My thoughts kept going back to that

My thoughts kept going back to that meeting this morning.

Holding a bow larger than the norm, and carrying a pair of small game on my back, it was supposed to be a regular trip to the mountains.



You see, every spring in the mountains nearby the village, many bears appear after coming out of hibernation.

Had they come out yet? I didn’t know, I hadn’t seen any yet.



Selling the materials from bears nets a good profit.

It’s fun hunting, and I get gold out of it too, so it’s the perfect pastime for me.



From the moment I woke up this morning, my body was aflame with energy.

Today was going to be a good day, I could feel it.

Funny enough, almost immediately after I entered the mountainous area, I found a bear bigger than any I had ever seen.

It hadn’t seem to have noticed me yet.



More precisely it couldn’t have noticed me, it was busy glowering at some girl carrying a bunch of mountain-plants.

Why would you come to the mountains now of all times?! What a stupid girl.

She didn’t even have any weapons on her.

The bear fixed the girl’s figure in its gaze, and swooped down on her with the full momentum of its size.



I drew my bow.

This was a mighty bow, so mighty in fact, that it took me two years of training before I was able to use it properly.

In the village, there is nobody strong enough to use this bow other than me.

…or so I say, but right now my arm was screaming in protest to the bow’s tension.



The arrow I took out was drawn to the bow’s limit.

Along with the fact that the arrows are considerably heavier than normal ones, this would definitely be a deadly shot.



Focusing on the moment that the bear moved, I released the arrow.

Slicing through the air, the arrow let out a sharp ring as the beast was struck.



Right in-between the eyes.

It’s a simple thing if you focus enough.



That’s good, we’ll get to have some good bear this year.

As a bonus, I even got to save a damsel in distress.

‘Thank you for saving my life, as thanks take whatever you want’. ‘Then don’t mind me as I help myself!’ Something like that maybe? Well, I’m fine with anything though.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ความคิดของฉันเก็บไว้จะกลับไปประชุมที่เช้านี้ถือคันธนูขนาดใหญ่กว่าบรรทัดฐาน และแบกคู่ของเกมขนาดเล็กที่ด้านหลังของฉัน มันควรจะเป็นการเดินทางปกติไปภูเขา คุณเห็น ทุกฤดูใบไม้ผลิในเทือกเขาใกล้เคียงหมู่บ้าน หมีมากขึ้นหลังจากออกมาจากโหมดไฮเบอร์เนตมีพวกเขาออกมาได้ ฉันไม่รู้ ฉันไม่เห็นใด ๆ ได้ ขายวัสดุจากหมีมุ้งกำไรดีสนุกล่าสัตว์ และฉันได้รับทองจากมันเกินไป จึงเทียบสำหรับฉัน จากช่วงเวลาที่ฉันตื่นนอนเช้านี้ ร่างกายของฉันคือ aflame กับพลังงานวันนี้ไปได้วันดี ฉันสามารถรู้สึกว่ามันตลกพอ เกือบจะทันทีหลังจากป้อนภูเขา พบหมีใหญ่กว่าใด ๆ ผมเคยเห็นมันไม่ได้ดูเหมือนจะได้สังเกตเห็นฉันยัง ได้แม่นยำมากมันไม่ได้สังเกตเห็นฉัน มันไม่ว่างมองดูอย่างถมึงที่สาวบางพกพวงของพืชภูเขาคุณจะมาภูเขาตอนนี้ที่ทุกเวลา โง่สาวเธอไม่ได้มีอาวุธใด ๆ เกี่ยวกับเธอหมีคงรูปของหญิงสาวในสายตาของมัน และค่าคบเธอกับโมเมนตัมทั้งหมดของขนาด ผมดึงคันธนูของฉันยิ่งใหญ่โบว์ ดังนั้นอันยิ่งใหญ่ในความเป็นจริง ที่ผมใช้เวลาสองปีของการฝึกอบรมก่อนได้ใช้อย่างถูกต้อง ได้ในหมู่บ้าน มีไม่มีใครแข็งแรงพอที่จะใช้ธนูนี้ไม่ใช่ฉัน... หรือดังนั้นฉันพูด แต่ขณะแขนฉันกรีดร้องในการประท้วงการตึงเครียดของโบว์ ลูกศรที่ผมเอาออกมาเป็นขีดจำกัดของโบว์พร้อมกับความจริงที่ว่าลูกศรมีมาก หนักกว่าคนปกติ นี้แน่นอนจะเป็นมรณะภาพ เน้นช่วงเวลาที่ย้ายหมี ออกลูกศรนี้หั่นผ่านอากาศ หลงลูกศรที่ปล่อยออกวงแหวนคมเป็นสัตว์ ด้านขวาไกลตามันเป็นเรื่องง่ายถ้าคุณมุ่งเน้นเพียงพอ นั่นคือเราจะได้มีปีนี้บางดีหมี ดีเป็นโบนัส ฉันแม้ได้เป็นนิ้วในความทุกข์ขอบคุณสำหรับการบันทึกชีวิตของฉัน ขอบคุณใช้สิ่งที่คุณต้องการ' 'แล้วไม่ทราบฉันเป็นฉันช่วยตัวเอง' เหมือนกับว่าบางที ดี ฉันดีกับอะไรแต่

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ความคิดของฉันเก็บไว้จะกลับไปที่ประชุมว่าในเช้าวันนี้.

โฮลดิ้งโบว์ขนาดใหญ่กว่าปกติและแบกคู่ของเกมเล็ก ๆ บนหลังของฉันมันก็ควรจะเป็นทริปที่ปกติไปยังภูเขา. คุณจะเห็นทุกฤดูใบไม้ผลิในภูเขา อยู่บริเวณใกล้เคียงหมู่บ้านหมีหลายปรากฏขึ้นหลังจากที่ออกจากการจำศีลมา. มีพวกเขาออกมาหรือยัง ผมไม่ทราบว่าผมไม่เคยเห็นเลยใด ๆ . ขายวัสดุจากหมีมุ้งกำไรดี. มันสนุกล่าสัตว์และฉันได้รับทองจากมันมากเกินไปดังนั้นจึงเป็นงานอดิเรกที่สมบูรณ์แบบสำหรับผม. จากช่วงเวลาที่ฉันตื่น ขึ้นมาเช้าวันนี้ร่างกายของผมก็ลุกเป็นไฟด้วยพลังงาน. วันนี้เป็นไปได้วันที่ดีผมก็รู้สึกว่ามัน. ตลกพอเกือบจะในทันทีหลังจากที่ผมเข้ามาในพื้นที่ภูเขาผมพบว่าหมีใหญ่กว่าใด ๆ ที่ฉันเคยเห็น. มัน ไม่ได้ดูเหมือนจะได้สังเกตเห็นฉันยัง. อย่างแม่นยำมากขึ้นมันอาจจะไม่ได้สังเกตเห็นฉันมันก็ไม่ว่างที่มองดูอย่างถมึงที่สาวแบกพวงของภูเขาพืช. ทำไมคุณจะมาถึงภูเขาในขณะนี้ของทุกครั้ง ?! อะไรโง่สาว. เธอไม่ได้มีอาวุธใด ๆ กับเธอ. หมีคงรูปของหญิงสาวที่อยู่ในสายตาของตนและโฉบลงบนของเธอกับโมเมนตัมเต็มรูปแบบของขนาดของมัน. ฉันโก่งธนูของฉัน. นี้เป็นคันธนูอันยิ่งใหญ่ เพื่อให้ยิ่งใหญ่ในความเป็นจริงว่ามันเอาฉันสองปีของการฝึกอบรมก่อนที่ผมจะสามารถใช้งานได้อย่างถูกต้อง. ในหมู่บ้านมีใครแข็งแรงพอที่จะใช้นี้น้อมอื่น ๆ กว่าค่ะ. ... หรือเพื่อให้ฉันพูดว่า แต่ตอนนี้แขนของฉัน กรีดร้องในการประท้วงความตึงเครียดธนูของ. ลูกศรที่ผมเอาออกก็ถูกดึงให้วงเงินธนูฯ . พร้อมกับความจริงที่ว่าลูกธนูอยู่มากหนักกว่าคนปกตินี้แน่นอนจะยิงร้ายแรง. มุ่งเน้นไปที่ช่วงเวลาที่หมี ย้ายผมได้รับการปล่อยตัวลูกศร. หั่นผ่านอากาศลูกศรให้ออกแหวนคมเป็นสัตว์ที่ถูกตี. ขวาในระหว่างตา. มันเป็นสิ่งที่ง่ายถ้าคุณมุ่งเน้นพอ. ที่ดีเราจะได้รับจะมี บางหมีดีในปีนี้. เป็นโบนัส, ฉันยังมีการบันทึกหญิงสาวในความทุกข์. 'ขอขอบคุณสำหรับการช่วยชีวิตของฉันเป็นขอบคุณใช้สิ่งที่คุณต้องการ " 'จากนั้นไม่ทราบฉันเป็นฉันช่วยตัวเอง! สิ่งที่ต้องการที่อาจจะ? ดีฉันดีกับอะไร แต่

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ความคิดของฉันก็กลับพบว่า เมื่อเช้านี้ถือคันธนูที่มีขนาดใหญ่กว่าปกติ และมีคู่ของเกมเล็ก ๆบนหลังของฉัน มันควรจะเป็นการเดินทางปกติ ไป ที่ ภูเขาคุณเห็นทุกฤดูใบไม้ผลิในภูเขาใกล้หมู่บ้านหลายหมีปรากฏขึ้นหลังจากที่ออกจากโหมดไฮเบอร์เนต .พวกเขาออกมายัง ฉันไม่รู้ ฉันไม่เห็นอะไรเลยขายวัสดุจากหมีมุ้ง กําไรดีมันล่าสนุก ฉันเอาทองออกมาจากมันเช่นกัน มันคืองานอดิเรกที่สมบูรณ์แบบสำหรับฉันจากช่วงเวลาที่ฉันตื่นนอนในตอนเช้า ร่างกายของฉันก็ลุกไหม้ด้วยพลังงานวันนี้จะต้องเป็นวันที่ดี ผมรู้สึกถึงมันได้ตลก พอเกือบจะทันทีหลังจากเข้าพื้นที่ภูเขา ฉันเจอหมีตัวใหญ่กว่าที่ผมเคยเห็นมันไม่ได้ดูเหมือนจะสังเกตเห็นฉันเลยอันที่จริงมันก็ไม่ได้สังเกตเห็นฉัน มันยุ่ง glowering ที่หญิงสาวถือพวงของพืชบนภูเขาทำไมคุณถึงมาภูเขาตอนนี้ของเวลาทั้งหมด ! โง่อะไรอย่างนี้นะเธอไม่มีอาวุธใดๆ กับเธอหมีถาวรของผู้หญิงในรูปของสายตาและโฉบลงมา เธอมีโมเมนตัมเต็มขนาดของมันฉันดึงธนูของข้านี้คือโบว์อันยิ่งใหญ่ ดังนั้นในความเป็นจริงว่ามันเอาฉันสองปีของการฝึกอบรมก่อนที่ผมจะสามารถที่จะใช้มันอย่างถูกต้องในหมู่บ้าน ไม่มีใครแข็งแรงพอที่จะใช้ธนูมากกว่าฉัน. . . . . . . หรือที่ผมพูด แต่ตอนนี้แขนของฉันกำลังร้องประท้วงกับความตึงเครียดของคันธนูลูกศรได้ถูกดึงไปยังขีด จำกัด ของคันธนูพร้อมกับความจริงที่ว่าลูกศรมีมากหนักกว่าคนปกติ ซึ่งก็จะถูกยิงปางตายเน้นช่วงเวลาที่หมีขยับ ผมปล่อยลูกศรslicing ผ่านอากาศ , ลูกศรที่ปล่อยออกจากแหวนคมเหมือนสัตว์ที่ถูกถล่มตรงระหว่างตามันเป็นสิ่งที่ง่ายถ้าคุณตั้งใจพอก็ดี เราจะได้มีบางดีหมีในปีนี้เป็นโบนัสที่ผมได้บันทึกหญิงสาวในความทุกข์" ขอบคุณที่ช่วยชีวิตของผม ขอบคุณใช้อะไรก็ตามที่คุณต้องการ " " แล้วไม่รังเกียจฉันช่วยเอง " อะไรประมาณนั้นมั้ง ผมก็ได้แต่