3. Methodological frameworkAn incre

3. Methodological framework

An increasing number of theoretical studies in the field of environmental and waste management planning (Calvo et al., 2005, Christensen et al., 1999, Tchobanoglous and Kreith, 2002, Tchobanoglous et al., 1993 and McDougall et al., 2003) have been aimed directly at defining appropriate solid waste management systems and waste planning methods, primarily in urban centres and places with the high population density, such as the city of Belgrade. It seems that the methodological frameworks employed in the SEA process represent an important instrument for planning a sustainable waste management system (Salhofer et al., 2007). However, the concept of the SEA methodologies, unlike the diverse, precise, and highly operable tools used in environmental engineering or other science-based areas, is rather fuzzy (Liou et al., 2006). Some authors (Brown and Therivel, 2000, Partidario, 2000 and Therivel, 1996) have argued that there is no generalized SEA methodology applicable to all plans. Moreover, in a straightforward sense, SEA techniques and methodologies should be treated as a set of tools in a “toolbox”, out of which each user can choose their own tools depending on their particular needs (Brown and Therivel, 2000 and Partidario, 2002). Based on the above considerations, SEA is becoming a blooming interdisciplinary cross-sector field, in which integration and teamwork are emphasized. Generally speaking, SEA techniques and methodologies derive from the traditional Environmental Impact Assessment (EIA) and policy appraisal/plan evaluation studies (Partidario, 2002 and Sheate et al., 2001), ensuring that methodologies would not become a barrier for institutional promotion of the SEA (UNEP, 2002). A variety of possible techniques for conducting the different steps of SEA have been further analysed and discussed by others (DHV, 1994, Partidario, 2002, Sadler and Verheem, 1996, Therivel, 2004 and UNEP, 2002). In addition, Marsden (2002) pointed out that, in terms of methodologies, SEA relies more on qualitative consideration and techniques than traditional EIA, and thus, expert judgment plays a more crucial role. The issue of selecting the appropriate assessment techniques and methodologies used in any specific case must be dealt with by referring to adequate implementation experiences accumulated through comparative studies of past schemes and applications (Liou et al., 2006).

The methodological framework for the SEA for BWMP is centered on a plan-based approach and the use of multi-criteria evaluation of the planned activities and strategic determinants in relation to the capacity of space as a basis for the valorization of space earmarked for sustainable development (Josimović, 2007). The procedure and methodological framework for the SEA are shown in Fig. 1.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

3. methodological กรอบAn increasing number of theoretical studies in the field of environmental and waste management planning (Calvo et al., 2005, Christensen et al., 1999, Tchobanoglous and Kreith, 2002, Tchobanoglous et al., 1993 and McDougall et al., 2003) have been aimed directly at defining appropriate solid waste management systems and waste planning methods, primarily in urban centres and places with the high population density, such as the city of Belgrade. It seems that the methodological frameworks employed in the SEA process represent an important instrument for planning a sustainable waste management system (Salhofer et al., 2007). However, the concept of the SEA methodologies, unlike the diverse, precise, and highly operable tools used in environmental engineering or other science-based areas, is rather fuzzy (Liou et al., 2006). Some authors (Brown and Therivel, 2000, Partidario, 2000 and Therivel, 1996) have argued that there is no generalized SEA methodology applicable to all plans. Moreover, in a straightforward sense, SEA techniques and methodologies should be treated as a set of tools in a “toolbox”, out of which each user can choose their own tools depending on their particular needs (Brown and Therivel, 2000 and Partidario, 2002). Based on the above considerations, SEA is becoming a blooming interdisciplinary cross-sector field, in which integration and teamwork are emphasized. Generally speaking, SEA techniques and methodologies derive from the traditional Environmental Impact Assessment (EIA) and policy appraisal/plan evaluation studies (Partidario, 2002 and Sheate et al., 2001), ensuring that methodologies would not become a barrier for institutional promotion of the SEA (UNEP, 2002). A variety of possible techniques for conducting the different steps of SEA have been further analysed and discussed by others (DHV, 1994, Partidario, 2002, Sadler and Verheem, 1996, Therivel, 2004 and UNEP, 2002). In addition, Marsden (2002) pointed out that, in terms of methodologies, SEA relies more on qualitative consideration and techniques than traditional EIA, and thus, expert judgment plays a more crucial role. The issue of selecting the appropriate assessment techniques and methodologies used in any specific case must be dealt with by referring to adequate implementation experiences accumulated through comparative studies of past schemes and applications (Liou et al., 2006).กรอบ methodological สำหรับทะเล BWMP เป็นศูนย์กลางในการปฏิบัติตามแผนและการใช้การประเมินแบบหลายเงื่อนไขของกิจกรรมที่วางแผนและดีเทอร์มิแนนต์กลยุทธ์เกี่ยวกับกำลังการผลิตของพื้นที่เป็นพื้นฐานสำหรับ valorization พื้นที่ earmarked สำหรับการพัฒนาที่ยั่งยืน (Josimović, 2007) ขั้นตอนและกรอบ methodological สำหรับทะเลแสดงใน Fig. 1

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

3. กรอบแบบแผนจำนวนที่เพิ่มขึ้นของการศึกษาทางทฤษฎีในด้านการวางแผนการจัดการสิ่งแวดล้อมและของเสีย (Calvo et al., 2005, คริส et al., 1999, Tchobanoglous และ Kreith 2002 Tchobanoglous et al., 1993 และ McDougall และคณะ . 2003) ได้รับการมุ่งตรงไปที่การกำหนดที่เหมาะสมระบบการจัดการขยะมูลฝอยและวิธีการวางแผนของเสียส่วนใหญ่ในเมืองและสถานที่ที่มีความหนาแน่นของประชากรสูงเช่นเมืองเบลเกรด ดูเหมือนว่ากรอบวิธีการจ้างงานในกระบวนการ SEA แทนเครื่องมือสำคัญสำหรับการวางแผนระบบการจัดการขยะอย่างยั่งยืน (Salhofer et al., 2007) อย่างไรก็ตามแนวคิดของวิธีการ SEA ซึ่งแตกต่างจากที่มีความหลากหลายได้อย่างแม่นยำและเครื่องมือ operable สูงใช้ในงานวิศวกรรมสิ่งแวดล้อมหรือพื้นที่บนพื้นฐานทางวิทยาศาสตร์อื่น ๆ ที่ค่อนข้างเลือน (Liou et al., 2006) นักเขียนบางคน (บราวน์และ Therivel 2000 Partidario, 2000 และ Therivel, 1996) ได้มีการถกเถียงกันอยู่ว่าไม่มีวิธีการ SEA ทั่วไปที่ใช้บังคับกับแผนทั้งหมด นอกจากนี้ในความรู้สึกที่ตรงไปตรงมา, SEA เทคนิคและวิธีการควรจะถือว่าเป็นชุดของเครื่องมือใน "กล่อง" ออกจากที่ผู้ใช้แต่ละคนสามารถเลือกเครื่องมือของตัวเองขึ้นอยู่กับความต้องการเฉพาะของพวกเขา (บราวน์และ Therivel, 2000 และ Partidario 2002 ) ขึ้นอยู่กับการพิจารณาข้างต้น SEA จะกลายเป็นสหวิทยาการบานฟิลด์ข้ามภาคซึ่งในการรวมและการทำงานเป็นทีมที่มีความสำคัญ โดยทั่วไปเทคนิค SEA และวิธีการได้รับจากการประเมินผลกระทบสิ่งแวดล้อมแบบดั้งเดิม (EIA) และการประเมินนโยบาย / แผนศึกษาการประเมินผล (Partidario 2002 และ Sheate et al., 2001), วิธีการสร้างความมั่นใจว่าจะไม่เป็นอุปสรรคสำหรับการส่งเสริมการขายของสถาบัน SEA (UNEP, 2002) ความหลากหลายของเทคนิคที่เป็นไปได้ในการดำเนินการตามขั้นตอนที่แตกต่างกันของ SEA ได้รับการวิเคราะห์ต่อไปและกล่าวถึงโดยคนอื่น ๆ (DHV 1994 Partidario 2002 แซดเลอร์และ Verheem 1996 Therivel 2004 และ UNEP, 2002) นอกจากนี้ Marsden (2002) ชี้ให้เห็นว่าในแง่ของวิธีการ SEA อาศัยเพิ่มเติมเกี่ยวกับการพิจารณาคุณภาพและเทคนิคแบบดั้งเดิมกว่า EIA และทำให้การตัดสินใจของผู้เชี่ยวชาญมีบทบาทสำคัญมากขึ้น ปัญหาของการเลือกเทคนิคการประเมินที่เหมาะสมและวิธีการที่ใช้ในกรณีใด ๆ ที่เฉพาะเจาะจงจะต้องได้รับการจัดการโดยอ้างถึงประสบการณ์การใช้งานที่เพียงพอสะสมผ่านการศึกษาเปรียบเทียบรูปแบบและการใช้งานที่ผ่านมา (Liou et al., 2006). กรอบระเบียบวิธีสำหรับทะเล BWMP เป็นศูนย์กลางในวิธีการตามแผนและการใช้เกณฑ์หลายการประเมินผลของกิจกรรมการวางแผนเชิงกลยุทธ์และปัจจัยที่เกี่ยวข้องกับความจุของพื้นที่ที่เป็นพื้นฐานสำหรับการ valorization ของพื้นที่ที่จัดสรรสำหรับการพัฒนาอย่างยั่งยืน (Josimović 2007) ขั้นตอนและวิธีการสำหรับกรอบ SEA จะแสดงในรูป 1

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

3 . วิธีการกรอบ

จำนวนที่เพิ่มขึ้นของการศึกษาเชิงทฤษฎีในด้านสิ่งแวดล้อมและการวางแผนการจัดการของเสีย ( calvo et al . , 2005 , คริสเตนเซ่น et al . , 1999 , tchobanoglous และ kreith 2002 tchobanoglous et al . , 1993 และ แม็คดูกัล et al . , 2003 ) ได้มุ่งตรงไปที่การกำหนดระบบการจัดการขยะมูลฝอย ที่เหมาะสมและวิธีการวางแผนเสียหลักในศูนย์เมืองและสถานที่ที่มีความหนาแน่นของประชากรสูง เช่นเมืองเบลเกรด . ดูเหมือนว่า ในกรอบที่ใช้ในกระบวนการทะเลแสดงเครื่องดนตรีที่สำคัญสำหรับการวางแผนระบบการจัดการขยะที่ยั่งยืน ( salhofer et al . , 2007 ) อย่างไรก็ตาม แนวคิดของทะเล ลักษณะแตกต่างหลากหลาย แม่นยำเครื่องมือที่ใช้ในการผ่าตัดสูงวิศวกรรมสิ่งแวดล้อมหรือวิทยาศาสตร์อื่น ๆ ตามพื้นที่ ที่ค่อนข้างคลุมเครือ ( 2 et al . , 2006 ) บางคนเขียน ( สีน้ำตาลและ therivel , 2000 , partidario , 2000 และ therivel , 1996 ) ได้แย้งว่าไม่มีทะเลวิธีการทั่วไปใช้ได้กับทุกแผน นอกจากนี้ ในความรู้สึก ตรงไปตรงมาเทคนิคและระเบียบวิธีในทะเลควรจะถือว่าเป็นชุดของเครื่องมือใน " กล่อง " จากที่ผู้ใช้แต่ละคนสามารถเลือกเครื่องมือของตัวเองขึ้นอยู่กับความต้องการเฉพาะของพวกเขา ( สีน้ำตาลและ therivel , 2000 และ partidario , 2002 ) ขึ้นอยู่กับการพิจารณาข้างต้น ทะเล เป็น บานสหวิทยาการข้ามภาคสนาม ซึ่งบูรณาการและการทำงานเป็นทีมจะเน้น พูดง่าย ๆเทคนิคและวิธีการสร้างทะเลจากการประเมินผลกระทบสิ่งแวดล้อม ( EIA ) และนโยบายการประเมินแบบการประเมินผลการศึกษา / แผน ( partidario 2002 และ sheate et al . , 2001 ) เพื่อให้มั่นใจว่าข้อมูลจะไม่เป็นอุปสรรคสำหรับการส่งเสริมสถาบันของทะเล ( UNEP , 2002 )เทคนิคที่หลากหลายที่สุดสำหรับการดำเนินการขั้นตอนต่าง ๆ ของทะเลได้วิเคราะห์และอธิบายเพิ่มเติมโดยคนอื่น ๆ ( dhv 1994 partidario 2002 และ therivel verheem แซดเลอร์ , 1996 , 2004 และคณะ , 2002 ) นอกจากนี้ มาร์สเดน ( 2002 ) ชี้ให้เห็นว่า ในแง่ของวิธีการ ทะเลอาศัยเพิ่มเติมเกี่ยวกับการพิจารณาเชิงคุณภาพและเทคนิคกว่า EIA แบบดั้งเดิมและดังนั้นสังเกตมีบทบาทสำคัญมากขึ้น ปัญหาของการเลือกที่เหมาะสมและเทคนิควิธีการที่ใช้ในกรณีที่เฉพาะเจาะจงใด ๆต้องได้รับโดยอ้างอิงที่เพียงพอการสะสมประสบการณ์ผ่านการศึกษาเปรียบเทียบรูปแบบในอดีตและการประยุกต์ใช้ ( 2 et al . , 2006 ) .

ส่วนในกรอบทะเล bwmp เป็นศูนย์กลางในการวางแผนวิธีการที่ใช้และใช้ Multi เกณฑ์การประเมินผลของกิจกรรมที่วางแผนและกำหนดกลยุทธ์ในความสัมพันธ์กับความจุของพื้นที่เป็นฐานสำหรับ valorization พื้นที่จัดสรรเพื่อการพัฒนาอย่างยั่งยืน ( josimovi ć , 2007 ) ขั้นตอนและวิธีการสำหรับกรอบทะเล แสดงในรูปที่ 1 .