A book about Loy Krathong published

A book about Loy Krathong published by the Department of Cultural Promotion. The Ministry of Culture provides information that Loi Krathong is a ceremony to ask for forgiveness from nature. which is related to "ghosts" without any clear evidence of when it started. When people's lives have been dependent on water and soil since the past. Therefore, water ghosts and earth ghosts which was later called "Mae Phra Kongka" and "Mother Earth" therefore receive a ceremony to ask forgiveness from villagers who may have gone too far near the end of the year, making the full moon day the 15th day of the waxing moon in the middle of the 12th lunar month, which is the time when the tide is highest. and marks the end of the old zodiac year. It was chosen as the most appropriate time.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

หนังสือเกี่ยวกับลอยกระทง จัดพิมพ์โดยกรมส่งเสริมวัฒนธรรม กระทรวงวัฒนธรรมให้ข้อมูลว่าการลอยกระทงเป็นพิธีขอขมาจากธรรมชาติ ซึ่งเกี่ยวข้องกับ “ผี” โดยไม่มีหลักฐานแน่ชัดว่าเกิดขึ้นเมื่อใด เมื่อชีวิตของผู้คนต้องอาศัยน้ำและดินมาตั้งแต่อดีต ดังนั้นผีน้ำและผีดินซึ่งต่อมาเรียกว่า "แม่พระคงคา" และ "แม่ธรณี" จึงได้รับพิธีขอขมาจากชาวบ้านที่อาจไปไกลเกินไปในช่วงใกล้สิ้นปีทำให้วันพระจันทร์เต็มดวงเป็นวันที่ 15 วันขึ้น ๑๒ ค่ำ เดือน ๑๒ ซึ่งเป็นเวลาที่น้ำขึ้นสูงสุด และถือเป็นการสิ้นสุดปีจักรราศีเก่า ได้รับเลือกให้เป็นเวลาที่เหมาะสมที่สุด

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

โดยหนังสือเรื่อง หลัว จัดพิมพ์โดยกรมส่งเสริมวัฒนธรรม กระทรวงวัฒนธรรมให้ข้อมูลว่า การลอยกระทงเป็นพิธีกรรมขอขมาต่อธรรมชาติ มีความเกี่ยวข้องกับผีปอบ แต่ยังไม่มีหลักฐานชัดเจนว่า เริ่มตั้งแต่เมื่อไหร่ ความเป็นอยู่ของประชาชนต้องพึ่งพาน้ำและดินมาตั้งแต่อดีต ดังนั้น ผีน้ำ และผีดิน ซึ่งต่อมาเรียกกันว่า แม่พระคงคา และ พระแม่ธรณี,จึงทำพิธีใกล้สิ้นปี เพื่อขอขมาชาวบ้านที่อาจจะไปไกลเกินไป,ทำให้วันเพ็ญเป็นวันเพ็ญ 15 ค่ำ เดือน 12 ตามปฏิทินจันทรคติ ซึ่งเป็นช่วงที่น้ำขึ้นสูงสุด เพื่อเป็นสัญลักษณ์การสิ้นสุดปีนักษัตรโบราณ โดยได้รับเลือกให้เป็นช่วงเวลาที่เหมาะสมที่สุด

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

หนังสือที่เผยแพร่โดยกรมส่งเสริมวัฒนธรรม เกี่ยวกับ โลอี้ เคราฮอง. ข้อมูลจากกระทรวงวัฒนธรรมแสดงให้เห็นว่าเทศกาลน้ําเป็นพิธีขอให้อภัยจากธรรมชาติ มันเกี่ยวข้องกับ "ผี" แต่ไม่มีหลักฐานชัดเจน ว่ามันเริ่มเมื่อไหร่. เมื่อชีวิตของผู้คนขึ้นอยู่กับน้ําและดินจากอดีต ดังนั้นผีน้ําและผีที่ต่อมาเรียกว่า" mepaconka "และ"แม่ธรณี"จึงยอมรับพิธีกรรมเมื่อสิ้นปีขอให้ชาวบ้านให้อภัยพวกเขาที่อาจจะไปไกลเกินไปเพื่อให้พระจันทร์เต็มดวงกลายเป็นวันที่สิบห้าของเดือนจันทรคติที่สิบสองของดวงจันทร์ซึ่งเป็นวันที่น้ําขึ้นสูงที่สุด นับเป็นจุดสิ้นสุดของปีจักรพรรดิเก่า มันถูกเลือกให้เป็นเวลาที่เหมาะสมที่สุด