AbstractThe authors examined behavi

Abstract

The authors examined behavior problems in a matched sample of 58 youths with persistent dyscalculia (PD) and nonpersistent dyscalculia (NPD). Participants were classified as having dyscalculia at age 10—11 years. Parents completed the Child Behavior Checklist for their children at ages 10—11, 13—14, and 16—17 years, while the youths did so at the last two age periods. Only at age 16—17 years were there significantly more problems, particularly attention problems and externalizing problems, reported by parents for PD youths compared to NPD youths. A higher percentage in the PD group than in the NPD group received scores in the clinical range for externalizing problems. However, the mean levels of behavior problems at this age and the earlier ages were within the normal range for both groups. For youth-reported problems, the only significant difference was for attention problems at 16—17 years. Therapeutic interventions should focus on the academic domain and improving and altering behavioral patterns.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

บทคัดย่อผู้เขียนตรวจสอบลักษณะการทำงานปัญหาในตัวอย่างที่ตรงกันของเยาวชน 58 dyscalculia ถาวร (PD) และ dyscalculia nonpersistent (NPD) ผู้เข้าร่วมถูกจัดประเภทว่ามี dyscalculia อายุ 10 – 11 ปี พ่อแม่เสร็จรายการการตรวจสอบลักษณะการทำงานของเด็กสำหรับเด็กที่อายุ 10-11, 13 — 14 และ 16 — 17 ปี ในขณะที่เยาวชนได้ในรอบระยะเวลาอายุสอง ที่อายุ 16 ปีเท่านั้น — 17 ปีมีปัญหามาก โดยเฉพาะอย่างยิ่งความสนใจปัญหา และ externalizing ปัญหา รายงาน โดยผู้ปกครองเยาวชน PD เทียบกับ NPD เยาวชน สัดส่วนสูงในกลุ่ม PD มากกว่าในกลุ่ม NPD ได้รับคะแนนในช่วงทางคลินิกสำหรับการ externalizing ปัญหา อย่างไรก็ตาม หมายถึงระดับของปัญหาลักษณะการทำงานในยุคนี้และยุคก่อนหน้าได้ในระดับปกติสำหรับทั้งกลุ่ม สำหรับเยาวชนที่มีรายงานปัญหา ความแตกต่างที่สำคัญเท่านั้นคือความสนใจปัญหาที่ 16 — 17 ปี แทรกแซงการรักษาควรเน้นโดเมนทางวิชาการ และการปรับปรุง และดัดแปลงรูปแบบพฤติกรรม

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

บทคัดย่อผู้เขียนตรวจสอบพฤติกรรมที่เป็นปัญหาในการจับคู่ตัวอย่างจาก 58 เยาวชนกับ dyscalculia ถาวร (PD) และ dyscalculia nonpersistent (NPD) เข้าร่วมถูกจัดว่ามี dyscalculia ที่อายุ 10-11 ปี พ่อแม่เสร็จรายการตรวจสอบพฤติกรรมเด็กสำหรับเด็กของพวกเขาที่อายุ 10-11, 13-14 และ 16-17 ปีในขณะที่วัยรุ่นเขาเพื่อที่สองช่วงอายุที่ผ่านมา เฉพาะที่อายุ 16-17 ปีที่ผ่านมาได้มีปัญหามากขึ้นอย่างมีนัยสำคัญโดยเฉพาะอย่างยิ่งปัญหาความสนใจและปัญหา externalizing รายงานโดยผู้ปกครองของเยาวชน PD เมื่อเทียบกับเยาวชน NPD ในสัดส่วนที่สูงในกลุ่ม PD กว่ากลุ่ม NPD ที่ได้รับคะแนนอยู่ในช่วงทางคลินิกสำหรับ externalizing ปัญหา อย่างไรก็ตามระดับเฉลี่ยของปัญหาพฤติกรรมในวัยนี้และยุคก่อนหน้านี้อยู่ในช่วงปกติทั้งสองกลุ่ม สำหรับปัญหาที่เยาวชนได้รายงานเพียงความแตกต่างอย่างมีนัยสำคัญคือปัญหาความสนใจที่ 16-17 ปี การแทรกแซงการรักษาควรเน้นโดเมนวิชาการและการปรับปรุงและการเปลี่ยนแปลงรูปแบบพฤติกรรม

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

บทคัดย่อผู้เขียนได้ศึกษาปัญหาพฤติกรรมในตรงกับตัวอย่างของเยาวชนกับ 58 ถาวร Dyscalculia ( PD ) และ nonpersistent Dyscalculia ( NPD ) ผู้เข้าร่วมถูกจัดให้เป็นมี Dyscalculia อายุ 10-11 ปี พ่อแม่เสร็จรายการตรวจสอบพฤติกรรมของเด็กสำหรับเด็กที่วัย 10-11 , 13-14 และ 16-17 ปี ในขณะที่เยาวชนทำในช่วงสองอายุช่วง อายุ 16-17 ปี มีมากปัญหา โดยเฉพาะปัญหาความสนใจและภายนอก ปัญหา , รายงานโดยผู้ปกครองทุกท่านเมื่อเทียบกับ NPD เยาวชนเยาวชน เปอร์เซ็นต์สูงกว่าในกลุ่มพีดีกว่าในกลุ่ม NPD ได้รับคะแนนในช่วงทางคลินิกสำหรับภายนอกต่างๆ อย่างไรก็ตาม หมายถึง ระดับของปัญหาพฤติกรรมในวัยนี้ และวัยก่อนหน้านี้ในช่วงปกติทั้งสองกลุ่ม สำหรับเด็กและเยาวชนมีปัญหา แต่ที่ต่างกันคือปัญหาความสนใจที่ 16-17 ปี การแทรกแซงการรักษาควรเน้นการปรับปรุงและดัดแปลงรูปแบบโดเมนและวิชาการทางพฤติกรรมศาสตร์