“Isn’t it delicious?” She enquired.

“Isn’t it delicious?” She enquired.

Jun Qing looked at her with a dumbfounded expression. She simply shoved it down his throat! When did he get the luxury to taste it?

“Mmmm.. Delicious.” He coaxed her.

“Then I shall leave first.” After doing what she came for, she whizzed away back to her courtyard.

Jun Qing stared at her back as left, feeling a little baffled. This little girl came all the way here and after talking so much, it was merely to feed him a lotus seed?

“Master’s body still has some remnants of poison, as the lotus seed is of cooling nature, would you like me to brew a bowl of ginger soup to warm you up?” The ‘servant’ who had been standing behind him all this while broke the silence. If one looked closely, this man had a tall and robust stature, with his stoic expression, one would think he resembled nothing like a servant.

Jun Qing raised his hands, “There’s no need to kick up a big fuss over a single lotus seed. I’m not that weak.”

That man no longer pursued on and said his thoughts out loud. “Little Miss seems a little different lately.”

Ever since Jun Qing was injured, he had been tending to him for over a decade and had watched Jun Wu Xie grow up. He never had a good impression of her due to her lofty and arrogant nature hence he did not even bother to greet her when he saw her.

“You think so too?” Jun Qing’s lips curved upwards as he gave a deep thought. With a trace of nostalgia, he absentmindedly said, “Seeing her now somewhat reminds me of Brother.”

“Please do not jest, some things cannot be compared.” That man frowned as he sternly replied, he didn’t seem to agree with the words of Jun Qing.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

"ใช่อร่อยไหม" เธอนั้นมิ.ย.ชิงมองดูที่เธอกับนิพจน์ที่มหาศาล เธอเพียงแค่ผลักมันลงลำคอของเขา เมื่อเขาไม่ได้รับความหรูหราจะลิ้มรสมัน"Mmmm ... อร่อย" เขาโจอีเมอร์คิวรีเธอ"แล้วฉันจะปล่อยครั้งแรก" หลังจากทำสิ่งที่เธอมา เธอ whizzed ไปกลับไปที่ลานของเธอมิ.ย.ชิงจ้องไปที่เธอกลับเป็นซ้าย รู้สึกงงงันเล็กน้อย ผู้หญิงคนนี้มาตลอดทาง และหลังจากพูดคุยมาก มันเป็นเพียงการเลี้ยงเขาเมล็ดบัว"ร่างกายของอาจารย์ยังมีเศษของยาพิษ บัวเมล็ดเป็นการระบายความร้อนธรรมชาติ คุณต้องการฉันจะชงชามซุปขิงอุ่นคุณ" 'ข้า' ที่ได้รับการยืนอยู่ข้างหลังเขาทั้งหมด ในขณะนี้ยากจนความเงียบ ถ้าหนึ่งมองอย่างใกล้ชิด ผู้ชายคนนี้มีรูปร่างสูง และแข็งแกร่ง กับนิพจน์ของเขามุ่งมั่นไม่ อย่างใดอย่างหนึ่งคิดว่า เขาคล้ายกับไม่มีอะไรเหมือนราชการมิ.ย.ชิงยกมือของเขา, "ไม่จำเป็นต้องเตะขึ้นคึกคักใหญ่กว่าเมล็ดบัวที่เดียว ฉันไม่อ่อนแอนั่น"คนที่ไม่ติดตามบน และกล่าวว่า ความคิดของเขาออกเสียง "นางสาวน้อยดูเหมือนแตกต่างกันเล็กน้อยเมื่อเร็ว ๆ นี้"ตั้งแต่มิ.ย.ชิงได้รับบาดเจ็บ เขาได้พุ่งเขาสำหรับกว่าทศวรรษ และเฝ้าดูมิ.ย. Wu Xie ที่เติบโตขึ้น เขาไม่เคยมีความประทับใจที่ดีของเธอเนื่องจากเธอหยิ่ง และสูงส่งดังนั้นเขาไม่ได้แม้แต่รำคาญที่จะทักทายเธอเมื่อเขาเห็นเธอ"คุณคิดอย่างนั้นเกินไป" มิ.ย.ชิงริมฝีปากโค้งขึ้นไป ตามเขาให้คิดลึก มีร่องรอยของความคิดถึง เขาด้วยอาการเหม่อลอยกล่าวว่า "เห็นเธอตอนนี้ค่อนข้างนึกถึงพี่""กรุณาไม่ jest บางสิ่งบางอย่างไม่สามารถเปรียบเทียบ" ว่า คน frowned เป็นเขามันตอบ เขาไม่ได้ดูเหมือนจะเห็นด้วยกับคำพูดของมิ.ย.ชิง

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

"มันจะไม่อร่อย?" เธอถาม.

มิถุนายนชิงมองที่เธอด้วยสีหน้าตะลึง เธอก็ผลักมันลงลำคอของเขา! เมื่อไหร่ที่เขาได้รับความหรูหราที่จะลิ้มรสมันได้หรือไม่

"Mmmm .. อร่อย." เขาเกลี้ยกล่อมเธอ.

"แล้วฉันจะปล่อยครั้งแรก." หลังจากที่ทำในสิ่งที่เธอเดินเข้ามาหาเธอแล่นออกไปกลับไปที่ลานของเธอ.

มิถุนายนชิงจ้องมองมาที่หลังของเธอ เป็นซ้ายรู้สึกงงงันเล็ก ๆ น้อย ๆ นี้สาวน้อยมาทุกวิธีที่นี่และหลังจากพูดมากก็เป็นเพียงที่จะเลี้ยงเขาเมล็ดบัวหรือไม่?

"ร่างกายโทยังคงมีเศษของสารพิษบางอย่างเป็นเมล็ดบัวเป็นของการทำความเย็นธรรมชาติที่คุณต้องการให้ฉันชง ชามซุปขิงเพื่อให้ความอบอุ่นคุณขึ้น? "ว่า" คนรับใช้ "ที่ได้รับการยืนอยู่ข้างหลังเขาทั้งหมดในขณะนี้ยากจนเงียบ หากหนึ่งมองอย่างใกล้ชิดคนนี้มีสัดส่วนสูงและมีประสิทธิภาพมีการแสดงออกอดทนของเขาคนหนึ่งจะคิดว่าเขาคล้ายกับอะไรที่เหมือนกับคนรับใช้.

มิถุนายนชิงยกมือของเขา "ไม่มีความจำเป็นที่จะเตะขึ้นเอะอะใหญ่กว่าเมล็ดบัวเดียว . ฉันไม่ว่าอ่อนแอ. "

คนที่ไม่ติดตามและกล่าวว่าความคิดของเขาออกมาดัง ๆ "ลิตเติ้ลมิสดูเหมือนว่าแตกต่างกันเล็กน้อยเมื่อเร็ว ๆ นี้."

นับตั้งแต่มิถุนายนชิงได้รับบาดเจ็บเขาได้รับการดูแลให้เขามานานกว่าทศวรรษและได้ดูมิถุนายนวู Xie เติบโตขึ้น เขาไม่เคยมีความประทับใจที่ดีของเธอเนื่องจากลักษณะสูงส่งและหยิ่งเธอจึงเขาไม่ได้รำคาญที่จะทักทายเธอเมื่อเขาเห็นเธอ.

"คุณคิดว่าอย่างนั้นเหมือนกัน?" ริมฝีปาก มิ.ย. ชิงโค้งขึ้นไปในขณะที่เขาให้คิดลึก ที่มีร่องรอยของความคิดถึงเขาใจลอยกล่าวว่า "เห็นเธอตอนนี้ค่อนข้างทำให้ผมนึกถึงบราเดอร์."

"กรุณาอย่าล้อเล่นบางสิ่งบางอย่างไม่สามารถเทียบ." ผู้ชายคนนั้นขมวดคิ้วขณะที่เขาอย่างโหดเหี้ยมตอบว่าเขาไม่ได้ดูเหมือนจะเห็นด้วยกับ คำพูดของมิถุนายนชิง

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

" อร่อยมั้ย " เธอถาม .จุนชิงมองเธอด้วยสีหน้าที่อึ้งจนพูดไม่ออกเลย เธอเพียงแค่ผลักมันลงลำคอของเขา เขาได้หรูหราเพื่อลิ้มรสมันเมื่อ" อืม . . . . . . . อร่อย . . . . . " เขาเกลี้ยกล่อมเธอ" งั้นข้าจะออกไปก่อน หลังจากทำสิ่งที่เธอมา เธอ whizzed กลับไปสวนของเธอจุนชิงจ้องกลับเธอแล้ว รู้สึกงง สาวน้อยคนนั้นมาที่นี่และหลังจากที่พูดคุยมากนัก มันเป็นเพียงเพื่อให้เม็ดบัว ?" ร่างกายของอาจารย์ยังคงมีเศษของพิษ , เป็นเม็ดบัวมีธรรมชาติเย็น คุณจะชอบฉันต้มซุปขิงคุณอุ่น ? " " คนใช้ " ที่เคยยืนอยู่ข้างหลังเขาทั้งหมดนี้ในขณะที่การทำลายความเงียบ ถ้ามองใกล้ๆ ชายคนนี้มีรูปร่างสูง และทนทาน ด้วยการแสดงออกความอดกลั้นของเขา , หนึ่งจะคิดว่าเขาเหมือนไม่มีอะไร เหมือนเป็นทาสจุนชิงยกมือ " ไม่ต้องโวยวายใหญ่เหนือบัวเมล็ดเดียว ฉันไม่ได้อ่อนแอ " .ผู้ชายที่ไม่ไล่ตามและบอกว่าความคิดของเขาออกมา " คุณหนูเล็กดูเหมือนแตกต่างกันเล็กน้อย เมื่อเร็วๆ นี้ "ตั้งแต่จุนชิงบาดเจ็บ เขาได้รับการดูแลเขามานานกว่าทศวรรษ และดูจุน วู เศียโต เขาไม่เคยประทับใจเธอ เนื่องจากเธอหยิ่ง สูงส่งและธรรมชาติ ดังนั้นเขาไม่ได้แม้แต่จะทักทายเธอ เมื่อเขาเห็นเธอ" คุณคิดอย่างนั้นเหมือนกันเหรอ " จุนชิงริมฝีปากโค้งขึ้นเขาให้คิดที่ลึกซึ้ง กับร่องรอยของความคิดถึง เขาเหม่อลอย บอกว่า " เห็นเธอตอนนี้ค่อนข้างทำให้ผมนึกถึงพี่ชาย "" อย่าพูดเล่น บางอย่างไม่สามารถเปรียบเทียบ . " เขาขมวดคิ้ว เขากระแทกเสียงตอบ เขาไม่ได้ดูเหมือนจะเห็นด้วยกับคำพูดของจุนชิง