“That’s right; to think he even wro

“That’s right; to think he even wrote a poem to thank his Leaders? What an ass-kisser! He’s kissing too much ass!”

“What can you do? It’s all people in the system. Who can you thank other than the Leaders?”

Quite a number of radio and television station counterparts from other provinces were dismissive. Some even silently scolded Zhang Ye as an ass-kisser!

…

Everyone was discussing.

However, Zhang Ye was not distracted. In this atmosphere that was not particularly quiet, on this stage with elites and Leaders gathered, Zhang Ye recited a poem. “This poem is me giving back to my station’s Leaders, as well as Beijing Radio Station, which nurtured and taught me!”

Everyone listened most devoutly and respectfully.

Zhang Ye closed his eyes to gather his emotions. The first lines of his poem dumbfounded everyone. His opening expression was that of a mocking laughter, “This is a bleak pool of dead water, where no breeze can raise a ripple. One may as well throw in metal scraps and leftover food!”

Dead water?

Furthermore, a bleak pool of dead water?

What modern poem was this? Are you sure that this is thanking the Leaders and the unit?

Many people began whispering. Some of them had not even gotten around to it!

Zhang Ye carried on, and sneered, “Perhaps the metal will turn into emeralds, the rusty cans into peach blossoms, the grease will weave a silken gauze, and the mold will rise and become twilight clouds. Let the dead water ferment into a green wine, in which white foam floats like pearls. Tiny pearls giggle and turn into big pearls, then get broken by pilfering mosquitoes. Perhaps a bleak pool of dead water is fair, after all. If the frogs get lonely, they can bring music to the place.”

Upon reaching this point, Zhang Ye’s expression suddenly changed into a cold and angry look as his voice reached a crescendo, “This is a bleak pool of dead water! Where beauty cannot reside!” Finally, he stressed, “One may as well let the Devil cultivate it! And see what kind of world he will create!!!”

Everyone was dumbfounded!

Faced with the absolute silence and a shocked crowd, Zhang Ye dropped the microphone and left while holding his trophy after finishing his poem!

This poem was called “Dead Water”, and it was written by Wen Yiduo. It did not exist in this world.

In Zhang Ye’s world, this poem could be considered the most famous “scolding poem” and “cursing poem”. This was also the highlight of Wen Yiduo‘s poem. There was only one central idea and theme from the beginning to the end, and that was to scold! And this poem was even printed in high school education textbooks! In his second year of high school, his teacher had specifically made them all memorize it to recite it. It was probably the same with many other schools, hence Zhang Ye did not need to use the “Memory Search Capsule” at all to clearly recite it ad verbatim. This poem was too famous, and he was too familiar with it!

He had scolded happily!

He got a kick from cursing!



After being repressed for so long, Zhang Ye finally was in a great mood today. He was happy, inside and out!

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

"ที่นี่ คิดว่าเขาเขียนบทกวีเพื่อขอบคุณผู้นำของเขา สิ่งที่ตูด kisser เขาจะจูบตูดมากเกินไป""คุณทำอะไรได้บ้าง มันเป็นทุกคนในระบบ ที่สามารถคุณขอบคุณอื่น ๆ กว่าผู้นำ? "Dismissive เป็นหมายเลขของคู่สถานีวิทยุและโทรทัศน์จากจังหวัดอื่น ๆ ได้ บางคนแม้จะเงียบบ ๆ จางเยเป็นตัวตูด kisser…ทุกคนก็คุยกันอย่างไรก็ตาม จางเย่ถูกไม่ฟุ้งซ่าน ในบรรยากาศแบบนี้ที่ไม่เงียบสงบโดยเฉพาะอย่างยิ่ง บนเวทีนี้ที่ร่ำรวยและผู้นำในการรวบรวม จางเยอัลบทกวี "บทกวีนี้เป็นฉันกลับให้กับสถานีของผู้นำ เป็นสถานีวิทยุปักกิ่ง ซึ่งหล่อเลี้ยง และสอนให้ฉันทุกคนฟังมากที่สุด devoutly และกราบจางเย่ปิดตาของเขาจะรวบรวมอารมณ์ของเขา บรรทัดแรกของบทกวีของเขา dumbfounded ทุกคน นิพจน์ของเขาเปิดเป็นว่า หัวเราะแบบ mocking "อยู่เยือกเย็นสระว่ายน้ำตาย ที่ลมไม่สามารถยกเป็นอย่างยิ่ง หนึ่งอาจเช่นโยนเศษโลหะและอาหารเหลือ"น้ำตายนอกจากนี้ มีสระว่ายน้ำที่เยือกเย็นของน้ำตายนี่เป็นกลอนอะไรทันสมัย คุณแน่ใจว่า นี้คือขอบคุณผู้นำและหน่วยหลายคนเริ่มกระซิบ บางคนก็ไม่ได้อากาศรอบมันจางเย่ดำเนิน และยิ้มเยาะ "โลหะอาจจะเปลี่ยนเป็นมรกต กระป๋องสนิมเป็นดอกพีช จาระบีจะสานเป็นตาข่าย silken และแม่พิมพ์จะเพิ่มขึ้น และกลายเป็น เมฆสนธยา ให้ตายน้ำหมักเป็นไวน์ ในซึ่งโฟมขาวลอยเหมือนไข่มุกสีเขียว ขำมุกเล็ก ๆ และกลายเป็นมุกใหญ่ แล้วได้รับเสียหาย โดย pilfering ยุง บางทีน้ำตายพูเยือกเย็นเป็นธรรม หลังจากทั้งหมด ถ้ากบได้รับเหงา พวกเขาสามารถนำเพลงที่"เมื่อถึงจุดนี้ จางเย่ของนิพจน์ก็เปลี่ยนเป็นดูเย็น และโกรธเป็นเสียงของเขาถึงเครสเซนโด เป็นพูเยือกเย็นน้ำตาย ที่ความงามไม่อยู่" ในที่สุด เขาเครียด "หนึ่งอาจให้เป็นปีศาจที่ปลูกฝังมัน และดูว่าเขาจะสร้างชนิดของโลก!!!"ทุกคนก็มหาศาลจางเย่เผชิญกับความสงัดและฝูงชนตกใจ หลุดไมโครโฟนและด้านซ้ายในขณะที่ถือถ้วยของเขาหลังจากจบบทกวีของเขาบทกวีนี้ถูกเรียกว่า "น้ำตาย" และมันถูกเขียนขึ้น โดยเหวิน Yiduo มันไม่มีอยู่ในโลกนี้จางเย่ของโลก บทกวีนี้อาจจะพิจารณาโด่ง "บทกวีดุ" และ "กวีการสาปแช่ง" นี่คือจุดเด่นของบทกวีเหวิ Yiduo มีแนวความคิดสำคัญเพียงหนึ่งและธีมจากจุดเริ่มต้นการสิ้นสุด และที่ด่า และบทกวีนี้แม้พิมพ์ในมัธยมศึกษาตำรา ในปีที่สองของมัธยม ครูของเขาโดยเฉพาะมีทั้งหมดจดจำมันสาธยายมัน ก็คงเหมือนกับโรงเรียนอื่น ๆ มาก ดังนั้น จางเย่ไม่ได้ต้องใช้ "แคปซูลการค้นหาหน่วยความจำ" เลยสาธยายอย่างชัดเจนมันโฆษณาทุกตัวอักษร บทกวีนี้มีชื่อเสียงมากเกินไป และเขาคุ้นเคยกับมันมากเกินไปเขามีบ ๆ อย่างมีความสุขเขาเตะได้จากสาปแช่ง หลังจากถูกอัดอั้นสำหรับนาน จางเย่ในที่สุดได้อารมณ์ดีวันนี้ เขามีความสุข และภายนอก

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

"ถูกตัอง; ที่จะคิดว่าเขายังเขียนบทกวีเพื่อขอบคุณผู้นำของเขาหรือไม่? อะไรตูด kisser! เขาจูบตูดมากเกินไป! "

" สิ่งที่คุณจะทำอย่างไร มันคือทั้งหมดที่คนที่อยู่ในระบบ ใครที่คุณสามารถขอบคุณอื่นที่ไม่ใช่ผู้นำ? "

จำนวนมากของวิทยุและสถานีโทรทัศน์ counterparts จากจังหวัดอื่น ๆ ก็ไม่ไยดี บางคนถึงกับเงียบดุจางเจ้าเป็นตูด kisser!

...

ทุกคนต่างก็พูดคุย.

อย่างไรก็ตามจางเจ้าก็ไม่ฟุ้งซ่าน ในบรรยากาศที่เงียบสงบไม่ได้โดยเฉพาะอย่างยิ่งบนเวทีนี้กับชนชั้นสูงและผู้นำรวบรวมจางเยท่องบทกวี "บทกวีนี่คือฉันให้กลับไปที่สถานีผู้นำของฉันเช่นเดียวกับสถานีวิทยุปักกิ่งซึ่งหล่อเลี้ยงและสอนให้ฉัน!"

ทุกคนฟังมากที่สุดใจและกราบ.

จางเยปิดตาของเขาที่จะรวบรวมอารมณ์ของเขา บรรทัดแรกของบทกวีของเขาทุกคนตะลึง การแสดงออกของเขาเปิดเป็นที่ของเสียงหัวเราะเยาะเย้ยว่า "นี่เป็นสระว่ายน้ำเยือกเย็นตายที่ไม่มีสายลมสามารถเพิ่มระลอก หนึ่งเช่นกันอาจจะโยนในเศษโลหะและอาหารที่เหลือ! "

น้ำที่ตาย?

นอกจากสระว่ายน้ำเยือกเย็นตาย?

อะไรบทกวีที่ทันสมัยเป็นแบบนี้? คุณแน่ใจหรือว่านี้จะขอบคุณผู้นำและหน่วยงานหรือไม่

หลายคนเริ่มกระซิบ บางส่วนของพวกเขาไม่ได้อากาศแม้รอบ ๆ เพื่อมัน!

จางเยดำเนินการและ sneered "บางทีโลหะที่จะกลายเป็นมรกตกระป๋องสนิมออกเป็นดอกพีช, ไขมันจะสานตาข่ายไหมและแม่พิมพ์จะเพิ่มขึ้นและกลายเป็น เมฆพลบค่ำ ให้หมักน้ำที่ตายเป็นไวน์สีเขียวซึ่งในโฟมสีขาวลอยเช่นไข่มุก ไข่มุกเล็ก ๆ ขำและกลายเป็นไข่มุกขนาดใหญ่นั้นได้รับการทำลายโดยฉกฉวยยุง บางทีอาจจะเป็นสระว่ายน้ำเยือกเย็นของน้ำที่ตายเป็นธรรมหลังจากทั้งหมด ถ้ากบได้รับเหงาพวกเขาสามารถนำเพลงไปยังสถานที่. "

เมื่อมาถึงจุดนี้การแสดงออกจางเยจู่ ๆ ก็เปลี่ยนเป็นรูปลักษณ์ที่หนาวเย็นและโกรธเป็นเสียงของเขาถึงเรื่อย" นี่เป็นสระว่ายน้ำเยือกเย็นตาย! ความงามไม่สามารถอาศัยอยู่! "ในที่สุดเขาเน้น" หนึ่งเช่นกันอาจช่วยให้ปีศาจปลูกฝังมัน! และดูสิ่งที่ชนิดของโลกที่เขาจะสร้าง !!! "

ทุกคนตะลึง!

ต้องเผชิญกับความเงียบแน่นอนและฝูงชนตกใจจางเยลดลงไมโครโฟนและซ้ายในขณะที่ถือถ้วยรางวัลของเขาหลังจากจบบทกวีของเขา!

กลอนบทนี้ถูกเรียกว่า" น้ำที่ตาย "และมันถูกเขียนโดยเหวิน Yiduo มันไม่ได้มีอยู่ในโลกนี้.

ในโลกจางเยบทกวีนี้อาจได้รับการพิจารณาที่มีชื่อเสียงที่สุด "ด่าว่าบทกวี" และ "แช่งบทกวี" นี่ก็เป็นไฮไลท์ของบทกวีเหวิน Yiduo ของ มีเพียงความคิดหนึ่งกลางและรูปแบบจากจุดเริ่มต้นถึงจุดสิ้นสุดและที่กำลังจะด่า! และบทกวีนี้ถูกตีพิมพ์แม้ในตำราการศึกษาของโรงเรียนสูง! ในปีที่สองของโรงเรียนมัธยมครูของเขาได้ทำเฉพาะพวกเขาทั้งหมดจะจดจำมันอ่านมัน มันอาจจะเป็นเช่นเดียวกันกับโรงเรียนอื่น ๆ อีกมากมายจึงจางเจ้าไม่จำเป็นต้องใช้ "Memory ค้นหาแคปซูล" ที่ทุกคนจะท่องได้อย่างชัดเจนว่ามันโฆษณาคำต่อคำ กลอนบทนี้เป็นคนมีชื่อเสียงมากเกินไปและเขาก็คุ้นเคยกับมัน!

เขาได้ดุอย่างมีความสุข!

เขาได้เตะจากแช่ง!



หลังจากที่อัดอั้นมานานจางเยที่สุดก็อยู่ในอารมณ์ที่ดีในวันนี้ เขามีความสุขทั้งภายในและภายนอก!

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

" ใช่แล้ว ต้องคิดว่า เขาจะเขียนกลอน ขอบคุณผู้นำของเขา แล้วตูดจูบ ! เขาจูบก้นมากเกินไป ! "" คุณทำอะไร ? มันเป็นทั้งหมดในระบบ ที่คุณสามารถขอบคุณมากกว่าผู้นำ "ค่อนข้างจำนวนของสถานีวิทยุกระจายเสียงและโทรทัศน์ และจากจังหวัดอื่น ๆยังไม่เห็นสนใจเลย บางคนถึงกับเงียบด่าจางเยเป็น ass kisser !. . . . . . .ทุกคนกำลังพูดถึงแต่จางเย ไม่ฟุ้งซ่าน ในบรรยากาศที่ไม่เงียบ บนเวทีนี้กับชนชั้นสูงและผู้นำชุมนุม จาง เย ท่องกลอน " กลอนนี้เป็นฉันให้กลับไปเป็นชั้นผู้นำ รวมทั้งสถานีวิทยุปักกิ่ง ซึ่งหล่อเลี้ยงและสอนฉัน "ทุกคนที่ฟังมากที่สุดและมีศรัทธานับถือจางจงหลับตาลงเพื่อรวบรวมอารมณ์ของเขา บรรทัดแรกของบทกวีของเขาตะลึงทุกคน การแสดงออกของเขาเปิดเป็นเสียงหัวเราะเยาะเย้ย " นี้เป็นสระน้ำเยือกเย็นของคนตายที่ไม่มีลมทำให้น้ำกระเพื่อม หนึ่งอาจจะโยนเศษโลหะและอาหารที่เหลือ ! "ตายน้ำนอกจากนี้ สระสิ้นหวังตายน้ำสิ่งที่ทันสมัยบทกวีนี้คือ ? คุณแน่ใจนะว่านี่คือขอบคุณผู้นำและหน่วย ?หลายคนเริ่มกระซิบ บางส่วนของพวกเขามีไม่ได้ gotten รอบมันจาง เจ้าอุ้ม และเยาะเย้ยจาก " บางทีโลหะจะเปลี่ยนเป็นมรกต สนิมกระป๋องเป็นดอกท้อ น้ำมันจะถักผ้าไหมและแม่พิมพ์จะเพิ่มขึ้นและกลายเป็นเมฆยามเย็น ให้ตายในน้ำหมักไวน์สีเขียว ซึ่งโฟมขาวลอยเหมือนไข่มุก ขำไข่มุกเล็ก ๆและกลายเป็นไข่มุกที่ใหญ่ ได้รับการหักโดยการขโมยยุง บางทีเยือกเย็นสระตายน้ำเป็นธรรมหลังจากทั้งหมด ถ้ากบเหงา พวกเขาสามารถนำเพลงที่ " .เมื่อถึงจุดนี้ สีหน้าของจาง ท่านก็เปลี่ยนเป็นเย็นชาและโกรธดูเป็นเสียงของเขามาถึง Crescendo " นี้เป็นสระน้ำที่เยือกเย็นของตายน้ำ ที่ความงามไม่ได้อยู่ ! " ในที่สุด เขาเน้น " หนึ่งอาจให้ปีศาจปลูกมัน และดูสิ่งที่ชนิดของโลกที่เขาจะสร้าง ! ! ! ! ! ! ! "ทุกคนตะลึง !ต้องเผชิญกับความเงียบที่สมบูรณ์และตกใจฝูงชน , จางเจ้าทิ้งไมโครโฟนและซ้ายในขณะที่ถือถ้วยรางวัลของเขาหลังจากจบบทกวีของเขากลอนนี้เรียกว่า " ตายน้ำ " และมันถูกเขียนโดยเหวิน yiduo . มันไม่ได้มีอยู่ในโลกนี้ในของจางเจ้าโลก กลอนบทนี้อาจจะถือว่ามีชื่อเสียงมากที่สุด " และ " ด่าด่าบทกวี " บทกวี " นี้ยังเป็นจุดเด่นของบทกวีเหวิน yiduo . มีเพียงหนึ่งกลางความคิดและรูปแบบตั้งแต่ต้นจนจบ และก็ดุ ! และบทกวีนี้ถูกตีพิมพ์ในหนังสือตำราการศึกษาโรงเรียนสูง ในชั้นปีที่ 2 ของโรงเรียน ครูของเขาได้ โดยเฉพาะให้ทุกคนจดจำมันเพื่ออ่านมัน มันอาจจะเหมือนกับโรงเรียนอื่น ๆ อีกมากมาย ดังนั้น จาง ท่านไม่ต้องใช้ " ความค้นหา แคปซูล " เลยว่าท่องโฆษณาเสียง กลอนนี้ดังขึ้นมา และเขาก็คุ้นเคยกับมันมากเกินไป !เขาด่าอย่างมีความสุข !เขาบาดเจ็บจากการด่าหลังจากถูกกดดันมานาน จาง ท่านก็อยู่ในอารมณ์ที่ดีในวันนี้ เขามีความสุข ภายใน และออก