Glass sponge reefs are unique habit

Glass sponge reefs are unique habitats found on the Pacific coast
of Canada and the United States. They represent a modern analogue
of extinct reefs prominent in the Jurassic (Conway et al., 2001;
Krautter et al., 2001). Glass sponges (phylum Porifera, class Hexactinellida)
are remarkable in that they have spicules of nearly pure
glass. In dictyonine glass sponges (order Hexactinosa) fused spicules
form rigid skeletons (Leys et al., 2007). These species are able
to form reefs, or bioherms, through the attachment of larval
sponges to exposed skeletons of dead sponges, and by baffling and
trapping of fine organic-rich sediments entrained in bottom currents
(Krautter et al., 2006). The reefs gradually grow to reach
heights of up to 21 m (Stone et al., 2013) and width of up to several
km. The bulk of the bioherm consists of dead sponges buried by the
sediments with only the most recent generation of sponges
growing 1e2 m above the surface (Conway et al., 2001).

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

แก้วแนวปะการังฟองน้ำเป็นแหล่งที่อยู่อาศัยที่ไม่ซ้ำกันที่พบบนชายฝั่งมหาสมุทรแปซิฟิกของประเทศแคนาดาและสหรัฐอเมริกา
พวกเขาเป็นตัวแทนอนาล็อกที่ทันสมัยของแนวสูญพันธุ์ที่โดดเด่นในจูราสสิ (คอนเวย์, et al, 2001;.. Krautter, et al, 2001) ฟองน้ำแก้ว (ประเภท Porifera ชั้น Hexactinellida) มีความโดดเด่นในการที่พวกเขาได้ spicules บริสุทธิ์เกือบแก้ว ในฟองน้ำแก้ว dictyonine (สั่ง Hexactinosa) spicules ผสมรูปแบบโครงกระดูกที่แข็ง(เลย์ et al., 2007) สายพันธุ์เหล่านี้สามารถที่จะสร้างแนวปะการังหรือ bioherms ผ่านสิ่งที่แนบมาของตัวอ่อนฟองน้ำโครงกระดูกที่จะสัมผัสฟองน้ำตายและยุ่งเหยิงและดักตะกอนอินทรีย์ที่อุดมด้วยฟองที่ดีในกระแสด้านล่าง(Krautter et al., 2006) แนวค่อยๆเติบโตไปถึงความสูงถึง 21 เมตร (หิน et al., 2013) และความกว้างของขึ้นไปหลายกิโลเมตร เป็นกลุ่มของ bioherm ประกอบด้วยฟองน้ำที่ตายแล้วฝังอยู่โดยตะกอนที่มีเพียงรุ่นล่าสุดของฟองน้ำที่เติบโต1e2 เมตรเหนือพื้นผิว (คอนเวย์ et al., 2001)

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

แนวปะการัง ฟองน้ำแก้ว เป็นแหล่งที่อยู่อาศัยที่เป็นเอกลักษณ์ที่พบบนชายฝั่งแปซิฟิก
ของแคนาดาและสหรัฐอเมริกา พวกเขาเป็นตัวแทนของ
แบบสมัยใหม่ของสูญพันธุ์ ปะการังเด่นในยุคจูแรสซิก ( Conway et al . , 2001 ;
krautter et al . , 2001 ) ฟองน้ำแก้ว ( ไฟลัม พอริเฟอราคลาส hexactinellida )
น่าทึ่งในที่พวกเขาจะมีสปิคุลแก้วเกือบล้วนๆ

ใน dictyonine บ. ( สั่ง hexactinosa ) ผสมสปิคุล
รูปแบบโครงกระดูกแข็ง ( เลส et al . , 2007 ) ชนิดเหล่านี้สามารถ
รูปแบบแนวปะการัง หรือ bioherms ผ่านสิ่งที่แนบมาของหนอน
ฟองน้ำเพื่อเปิดเผยโครงกระดูกของคนตาย sponges และยุ่งเหยิงและดักตะกอนอินทรีย์ที่อุดมไปด้วยดี

( entrained ด้านล่างกระแส krautter et al . , 2006 ) แนวปะการังค่อยๆเติบโตถึง
สูงถึง 21 เมตร ( หิน et al . , 2013 ) และความกว้างถึงหลาย
km เป็นกลุ่มของ bioherm ประกอบด้วยฟองน้ำตายฝังโดย
ตะกอน โดยเฉพาะรุ่นล่าสุดของฟองน้ำ
เติบโต 1e2 เมตรเหนือพื้นผิว ( Conway et al . , 2001 )