางการเงินที่สำคัญที่พวกเขาเป็น สิ่งที่สำคัญคือแพคเกจทั้งหมดของนโยบายการให้ความช่วยเหลือทางการเงินและทางเทคนิคและการบรรเทาหนี้ในกรณีที่จำเป็น. ส่วนประกอบของเช่นแพคเกจอาจรวมถึงความมั่นคงทางเศรษฐกิจมหภาคที่จะสร้างเงื่อนไขที่เหมาะสมสำหรับการลงทุนและการประหยัดนโยบายที่มุ่งเน้นขาออกเพื่อส่งเสริมประสิทธิภาพผ่านการค้าที่เพิ่มขึ้นและการลงทุนการปฏิรูปโครงสร้างเพื่อส่งเสริมการแข่งขันในประเทศสถาบันที่แข็งแกร่งและรัฐบาลมีประสิทธิภาพในการส่งเสริมให้เกิดการกำกับดูแลกิจการที่ดีการศึกษาการฝึกอบรมและการวิจัยและพัฒนาเพื่อส่งเสริมการผลิต;. การจัดการหนี้ภายนอกเพื่อให้แน่ใจว่าทรัพยากรที่เพียงพอสำหรับการพัฒนาอย่างยั่งยืนนโยบายทั้งหมดเหล่านี้ควรจะเพ่งความสนใจไปกลยุทธ์ที่เป็นเจ้าของประเทศเพื่อลดความยากจนโดยการส่งเสริมนโยบายของคนจนที่ถูกต้องงบประมาณรวมทั้งสุขภาพการศึกษาและแข็งแรงตาข่ายความปลอดภัยทางสังคม . วิธีการมีส่วนร่วมรวมถึงการปรึกษาหารือกับภาคประชาสังคมจะเพิ่มอย่างมากที่จะมีโอกาสของความสำเร็จเศรษฐกิจขั้นสูงสามารถให้การสนับสนุนที่สำคัญในความพยายามของประเทศที่มีรายได้ต่ำ 'เพื่อบูรณาการเข้ากับเศรษฐกิจโลก: โดยการส่งเสริมการค้า ข้อเสนอหนึ่งบนโต๊ะคือการให้การเข้าถึงตลาดที่ไม่ จำกัด สำหรับการส่งออกจากประเทศที่ยากจนที่สุด นี้จะช่วยให้พวกเขาย้ายที่อยู่นอกเหนือความเชี่ยวชาญในสินค้าโภคภัณฑ์หลักในการผลิตการประมวลผลสินค้าที่ผลิตเพื่อการส่งออก. โดยส่งเสริมให้การไหลของเงินทุนภาคเอกชนไปยังประเทศที่ต่ำกว่ารายได้จากต่างประเทศโดยเฉพาะอย่างยิ่งการลงทุนโดยตรงที่มีประโยชน์คู่ของกระแสการเงินที่มั่นคงและการถ่ายโอนเทคโนโลยี. โดยการเสริมเพิ่มเติม บรรเทาหนี้อย่างรวดเร็วด้วยระดับที่เพิ่มขึ้นของการสนับสนุนทางการเงินใหม่ ช่วยเหลือเพื่อการพัฒนาอย่างเป็นทางการ (ODA) ได้ลดลงไปร้อยละ 0.24 ของ GDP (1998) ในประเทศสูง (เมื่อเทียบกับเป้าหมายของสหประชาชาติร้อยละ 0.7) ขณะที่มิเชล Camdessus อดีตกรรมการผู้จัดการกองทุนการเงินระหว่างประเทศวาง: "ข้ออ้างของความเหนื่อยล้าความช่วยเหลือไม่ได้เป็นที่น่าเชื่อถือ-แน่นอนมันเข้าใกล้ระดับของจริงจังมนุษย์-ในช่วงเวลาที่สำหรับทศวรรษที่ผ่านมาประเทศขั้นสูงได้มีโอกาส ที่จะได้รับประโยชน์จากการจ่ายเงินปันผลสันติภาพ. "กองทุนการเงินระหว่างประเทศสนับสนุนการปฏิรูปในประเทศที่ยากจนที่สุดผ่านการลดความยากจนและสิ่งอำนวยความสะดวกใหม่ของการเจริญเติบโต มันเป็นที่เอื้อต่อการบรรเทาหนี้ผ่านการสร้างสรรค์สำหรับ countries.4 ยากจนเป็นหนี้บุญหนัก

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ไทย ทำไมประเทศที่ยากจนจับขึ้นอย่างรวดเร็ว ?

การเจริญเติบโตในมาตรฐานการครองชีพสปริงจากการสะสมทุนทางกายภาพ ( การลงทุน ) และทุนมนุษย์ ( แรงงาน ) และผ่านความก้าวหน้าในเทคโนโลยี ( สิ่งที่นักเศรษฐศาสตร์เรียกว่าผลิตภาพการผลิตรวม ) 3 ปัจจัยหลายอย่างที่สามารถช่วยหรือขัดขวางกระบวนการเหล่านี้ประสบการณ์ของประเทศที่มีผลผลิตเพิ่มขึ้นอย่างรวดเร็วมากที่สุดแสดงให้เห็นถึงความสำคัญของการสร้างเงื่อนไขที่เอื้อต่อการเติบโตในระยะยาว รายได้ต่อหัว ความมั่นคง , อาคารสถาบันทางเศรษฐกิจและการปฏิรูปโครงสร้างเป็นอย่างน้อยเป็นสิ่งสำคัญสำหรับการพัฒนาระยะยาว เช่น การโอนเงิน ที่สำคัญมี สิ่งที่สำคัญ คือ แพคเกจทั้งหมดของนโยบายความช่วยเหลือทางการเงินและทางเทคนิค และการบรรเทาหนี้หากจำเป็น .

องค์ประกอบของแพคเกจดังกล่าวอาจรวมถึง :

เศรษฐกิจมหภาคเสถียรภาพเพื่อสร้างสิทธิเงื่อนไขการออมและการลงทุน ;
ภายนอกเชิงนโยบายเพื่อส่งเสริมประสิทธิภาพผ่านเพิ่มการค้าและการลงทุน การปฏิรูปโครงสร้างเพื่อส่งเสริมการแข่งขันในประเทศ

;สถาบันที่แข็งแกร่งและรัฐบาลที่มีประสิทธิภาพเพื่อส่งเสริมให้เกิดธรรมาภิบาล
การศึกษา การฝึกอบรม และการวิจัย และพัฒนาเพื่อส่งเสริมผลผลิต ; การจัดการหนี้เพื่อให้แน่ใจว่าทรัพยากรที่เพียงพอสำหรับการพัฒนาที่ยั่งยืน .
นโยบายเหล่านี้ควรเน้นประเทศที่เป็นเจ้าของกลยุทธ์การลดความยากจน โดยการส่งเสริมอาชีพไม่ดี นโยบายที่ถูกต้อง รวมถึงงบประมาณด้านสุขภาพการศึกษา , ตาข่ายความปลอดภัยทางสังคมที่เข้มแข็ง โดยการมีส่วนร่วมของประชาชน รวมทั้งปรึกษาหารือกับภาคประชาสังคม จะเพิ่มมากขึ้นถึงโอกาสของความสำเร็จ

ขั้นสูงประเทศสามารถสร้างผลงานที่สำคัญเพื่อประเทศรายได้น้อยความพยายามที่จะบูรณาการเข้ากับเศรษฐกิจโลก :

โดยการส่งเสริมการค้าหนึ่งข้อเสนอบนโต๊ะเพื่อให้เข้าถึงไม่จำกัดตลาดการส่งออกทั้งหมดจากประเทศที่ยากจน . นี้จะช่วยให้พวกเขาย้ายเกินความเชี่ยวชาญในสินค้าโภคภัณฑ์หลักในการผลิตสินค้าแปรรูปเพื่อการส่งออก โดยส่งเสริมการเคลื่อนย้ายทุน

ส่วนประเทศรายได้ต่ำ โดยเฉพาะการลงทุนโดยตรงจากต่างประเทศ ,กับผลประโยชน์ของคู่เงินไหลคงที่และการถ่ายทอดเทคโนโลยี โดยเสริมเพิ่มเติมหนี้อย่างรวดเร็ว

โล่งอกที่มีระดับที่เพิ่มขึ้นของการสนับสนุนทางการเงินใหม่ ความช่วยเหลือเพื่อการพัฒนาอย่างเป็นทางการ ( โอดะ ) ได้ลดลง 0.24 เปอร์เซ็นต์ของ GDP ( 1998 ) ในประเทศสูง ( เมื่อเทียบกับหนึ่งในเป้าหมายของร้อยละ 0.7 ) ขณะที่มิเชล กองเดอซู อดีตกรรมการผู้จัดการไอเอ็มเอฟใส่ :" ข้ออ้างของความเมื่อยล้าช่วยไม่น่าเชื่อถือแน่นอนวิธีการที่ระดับของความเห็นถากถางดูถูกอย่างจริงจังในเวลา สำหรับทศวรรษที่ผ่านมา ประเทศที่เจริญแล้วมีโอกาสที่จะเพลิดเพลินไปกับประโยชน์ของเงินปันผลสันติภาพ "
IMF สนับสนุนการปฏิรูปในประเทศที่ยากจนผ่านการลดความยากจนของสถานที่ใหม่และการเจริญเติบโตมันคือการบรรเทาหนี้ผ่านความคิดริเริ่มสำหรับประเทศยากจนเป็นหนี้มาก 4 .