One lesson from contemporary emotio

One lesson from contemporary emotions research is that, unfortunately, there is no fail-safe or direct way to elicit a given emotion reliably in all people. People cannot simply will themselves to feel a particular emotion, nor can clinicians or experimenters directly instill emotions in people. As such, all emotion induction techniques are by necessity indirect, often focusing on one component of the more complex, multicomponent emotion system. Because emotions typically unfold from individuals’ appraisals of the personal meaning of particular circumstances, the most ecologically valid way to induce emotions is to shape people’s appraisals of situations. Yet because meaning assessments are the products of unique personal histories and goals, they often are difficult to control. Instead, the focus often is placed on creating or recalling situations that, for most people, tend to elicit certain meanings, and therefore certain emotions. Other emotion induction techniques depart from ecological validity and aim to “jump-start” the emotion system by activating one or more downstream emotional responses: a facial or bodily muscle configuration, a physiological state, or a mode of thinking. Laboratory experiments have shown that cultivating these downstream components of an emotion often (but not always) can initiate or jump-start the entire, multicomponent emotion process (e.g., Levenson, Ekman, & Friesen, 1990; Schachter & Singer, 1962; Stepper & Strack, 1993; Velton, 1968). I use these perspectives on emotion induction to reexamine intervention strategies based on relaxation and increasing pleasant activities.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

หนึ่งบทเรียนจากงานวิจัยร่วมสมัยอารมณ์เป็น แต่น่าเสียดาย ว่ามีวิธีป้องกันความผิดพลาด หรือตรงการล้วงเอาอารมณ์ที่กำหนดได้อย่างแม่นยำในทุกคน ท่านไม่เพียงจะรู้สึกมีอารมณ์เฉพาะตัวเอง ไม่สามารถแพทย์หรือวิจัยโดยตรงปลูกฝังอารมณ์ในคน เช่นนี้ เทคนิคการเหนี่ยวนำทั้งหมดอารมณ์ได้ โดยทางอ้อม เน้นส่วนประกอบหนึ่งของระบบซับซ้อน multicomponent อารมณ์มักจะจำเป็น เพราะอารมณ์แฉจากการประเมินผลของแต่ละคนความหมายส่วนบุคคลในสถานการณ์เฉพาะโดยทั่วไป วิธีถูกต้องมากที่สุดในระบบนิเวศจะทำให้เกิดอารมณ์เป็นรูปของผู้ประเมินสถานการณ์ เนื่องจากความหมายการประเมิน ผลิตภัณฑ์ของประวัติส่วนตัวที่ไม่ซ้ำกันและเป้าหมาย พวกเขามักก็ยัง ยากที่จะควบคุม แทน โฟกัสมักจะวางอยู่บนการสร้าง หรือนึกถึงสถานการณ์ที่ สำหรับคนส่วนใหญ่ มักจะล้วงเอาความหมายบางอย่าง และอารมณ์ดังนั้นบางอย่าง เทคนิคการเหนี่ยวนำอารมณ์อื่น ๆ ออกจากระบบนิเวศมีผลบังคับใช้ และมุ่งมั่นที่จะ "เริ่ม" ระบบอารมณ์ความรู้สึก โดยการเรียกใช้มากกว่า หนึ่งปลายตอบสนองทางอารมณ์: บำรุงผิวหน้า หรือร่างกายกล้ามเนื้อโครง สถานะทางสรีรวิทยา หรือโหมดของการคิด ห้องปฏิบัติการทดลองได้แสดงให้เห็นว่า การเพาะปลูกส่วนประกอบเหล่านี้ปลายของอารมณ์มัก (แต่ไม่เสมอไป) สามารถเริ่มต้น หรือเริ่มกระบวนการทั้งหมด multicomponent อารมณ์ (เช่น Levenson เอ็กแมนการ์ & Friesen, 1990 นักร้อง 1962; & Schachter Stepper & Strack, 1993 Velton, 1968) ใช้มุมมองเหล่านี้บนเหนี่ยวนำอารมณ์เพื่อ reexamine อิงพักผ่อนและกิจกรรมเพิ่มขึ้นเหนือกว่ากลยุทธ์การแทรกแซง

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

หนึ่งบทเรียนจากการวิจัยอารมณ์ร่วมสมัยเป็นที่น่าเสียดายที่ไม่มีไม่ปลอดภัยทางหรือโดยตรงที่จะล้วงเอาอารมณ์ความรู้สึกที่ได้รับความน่าเชื่อถือในทุกคน ผู้คนสามารถไม่เพียง แต่จะตัวเองจะรู้สึกอารมณ์โดยเฉพาะอย่างยิ่งไม่สามารถแพทย์หรือขัดเคืองโดยตรงปลูกฝังอารมณ์ในคนที่ เป็นเช่นนี้ทุกอารมณ์เทคนิคการเหนี่ยวนำโดยความจำเป็นทางอ้อมมักจะมุ่งเน้นไปที่องค์ประกอบหนึ่งของความซับซ้อนมากขึ้นระบบอารมณ์ความรู้สึกหลายองค์ประกอบ เพราะอารมณ์มักจะแฉจากการประเมินของแต่ละบุคคลของความหมายส่วนบุคคลของสถานการณ์โดยเฉพาะอย่างยิ่งวิธีการที่ถูกต้องทางด้านนิเวศวิทยาที่จะทำให้เกิดอารมณ์คือการประเมินรูปร่างของผู้คนของสถานการณ์ แต่เพราะการประเมินความหมายเป็นผลิตภัณฑ์ของประวัติส่วนบุคคลที่ไม่ซ้ำกันและเป้าหมายที่พวกเขามักจะยากที่จะควบคุม แต่มุ่งเน้นมักจะถูกวางอยู่บนการสร้างหรือนึกถึงสถานการณ์ที่สำหรับคนส่วนใหญ่มีแนวโน้มที่จะล้วงเอาความหมายบางอย่างและอารมณ์ดังนั้นบางอย่าง เทคนิคการเหนี่ยวนำอารมณ์อื่น ๆ ออกจากความถูกต้องของระบบนิเวศและมุ่งมั่นที่จะ "กระโดดเริ่มต้นระบบ" อารมณ์โดยการเปิดใช้อย่างใดอย่างหนึ่งหรือปลายน้ำมากขึ้นตอบสนองทางอารมณ์: การกำหนดค่าของกล้ามเนื้อใบหน้าหรือร่างกายรัฐทางสรีรวิทยาหรือโหมดการคิด การทดลองในห้องปฏิบัติการได้แสดงให้เห็นว่าการปลูกฝังส่วนประกอบปลายน้ำเหล่านี้อารมณ์มักจะ ( แต่ไม่เสมอไป) สามารถเริ่มต้นหรือข้ามไปเริ่มต้นทั้งกระบวนการอารมณ์หลายองค์ประกอบ (เช่น Levenson, เอกและเซ่น 1990; Schachter นักร้อง & 1962; Stepper & Strack 1993; Velton, 1968) ผมใช้มุมมองเหล่านี้อารมณ์การเหนี่ยวนำการทบทวนกลยุทธ์การแทรกแซงอยู่บนพื้นฐานของการผ่อนคลายและเพิ่มกิจกรรมที่น่ารื่นรมย์

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

หนึ่งบทเรียนจากการวิจัยอารมณ์ร่วมสมัยคือ แต่น่าเสียดายที่ไม่มีความล้มเหลวปลอดภัยหรือโดยตรงวิธีที่จะกระตุ้นให้อารมณ์ได้ในทุกคน คนไม่เพียง แต่จะตัวเองรู้สึกอารมณ์โดยเฉพาะ หรือสามารถวัดได้โดยตรง หรือผู้ทดลองใส่อารมณ์ในคน เช่น เทคนิคการเหนี่ยวนำอารมณ์จะเป็นทางอ้อม มักจะเน้นองค์ประกอบหนึ่งของอารมณ์ที่ซับซ้อนมากขึ้น ระบบประสาท . เนื่องจากอารมณ์มักจะแฉจากบุคคล " การประเมินความหมายส่วนบุคคลของสถานการณ์เฉพาะ มากที่สุดทางด้านนิเวศวิทยาที่ถูกต้องวิธีการกระตุ้นอารมณ์คือรูปร่างของคนประเมินสถานการณ์ได้ แต่เพราะความหมายการประเมินเป็นผลิตภัณฑ์ของประวัติส่วนบุคคลที่ไม่ซ้ำกันและเป้าหมาย พวกเขามักจะยากที่จะควบคุม แทนที่จะโฟกัสมักจะวางอยู่บนการสร้างหรือทบทวนสถานการณ์ที่ คนส่วนใหญ่มักจะกระตุ้นความหมายบางอย่าง และดังนั้น บางอารมณ์ เทคนิคการเหนี่ยวนำอารมณ์อื่น ๆ ออกจากเชิงระบบนิเวศ และมุ่งมั่นที่จะ " กระโดดเริ่มต้น " ระบบอารมณ์โดยการเปิดใช้งานอย่างใดอย่างหนึ่งหรือมากกว่าการตอบสนองทางอารมณ์ : ใบหน้าหรือการตั้งค่าของกล้ามเนื้อร่างกาย สภาพทางร่างกาย หรือ โหมดของการคิด การทดลองในห้องปฏิบัติการพบว่า การเกิดองค์ประกอบของอารมณ์เหล่านี้มักจะ ( แต่ไม่เสมอ ) สามารถเริ่มต้นหรือกระโดดเริ่มต้นกระบวนการทั้งหมด เพื่อแสดงอารมณ์ เช่น เลวินสันเอก และฟรีสเซ่น , 1990 ; แช็กเตอร์ & นักร้อง , 1962 ; stepper & สแตรก , 1993 ; velton , 1968 ) ผมใช้มุมมองเหล่านี้ให้เกิดอารมณ์ทบทวนกลยุทธ์การแทรกแซงจากการพักผ่อนและเพิ่มกิจกรรมที่ถูกใจ