IAn Unwritten Novel – story synopsi

IAn Unwritten Novel – story synopsis

An un-named first-person narrator is travelling on a commuter train between London and the south coast. Whilst reading the Times, the narrator notices a woman opposite with an unhappy expression, and thinks that her character can be interpreted, especially from the expression in her eyes. The woman becomes agitated, and the narrator begins to echo her gestures.

The narrator begins to imagine that this woman (who is given the name Minnie Marsh) is paying a visit to her sister-in-law (Hilda). The family group are imagined at the dinner table, at which the narrator pushes her imagination forward, to avoid the inessential details. Minnie goes upstairs to unpack her meagre belongings, and stares out in a despairing state across the rooftops of an Eastbourne suburb on December afternoon, and thinks of God.

The narrator find difficulty in fully imagining God, but comes up with the idea that Minnie has committed some sort of crime. The question is, what sort of crime would a woman such as Minnie commit? The narrator settles on a scene where Minnie lingers in a Croydon draper’s shop and arrives home late to discover that her baby brother has died from scalding.

The narrator then checks her construction with the figure in the railway carriage, who is pretending to be asleep. The scene returns to Eastbourne, where the petty constraint of her sister-in-law’s house drive Minnie outdoors.

The narrator wonders if she is capturing the essence of the woman, and likens the effort to that of a hawk flying over the Sussex Downs. The story then loops back to pick up where it left off. Minnie takes a boiled egg and starts eating it in her lap.

The narrator loses grasp of the story and realises that something must be done to maintain its interest. Rhododendrons and commercial travellers are considered, then she invents a salesman James Moggeridge who takes his meals with the Marshes on a particular day when he is in Eastbourne. Moggeridge’s home life is predicated, then rejected as being unsuitable.

The narrator thinks of Minnie looking back over the events of the imaginary scene, then darning a hole in her glove. Imagining that Minnie would be disappointed not to be met at the station, the narrator offers to help her with her luggage.

But it transpires that the woman is being met by her son, and the narrator realises that the invented biography was quite inaccurate. Nevertheless, the narrator goes on observing people and ends on a note of celebration for the life of the imagination.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

เอียนไม่ได้เขียนไว้ในนวนิยาย - บทสรุปเรื่องราว

ยกเลิกชื่อผู้บรรยายคนแรกจะเดินทางบนรถไฟระหว่างลอนดอนและชายฝั่งทางตอนใต้ ในขณะที่การอ่านครั้งเล่าสังเกตเห็นตรงข้ามกับผู้หญิงที่มีการแสดงออกที่ไม่มีความสุขและคิดว่าเธอสามารถตีความได้โดยเฉพาะอย่างยิ่งจากการแสดงออกในสายตาของเธอ ผู้หญิงคนนั้นจะกลายเป็นตื่นเต้นและผู้บรรยายจะเริ่มสะท้อนท่าทางของเธอ.

บรรยายเริ่มต้นที่จะคิดว่าผู้หญิงคนนี้ (ที่จะได้รับชื่อ minnie บึง) จะจ่ายค่าเข้าชมกับน้องสาวของกฎหมายในของเธอ (ฮิลดา) กลุ่มในครอบครัวมีความคิดที่โต๊ะอาหารค่ำที่ซึ่งผู้บรรยายจินตนาการของเธอดันไปข้างหน้าเพื่อหลีกเลี่ยงรายละเอียดที่ไม่จำเป็น minnie ไปชั้นบนที่จะแกะข้าวของน้อยของเธอและจ้องมองออกไปในสภาพหมดหวังข้ามหลังคาของเมืองอีสต์บอร์ในบ่ายวันที่ธันวาคมและคิดว่าของพระเจ้า.

บรรยายพบความยากลำบากในจินตนาการอย่างเต็มที่พระเจ้า แต่เพิ่มขึ้นมาพร้อมกับความคิดที่ว่ามินนี่มีความมุ่งมั่นการเรียงลำดับของความผิดทางอาญาบาง คำถามคือสิ่งที่ประเภทของอาชญากรรมจะผู้หญิงเช่น minnie กระทำ?บรรยาย settles ในที่เกิดเหตุที่ minnie สะท้อนอยู่ในร้านค้าผักครอยดอนและมาถึงบ้านปลายที่พบว่าน้องชายของเธอเสียชีวิตจากการถูกน้ำร้อนลวก.

เล่าเรื่องแล้วตรวจสอบการก่อสร้างของเธอกับตัวเลขในการขนส่งทางรถไฟที่ถูกแกล้งทำเป็น นอนหลับ ฉากกลับไปที่อีสต์บอร์ที่ข้อ จำกัด ย่อยของน้องสาวในกฎหมาย minnie ไดรฟ์ที่บ้านนอกบ้านของเธอ.

บรรยายสงสัยว่าเ​​ธอจะจับสาระสำคัญของผู้หญิงและ likens ความพยายามเพื่อที่ของเหยี่ยวบินไปดาวน์ซัสเซ็กซ์ เรื่องนั้นลูปกลับไปรับที่เหลือออก minnie ใช้ไข่ต้มและเริ่มรับประทานอาหารในตักของเธอ.

บรรยายสูญเสียของเรื่องเข้าใจและตระหนักว่าสิ่งที่ต้องทำเพื่อรักษาผลประโยชน์ของตนrhododendrons และนักท่องเที่ยวเชิงพาณิชย์ได้รับการพิจารณาแล้วเธอประดิษฐ์พนักงานขาย james moggeridge ที่ใช้อาหารของเขากับหนองน้ำในวันหนึ่งเมื่อเขาอยู่ใน Eastbourne ชีวิตที่บ้าน moggeridge จะบอกกล่าวแล้วปฏิเสธไม่เหมาะสมในฐานะที่เป็น.

บรรยายคิดว่ามินนี่มองย้อนกลับไปในช่วงเหตุการณ์ของฉากจินตนาการแล้วปะชุนหลุมในถุงมือของเธอจินตนาการ minnie ที่จะผิดหวังที่ไม่ได้พบกันที่สถานีบรรยายข้อเสนอที่จะช่วยให้เธอกับกระเป๋าเดินทางของเธอ.

แต่ก็สัญญาว่าผู้หญิงคนนั้นจะถูกพบโดยลูกชายของเธอและเล่าตระหนักว่าชีวประวัติคิดค้นไม่ถูกต้องทีเดียว . แต่เล่าเรื่องที่ไปในการสังเกตผู้คนและจะสิ้นสุดลงในบันทึกของการเฉลิมฉลองสำหรับชีวิตของจินตนาการ

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

นวนิยายเอียน Unwritten – ข้อสรุปเรื่อง

'ผู้บรรยาย'เป็นคนแรกยังไม่มีชื่อเดินทางบนรถไฟระหว่างลอนดอนและฝั่งใต้ อ่านเวลา ผู้สังเกตพบว่า ผู้หญิงที่อยู่ตรงข้าม มีค่าไม่มีความสุข และคิดว่า อักขระของเธอสามารถตีความ โดยเฉพาะอย่างยิ่งจากนิพจน์ในสายตาของเธอ ผู้หญิงกลายเป็น agitated และเล่าเริ่มดังสนั่นท่าทางของเธอ

ผู้เริ่มที่จะคิดว่า ผู้หญิงคนนี้ (ที่ได้รับชื่อมินนี่ Marsh) จ่ายไปของเธอ sister-in-law (Hilda) กลุ่มครอบครัวเป็นจินตนาการที่โต๊ะอาหาร ผลักที่เล่าดันจินตนาการของเธอไปข้างหน้า หลีกเลี่ยงรายละเอียด inessential มินนี่ไปชั้นบนแยกไว้เธอ meagre และ stares ออกใน despairing ข้ามหลังคาเป็นปริมณฑลอีทบอร์นบนบ่ายธันวาคม และ thinks ของพระเจ้า

ยากหาผู้บรรยายในเต็ม imagining พระเจ้า แต่มากับความคิดที่ว่า นางได้กำหนดบางจัดเรียงของอาชญากรรม คำถามคือ เรียงลำดับสิ่งของอาชญากรรมจะเป็นหญิงเช่นนางยืนยัน ผู้ชำระบนฉากที่นาง lingers ร้านของ draper ครอยดอน และมาถึงบ้านดึกได้ว่า พี่ชายของเธอเด็กเสียชีวิตจาก scalding

เล่าแล้วตรวจสอบเธอก่อสร้าง ด้วยตัวเลขในการรถไฟตู้โดยสาร ที่อ้างจะหลับ ฉากกลับไปอีทบอร์น ซึ่งข้อจำกัดของบ้านเธอน้องสาว-ในกฎหมายของ petty ไดรฟ์มินนี่กลางแจ้ง

เล่าสิ่งมหัศจรรย์ถ้า เธอถูกจับของผู้หญิง และ likens ความพยายามกับเหยี่ยวที่บินอยู่เหนือลงของ Sussex เรื่องลูปแล้วไปรับที่ค้างไว้ นางใช้ไข่ต้ม และเริ่มรับประทานอาหารในตักเธอ

ผู้สูญเสียความเข้าใจเรื่อง และ realises ว่า สิ่งที่ต้องทำเพื่อรักษาความสนใจนั้น Rhododendrons และนักท่องเที่ยวพาณิชย์พิจารณา แล้วเธอหนึ่งขาย James Moggeridge ที่ใช้อาหารของเขากับ Marshes ที่ในวันหนึ่ง ๆ เมื่อเขาอยู่ในอีทบอร์น ชีวิตภายในบ้านของ Moggeridge เป็น predicated แล้วปฏิเสธเป็นไม่เหมาะสม

เล่าคิดของมินนี่กลับมองผ่านเหตุการณ์ในฉากจินตภาพ แล้ว darning ในถุงมือของเธอ Imagining ว่า นางจะผิดหวังไม่ให้เป็นไปตามที่สถานี ผู้เสนอเพื่อช่วยให้เธอกับกระเป๋าของเธอ

แต่ชายที่ผู้หญิงจะมีได้ โดยลูกชายของเธอ และ realises เล่าว่า ประวัติคิดถูกมากไม่ อย่างไรก็ตาม เล่าไปสังเกตคนและสิ้นสุดในเหตุแห่งการเฉลิมฉลองชีวิตของจินตนาการ

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

สาระสำคัญไม่ได้เขียนไว้เป็นลายลักษณ์อักษรนวนิยายเรื่องแรกมร. เอียน

ผู้บรรยาย - ผู้ไม่มีชื่อที่อยู่ในระหว่างเดินทางบนรถไฟคอมมิวเตอร์ระหว่าง London และชายฝั่ง ภาค ใต้ ในขณะที่อ่านหนังสือครั้งที่ผู้บรรยายที่ประกาศอยู่ตรงข้ามกับผู้หญิงคนหนึ่งด้วยสีหน้าเศร้าและคิดว่าเธอสามารถได้รับการตีความโดยเฉพาะจากการแสดงออกทางความคิดเห็นที่อยู่ในสายตาของเธอ ผู้หญิงคนนั้นจะกลายเป็นรัญจวนและผู้บรรยายจะเริ่มต้นเพื่อสะท้อนถึงท่าทางของเธอ.

ผู้บรรยายจะเริ่มคิดว่าผู้หญิงคนนั้น(ที่จะได้รับชื่อบี.เอ็ม.หนองน้ำ)นี้เป็นการชำระเงินเพื่อเที่ยวชมในเครือ - ในกฎหมายของเธอ(อย่างตระหนก) กลุ่มครอบครัวที่เป็นจินตนาการที่โต๊ะอาหารมื้อค่ำที่ผู้บรรยายที่ทลายจินตนาการของเธอไปข้างหน้าเพื่อหลีกเลี่ยงรายละเอียด inessential ที่ ปืนครกไปขึ้นไปชั้นบนเพื่อนำสินค้าออกจากบรรจุ ภัณฑ์ ของเบี้ยน้อยหอยน้อยของเธอและถ้าออกมาในรัฐอย่างสิ้นหวังอยู่ทางฝั่งตรงข้ามบนด้านหลังคาชั้นบนสุดของพื้นที่ชานเมือง Eastbourne ที่อยู่ในช่วงบ่ายเดือนธันวาคมและคิดว่าของพระเจ้า.

ผู้บรรยายที่ได้พบกับความยากลำบากในโศกนาฏกรรมพระเจ้าแต่เข้ามาด้วยความคิดที่ว่าปืนครกได้กระทำบางอย่างของอาชญากรรม คำถามคืออะไรความผิดจะผู้หญิงคนหนึ่งเช่นปืนครกกระทำผู้บรรยายที่ลอยอยู่ในฉากที่บี.เอ็ม.อ้อยอิ่งอยู่ในร้านของ Croydon พ่อค้าขายและมาถึงบ้านช้าเพื่อการสำรวจที่น้องชายลูกน้อยของเธอได้เสียชีวิตจากลวกผิวหนังได้.

ผู้บรรยายแล้วตรวจสอบการก่อสร้างของเธอกับรูปที่ในรถไฟที่มีจึงต้องแสร้งทำหลับไป ฉากที่จะกลับไปยังเมือง Eastbourne ที่บังคับอนุของพี่สาวหรือน้องสาว - ในกฎหมายของเธอขับรถปืนครกกลางแจ้ง.

ผู้บรรยายที่น่ามหัศจรรย์ใจหากเธอเป็นการถ่ายที่เป็นส่วนสำคัญของผู้หญิงคนนั้นและทะเลสาบเดดซี(ความทุ่มเทที่จะเหยี่ยวนกเขาที่บินเหนือ Sussex ลงได้ เรื่องนี้แล้วกราวนด์ลูปกลับมาถึงเวลารับที่ปิด บี.เอ็ม.จะนำไข่ต้มสุกและจะเริ่มกินมันอยู่บนตัก.

ผู้บรรยายจะสูญเสียความเข้าใจของเรื่องและตระหนักดีว่าจะต้องทำอะไรสักอย่างเพื่อรักษาผลประโยชน์ของตนนักเดินทางเพื่อการค้าและ rhododendrons ได้รับการพิจารณาให้เป็นแล้วเธอศรเจมส์ moggeridge คนขายของในร้านที่ผู้ที่จะนำอาหารของเขามีแอ่งน้ำที่ในวันใดเมื่อเขาอยู่ใน Eastbourne อายุการใช้งานของบ้าน moggeridge ( hydraulic model of economics )เป็นแล้วถูกปฏิเสธเป็นการไม่เหมาะสม.ผู้บรรยาย

ที่คิดว่าของบี.เอ็ม.มองย้อนกลับไปในช่วงเหตุการณ์ของฉากแห่งจินตนาการแล้วตะกร้าชุนผ้ารูที่อยู่ในถุงมือของเธอโศกนาฏกรรมที่บี.เอ็ม.จะไม่ผิดหวังในการได้พบกับที่สถานีผู้บรรยายที่จัดให้บริการเพื่อช่วยให้เธอพร้อมด้วย สัมภาระ ของเธอ.

แต่มันทำให้แกหนีว่าผู้หญิงคนนั้นที่มีการพบกับลูกชายของเธอและผู้บรรยายได้ตระหนักว่าประวัติผู้ประดิษฐ์คิดค้นขึ้นมาได้ก็ไม่ถูกต้องเลยทีเดียว. อย่างไรก็ตามผู้บรรยายจะสว่างขึ้นและเมื่อสังเกตเห็นผู้คนและจะสิ้นสุดลงในบันทึกของการเฉลิมฉลองสำหรับชีวิตแห่งจินตนาการที่