In thissense, this feedstock emerge

In this
sense, this feedstock emerges as a promising alternative for use in
ethanol production (Cardona et al., 2010).
The first step in the conversion of sugarcane bagasse into ethanol
is pretreatment, which alters the lignocellulosic structure to
allow enzyme access in the hydrolysis step (Alvira et al., 2010;
Hendriks and Zeeman, 2009). After pretreatment, there are several
ways to conduct subsequent steps in the process. One promising
method is to simultaneously carry out the hydrolysis and fermentation
steps in a process called simultaneous saccharification and
fermentation (SSF) (Cardona et al., 2010; Olofsson et al., 2008;
Takagi et al., 1977). SSF was designed to decrease the inhibition
of cellulases by hydrolysis products, mainly glucose, which is readily
consumed by yeast cells. Therefore, the SSF process costs are
decreased due to the reduced load of enzymes required for the
enzymatic hydrolysis of biomass (Olofsson et al., 2008; Sun and
Cheng, 2002). In addition, the use of a single fermenter for the entire
process may reduce the investment costs (Ballesteros et al.,
2004). The major problem associated with the SSF process is the
different optimum temperatures for saccharification and fermentation.
The optimum temperature for cellulase enzymes is higher
than can be tolerated by most yeast strains used for industrial
ethanol production. This drawback can be overcome by using
thermotolerant yeast strains (Hari-Krishna et al., 2001; Olofsson
et al., 2008). In fact much effort has been put forth to identify thermotolerant
yeasts that have potential for use in the ethanol industry,
mainly in the SSF process for second generation ethanol production, with the most promising results being obtained with
Kluyveromyces marxianus strains.
The present study evaluated and compared the fermentation
capacity of sugarcane bagasse in SSF processes at 37 and 42 C
using two thermotolerant strains, Saccharomyces cerevisiae LBM-
1 isolated from fermentation vats in Brazil and UFV-3, a K. marxianus
strain identified by Silveira et al. (2005) that showed good
fermentation results when converting lactose in cheese whey to
ethanol. Furthermore, the influence of presaccharification, fermentation
temperature and yeast strain on ethanol production were
evaluated.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ในที่นี้ความรู้สึก วัตถุดิบนี้ขึ้นเป็นทางเลือกกำหนดการสำหรับใช้ในผลิตเอทานอล (Cardona et al., 2010)ขั้นตอนแรกในการแปรสภาพของชานอ้อยอ้อยเอทานอลมี pretreatment การเปลี่ยนแปลงโครงสร้าง lignocellulosicอนุญาตการเข้าถึงของเอนไซม์ในขั้นตอนการไฮโตรไลซ์ (Alvira et al., 2010Hendriks ก Zeeman, 2009) หลังจาก pretreatment มีหลายวิธีการดำเนินการขั้นตอนต่อไปในกระบวนการ หนึ่งสัญญาวิธีจะพร้อมดำเนินการไฮโตรไลซ์และหมักขั้นตอนในกระบวนการเรียกว่า saccharification พร้อม และหมัก (SSF) (Cardona et al., 2010 Olofsson et al., 2008ทะกะงิ et al., 1977) SSF ถูกออกแบบมาเพื่อลดการยับยั้งของ cellulases โดยไฮโตรไลซ์ผลิตภัณฑ์ ส่วนใหญ่เป็นน้ำตาลกลูโคส ที่อยู่พร้อมใช้ โดยเซลล์ยีสต์ ดังนั้น ต้นทุนกระบวนการ SSF คือลดลงเนื่องจากการลดการทำงานของเอนไซม์ที่จำเป็นสำหรับการไฮโตรไลซ์เอนไซม์ในระบบของชีวมวล (Olofsson et al., 2008 ดวงอาทิตย์ และเฉิง 2002) นอกจากนี้ การใช้ fermenter เดียวสำหรับทั้งหมดกระบวนการอาจลดต้นทุนการลงทุน (Ballesteros et al.,2004) นั้นเป็นปัญหาสำคัญที่เกี่ยวข้องกับกระบวนการของ SSFอุณหภูมิที่เหมาะสมแตกต่างกันสำหรับ saccharification และหมักอุณหภูมิที่เหมาะสมสำหรับเอนไซม์ cellulase จะสูงกว่ากว่าสามารถสม โดยยีสต์ส่วนใหญ่ที่ใช้สำหรับอุตสาหกรรมการผลิตเอทานอล คืนนี้สามารถแก้ไขได้โดยthermotolerant ยีสต์ (Hari กฤษณะและ al., 2001 Olofssonร้อยเอ็ด al., 2008) ในความเป็นจริงมีการใส่ความพยายามมากมาเพื่อระบุ thermotolerantyeasts ที่มีศักยภาพสำหรับใช้ในอุตสาหกรรมเอทานอลส่วนใหญ่ใน SSF กระบวนการในการผลิตเอทานอลรุ่นสอง มีผลว่าจะได้ด้วยสายพันธุ์ Kluyveromyces marxianusการศึกษาปัจจุบันถูกประเมิน และเปรียบเทียบการหมักกำลังการผลิตของชานอ้อยอ้อยใน SSF กระบวนที่ 37 และ 42 Cใช้สายพันธุ์ thermotolerant สอง Saccharomyces cerevisiae LBM-1 vats หมักในบราซิลและ UFV-3, marxianus คุณโดดเดี่ยวต้องใช้ที่ระบุโดย Silveira et al. (2005) ที่แสดงให้เห็นว่าดีผลการหมักเมื่อแปลงแล็กโทสในเวย์ชีไปเอทานอล นอกจากนี้ อิทธิพลของ presaccharification หมักต้องใช้อุณหภูมิและยีสต์ผลิตเอทานอลได้ประเมินการ

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ในการนี้รู้สึกวัตถุดิบนี้โผล่ออกมาเป็นทางเลือกที่มีแนวโน้มสำหรับใช้ในการผลิตเอทานอล(โดนา et al., 2010). ขั้นตอนแรกในการแปลงชานอ้อยเข้าเอทานอลคือการปรับสภาพที่เปลี่ยนแปลงโครงสร้างลิกโนเซลลูโลสเพื่อให้สามารถเข้าถึงการทำงานของเอนไซม์ในขั้นตอนการย่อยสลาย (Alvira et al, 2010;. Hendriks และ Zeeman 2009) หลังจากการปรับสภาพมีหลายวิธีที่จะดำเนินการตามขั้นตอนต่อมาในกระบวนการ หนึ่งสัญญาว่าวิธีการที่จะดำเนินการไปพร้อม ๆ กันการย่อยและการหมักขั้นตอนในกระบวนการที่เรียกว่าsaccharification พร้อมกันและการหมัก (SSF) (โดนา et al, 2010. โอลอฟ et al, 2008;. ทาคากิ et al, 1977). SSF ได้รับการออกแบบเพื่อลดการยับยั้งของเซลลูผลิตภัณฑ์ย่อยสลายโดยส่วนใหญ่เป็นน้ำตาลกลูโคสซึ่งเป็นพร้อมใช้งานโดยเซลล์ยีสต์ ดังนั้นค่าใช้จ่ายในกระบวนการ SSF จะลดลงเนื่องจากภาระที่ลดลงของเอนไซม์ที่จำเป็นสำหรับการย่อยโปรตีนของชีวมวล(โอลอฟ et al, 2008;. ดวงอาทิตย์และเฉิง, 2002) นอกจากนี้การใช้ถังหมักเดียวสำหรับทั้งกระบวนการอาจลดค่าใช้จ่ายในการลงทุน (บาเยสเตรอ et al., 2004) ปัญหาสำคัญที่เกี่ยวข้องกับกระบวนการ SSF เป็นอุณหภูมิที่เหมาะสมแตกต่างกันสำหรับsaccharification และหมัก. อุณหภูมิที่เหมาะสมสำหรับเอนไซม์เซลลูเลสสูงกว่าสามารถทนโดยส่วนใหญ่สายพันธุ์ยีสต์ที่ใช้สำหรับอุตสาหกรรมการผลิตเอทานอล ข้อเสียเปรียบนี้สามารถเอาชนะโดยใช้สายพันธุ์ยีสต์ทนร้อน (กฤษณะ Hari-et al, 2001. โอลอฟ. et al, 2008) ในความเป็นจริงความพยายามมากได้ถูกนำออกมาเพื่อระบุทนร้อนยีสต์ที่มีศักยภาพสำหรับการใช้งานในอุตสาหกรรมเอทานอลส่วนใหญ่อยู่ในขั้นตอนการSSF สำหรับการผลิตเอทานอลรุ่นที่สองที่มีผลมีแนวโน้มมากที่สุดที่ได้รับกับสายพันธุ์Kluyveromyces marxianus. การศึกษาครั้งนี้ได้รับการประเมินและ เมื่อเทียบหมักจุของชานอ้อยในกระบวนการSSF ที่ 37 และ 42 องศาเซลเซียสโดยใช้สองสายพันธุ์ที่ทนร้อน, Saccharomyces cerevisiae LBM- 1 แยกออกจากถังหมักในประเทศบราซิลและ UFV-3 เป็นเค marxianus สายพันธุ์ระบุ Silveira et al, (2005) ที่แสดงให้เห็นดีผลการหมักเมื่อแปลงแลคโตสในนมชีสเอทานอล นอกจากนี้อิทธิพลของ presaccharification ที่หมักอุณหภูมิและยีสต์สายพันธุ์ในการผลิตเอทานอลที่ได้รับการประเมิน

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ในความรู้สึกนี้
, ผลิตภัณฑ์นี้จะเป็นทางเลือกที่สดใสเพื่อใช้ในการผลิตเอทานอล (
Cardona et al . , 2010 ) .
ขั้นตอนแรกในการแปลงของชานอ้อยเป็นเอทานอล
คือภาวะซึ่ง alters โครงสร้าง lignocellulosic

ให้เข้าถึงเอนไซม์ในการย่อยสลายขั้นตอน ( alvira et al . , 2010 ;
เฮนดริกส์ และ ซีแมน , 2009 ) หลังจากการบำบัด มีหลาย
วิธีที่จะดำเนินการขั้นตอนต่อไปในกระบวนการ สัญญา
วิธีหนึ่งคือการ พร้อมดำเนินการและขั้นตอนการหมักเอนไซม์ในกระบวนการที่เรียกว่าเส้นพร้อมกัน

( SSF ) และการหมัก ( Cardona et al . , 2010 ; olofsson et al . , 2008 ;
ทาคากิ et al . , 1977 ) SSF ถูกออกแบบมาเพื่อลดการยับยั้งของเอนไซม์เซลลูเลส
โดยผลิตภัณฑ์ส่วนใหญ่เป็นกลูโคส ซึ่งพร้อม
ใช้ โดยเซลล์ยีสต์ ดังนั้น ต้นทุนกระบวนการ SSF มี
ลดลง เนื่องจากลดโหลดของเอนไซม์ที่จำเป็นสำหรับการย่อยด้วยเอนไซม์ชีวมวล
( olofsson et al . , 2008 ; ดวงอาทิตย์และ
Cheng , 2002 ) นอกจากนี้การใช้ถังหมักเดียวสำหรับกระบวนการทั้งหมด
อาจลดต้นทุนการลงทุน ( Ballesteros et al . ,
2004 ) ปัญหาที่สำคัญที่เกี่ยวข้องกับกระบวนการ SSF คือ
อุณหภูมิที่แตกต่างกันสำหรับ saccharification และการหมัก อุณหภูมิที่เหมาะสมสำหรับเอนไซม์เซลลูเลส

กว่าจะสูงได้ โดยส่วนใหญ่สายพันธุ์ยีสต์ที่ใช้ในการผลิตเอทานอลอุตสาหกรรม
อดทน สามารถเอาชนะข้อบกพร่องนี้ โดยใช้
สายพันธุ์ยีสต์ทน ( Hari กฤษณะ et al . , 2001 ; olofsson
et al . , 2008 ) ในความเป็นจริงความพยายามมากถูกวางไว้เพื่อระบุสาร
ยีสต์ที่มีศักยภาพสำหรับใช้ในอุตสาหกรรมเอทานอล
ส่วนใหญ่ในกระบวนการ SSF สำหรับการผลิตเอทานอลรุ่นที่สองที่มีแนวโน้มมากที่สุดผลที่ได้รับด้วย

kluyveromyces marxianus สายพันธุ์ ปัจจุบันศึกษา ประเมินและเปรียบเทียบความสามารถในการหมัก
ของชานอ้อยในกระบวนการ SSF ที่ 37 และ 42  C
2 สายพันธุ์ ทนใช้ Saccharomyces cerevisiae lbm -
1 ที่แยกได้จากถังหมักในบราซิลและ ufv-3 , K .
เมื่อย marxianus ระบุ Silveira et al . ( 2005 ) ที่ให้ผลการหมักที่ดี
เมื่อแปลงแล็กโตสในชีส whey
เอทานอล นอกจากนี้ อิทธิพลของ presaccharification อุณหภูมิการหมักยีสต์สายพันธุ์และการผลิตเอทานอล

) ประเมิน