Monogastric organisms contained no

Monogastric organisms contained no or only negligible amount of endogenous phytase in the stomach and small intestine, these animals are therefore dependent on plant or microbial phytase (Pallauf and Rimbak, 1997).The positive response for laying hens fed unsupplemented mash basal diet containing 15% wheat bran revealed that native phytase from plant source could not be totally neglected if the diet was in mash form. It has been reported that hydrolysis of phytate within the digestive tract of poultry may be attributed to the action of phytase from one of three possible sources namely plant feed ingredients, animal-intrinsic phytase activities and microbial origin (commercial) phytase product (Ravindran et al., 1995). However, pelleting the basal diet adversely affected the potency of the native wheat bran phytase as the feed conversion of laying hens fed unsupplemented pelleted basal diet (T2) was poorer when compared to those fed unsupplemented mash basal diet (T1). Inactivation of the wheat bran phytase may be reason for the poor feed conversion. This finding is in consonance with the report of Cavalcanti and Behnke (2004) that heat treatment destroys phytase. Ullah and Mullaney (1996) also stated that losses in activity of phytase enzyme begin to occur when feeds are subjected to steam pelleting around 600C.
Phosphorus content in egg shell of control hens was not significantly different from those fed basal diets except those fed pelleted basal diet supplemented with microbial phytase (T4). This showed that lowering available phosphorus in layer diet from 0.58% to 0.42% did not compromise the availability of phosphorus for egg shell formation for hens fed basal diets containing wheat bran. Phosphorus was most concentrated in egg shell of hens fed microbial phytase pelleted diet. This observation corroborated with the finding of Summers et al. (1967) who observed improved utilization of the phytate phosphorus from a corn-soybean diet containing 25% wheat bran, as a result of steam pelleting.
The impact of phytase activity from wheat bran on utilization of phytate phosphorus and performance of poultry has been documented by several authors. Wheat bran's phytase may improve the absorption of phosphorus from cereals when given to simple stomach animals (Lesson and Summers, 2005). Yao et al. (2007) reported that ten percent of wheat bran replacing 0.05% inorganic phosphate did not influence either egg yield or nutrient utilization. These authors concluded that wheat bran phytase improved the performance and the utilization of dietary total phosphorus and crude protein of laying hens. The present study revealed that 15% wheat bran (with the intrinsic phytase activity) in unsupplemented mash layer diet achieved similar hen day production and egg mass with those of the control group, despite lowering available phosphorus by 0.16%. The improved laying performance of hens fed mash basal diet containing native wheat bran was in agreement with the conclusion of Cavalcanti and Behenke (2004) that wheat bran phytase improved plant phosphorus utilization and increased growth rate of broiler. Addition of microbial phytase preparation to mash basal diet (T3) did not further increase the laying performance of hens but it resulted in poorer feed conversion. Some authors have demonstrated that wheat bran or wheat bran (50%) supplemented with enzyme preparations have positive effect on the performance of broilers and laying hens (Abaza et al., 2004 and Ali et al., 2006). Higher dietary concentration of wheat bran may probably be the reason for the varying response observed in laying performance between the findings of these authors (Abaza et al., 2004 and Ali et al., 2006) and the present study.
In conclusion, native wheat bran phytase activity in the mash basal diet was effective to achieve maximum laying performance of hens but microbial phytase supplementation to the mash basal diet yielded poor feed conversion. Furthermore, pelleting of corn soybean meal diet containing 15% wheat bran adversely affected feed conversion of the hens. Phosphorus was more concentrated in the egg shell of hens fed pelleted diet supplemented with microbial phytase.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

Monogastric สิ่งมีชีวิตที่ไม่มีอยู่ หรือเพียงเล็กน้อยจำนวนโอสเตบิลภายนอกในกระเพาะอาหารและลำไส้เล็ก สัตว์เหล่านี้ดังนั้นจึงขึ้นอยู่กับพืชหรือจุลินทรีย์โอสเตบิล (Pallauf และ Rimbak, 1997) ตอบสำหรับไก่ที่เลี้ยงด้วยอาหารฐานหน่วยผ่า unsupplemented ที่ประกอบด้วยรำข้าวสาลี 15% ไข่เผยโอสเตบิลที่ดั้งเดิมจากโรงงาน แหล่งไม่สามารถละเลยทั้งหมดถ้าการรับประทานอาหารในแบบฟอร์มหน่วยผ่า มีรายงานที่ย่อยสลายของ phytate ภายในทางเดินอาหารของสัตว์ปีกอาจเกิดจากการกระทำของโอสเตบิลจากสามแหล่งที่เป็นไปได้อย่างใดอย่างหนึ่งคือ พืชอาหารวัตถุดิบ สัตว์ intrinsic โอสเตบิลกิจกรรม และผลิตภัณฑ์โอสเตบิลกำเนิดจุลินทรีย์ (พาณิชย์) (Ravindran et al. 1995) อย่างไรก็ตาม อัดอาหารฐานผลมีผลกระทบความแข็งแรงของโอสเตบิลการรำข้าวสาลีดั้งเดิมเป็นเปลี่ยนอาหารของไก่ที่เลี้ยงด้วยอาหารฐานสัตว์ unsupplemented (T2) ไข่ด้อยเมื่อเทียบกับผู้เลี้ยงหน่วยผ่า unsupplemented ฐานอาหาร (T1) หมดฤทธิ์โอสเตบิลการรำข้าวสาลีอาจเหตุผลจนอาหารแปลง ค้นหานี้อยู่ใน consonance กับรายงานของ Cavalcanti และ Behnke (2004) ที่รักษาความร้อนทำลายโอสเตบิล Ullah และ Mullaney (1996) ยังระบุไว้ว่า ขาดทุนในกิจกรรมของเอนไซม์โอสเตบิลเริ่มเกิดขึ้นเมื่อตัวดึงข้อมูลที่อยู่ภายใต้การไออัดประมาณ 600 เซลเซียสฟอสฟอรัสในเปลือกไข่ของแม่ไก่ควบคุมไม่แตกต่างจากเหล่าอาหารฐานอาหารมากยกเว้นอาหารสัตว์อาหารพื้นฐานที่เสริม ด้วยโอสเตบิลจุลินทรีย์ (T4) นี้แสดงให้เห็นว่า มีฟอสฟอรัสในชั้นอาหารจาก 0.58% 0.42% ลดได้ไม่ประนีประนอมความพร้อมกับการก่อตัวของเปลือกไข่สำหรับแม่ไก่ที่เลี้ยงด้วยอาหารพื้นฐานที่ประกอบด้วยรำข้าวสาลี ฟอสฟอรัสมีความเข้มข้นมากที่สุดในเปลือกไข่ของแม่ไก่ที่เลี้ยงด้วยอาหารจุลินทรีย์โอสเตบิลสัตว์ ข้อสังเกตนี้เวลา มีการค้นพบของฤดู et al. (1967) ที่สังเกตเห็นการปรับปรุงการใช้ประโยชน์จากฟอสฟอรัส phytate จากอาหารข้าวโพดกากถั่วเหลืองรำข้าวสาลีที่ 25% เป็นผลมาจากการอัดไอน้ำที่ประกอบด้วยผลกระทบของกิจกรรมโอสเตบิลจากรำข้าวสาลีในการใช้ประโยชน์จากฟอสฟอรัส phytate และประสิทธิภาพของสัตว์ปีกได้รับการรับรอง โดยผู้แต่งหลายคน รำข้าวสาลีโอสเตบิลอาจเพิ่มการดูดซึมของฟอสฟอรัสจากธัญพืชเมื่อให้สัตว์กระเพาะอาหารง่าย ๆ (บทเรียนและในช่วงฤดูร้อน 2005) ยาว et al. (2007) รายงานว่า ร้อยละสิบของรำข้าวสาลีแทน 0.05% ฟอสเฟตอนินทรีย์ไม่ไม่มีผลต่อผลผลิตไข่หรือการใช้ประโยชน์สารอาหาร เหล่านี้ผู้เขียนสรุปว่า โอสเตบิลรำข้าวสาลีปรับปรุงประสิทธิภาพการทำงานและการใช้ประโยชน์จากอาหารรวมฟอสฟอรัสและโปรตีนของไก่ไข่ การศึกษาเปิดเผยว่า รำข้าวสาลี 15% (พร้อมกิจกรรมโอสเตบิล intrinsic) ในหน่วยผ่า unsupplemented ชั้นอาหารสำเร็จคล้ายไก่วันผลิตและมวลไข่กับของกลุ่มควบคุม แม้มีลดมีฟอสฟอรัส 0.16% ปรับปรุงประสิทธิภาพวางของไก่ที่เลี้ยงอาหารฐานหน่วยผ่าประกอบด้วยรำข้าวสาลีดั้งเดิมคือข้อตกลงข้อสรุปของ Cavalcanti และ Behenke (2004) โอสเตบิลรำข้าวสาลีที่ดีขึ้นการใช้ฟอสฟอรัสพืชและอัตราการเติบโตที่เพิ่มขึ้นของไก่เนื้อ นอกเหนือจากการเตรียมเชื้อจุลินทรีย์โอสเตบิลเพื่อคลุกเคล้าอาหารพื้นฐาน (T3) ได้เพิ่มเติมเพิ่มประสิทธิภาพวางของไก่ แต่จะส่งผลในการเปลี่ยนอาหารด้อย นักเขียนบางคนได้แสดงให้เห็นว่ารำข้าวสาลีหรือรำข้าวสาลี (50%) เสริม ด้วยการเตรียมเอนไซม์มีผลในเชิงบวกต่อประสิทธิภาพการทำงานของไก่เนื้อ และไก่ (อบาซา et al. 2004 และ Ali et al. 2006) ไข่ เข้มข้นอาหารสูงของรำข้าวสาลีอาจอาจจะเป็นเหตุผลสำหรับการตอบสนองแตกต่างกันที่พบในไข่ระหว่างผลการวิจัยของผู้เขียนเหล่านี้ (อบาซา et al. 2004 และ Ali et al. 2006) และการศึกษาในบทสรุป กิจกรรมโอสเตบิลรำข้าวสาลีดั้งเดิมในหน่วยผ่าฐานอาหารมีประสิทธิภาพเพื่อให้เกิดประสิทธิภาพสูงสุดวางไก่แต่โอสเตบิลจุลินทรีย์เสริมอาหารฐานหน่วยผ่าผลอัตราแลกเนื้อต่ำ นอกจากนี้ การอัดของข้าวโพดถั่วเหลืองอาหารอาหารที่ประกอบด้วยรำข้าวสาลี 15% ผลกระทบเปลี่ยนอาหารของไก่ ฟอสฟอรัสได้มากขึ้นเข้มข้นในเปลือกไข่ของแม่ไก่ที่เลี้ยงด้วยอาหารสัตว์เสริม ด้วยจุลินทรีย์โอสเตบิล

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

สิ่งมีชีวิตที่มีกระเพาะเดี่ยวหรือไม่เพียงจำนวนเล็กน้อยของ phytase ภายนอกในกระเพาะอาหารและลำไส้เล็กสัตว์เหล่านี้จึงขึ้นอยู่กับพืชหรือจุลินทรีย์ phytase (Pallauf และ Rimbak, 1997) ได้โดยง่ายการตอบสนองในเชิงบวกสำหรับไก่ไข่ที่เลี้ยง unsupplemented บดอาหารพื้นฐานที่มี 15% รำข้าวสาลีเปิดเผยว่า phytase พื้นเมืองจากแหล่งผลิตที่ไม่สามารถละเลยโดยสิ้นเชิงถ้าอาหารในรูปแบบบด มันได้รับรายงานว่าการย่อยสลายของไฟเตทที่อยู่ในระบบทางเดินอาหารของสัตว์ปีกอาจจะนำมาประกอบกับการกระทำของ phytase จากหนึ่งในสามของแหล่งที่มาที่เป็นไปได้คือส่วนผสมของอาหารพืชกิจกรรม phytase สัตว์ที่แท้จริงและความเป็นมาของจุลินทรีย์ (พาณิชย์) ผลิตภัณฑ์ phytase (Ravindran et al, ., 1995) แต่อัดเม็ดอาหารฐานส่งผลกระทบต่อความแรงของไฟเตสรำข้าวสาลีพื้นเมืองเป็นการเปลี่ยนอาหารของไก่ไข่ที่เลี้ยง unsupplemented เม็ดอาหารพื้นฐาน (T2) เป็นที่ยากจนกว่าเมื่อเทียบกับผู้ที่เลี้ยง unsupplemented อาหารบดพื้นฐาน (T1) การใช้งานของ phytase รำข้าวสาลีอาจจะเป็นเหตุผลสำหรับการเปลี่ยนอาหารที่ไม่ดี การค้นพบนี้เป็นสอดคล้องกับรายงานของวัลแคนและ Behnke นี้ (2004) ว่าการรักษาความร้อนทำลาย phytase Ullah และ Mullaney (1996) นอกจากนี้ยังระบุว่าการสูญเสียในการทำงานของเอนไซม์ phytase เริ่มต้นที่จะเกิดขึ้นเมื่อฟีดที่อาจจะนึ่งอัดเม็ดรอบ 600C.
ฟอสฟอรัสในเปลือกไข่ของแม่ไก่ควบคุมไม่แตกต่างจากอาหารพื้นฐานที่เลี้ยงยกเว้นผู้ที่เลี้ยงด้วยเม็ดฐาน อาหารเสริมด้วย phytase จุลินทรีย์ (T4) นี้แสดงให้เห็นว่าการลดฟอสฟอรัสในอาหารชั้นจาก 0.58% เป็น 0.42% ไม่ประนีประนอมกับความพร้อมของฟอสฟอรัสไข่ก่อเปลือกไก่เลี้ยงด้วยอาหารที่มีฐานรำข้าวสาลี ฟอสฟอรัสเข้มข้นมากที่สุดในเปลือกไข่ของแม่ไก่ที่เลี้ยงจุลินทรีย์อาหาร phytase เม็ด ข้อสังเกตนี้ยืนยันกับการค้นพบของฤดูร้อน et al, (1967) ที่ตั้งข้อสังเกตการใช้ประโยชน์ที่ดีขึ้นของฟอสฟอรัสไฟเตทจากอาหารข้าวโพดถั่วเหลืองที่มีรำข้าวสาลี 25% เป็นผลจากการอัดเม็ดไอน้ำ.
ผลกระทบของกิจกรรม phytase จากรำข้าวสาลีต่อการใช้ประโยชน์ของฟอสฟอรัสไฟเตทและประสิทธิภาพการทำงานของสัตว์ปีกได้รับการรับรอง โดยนักเขียนหลายคน phytase รำข้าวสาลีอาจปรับปรุงการดูดซึมของฟอสฟอรัสจากธัญพืชเมื่อได้รับกระเพาะอาหารสัตว์ง่าย (บทเรียนและฤดูร้อน 2005) Yao, et al (2007) รายงานว่าร้อยละสิบของรำข้าวสาลีแทน 0.05% ฟอสเฟตนินทรีย์ไม่ได้มีอิทธิพลต่อทั้งผลผลิตไข่หรือการใช้สารอาหาร ผู้เขียนเหล่านี้ได้ข้อสรุปว่ารำข้าวสาลี phytase ปรับปรุงประสิทธิภาพการทำงานและการใช้ประโยชน์ของฟอสฟอรัสรวมอาหารและโปรตีนของไก่ไข่ การศึกษาครั้งนี้เปิดเผยว่า 15% รำข้าวสาลี (กับกิจกรรมภายใน phytase) ในอาหารชั้น mash unsupplemented ประสบความสำเร็จในการผลิตวันคล้ายไก่และมวลไข่กับกลุ่มควบคุมที่แม้จะมีการลดฟอสฟอรัส 0.16% ผลการดำเนินงานที่ดีขึ้นของการวางไก่ที่เลี้ยงบดอาหารพื้นฐานที่มีรำข้าวสาลีพื้นเมืองในข้อตกลงกับข้อสรุปของวัลแคนและ Behenke นี้ (2004) ว่าการใช้ประโยชน์พืชฟอสฟอรัสรำข้าวสาลี phytase ที่ดีขึ้นและเพิ่มอัตราการเจริญเติบโตของไก่เนื้อ นอกเหนือจากการเตรียม phytase จุลินทรีย์บดอาหารพื้นฐาน (T3) ไม่ได้เพิ่มประสิทธิภาพการวางไก่ แต่มันมีผลในการเปลี่ยนอาหารที่ยากจนกว่า นักเขียนบางคนได้แสดงให้เห็นว่ารำข้าวสาลีหรือรำข้าวสาลี (50%) เสริมด้วยการเตรียมเอนไซม์มีผลกระทบในเชิงบวกต่อประสิทธิภาพการทำงานของไก่เนื้อและไก่ไข่ (ABAZA et al., 2004 อาลี et al., 2006) ความเข้มข้นของการบริโภคอาหารที่สูงขึ้นของรำข้าวสาลีอาจจะเป็นเหตุผลสำหรับการตอบสนองที่แตกต่างกันตั้งข้อสังเกตในการวางผลการดำเนินงานระหว่างผลการวิจัยของผู้เขียนเหล่านี้ (ABAZA et al., 2004 อาลี et al., 2006) และการศึกษาปัจจุบัน.
สรุปข้าวสาลีพื้นเมือง กิจกรรม phytase รำในอาหารบดฐานมีประสิทธิภาพสูงสุดเพื่อให้บรรลุการวางประสิทธิภาพการทำงานของไก่ แต่อาหารเสริม phytase จุลินทรีย์ในอาหารบดฐานให้ผลการเปลี่ยนอาหารที่ไม่ดี การเปลี่ยนอาหารนอกจากนี้อัดเม็ดของอาหารกากถั่วเหลืองข้าวโพดที่มีรำข้าวสาลี 15% ได้รับผลกระทบของไก่ ฟอสฟอรัสเป็นความเข้มข้นมากขึ้นในเปลือกไข่ของแม่ไก่ที่เลี้ยงอาหารเม็ดเสริมด้วย phytase จุลินทรีย์