With regard to vocabulary retention

With regard to vocabulary retention, Hulstijn (1992) demonstrated that
target vocabulary items were retained significantly longer when their meanings
were correctly inferred than when explained by their synonyms. Joe
(1995) argued that the retention of unfamiliar words was significantly facilitated
when students engaged in a text-based task that demanded a higher
level of generativity. Similarly, Hulstijn and Laufer (2001) demonstrated that
EFL students who participated in a composition task could retain target
words better than those engaged in a reading comprehension or fill-in task,
which suggests that students who were involved in higher levels of vocabulary
production-processing remembered target words better than those who
were not. Plass, Chun, Mayer, and Leutner (1998) stated that students
remembered unknown words better when provided with both pictorial and
written annotations than when provided with only one kind or no annotation.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ตามเก็บข้อมูลคำศัพท์ Hulstijn (1992) แสดงที่เป้าหมายคำศัพท์ถูกสะสมมากอีกต่อไปเมื่อความหมายของได้อย่างถูกต้องล่วงกว่าเมื่ออธิบายความของคำเหมือนกัน โจโต้เถียง (1995) ที่ เก็บรักษาของคำที่ไม่คุ้นเคยได้อย่างมีนัยสำคัญอำนวยเมื่อนักเรียนร่วมในภารกิจข้อที่ต้องการมากระดับของ generativity แสดงที่คล้ายกัน Hulstijn และ Laufer (2001)นักเรียน EFL ที่เข้าร่วมในงานองค์ประกอบสามารถรักษาเป้าหมายคำที่ดีกว่านั้นในการอ่านทำความเข้าใจหรือสามารถงานที่แนะนำที่เรียนที่เกี่ยวข้องในระดับที่สูงขึ้นของคำศัพท์ประมวลผลการผลิตจำคำเป้าหมายที่ดีกว่าผู้ที่ไม่ Plass ชุน เมเยอร์ และ Leutner (1998) กล่าวว่า นักเรียนจำคำไม่รู้จักดีกว่าเมื่อมีการใช้ภาพประกอบทั้งสอง และเขียนคำอธิบายกว่าเมื่อมีชนิดเดียวหรืออธิบายไม่

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ในเรื่องเกี่ยวกับการเก็บรักษาคำศัพท์ Hulstijn (1992)
แสดงให้เห็นว่าคำศัพท์เป้าหมายไว้อย่างมีนัยสำคัญอีกต่อไปเมื่อความหมายของพวกเขาได้รับการสรุปได้อย่างถูกต้องกว่าเมื่ออธิบายได้ด้วยคำพ้องความหมายของพวกเขา
โจ
(1995)
แย้งว่าการเก็บข้อมูลของคำที่ไม่คุ้นเคยได้รับการอำนวยความสะดวกอย่างมีนัยสำคัญเมื่อนักเรียนมีส่วนร่วมในงานข้อความตามที่เรียกร้องที่สูงกว่าระดับของ
generativity ในทำนองเดียวกัน Hulstijn และ Laufer (2001)
แสดงให้เห็นว่านักเรียนEFL
ที่เข้าร่วมในงานองค์ประกอบสามารถรักษาเป้าหมายคำดีกว่าผู้ที่ทำงานในความเข้าใจในการอ่านหรือกรอกในงานซึ่งแสดงให้เห็นว่านักเรียนที่มีส่วนร่วมในระดับที่สูงขึ้นของคำศัพท์production- การประมวลผลคำเป้าหมายจำได้ดีกว่าผู้ที่ไม่ได้ Plass จุนเมเยอร์และ Leutner (1998) ระบุว่านักเรียนจำคำที่ไม่รู้จักให้ดีขึ้นเมื่อมีทั้งภาพและคำอธิบายประกอบเขียนกว่าเมื่อให้กับเพียงหนึ่งชนิดหรือไม่มีคำอธิบายประกอบ

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

เกี่ยวกับการเก็บรักษาคำศัพท์ hulstijn ( 1992 ) พบว่า รายการคำศัพท์เป้าหมายมีไว้

เป็นอย่างมีนัยสำคัญอีกต่อไปเมื่อความหมายอย่างถูกต้องได้มากกว่าเมื่ออธิบายโดยพ้องของตนเอง โจ
( 1995 ) แย้งว่า การคงอยู่ของคำที่ไม่คุ้นเคยอย่างสะดวก
เมื่อนักเรียนมีส่วนร่วมในการ งาน ที่ต้องการระดับที่สูงขึ้นของ generativity
. ในทํานองเดียวกันและ hulstijn ลูเฟอร์ ( 2001 ) แสดงให้เห็นว่า
เป็นนักศึกษาที่เข้าร่วมงานสามารถเก็บองค์ประกอบคำเป้าหมาย
กว่าผู้ร่วมในการอ่าน หรือกรอกข้อมูลในงาน
แสดงว่านักเรียนที่เกี่ยวข้องกับระดับที่สูงขึ้นของการผลิตคำศัพท์
จดจำคำพูดของเป้าหมายที่ดีกว่าผู้ที่
ไม่ได้ แพลส ชุน เมเยอร์ ,และ leutner ( 1998 ) กล่าวว่า นักศึกษา
จดจำคำพูดไม่รู้จักดีขึ้นเมื่อให้กับทั้งภาพและ
เขียนบันทึกย่อกว่าเมื่อมีเพียงหนึ่งชนิดหรือไม่มีบันทึกย่อ .