Everyone went to the funeral down i

Everyone went to the funeral down in Inverlochie. The old man had been well liked and respected. The McLeod croft was too small and too remote to receive so many people. So afterwards everyone went back to the Campbell farm for refreshments. It felt strange. There was the embarrassment of the old relationship between Flora and Angus. You could almost feel the electricity in the air. But everything passed off well. Angus said little. Flora smoothed away any awkwardness with her quiet dignity and charm. Colin was courteous and considerate towards Angus. In the end it was almost like old times.
Angus stayed a few days to put his father's affairs in order, then returned to the States. Before leaving, however, he went down to Glasgow to visit Strathclyde University. They offered him a professorship. He accepted it, and a year later he was back. He moved back into his father's croft and commuted from there to Glasgow on weekdays.
Sometimes he and Colin would go fishing at weekends. Occasionally he would have supper with the Campbells down at the farm by the river. Life seemed to have come back to normal again. And it had - until the great flood, and the big freeze that followed it. Who knows, perhaps it would have happened anyway but it was the flood which caused it.
It was Christmas Eve. At midday the rain stopped and, for the first time in weeks, the sun came out. By mid- afternoon the floodwaters seemed to be slowly subsiding. The river was still running very fast though. Colin insisted on taking the boat across the river to fetch the Christmas mail and to greet his mother. She had moved to the village when they married. Flora was not happy to see him go, but he insisted. He promised to be back before nightfall. Only a fool would have tried to cross in the dark.
At five o'clock Angus arrived at the farm - bringing gifts for the Campbells. Flora asked him to stay till Colin returned. He would surely not be long. It was the first time they had been alone together for over ten years. Who knows what they said to each other? We can only imagine. At five o'clock it was already dark. Colin had not come back. Six o'clock came and went, then seven, then eight. Flora kept going to the window to look out for the returning boat - but no boat came. Angus could notleave Flora alone. He stayed on with her. They ate supper together. The night wore on and still Colin did not return.
No one knows what happened between Angus and Flora that night. The feelings men and women have for each other are a mystery. But Angus did not leave the farm until the next moming.
Colin had still not returned. Overnight the great flood had become the big freeze. The grass and trees were covered with glistening hoar frost. The ground was frozen hard. Angus walked towards the water's edge. The flood had receded. The Campbell boat had been hauled up well out of the water. A set of footprints, frozen hard into the mud, led from the boat to the bedroom window. They came to a stop outside the window. Another set of frozen prints, made by the same boots, led back to the water. They disappeared in the ice which was rapidly covering the open water.
They found Colin's body three days later. It was stiff with ice, caught in the debris by the remains of the bridge. His eyes were frozen wide open.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ทุกคนไปงานศพลงใน Inverlochie คนเก่าได้ดีชอบ และเคารพ ครอฟท์แมคคลอยด์มีขนาดเล็กเกินไป และระยะไกลเกินไปที่จะรับคน ดังนั้นหลังจากนั้น ทุกคนก็กลับไปฟาร์มแคมป์เบลสำหรับเครื่องดื่ม มันรู้สึกแปลก ๆ มีความลำบากใจของความสัมพันธ์เดิมระหว่างพืชและ Angus คุณอาจรู้สึกว่าไฟฟ้าในอากาศเกือบ แต่ทุกอย่างผ่านปิดดี Angus น้อยกล่าว ฟลอราหลุดหายไป awkwardness ใด ๆ มีศักดิ์ศรีเงียบสงบและมีเสน่ห์ของเธอ โคลินถูกอัธยาศัย และความมีน้ำใจต่อ Angus ในสุด มันเป็นเกือบเหมือนครั้งเก่าAngus พักกี่วันในการนำกิจการของบิดาของเขา แล้วส่งกลับไปอเมริกา ก่อนที่จะออก อย่างไรก็ตาม เขาก็ลงไปกลาสโกว์ไปธไคลด์มหาวิทยาลัย พวกเขามีให้เขาเสนอตำแหน่งศาสตราจารย์ภาคีที่ เขายอมรับ และปีต่อมาเขากลับ เขาย้ายกลับไปยังบิดา croft และ commuted จากกลาสโกว์ในวันธรรมดาบางครั้งเขาและโคลินจะไปตกปลาช่วงสุดสัปดาห์นี้ บางครั้งเขาจะรับประทานอาหารเย็นกับ Campbells ที่ลงที่ฟาร์มริมแม่น้ำ ชีวิตดูเหมือนจะ ได้กลับมาเป็นปกติอีกครั้ง และมัน ก็ - จนท่วม และหยุดใหญ่ที่ตามมัน ใครรู้ บางทีมันจะเกิดขึ้นได้อย่างไรก็ตาม แต่มันก็น้ำท่วมซึ่งเกิดจากมันคริสต์มาสได้ ในตอนกลางวันฝนหยุด และ เป็นครั้งแรกในสัปดาห์ ดวงอาทิตย์ออกมา โดยกลางบ่าย สมควรดูเหมือน จะช้า subsiding แม่น้ำยังคงทำงานอย่างรวดเร็วแม้ว่าอยู่ โคลินยืนยันได้สละเรือข้ามแม่น้ำ เพื่อดึงจดหมายคริสต์มาส และทักทายแม่ของเขา เธอได้ย้ายไปยังหมู่บ้านเมื่อพวกเขาแต่งงาน พืชไม่ได้รอดูเขาไป แต่เขายืนยันว่า เขาสัญญาว่า จะกลับก่อนมืด คนโง่เท่านั้นพยายามจะข้ามในมืดที่ห้านาฬิกา Angus มาถึงที่ฟาร์ม - นำของขวัญสำหรับ Campbells ฟลอราถามเขาพักจนกลับโคลิน เขาก็ไม่ได้นาน มันเป็นครั้งแรกที่พวกเขาได้รับเพียงอย่างเดียวกันสำหรับสิบปี ใครรู้ว่าสิ่งที่พวกเขากล่าวว่า กัน เราสามารถจินตนาการ ที่ห้านาฬิกา ได้แล้วมืด Colin ได้ไม่กลับมา หกโมงมา และ ไป แล้วเจ็ด แปดแล้ว พืชเก็บไปที่หน้าต่างเพื่อมองหาเรือกลับมา - แต่เรือไม่มา Angus อาจ notleave พืชเพียงอย่างเดียว เขาอยู่อยู่กับเธอ พวกเขากินอาหารเย็นร่วมกัน คืนสวมบน และยังคง Colin ไม่ส่งกลับไม่มีใครรู้ว่าเกิดอะไรขึ้นระหว่าง Angus และพืชในคืนนั้น ความรู้สึกผู้ชายและผู้หญิงที่มีสำหรับแต่ละอื่น ๆ ลึกลับ แต่ Angus ไม่ปล่อยให้ฟาร์มจนถึง moming ถัดไปColin ได้ยังไม่กลับ ค้างคืนท่วมได้กลายเป็น แช่แข็งใหญ่ หญ้าและต้นไม้ถูกปกคลุม ด้วยน้ำแข็ง hoar ใส ๆ พื้นดินถูกแช่แข็ง Angus เดินเข้าไปหาน้ำ น้ำท่วมได้ห่าง มีการลากเรือแคมป์เบลขึ้นไกลจากน้ำ ชุดของรอยเท้า แช่แข็งเข้าไปในโคลน led จากเรือไปหน้าต่างห้องนอน ก็ไปหยุดอยู่นอกหน้าต่าง ชุดอื่นพิมพ์แช่แข็ง รองเท้าบูทเดียวกัน ทำนำกลับไปสู่น้ำ พวกเขาหายไปในน้ำแข็งซึ่งรับการครอบคลุมอย่างรวดเร็วน้ำเปิดพวกเขาพบว่าร่างกายของ Colin สามวันให้หลัง มันก็แข็งน้ำแข็ง โดนในเศษซากของสะพาน ตาของเขาถูกแช่แข็งเปิดกว้าง

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ทุกคนไปงานศพลงไปใน Inverlochie ชายชราได้รับการชอบดีและเป็นที่เคารพ McLeod Croft มีขนาดเล็กเกินไปและระยะไกลเกินไปที่จะรับผู้คนจำนวนมาก ดังนั้นหลังจากนั้นทุกคนก็กลับไปที่ฟาร์มแคมป์เบลสำหรับเครื่องดื่ม มันให้ความรู้สึกที่แปลก มีความลำบากใจของความสัมพันธ์ระหว่างพืชและแองกัสเป็น คุณเกือบจะรู้สึกไฟฟ้าในอากาศ แต่ทุกอย่างผ่านไปได้ดี แองกัสกล่าวว่าเล็ก ๆ น้อย ๆ ฟลอร่าเรียบห่างอึดอัดใด ๆ ที่เงียบสงบอย่างมีศักดิ์ศรีและความมีเสน่ห์ของเธอ โคลินเป็นสุภาพและมีน้ำใจต่อแองกัส ในท้ายที่สุดมันเกือบจะเป็นเหมือนครั้งเก่า.
แองกัสอยู่ไม่กี่วันที่จะนำกิจการของบิดาของเขาในการสั่งซื้อแล้วก็กลับไปยังประเทศสหรัฐอเมริกา ก่อนที่จะออกอย่างไรเขาก็ลงไปที่กลาสโกว์ไปเยี่ยมชมมหาวิทยาลัย Strathclyde พวกเขาเสนอให้เขาศาสตราจารย์ เขายอมรับมันและในปีต่อมาเขาก็กลับมา เขาได้ย้ายกลับเข้ามาในทุ่งนาของพ่อของเขาและมีการเปลี่ยนจากที่นั่นไปกลาสโกว์ในวันธรรมดา.
บางครั้งเขาและโคลินจะไปตกปลาวันหยุดสุดสัปดาห์ บางครั้งเขาจะมีอาหารมื้อเย็นกับ Campbells ลงที่ฟาร์มโดยแม่น้ำ ชีวิตดูเหมือนจะได้กลับมาเป็นปกติอีกครั้ง และมันก็ - จนกว่าน้ำท่วมใหญ่และแช่แข็งขนาดใหญ่ที่ตามมัน ใครจะรู้บางทีมันอาจจะเกิดขึ้นอยู่แล้ว แต่มันก็เป็นน้ำท่วมที่เกิดขึ้น.
มันเป็นวันคริสต์มาสอีฟ ตอนเที่ยงฝนหยุดและเป็นครั้งแรกในสัปดาห์ที่ผ่านดวงอาทิตย์ออกมา โดยช่วงบ่ายกลางน้ำท่วมดูเหมือนจะทรุดช้า แม่น้ำก็ยังคงทำงานได้อย่างรวดเร็วมากแม้ว่า โคลินยืนยันในการนั่งเรือข้ามแม่น้ำเพื่อดึงจดหมายคริสต์มาสและทักทายแม่ของเขา เธอได้ย้ายไปอยู่ที่หมู่บ้านเมื่อพวกเขาแต่งงานกัน ฟลอร่าก็ไม่มีความสุขที่จะเห็นเขาไป แต่เขายืนยันว่า เขาสัญญาว่าจะกลับมาก่อนที่จะค่ำ . เพียงคนโง่จะได้พยายามที่จะข้ามในที่มืด
ที่ 05:00 แองกัสมาถึงที่ฟาร์ม - นำของขวัญสำหรับ Campbells ฟลอร่าถามเขาว่าจะอยู่จนถึงโคลินกลับมา เขาก็จะไม่นาน มันเป็นครั้งแรกที่พวกเขาได้รับอยู่ด้วยกันตามลำพังมานานกว่าสิบปี ใครจะรู้ว่าสิ่งที่พวกเขาพูดกับแต่ละอื่น ๆ ? เราสามารถจินตนาการ ที่ 05:00 มันเป็นอยู่แล้วมืด โคลินไม่ได้กลับมา หกโมงเย็นมาและไปแล้วเจ็ดแปดแล้ว ฟลอร่ายังคงต้องไปที่หน้าต่างมองออกไปสำหรับเรือกลับ - แต่ไม่มีเรือมา แองกัสอาจ notleave ฟลอร่าคนเดียว เขาอยู่กับเธอ พวกเขากินอาหารมื้อเย็นด้วยกัน คืนสวมโคลินและยังคงไม่ได้กลับมา.
ไม่มีใครรู้ว่าเกิดอะไรขึ้นระหว่างแองกัสและฟลอร่าในคืนนั้น ผู้ชายความรู้สึกและผู้หญิงมีให้กันและกันจะลึกลับ แต่แองกัสไม่ได้ออกจากฟาร์มจนถึง moming ต่อไป.
โคลินก็ยังไม่กลับมา ในชั่วข้ามคืนน้ำท่วมใหญ่ได้กลายเป็นแช่แข็งขนาดใหญ่ หญ้าและต้นไม้ที่ถูกปกคลุมไปด้วยวามผมหงอกน้ำค้างแข็ง พื้นดินถูกแช่แข็งอย่างหนัก แองกัสเดินไปริมน้ำ น้ำท่วมถดถอย เรือแคมป์เบลได้รับการลากได้ดีออกจากน้ำ ชุดของรอยเท้าแช่แข็งหนักลงไปในโคลนนำจากเรือไปที่หน้าต่างห้องนอน พวกเขามาหยุดนอกหน้าต่าง อีกชุดหนึ่งของการพิมพ์แช่แข็งทำโดยรองเท้าเดียวกันนำกลับลงไปในน้ำ พวกเขาหายไปในน้ำแข็งซึ่งเป็นไปอย่างรวดเร็วครอบคลุมน้ำเปิด.
พวกเขาพบว่าร่างกายของโคลินสามวันต่อมา มันก็แข็งด้วยน้ำแข็งติดอยู่ในเศษซากของสะพาน ดวงตาของเขาถูกแช่แข็งเปิดกว้าง

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ทุกคนออกไปงานศพลงใน inverlochie . ชายชราที่ถูกดีชอบ และ เคารพ ที่ McLeod Croft มีขนาดเล็กเกินไปและมากเกินไประยะไกลเพื่อรับคนเยอะมาก หลังจากนั้นทุกคนก็กลับไปแคมป์เบลฟาร์มสำหรับเครื่องดื่ม มันดูแปลกๆ มีความอับอายของความสัมพันธ์เก่าระหว่างพืชและแองกัส คุณจะรู้สึกถึงกระแสไฟฟ้าในอากาศ แต่ทุกอย่างก็ผ่านไปด้วยดี . แองกัสพูดเล็ก ๆน้อย ๆ พฤกษา เรียบไป awkwardness กับความเงียบสงบและเสน่ห์ คอลินเป็นสุภาพและเอื้อเฟื้อต่อ แองกัส ในท้ายที่สุดมันเป็นเหมือนเมื่อก่อนแองกัสอยู่ 2-3 วัน เพื่อให้กิจการของบิดาของเขาในการสั่งซื้อ , แล้วกลับไปอเมริกา ก่อนที่จะไป แต่เขาไปกลาสโกว์เยี่ยมชมมหาวิทยาลัย . พวกเขาเสนอเขาเป็นศาสตราจารย์ . เขายอมรับมัน และปีต่อมา เขาก็กลับมา เขาย้ายกลับเข้ามาในที่ดินของบิดาของเขา และลดโทษจากกลาสโกว์ในวันธรรมดาบางครั้งเขาและ Colin จะไปตกปลาในวันหยุดสุดสัปดาห์ บางครั้งเขาจะทานข้าวกับ Campbells ลงในฟาร์ม โดยแม่น้ำ ชีวิตจะได้กลับมาเป็นปกติอีกครั้ง และมันได้จนกว่าน้ำท่วมใหญ่ และใหญ่ตรึงที่ตามมัน ใครจะรู้ บางทีมันอาจจะเกิดขึ้นอยู่แล้ว แต่มันเป็นอุทกภัยที่เกิดขึ้นมันเป็นวันคริสต์มาสอีฟ ที่เที่ยงฝนหยุดแล้ว เป็นครั้งแรกในรอบอาทิตย์ ดวงอาทิตย์ออกมา จากกลาง - บ่าย floodwaters ที่ดูเหมือนจะค่อยๆ ลดลง แม่น้ำยังวิ่งเร็วมากนะ โคลินยืนยันบนเรือข้ามแม่น้ำเพื่อเอาจดหมายคริสต์มาสและทักทายกับแม่ของเขา เธอได้ย้ายไปอยู่ที่หมู่บ้านเมื่อพวกเขาแต่งงาน ฟลอร่า ไม่พอใจที่เห็นเขาจากไป แต่เขายืนยัน เขาสัญญาว่าจะกลับมาก่อนค่ำ คนโง่เท่านั้นที่พยายามจะข้ามในที่มืดตอนห้าโมงแองกัสมาถึงฟาร์ม - นำของขวัญสำหรับ Campbells . ฟลอร่าถามเขาอยู่ จนเค้ากลับมา เขาคงจะไม่ยืนยาว มันเป็นครั้งแรกที่พวกเขาได้อยู่ด้วยกันตามลำพังมานานกว่าสิบปี ใครจะรู้ว่าพวกเขาพูดอะไรกัน ? เราก็ได้แต่จินตนาการ ตอนห้าโมงก็มืดแล้ว เค้าไม่ได้กลับมา หกโมงก็ออกไปแล้วเจ็ด , แปด ฟลอร่าก็จะหน้าต่างเพื่อมองออกไปสำหรับคืนเรือ แต่เรือก็มา แองกัสจะ notleave พืชเพียงอย่างเดียว เขาอยู่กับเธอ พวกเขากินอาหารค่ำด้วยกัน คืนที่สวมใส่บน และยัง คอลิน ไม่ได้กลับมาไม่มีใครรู้ว่าเกิดอะไรขึ้นระหว่างแองกัสและพืชในคืนนั้น ความรู้สึกที่ชายและหญิงมีสำหรับแต่ละอื่น ๆ เป็นปริศนา แต่แองกัสไม่ได้ออกจากฟาร์มจน moming ถัดไปคอลลินยังไม่ได้ส่งคืน ค้างคืนน้ำท่วมใหญ่ได้กลายเป็นน้ำแข็งกลุ่มใหญ่ หญ้าและต้นไม้ปกคลุมไปด้วยวิบวับฮอร์ฟรอสต์ พื้นดินถูกแช่แข็งมาก แองกัส เดินไปที่ขอบของน้ำ น้ำท่วมได้ลดลง . เรือ แคมป์เบลล์ ได้ถูกลากไปก็ขึ้นมาจากน้ำ ชุดของรอยเท้าแช่แข็งฮาร์ดดิสก์ลงในโคลน , LED จากเรือไปยังหน้าต่างห้องนอน พวกเขามาหยุดอยู่ที่หน้าต่าง อีกชุดของภาพพิมพ์แช่แข็ง โดยรองเท้าเดียวกันนำกลับน้ำ พวกเขาหายไปในน้ำแข็งที่รวดเร็วครอบคลุมน้ำเปิดพวกเขาพบศพของโคลิน หลังจากนั้นอีก 3 วัน มันก็แข็งกับน้ำแข็งที่ติดอยู่ในซาก โดยซากของสะพาน ดวงตาของเขาถูกแช่แข็งเปิดกว้าง