Readers of poetry often get confuse

Readers of poetry often get confused because they stop when they reach the end of a line, even if there is no mark of punctuation there. This could be the case with this poem, which opens with an enjambed line, a line that does not end with a mark of punctuation. The word enjambment comes from the French word for leg, “jamb”; a line is enjambed when it runs over (using its “legs”) to the next line without a pause. If read by itself, the first line becomes confusing because the reader can only see a dark image, almost a blank image. If “she walks in beauty, like the night,” a reader might wonder how she can be seen. But the line continues: the night is a cloudless one and the stars are bright. So immediately the poem brings together its two opposing forces that will be at work, darkness and light.

Lines 3–4
These lines work well because they employ an enjambed line as well as a metrical substitution— a momentary change in the regular meter of the poem. When poets enjamb a line and use a metrical substitution at the beginning of the next line, they are calling attention to something that is a key to a poem. Here Byron substitutes atrochaic foot (an accented syllable followed by an unaccented one) for the iambic foot at the start of the fourth line. Why? Because he is putting particular emphasis on that word “meet.” He is emphasizing that the unique feature of this woman is her ability to contain opposites within her; “the best of dark and bright / meet” in her. In the same way that enjambment forces lines together, and a metrical substitution jars the reader somewhat, this woman joins together darkness and light, an unlikely pair. They “meet” in her, and perhaps nowhere else besides a starry night. It’s also important to note that the joining together can be seen in her “aspect,” or appearance, but also in her “eyes.” A reader might think of the eyes simply as a feature of beauty, but the eyes also have been associated in literature with the soul, or the internal aspect of the person: the eyes reveal the heart.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

อ่านบทกวีมักจะสับสนเนื่องจากพวกเขาหยุดเมื่อพวกเขามาถึงจุดสิ้นสุดบรรทัด การทำเครื่องหมายไม่มีเครื่องหมายวรรคตอน นี้อาจเป็นในกรณีของบทกวีนี้ ที่เปิด ด้วยการ enjambed บรรทัด บรรทัดที่ไม่ได้ลงท้าย ด้วยเครื่องหมายวรรคตอน Enjambment คำมาจากคำภาษาฝรั่งเศสสำหรับขา "jamb" บรรทัดเป็น enjambed เมื่อรันผ่าน (ใช้ของ "ขา") ไปยังบรรทัดถัดไปโดยไม่หยุดชั่วคราว ถ้าอ่าน ด้วยตัวเอง บรรทัดแรกกลายเป็นความสับสน เพราะผู้อ่านสามารถดูภาพมืด เกือบรูปว่างเปล่า ถ้า "เธอเดินในความสวยงาม เช่นกลางคืน ผู้อ่านอาจสงสัยว่า เธอสามารถมองเห็น แต่ยังคงบรรทัด: คืนหนึ่งครามไร้เมฆ และดาวสดใส ทันทีดังนั้นกลอนนำร่วมกันของกองกำลังฝ่ายตรงข้ามที่สองที่จะที่ทำงาน ความมืด และแสงบรรทัดที่ 3-4บรรทัดเหล่านี้ทำงานได้ เพราะพวกเขาจ้างบรรทัด enjambed รวมทั้งทดแทน metrical — เปลี่ยนจดมิเตอร์ปกติของกลอน เมื่อกวี enjamb บรรทัดและใช้ทดแทน metrical ที่จุดเริ่มต้นของบรรทัดถัดไป พวกเขากำลังเรียกความสนใจไปยังสิ่ง ที่เป็นคีย์เพื่อบทกลอน ที่นี่รอนแทนเท้า atrochaic (ตัวยกเพื่อกำกับเสียงพยางค์ตาม โดยเป็นส่วนหนึ่งเน้นที่แตกต่าง) เท้า iambic ที่จุดเริ่มต้นของบรรทัดสี่ ทำไม เพราะเขาจะใส่เฉพาะ เน้นคำว่า "ตอบสนอง" เขาจะเน้นว่า ลักษณะเฉพาะของผู้หญิงคนนี้เธอสามารถมีตรงกันข้ามภายในเธอ "ดีสุดของความมืด และสว่าง / พบปะ" เธอ แบบเดียวกับที่ enjambment บังคับบรรทัดเข้าด้วยกัน และทดแทน metrical ไหอ่านค่อนข้าง ผู้หญิงคนนี้รวมกันความมืด และแสง คู่ไม่น่า "ตอบสนอง" ของเธอ และบางทีเด็กนอกจากนิทาน ก็โปรดทราบว่า รวมเข้าด้วยกันสามารถมองเห็นเธอ "ด้าน" หรือลักษณะปรากฏ แต่เธอ "ตา" ผู้อ่านอาจคิดว่า ตาเพียงเป็นคุณลักษณะของความงาม แต่ตายังมีการเชื่อมโยงวรรณคดีกับวิญญาณ หรือลักษณะภายในของบุคคล: ตาเหมาะกับทรวงอกและหัวใจ

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

อ่านบทกวีมักจะสับสนเพราะพวกเขาหยุดเมื่อพวกเขามาถึงจุดสิ้นสุดของบรรทัดแม้ว่าจะมีเป็นเครื่องหมายของเครื่องหมายวรรคตอนไม่มี ซึ่งอาจเป็นกรณีที่มีบทกวีนี้ซึ่งเปิดขึ้นพร้อมกับสาย enjambed สายที่ไม่ได้จบด้วยเครื่องหมายวรรคตอน enjambment คำที่มาจากคำภาษาฝรั่งเศสสำหรับขา "วงกบ"; สายเป็น enjambed เมื่อมันวิ่งไป (โดยใช้ "ขา" ของมัน) ยังบรรทัดถัดไปโดยไม่ต้องหยุดการทำงานชั่วคราว ถ้าอ่านด้วยตัวเองบรรทัดแรกจะกลายเป็นความสับสนเนื่องจากผู้อ่านจะเห็นเฉพาะภาพมืดเกือบภาพว่างเปล่า ถ้า "เธอเดินเข้ามาในความงามเช่นคืน" ผู้อ่านอาจสงสัยว่าเธอสามารถมองเห็นได้ แต่บรรทัดต่อไป: คืนเป็นหนึ่งที่ไม่มีเมฆและดาวสดใส ดังนั้นทันทีบทกวีที่นำมารวมกันสองกองกำลังของฝ่ายตรงข้ามที่จะเป็นที่ทำงานความมืดและแสง. เส้น 3-4 เส้นเหล่านี้ทำงานได้ดีเพราะพวกเขาจ้างสาย enjambed เช่นเดียวกับ substitution- เมตริกการเปลี่ยนแปลงในชั่วขณะเมตรปกติของ บทกวี เมื่อกวี enjamb เส้นและใช้ทดแทนระบบเมตริกที่จุดเริ่มต้นของบรรทัดถัดไปที่พวกเขาจะเรียกร้องความสนใจกับสิ่งที่เป็นกุญแจสำคัญในบทกวี นี่ Byron ทดแทน atrochaic เท้า (พยางค์ที่เน้นตามด้วยหนึ่งลหุ) สำหรับเท้าโคลงที่เริ่มต้นของบรรทัดที่สี่ ทำไม? เพราะเขามีการวางโดยเฉพาะการเน้นคำว่า ". พบ" เขาจะเน้นที่คุณลักษณะเฉพาะของผู้หญิงคนนี้คือความสามารถของเธอที่จะมีตรงข้ามภายในของเธอ; "ที่ดีที่สุดของความมืดและสว่าง / ตอบสนอง" ในตัวเธอ ในลักษณะเดียวกับที่ enjambment เส้นกองกำลังร่วมกันและทดแทนระบบเมตริกไหอ่านค่อนข้างผู้หญิงคนนี้มาร่วมกันในความมืดและแสงคู่น่า พวกเขา "ตอบสนอง" ในตัวเธอและบางทีอาจจะไม่มีที่อื่นนอกเหนือจากการคืนเต็มไปด้วยดวงดาว นอกจากนี้ยังเป็นสิ่งสำคัญที่จะทราบว่าการเข้าร่วมกันสามารถมองเห็นในตัวเธอ "ด้าน" หรือลักษณะที่ปรากฏ แต่ยังอยู่ในของเธอ "ตา." ผู้อ่านอาจจะคิดว่าของดวงตาก็เป็นคุณสมบัติของความงาม แต่ตายังมีการเชื่อมโยง ในวรรณคดีด้วยจิตวิญญาณหรือด้านภายในของคนที่ตาเปิดเผยหัวใจ

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ผู้อ่านของบทกวีมักจะสับสนเพราะพวกเขาหยุดเมื่อพวกเขามาถึงจุดสิ้นสุดของบรรทัดหากไม่มีเครื่องหมายของเครื่องหมายวรรคตอนมี นี้อาจเป็นกรณีกับกลอนบทนี้ ซึ่งจะเปิด enjambed กับสาย , สายที่ไม่ได้จบด้วยเครื่องหมายของเครื่องหมายวรรคตอน คำว่าคนเก็บตัวมาจากคำภาษาฝรั่งเศสสำหรับขา " กรอบประตู " ;บรรทัดคือ enjambed เมื่อมันวิ่งผ่าน ( ใช้ " ขา " ) ไปยังบรรทัดถัดไปได้โดยไม่ต้องหยุด ถ้าอ่านด้วยตัวเอง บรรทัดแรกจะสับสน เพราะผู้อ่านสามารถเห็นภาพมืด เกือบไม่ได้ภาพ " ถ้าเธอเดินสวยเหมือนคืน " ผู้อ่านอาจสงสัยว่า เธอจะเห็น แต่บรรทัดต่อไป : กลางคืนเป็นไร้เมฆและดาวสดใสดังนั้นทันทีกลอนมาด้วยกันสองกองกำลังของฝ่ายตรงข้ามที่จะทำงาน แสงสว่างกับความมืด สาย 3 – 4


เส้นเหล่านี้ทำงานได้ดีเพราะพวกเขาจ้าง enjambed บรรทัดเช่นเดียวกับเมตริกทดแทน - การเปลี่ยนแปลงชั่วขณะในมิเตอร์ปกติของบทกวี เมื่อกวี enjamb บรรทัดและใช้ทดแทนเมตริกที่จุดเริ่มต้นของบรรทัดถัดไปพวกเขาจะเรียกความสนใจไปยังสิ่งที่เป็นกุญแจกลอน ที่นี่ ไบรอน ทดแทนเท้า atrochaic ( เน้นเสียงพยางค์ ตามด้วย unaccented ) สำหรับเท้า iambic ที่จุดเริ่มต้นของบรรทัดที่สี่ ทำไม ? เพราะเขาใส่เฉพาะเน้นคำว่า " เจอ " เขาเน้นที่คุณลักษณะเฉพาะของผู้หญิงคนนี้มีความสามารถของเธอที่จะมีสิ่งที่ตรงกันข้ามภายในของเธอ" ที่ดีที่สุดของความมืดและสว่าง / พบ " ของเธอ ในลักษณะเดียวกับที่คนเก็บตัวบังคับเส้นด้วยกัน และเมตริกทดแทนขวดผู้อ่านค่อนข้าง ผู้หญิงคนนี้มาด้วยกัน ความมืดและแสง คู่ที่ไม่น่า . พวกเขา " พบ " ในเธอ และบางทีที่อื่นนอกจากดาวกลางคืน . นอกจากนี้ยังเป็นสิ่งสำคัญที่จะต้องทราบว่า ร่วมกันสามารถเห็นได้ในมุมมองของเธอ " , " หรือลักษณะที่ปรากฏแต่ในสายตาของเธอ " " ผู้อ่านอาจคิดว่า ตาก็เป็นคุณสมบัติของความงาม แต่ดวงตายังได้รับเกี่ยวข้องในวรรณคดีกับชีวิต หรือภายในด้านของบุคคล : ดวงตาเปิดเผยหัวใจ