An immediately-noted pattern is that asset growth rates among Asian firms are more homogenous,
relative to U.S. firms. Such homogeneity, which mechanically leads to a weak asset growth anomaly,
could be either due to that Asian firms are exposed to similar economic shocks, or due to that firm
growth is pervasively underfunded in bank-based financial systems. However, the sensitivity of future
stock return to per unit asset growth is also significantly lower in Asia relative to that in the U.S.
Therefore, while the homogeneity in asset growth rates may provide an explanation to the weaker asset
growth anomaly in Asia, it is not the whole explanation.
A further explanation for the weaker asset growth effect in Asia is that there is less overinvestment
tendency. To examine this hypothesis, we follow Cooper et al. (2008) to break down asset growth into
growth of various asset components. We find that in the Asia markets (relative to the U.S.), capital
expenditure is less important in driving asset growth, and there is a higher degree of cross-sectional
homogeneity in capital expenditure as well as in the growth of other asset components (cash, non-cash
current assets, and other assets). In both Asia and the U.S., capital expenditure (as well as the growth
of other asset components) is negatively correlated with future stock returns. However, capital
expenditure is more homogeneously distributed across firms in Asia, and stock returns are less sensitive
to capital expenditure. Further, the standardized return spread in capital expenditure is only marginally
different between the U.S. and Asian markets. Therefore, there is some evidence, albeit not in
preponderance, that overinvestment is less severe in Asia.
To see whether sources of financing affect the magnitude of the asset growth anomaly, we break
down firms' asset growth from the financing side of balance sheet. Consistent with the observation that
in some Asian economies the capital markets are less developed and the banking systems often
dominate capital markets in providing capital, Asian firms rely more on internal financing (i.e., retained
earnings) than external financing (i.e., equity and debt financing) to achieve asset growth; further,
when raising external financing, they rely more on debt (and likely more in the form of bank loans)
than equity. Most interestingly, we find that various financing sources (internal vs. external financing
and debt vs. equity financing) contribute quite differently to the asset growth effect. The sensitivities of
stock returns to debt and internal financing — the two sources of financing that are more important for
Asian firms — are less negative than those in the U.S., suggesting that the greater reliance on debt (bank
loans) and internal financing is an important factor explaining the weaker asset growth effect in Asia.
Finally, using panel regressions we specifically examine the effects of banking system and corporate
governance characteristics on the asset growth anomaly. To quantify a country's reliance on banking
system and capital markets, we consider the ratio of bank loan to GDP, the ratio of total stock market
capitalization to GDP, and a measure of the relative importance of equity market as per Pincus et al.
(2007). For corporate governance characteristics, we use a set of measures from the existing literature,
based on legal origin, corruption index, and investors' right (La Porta et al., 1997, 1998, 1999, 2000,
2002, hereafter LLSV; Djankov et al., 2002; Wurgler, 2000). Our analysis shows that the reliance on bank
financing has the effects of reducing average firm growth, increasing growth homogeneity, increasing
the persistence of firm growth as well as the impact of growth on profitability, and finally, reducing the
magnitude of the negative growth–return relation. In contrast, we find a minimal effect of corporate
governance, in terms of firm growth, growth persistence, profitability, or the growth–return relation.
Overall, our results suggest that reliance on bank financing plays an important role in explaining the
weaker asset growth effect in the Asian markets relative to the U.S. market, as well as in explaining the
differential asset growth effects across the Asian markets. Recall that bank financing may affect the asset
growth anomaly via two channels — banks may serve as efficient monitors to reduce overinvestment; they
may also limit credit provision and thus cause firms' under-investments. Some of our results are indicative
of the second channel — for example, reliance on bank financing results in homogeneity in the growth rates
across firms. However, on many other aspects, the two channels may produce quite similar effects and
therefore difficult to identify separately. Specifically, consider their effects on growth persistence and
profitability. First, by reducing firms' overinvestment tendency, bank financing may result in persistent
growth and profitability. Second, if the dominance of the banking system results in frequent credit
rationing and thus simply limiting the growth of all firms, we may also observe persistent growth and
ผิดรูปแบบทันทีกล่าวคืออัตราการขยายตัวของสินทรัพย์ในบริษัทเอเชียให้มากขึ้นสัมพันธ์กับบริษัทในสหรัฐอเมริกา Homogeneity ดังกล่าว ซึ่งกลไกนำไปสู่ความผิดปกติในการเจริญเติบโตของสินทรัพย์อ่อนแออาจจะอย่างใดอย่างหนึ่งเนื่องจากที่บริษัทเอเชียกำลังเผชิญแรงกระแทกเหมือนเศรษฐกิจ หรือ จากบริษัทที่เติบโตเป็น underfunded pervasively ในระบบการเงินการธนาคาร อย่างไรก็ตาม ความไวของอนาคตหุ้นกลับไปต่อสินทรัพย์เติบจะยังต่ำในเอเชียเทียบที่ในสหรัฐอเมริกาดังนั้น ในขณะ homogeneity อัตราการเติบโตของสินทรัพย์ ราคาอาจให้คำอธิบายสินทรัพย์แกร่งความผิดปกติในการเจริญเติบโตในเอเชีย ไม่อธิบายทั้งหมดคำอธิบายเพิ่มเติมสำหรับผลการเจริญเติบโตของสินทรัพย์แกร่งในเอเชียคือมี overinvestment น้อยแนวโน้มการ การตรวจสอบสมมติฐานนี้ เราทำตามคูเปอร์ et al. (2008) การแบ่งสินทรัพย์เติบโตเป็นเจริญเติบโตของส่วนประกอบของสินทรัพย์ต่าง ๆ เราพบว่าในตลาดเอเชีย (สัมพันธ์กับสหรัฐอเมริกา), เมืองหลวงรายจ่ายสำคัญในการขับขี่การเจริญเติบโตของสินทรัพย์ และอยู่ในระดับที่สูงของเหลวhomogeneity ในจ่ายเช่นในการเติบโตของส่วนประกอบอื่น ๆ สินทรัพย์ (เงินสด ไม่ใช่เงินสดสินทรัพย์หมุนเวียน และสินทรัพย์อื่น ๆ) ในทั้งเอเชีย และสหรัฐอเมริกา จ่าย (เช่นเดียว กับการเจริญเติบโตองค์ประกอบอื่น ๆ ของสินทรัพย์) จะส่ง correlated กับหุ้นในอนาคต อย่างไรก็ตาม เมืองหลวงรายจ่ายเพิ่มเติม homogeneously กระจายข้ามบริษัทในเอเชีย และส่งคืนหุ้นมีความสำคัญน้อยจะจ่าย เพิ่มเติม การแพร่กระจายในจ่ายคืนมาตรฐานจะดีแตกต่างกันระหว่างตลาดสหรัฐอเมริกาและเอเชีย ดังนั้น มีหลักฐานบางอย่าง แม้ว่าที่ไม่ในกำกับ overinvestment นั้นจะรุนแรงน้อยกว่าในเอเชียเมื่อต้องการดูว่าแหล่งที่มาของเงินมีผลต่อขนาดของความผิดปกติการเจริญเติบโตของสินทรัพย์ เราตัดลงของบริษัทสินทรัพย์เติบโตจากด้านทางการเงินงบดุล สอดคล้องกับการสังเกตที่ในบางประเทศเอเชีย ตลาดมีน้อยพัฒนาและระบบการเงินมักจะครองตลาดในเมืองหลวง บริษัทเอเชียอาศัยเพิ่มมากขึ้นในภายในทางการเงิน (เช่น สะสมรายได้) มากกว่าเงินภายนอก (เช่น หุ้นและหนี้เงิน) เพื่อให้ได้สินทรัพย์เติบโต เพิ่มเติมเมื่อตื่นตัวทางการเงินภายนอก พวกเขาใช้หนี้เพิ่มเติมใน (และเพิ่มเติมโอกาสในแบบฟอร์มของธนาคาร)กว่าหุ้น ส่วนใหญ่เป็นเรื่องน่าสนใจ เราพบที่ต่าง ๆ ทางการเงิน (ภายในกับภายนอกเงินแหล่งและหนี้เทียบกับเงินทุน) ช่วยให้ผลเจริญเติบโตของสินทรัพย์ค่อนข้างแตกต่างกัน รัฐของหุ้นคืนหนี้และการเงินภายใน — แหล่งสองของเงินที่มีความสำคัญมากสำหรับบริษัทเอเชีย — มีน้อยลบในสหรัฐอเมริกา แนะนำที่พึ่งหนี้ (ธนาคารมากกว่าสิน) และเงินภายในเป็นปัจจัยสำคัญที่อธิบายผลการเจริญเติบโตของสินทรัพย์แข็งแกร่งในเอเชียในที่สุด ใช้แผง regressions เราโดยเฉพาะตรวจสอบผลกระทบ ของระบบธนาคาร และองค์กรgovernance characteristics on the asset growth anomaly. To quantify a country's reliance on bankingsystem and capital markets, we consider the ratio of bank loan to GDP, the ratio of total stock marketcapitalization to GDP, and a measure of the relative importance of equity market as per Pincus et al.(2007). For corporate governance characteristics, we use a set of measures from the existing literature,based on legal origin, corruption index, and investors' right (La Porta et al., 1997, 1998, 1999, 2000,2002, hereafter LLSV; Djankov et al., 2002; Wurgler, 2000). Our analysis shows that the reliance on bankfinancing has the effects of reducing average firm growth, increasing growth homogeneity, increasingthe persistence of firm growth as well as the impact of growth on profitability, and finally, reducing themagnitude of the negative growth–return relation. In contrast, we find a minimal effect of corporategovernance, in terms of firm growth, growth persistence, profitability, or the growth–return relation.Overall, our results suggest that reliance on bank financing plays an important role in explaining theweaker asset growth effect in the Asian markets relative to the U.S. market, as well as in explaining thedifferential asset growth effects across the Asian markets. Recall that bank financing may affect the assetgrowth anomaly via two channels — banks may serve as efficient monitors to reduce overinvestment; they
may also limit credit provision and thus cause firms' under-investments. Some of our results are indicative
of the second channel — for example, reliance on bank financing results in homogeneity in the growth rates
across firms. However, on many other aspects, the two channels may produce quite similar effects and
therefore difficult to identify separately. Specifically, consider their effects on growth persistence and
profitability. First, by reducing firms' overinvestment tendency, bank financing may result in persistent
growth and profitability. Second, if the dominance of the banking system results in frequent credit
rationing and thus simply limiting the growth of all firms, we may also observe persistent growth and
การแปล กรุณารอสักครู่..