Liu Mang has been kneeling by that

Liu Mang has been kneeling by that pile of corpses for two hours, four hours, half a day! He never said a word even a bit, in his hand there is a decapitated head. His face is showing with big disbelieve and painful expression before he died, that head belong to Chen Lan.

Beside Liu Mang, Cheng Yu also kneeling.

“General, let's go back” Liu Mang has been wounded and exhausted but he is still kneeling. Cheng Yu is trying to persuade Liu Mang to go back because night will come soon and it will be very cold/

Liu Mang did not paid any attention to Cheng Yu, he just continued to kneel there and silent.

And thus, in two hours, night had come.

“Clip Clop Clip Clop!” Behind Liu Mang there are footsteps sound approaching.

The one who is approaching them is no other than golden-armored Lu Bu.

“Milord!” Cheng Yu want to stand up to salute Lu Bu, but because kneeling all the time, his body become real stiff. Therefore he can only move with much difficulty.

“Hum!” Lu Bu nodded at Cheng Yu's gesture and that nod also meant that he accepted Cheng Yu's incomplete salute.

Liu Mang also knows that Lu Bu came, but he still staying there, not moving, not even turning around.

“How long have you been kneeling?!” Lu Bu asked lightly.

“About, about half a day already!” From battle end until now, Liu Mang just knelt there.

“Half a day?!” Lu Bu looks at the corpse of a soldier there, it was the Urban Army soldiers who did not survive their first battle, then looking at Liu Mang again without any expression “So, Urban Army's casualties is more than 400 people?!”

“It is 432 people!” Liu Mang opened his mouth to edit Lu Bu's count. That is the exact digit of this war casualties. That number is burned into Liu Mang's mind.

“Yes, yes, it is 432 people!” Lu Bu never likes people interrupting his speech, but Liu Mang is an exception.

“Those 432 lives exchanged with your life, is it worth it?!” Lu Bu approaches Liu Mang, before Liu Mang give answer, Lu Bu self-answered his question “It is not worth, really not worthy you know! I thought, what manners of hero, those 400 more people sacrifice their life for?! Is it just a small man or a big hero?!”

“432 people!” Exclaimed Liu Mang with hoarse voice.

“I am asking what kind of person who deserved sacrifice of those 432 people? Is that to save one wasted person?!” Lu Bu's voice also getting big.

“If you think about it, these 432 people are 432 idiots, 432 fools, died saving a garbage!” Said Lu Bu while pointing at these corpses.

“Milord!” Cheng Yu really surprised, what is Lu Bu trying to do! Saying these 432 dead soldiers who died in battle are idiots? Is not this the time where he should comfort Liu Mang? This kind of saying will certainly spark a conflict between those Urban Army survivor, plus Cheng Yu is also one of the survivor of Urban Army. If not for these 432 heroes, I am afraid Cheng Yu will be the one lying among them.

Sure enough after Lu Bu said that, Liu Mang's really grim and glaring fiercely at Lu Bu saying “DO..NOT...INSULT...THEM!”

“Am I wrong saying that?! Those 432 people are idiots for saving a garbage like you!” Said Lu Bu continuing his insult.

“Lu Bu, Lu Fengxian, you dare say that?!” Said Liu Mang. Liu Mang staggered while trying to stand, his gesture now is one wounded and furious man, he is biting his teeth and his fist already grasping and shaking nonstop.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

มีการนั่ง Mang เล่า โดยที่กองศพสองชั่วโมง 4 ชั่วโมง ครึ่งวัน เขาไม่เคยกล่าวคำแม้กระทั่งบิต ในมือ มีหัว decapitated ใบหน้าของเขาแสดงกับบิ๊กไม่เชื่อและเจ็บปวดก่อนเขาเสียชีวิต ว่า ศีรษะเป็นของเฉิน Lanนอกจากหลิว Mang เทียหยกยัง นั่ง"ทั่วไป ลองกลับไป" Mang หลิวได้รับบาดเจ็บ และเหนื่อยแต่เขาจะยัง นั่ง เทียหยกจะพยายามชักจูง Mang หลิวไปกลับ เพราะกลางคืนจะมาเร็ว ๆ นี้ และมันจะเย็นมาก /Mang เล่าได้ไม่จ่ายใด ๆ สนใจเทียหยก เขายังคงคุกเข่าเงียบ และมีและดังนั้น ในเวลาเพียงสองชั่วโมง คืนมา"คลิป Clop Clop คลิป" หลังเล่า Mang มี มีเสียงเท้าย่างเข้ามาผู้ที่กำลังมาถึงพวกเขาจะไม่มีอื่น ๆ กว่าเกราะทอง Lu Bu"Milord" เทียหยกต้องยืนตะเบ๊ะ Lu Bu แต่เนื่อง จากที่นั่งทั้งหมดเวลา ร่างกายของเขาแข็งตัวจริง ดังนั้น เขาสามารถเดินได้ ด้วยความยากลำบากมาก"ครวญ" Lu Bu พยักหน้าในรูปแบบของเทียหยก แล้วพยักหน้าว่ายังหมายถึง ว่า เขายอมรับฮิตเลอร์ไม่สมบูรณ์เทียหยกMang หลิวรู้ว่า Lu Bu มา แต่เขายังคง อยู่มี ไม่เคลื่อนไหว ไม่ได้มีการเปิดรอบ"นานมีคุณได้นั่ง!" Lu Bu ถามเบา ๆ"เกี่ยวกับ ประมาณครึ่งวันแล้ว" จากการสิ้นสุดสงครามจนถึงขณะนี้ Mang เล่าเพียง knelt มี"ครึ่งวัน!" Lu Bu มองไปที่ศพของทหารมี ก็ทหารกองทัพเมืองที่ไม่รอดมาได้ต่อสู้ครั้งแรกของพวกเขา แล้ว ดูเล่า Mang อีก โดยนิพจน์ใด ๆ "ดังนั้น ทัพเมืองคนเป็นกว่า 400 คน!""ก็คนที่ 432" Mang หลิวเปิดปากเมื่อต้องการแก้ไขจำนวน Lu Bu ที่เป็นตัวเลขที่แน่นอนของสงครามคนนี้ จำนวนที่เขียนในใจหลิว Mang"ใช่ ใช่ มันเป็น 432 คน" Lu Bu ไม่เคยชอบคนที่ขัดจังหวะการพูดของเขา แต่ Mang เล่าเป็นข้อยกเว้น"ชีวิตที่ 432 แลกเปลี่ยนกับชีวิตของคุณ เป็นคุ้ม!" Lu Bu ยื่น Mang หลิว ก่อนตอบให้หลิว Mang, Lu Bu ตนเองตอบคำถามของเขา "ไม่คุ้มค่า จริง ๆ ไม่คุ้มค่าคุณรู้ ฉันคิดว่า อะไรมารยาทของฮีโร่ ผู้คนมากกว่า 400 เสียสละชีวิตของพวกเขา เป็นเพียงคนเล็ก ๆ หรือพระเอกใหญ่!""432 คน" ทางหลุดรอด Mang เล่า ด้วยเสียงเครือ"ฉันกำลังถามชนิดของบุคคลที่สมควรบูชาคน 432 คือการบันทึกคนเสีย!" นอกจากนี้ยัง ได้รับใหญ่เสียง Lu Bu"ถ้าคุณคิดว่า เกี่ยวกับมัน นี้ 432 คนมีปัญญา 432, 432 คนโง่ ชีวิตบันทึกเป็นขยะ" กล่าวว่า Lu Bu ขณะชี้ไปที่ศพเหล่านี้"Milord" เทียหยกจริง ๆ ประหลาด สิ่ง Lu Bu พยายามทำ บอกว่า ทหารเหล่านี้ตาย 432 ที่เสียชีวิตในการต่อสู้มีปัญญา ไม่นี้เวลาที่เขาควรสบาย Mang เล่า พูดแบบนี้แน่นอนจะจุดประกายความขัดแย้งระหว่างผู้รอดชีวิตเหล่ากองทัพเมือง บวกเทียหยกยังเป็นหนึ่งในผู้รอดชีวิตของทหารเมือง ถ้า ไม่สำหรับฮีโร่เหล่านี้ 432 ฉันกลัวเทียหยกจะได้อยู่ในหมู่พวกเขาพอแน่ใจว่าหลังจาก Lu Bu กล่าวว่า Mang เล่าของจริง ๆ น่ากลัว และแจ๋ที่ Lu Bu พูดถึงพริกถึงขิง "ทำ ไม่... ดูถูก... นั้น ""ฉันไม่ถูกต้องว่า ที่ ที่ 432 คนมีปัญญาสำหรับการบันทึกขยะเช่นคุณ" กล่าวว่า Lu Bu ต่อไปดูถูกเขา"Lu Bu ลู่เฟิงเสียน คุณกล้าพูดที่!" กล่าวว่า Mang เล่า Mang หลิวเหลื่อมกันขณะยืน ท่าทางของเขาตอนนี้คือ หนึ่งได้รับบาดเจ็บ และโกรธคน เขาจะเสียดสีฟันของเขาและกำปั้นของเขาเรียบร้อยเรียง และสั่น nonstop

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

หลิวงได้รับการคุกเข่าโดยกองศพที่สองชั่วโมงสี่ชั่วโมงครึ่งต่อวัน! เขาไม่เคยพูดคำว่าแม้เล็กน้อยในมือของเขามีหัวหัวขาด ใบหน้าของเขามีการแสดงที่มีการปฏิเสธศรัทธาที่ยิ่งใหญ่และการแสดงออกที่เจ็บปวดก่อนที่เขาจะเสียชีวิตว่าหัวเป็นเฉินลาน. นอกจากหลิวงเฉิงหยูยังคุกเข่า. "นายพลขอไปกลับ" หลิวงได้รับบาดเจ็บและหมด แต่เขาก็ยังคงคุกเข่า เฉิงหยูพยายามที่จะชักชวนให้หลิวมั่งที่จะกลับไปคืนเพราะจะมาเร็ว ๆ นี้และมันจะหนาวเย็นมาก / หลิวมั่งไม่ได้ให้ความสนใจใด ๆ ไปยังเฉิงหยูเขาก็ยังคงคุกเข่าลงที่นั่นและเงียบ. และทำให้ในสองชั่วโมง คืนมา. "Clip Clop Clip Clop!" หลังหลิวมั่งมีรอยเท้าของเสียงใกล้. เป็นผู้หนึ่งที่อยู่ใกล้พวกเขาจะไม่นอกเหนือทองหุ้มเกราะ Lu Bu. "พระเดชพระคุณ" Cheng Yu ต้องการที่จะยืนขึ้นเพื่อทักทายบูลู แต่เป็นเพราะคุกเข่าตลอดเวลาที่ร่างกายของเขากลายเป็นของจริงแข็ง ดังนั้นเขาสามารถย้ายไปอยู่กับความยากลำบากมาก. "ฮัม" บูลูพยักหน้าในท่าทาง Cheng Yu และพยักหน้าที่ยังหมายความว่าเขาได้รับการยอมรับเฉิงยูแสดงความยินดีที่ไม่สมบูรณ์. หลิวมั่งก็รู้ว่าบูลูมา แต่เขาก็ยังอยู่ที่นั่นไม่ได้เคลื่อนย้าย ไม่ได้หันกลับมา. "นานแค่ไหนที่คุณได้รับการคุกเข่า ?!" บูลูถามเบา ๆ . "เกี่ยวกับประมาณครึ่งวันแล้ว!" จากปลายต่อสู้จนถึงขณะนี้หลิว Mang เพียงคุกเข่ามี. "ครึ่งวัน ?!" บูลูมีลักษณะที่ศพของทหารที่นั่นมันเป็นทหารเมืองที่ไม่รอดศึกครั้งแรกของพวกเขาแล้วมองไปที่หลิวงอีกครั้งโดยไม่มีการแสดงออกใด ๆ "ดังนั้นการบาดเจ็บล้มตายในเมืองของกองทัพบกเป็นมากกว่า 400 คน ?!" "มัน เป็น 432 คน! "หลิว Mang เปิดปากของเขาที่จะแก้ไขนับบูลูของ นั่นคือหลักที่แน่นอนของการบาดเจ็บล้มตายในสงครามครั้งนี้ ตัวเลขที่ถูกเผาในใจหลิว Mang ของ. "ใช่มันเป็น 432 คน!" บูลูไม่เคยชอบคนขัดจังหวะการพูดของเขา แต่หลิว Mang เป็นข้อยกเว้น. "คน 432 ชีวิตแลกกับชีวิตของคุณจะคุ้มค่าหรือไม่ "บูลูแนวทางหลิวมั่งก่อนที่หลิว Mang ให้คำตอบ, บูลูตนเองตอบคำถามของเขา" มันจะไม่คุ้มค่าจริงๆไม่คุ้มค่าที่คุณรู้! ผมคิดว่าสิ่งที่มารยาทของพระเอกผู้คนมากขึ้น 400 เสียสละชีวิตของพวกเขาสำหรับ ?! มันเป็นเพียงชายคนหนึ่งที่มีขนาดเล็กหรือใหญ่พระเอก ?! "" 432 คน! "อุทานหลิวมั่งด้วยเสียงแหบแห้ง." ผมขอให้สิ่งที่ประเภทของบุคคลที่สมควรได้รับการเสียสละของผู้ที่ 432 คน? คือการที่จะบันทึกคนที่สูญเสียไปหนึ่ง ?! "เสียงบูลูยังได้รับใหญ่." ถ้าคุณคิดเกี่ยวกับมันเหล่านี้ 432 คนเป็น 432 คนโง่, 432 คนโง่ตายประหยัดขยะ! "กล่าวว่าบูลูขณะที่ชี้ไปที่ศพเหล่านี้." พระเดชพระคุณ! "เฉิงหยูประหลาดใจจริงๆสิ่งที่บูลูพยายามที่จะทำ! คำพูดเหล่านี้ 432 ทหารที่เสียชีวิตผู้ที่เสียชีวิตในการต่อสู้มีความโง่? นี้ไม่ได้เป็นเวลาที่เขาควรจะปลอบหลิวมั่งหรือไม่ ชนิดของคำกล่าวที่ว่านี้อย่างแน่นอนจะจุดประกายความขัดแย้งระหว่างผู้รอดชีวิตกองทัพเมืองบวก Cheng Yu ยังเป็นหนึ่งในผู้รอดชีวิตจากเมืองกองทัพ ถ้าไม่ได้เหล่านี้ 432 วีรบุรุษผมกลัวเฉิงหยูจะเป็นหนึ่งนอนอยู่ในหมู่พวกเขา. พอแน่ใจว่าหลังจากที่บูลูกล่าวว่าหลิวมั่งจริงๆน่ากลัวและจ้องมองอย่างรุนแรงที่บูลูกล่าวว่า "... DO..NOT ดูถูก .. .THEM! "" ฉันผิดที่บอกว่า ?! บรรดา 432 คนโง่สำหรับการบันทึกขยะเช่นคุณ! "กล่าวว่าบูลูดูถูกอย่างต่อเนื่องของเขา." บูลูลู Fengxian คุณกล้าพูดได้ว่า ?! "หลิวกล่าวว่ามั่ง หลิวเซงในขณะที่พยายามที่จะยืนท่าทางของเขาตอนนี้เป็นหนึ่งในคนที่ได้รับบาดเจ็บและโกรธเขาจะกัดฟันและกำปั้นของเขาแล้วโลภและสั่นดุ๊กดิ๊ก

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

หลิว มัง ได้คุกเข่าโดยศพกองที่ สองชั่วโมง สี่ชั่วโมง ครึ่งวัน เขาไม่เคยพูดแม้แต่น้อย ในมือของเขามีหัว . หน้าแสดงสีหน้าไม่เชื่อ และเจ็บปวดกับใหญ่ก่อนที่เขาจะตาย หัวเป็นของเฉินหลาน

ข้างหลิวมัง เทียหยกก็นั่งคุกเข่า

" ทั่วไปกลับเถอะ " หลิว มัง ได้รับบาดเจ็บ และเหนื่อย แต่เขาก็ยังคงคุกเข่า เฉิงยูพยายามเกลี้ยกล่อมเล่าปี่ มัง ไปกลับ เพราะกลางคืนจะมาเร็ว ๆ นี้ และจะเย็นมาก

ลุยมั่งไม่ได้สนใจแคมฟรอก เขาก็ยังคงคุกเข่าลงตรงนั้นและเงียบ

และ จึง ใน สองชั่วโมง คืนมา

" เสียงดังกอบๆคลิปคลิป ทำเสียงดังกอบๆ !" หลังหลิวมังมีเสียงก้าวเท้าเข้าใกล้

คนที่อยู่ใกล้เขาไม่มีใครนอกจากเกราะทองลูบู

" ใต้เท้า " เฉิงยูต้องการที่จะยืนขึ้นเพื่อทำความเคารพลูบู แต่เพราะเวลานั่งคุกเข่า ร่างของเขากลายเป็นจริงแข็ง ดังนั้นเขาสามารถย้ายลำบาก

" ฮึ่ม !" Lu Bu พยักหน้าในแคมฟรอกท่าทางและพยักหน้า ก็หมายความว่าเขายอมรับแคมฟรอกสมบูรณ์ครับผม

หลิวมังยังรู้ว่าลูบู มา แต่เขาก็ยังอยู่ที่นั่น ไม่ขยับ ไม่แม้แต่จะหันกลับมามอง

" เธอมาคุกเข่า ? ! " ลูบูถามเบาๆ

" เรื่อง ครึ่งวันแล้ว " จากการต่อสู้สิ้นสุด จนถึงตอนนี้ หลิว มัง แค่คุกเข่าที่นั่น

" ครึ่งวัน ? !" Lu Bu ดูศพของทหารมีกองทัพเมืองทหารที่ไม่รอดการต่อสู้ครั้งแรกของพวกเขา , แล้ว ดูที่ หลิว มัง อีกครั้ง โดยไม่แสดงออก ดังนั้น เมือง กองทัพได้รับบาดเจ็บมากกว่า 400 คน "

" มันคือคน ! " หลิว มัง เปิดปากของเขาที่จะแก้ไขคือ ลูบู นับ นั่นคือตัวเลขที่แน่นอนของสงครามและเสียชีวิต หมายเลขที่ถูกเผาในหลิวมัง

ใจ ." ใช่ ใช่ มันคือคน ! " ลูบูไม่เคยชอบคนขัดจังหวะการพูดของเขา แต่หลิว มัง เป็นข้อยกเว้น

" แต่ชีวิตแลกกับชีวิตของคุณ มันคุ้มไหม ! " ลูบูวิธีหลิวหลิว มัง มัง ก่อนให้คำตอบ ลูบูตนเองตอบคำถามของเขา " ก็ไม่คุ้มค่าจริงๆ ไม่สมควรรู้ ! ฉันคิดว่า ท่าทางอะไรของพระเอก ที่ 400 กว่าคน เสียสละชีวิตของพวกเขาสำหรับ ? !มันเป็นเพียงเล็ก ๆ คน หรือ พระเอกใหญ่ "

" คน ! " หลิว มัง กับเสียงอุทานแหบแห้ง

" ฉันถามสิ่งที่ชนิดของบุคคลที่สมควรได้รับการเสียสละของคน ? คือว่า ช่วยคนหนึ่งเสีย คน ! " เสียงของลูบูยังได้รับใหญ่

" ถ้าคุณคิดเกี่ยวกับมัน , 432 คนแต่โง่ แต่คนโง่ตายบันทึกขยะ ! " บอกว่า ลูบูในขณะที่ชี้ไปที่ศพ

" ใต้เท้า" เฉิงยูตกใจอะไร ลูบู พยายามจะทำ พูดแบบนี้พวกทหารตาย ที่ตายในสงคราม จะบ้าเหรอ นี่ไม่ใช่เวลาที่เขาควรจะปลอบใจเล่าปี่มั่ง ? ชนิดนี้ของบอกว่าจะจุดประกายความขัดแย้งระหว่างกองทัพเมืองผู้รอดชีวิต พลัส แคมฟรอก ก็เป็นหนึ่งในผู้รอดชีวิตจากกองทัพเมือง ถ้าไม่เพื่อเหล่านี้คุณฮีโร่ผมเกรงว่า แคมฟรอก จะ เป็น คน โกหก ในหมู่พวกเขา .

นั่นเองหลังจากที่ลูบูบอกว่า หลิว มัง ก็น่ากลัวจริงๆ และการจ้องมองอย่างดุเดือดที่ลูบู ว่า " ทำ . . . . . . ไม่ . . . . . . . ดูถูก . . . . . . . ! "

" ฉันพูดผิดงั้นเหรอ ? ! คนมันโง่สำหรับบันทึกขยะอย่างแก ! " บอกว่า ลูบู การดูถูกของเขา . . . . . .

" ลูบูลู เฟิ่งเซียน คุณกล้าพูดอย่างนั้น ! " กล่าวว่าหลิวมัง .หลิว มัง โงนเงน ในขณะที่พยายามยืน ท่าทางของเขาตอนนี้เป็นหนึ่งบาดเจ็บและโกรธเขาก็กัดฟันของเขาและเขากำหมัดแล้วโลภและสั่นไม่หยุดเลย