Importance Severe sepsis and septic

Importance Severe sepsis and septic shock are major causes of mortality in intensive care unit (ICU) patients. It is unknown whether progress has been made in decreasing their mortality rate.

Objective To describe changes in mortality for severe sepsis with and without shock in ICU patients.

Design, Setting, and Participants Retrospective, observational study from 2000 to 2012 including 101 064 patients with severe sepsis from 171 ICUs with various patient case mix in Australia and New Zealand.

Main Outcomes and Measures Hospital outcome (mortality and discharge to home, to other hospital, or to rehabilitation).

Results Absolute mortality in severe sepsis decreased from 35.0% (95% CI, 33.2%-36.8%; 949/2708) to 18.4% (95% CI, 17.8%-19.0%; 2300/12 512; P 

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

Importance Severe sepsis and septic shock are major causes of mortality in intensive care unit (ICU) patients. It is unknown whether progress has been made in decreasing their mortality rate.Objective To describe changes in mortality for severe sepsis with and without shock in ICU patients.Design, Setting, and Participants Retrospective, observational study from 2000 to 2012 including 101 064 patients with severe sepsis from 171 ICUs with various patient case mix in Australia and New Zealand.Main Outcomes and Measures Hospital outcome (mortality and discharge to home, to other hospital, or to rehabilitation).Results Absolute mortality in severe sepsis decreased from 35.0% (95% CI, 33.2%-36.8%; 949/2708) to 18.4% (95% CI, 17.8%-19.0%; 2300/12 512; P < .001), representing an overall decrease of 16.7% (95% CI, 14.8%-18.6%), an annual rate of absolute decrease of 1.3%, and a relative risk reduction of 47.5% (95% CI, 44.1%-50.8%). After adjusted analysis, mortality decreased throughout the study period with an odds ratio (OR) of 0.49 (95% CI, 0.46-0.52) in 2012, using the year 2000 as the reference (P < .001). The annual decline in mortality did not differ significantly between patients with severe sepsis and those with all other diagnoses (OR, 0.94 [95% CI, 0.94-0.95] vs 0.94 [95% CI, 0.94-0.94]; P = .37). The annual increase in rates of discharge to home was significantly greater in patients with severe sepsis compared with all other diagnoses (OR, 1.03 [95% CI, 1.02-1.03] vs 1.01 [95% CI, 1.01-1.01]; P < .001). Conversely, the annual increase in the rate of patients discharged to rehabilitation facilities was significantly less in severe sepsis compared with all other diagnoses (OR, 1.08 [95% CI, 1.07-1.09] vs 1.09 [95% CI, 1.09-1.10]; P < .001). In the absence of comorbidities and older age, mortality was less than 5%.Conclusions and Relevance In critically ill patients in Australia and New Zealand with severe sepsis with and without shock, there was a decrease in mortality from 2000 to 2012. These findings were accompanied by changes in the patterns of discharge to home, rehabilitation, and other hospitals. joi140034f1.pngjoi140034f2.pngSevere sepsis and septic shock are the biggest cause of mortality in critically ill patients.1,2 Over the last 20 years, multiple randomized controlled trials (RCTs) have attempted to identify new treatments to improve the survival of these patients. Earlier RCTs of activated protein C,3 early goal-directed therapy,4 and low-dose hydrocortisone5 showed promise. However, later pivotal RCTs6- 15 and observational studies failed to confirm improvements in mortality or challenged their external validity.16,17 Randomized controlled trials of antithrombin III,6 tifacogin,7 activated protein C,8,9 vasoactive drugs,10,12 hydrocortisone,13 fludrocortisone,14 intensive insulin therapy,11,14 large-molecular-size hydroxyethyl starch,11 and eritoran15 all failed to improve mortality despite positive phase 2 studies and highly supportive animal studies. These failures have led to a sense that little progress has been made in decreasing the mortality of severe sepsis18,19 and a view that improvements are unlikely. However, the accuracy of these negative views has not been tested in a large population of intensive care unit (ICU) patients with severe sepsis. Accordingly, we sought to estimate trends in mortality in a large cohort of patients with severe sepsis from 2000 to 2012. We hypothesized that mortality rates have decreased significantly over the last decade.

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ความสำคัญการติดเชื้ออย่างรุนแรงและช็อกบำบัดน้ำเสียที่เป็นสาเหตุสำคัญของการเสียชีวิตในแผนกผู้ป่วยหนัก (ICU) ผู้ป่วย มันเป็นที่รู้จักไม่ว่าจะเป็นความคืบหน้าได้รับการทำในการลดอัตราการตายของพวกเขา. วัตถุประสงค์เพื่ออธิบายถึงการเปลี่ยนแปลงในการตายสำหรับการติดเชื้อรุนแรงที่มีและไม่มีช็อตในผู้ป่วยที่ห้องไอซียู. การออกแบบการติดตั้งและผู้เข้าร่วมย้อนหลังศึกษาเชิงสังเกต 2000-2012 รวม 101 064 ผู้ป่วยที่มี การติดเชื้อที่รุนแรงจาก 171 ICUs ด้วยการผสมผสานกรณีผู้ป่วยที่แตกต่างกันในออสเตรเลียและนิวซีแลนด์. ผลหลักและมาตรการผลโรงพยาบาล (การตายและจำหน่ายบ้านไปโรงพยาบาลอื่น ๆ หรือการฟื้นฟูสมรรถภาพ). ผลการตายของแอบโซลูทในการติดเชื้อที่รุนแรงลดลงจาก 35.0% (95 % CI, 33.2% -36.8%; 949/2708) เพื่อ 18.4% (95% CI, 17.8% -19.0%; 2300/12 512; p <0.001) คิดเป็นลดลงโดยรวม 16.7% (95% CI, 14.8% -18.6%) ในอัตราต่อปีลดลงแน่นอนของ 1.3% และลดความเสี่ยงสัมพัทธ์ของ 47.5% (95% CI, 44.1% -50.8%) หลังจากการวิเคราะห์ปรับลดลงการตายที่ตลอดระยะเวลาการศึกษาที่มีอัตราส่วน (OR) จาก 0.49 (95% CI, 0.46-0.52) ในปี 2012 โดยใช้ปี 2000 เป็นอ้างอิง (p <0.001) ลดลงในปีการเสียชีวิตไม่แตกต่างกันอย่างมีนัยสำคัญระหว่างผู้ป่วยที่มีการติดเชื้อที่รุนแรงผู้ที่มีและการวินิจฉัยอื่น ๆ (OR, 0.94 [95% CI, 0.94-0.95] เทียบกับ 0.94 [95% CI, 0.94-0.94]; P = .37) . เพิ่มขึ้นประจำปีในอัตราการปล่อยที่บ้านอย่างมีนัยสำคัญมากขึ้นในผู้ป่วยที่มีการติดเชื้อที่รุนแรงเมื่อเทียบกับการวินิจฉัยอื่น ๆ (OR, 1.03 [95% CI, 1.02-1.03] ครับ 1.01 [95% CI, 1.01-1.01]; P < 001) ในทางกลับกันการเพิ่มรายปีในอัตราของผู้ป่วยออกจากโรงพยาบาลสิ่งอำนวยความสะดวกการฟื้นฟูสมรรถภาพอย่างมีนัยสำคัญน้อยกว่าในการติดเชื้ออย่างรุนแรงเมื่อเทียบกับการวินิจฉัยอื่น ๆ (OR, 1.08 [95% CI, 1.07-1.09] เทียบกับ 1.09 [95% CI, 1.09-1.10]; p <0.001) ในกรณีที่ไม่มีการป่วยและอายุการตายน้อยกว่า 5%. the สรุปและความสัมพันธ์กันในผู้ป่วยที่ป่วยหนักในออสเตรเลียและนิวซีแลนด์ที่มีการติดเชื้อรุนแรงที่มีและไม่มีช็อตมีการลดลงของอัตราการตายจาก 2000 ถึง 2012 การค้นพบเหล่านี้เป็น มาพร้อมกับการเปลี่ยนแปลงในรูปแบบของการปล่อยที่บ้านฟื้นฟูและโรงพยาบาลอื่น ๆ . joi140034f1.png joi140034f2.png ติดเชื้ออย่างรุนแรงและช็อกบำบัดน้ำเสียเป็นสาเหตุใหญ่ที่สุดของอัตราการตายใน patients.1,2 ป่วยหนักในช่วง 20 ปีที่ผ่านมาหลาย ๆ แบบสุ่ม การทดลองการควบคุม (RCTs) ได้พยายามที่จะระบุวิธีการรักษาใหม่เพื่อปรับปรุงการอยู่รอดของผู้ป่วยเหล่านี้ ก่อนหน้านี้ RCTs ของโปรตีน C เปิดใช้งาน 3 การรักษาด้วยเป้าหมายที่กำกับต้น, 4 และ hydrocortisone5 ขนาดต่ำพบสัญญา แต่ต่อมาการพิจาณา RCTs6- 15 และการศึกษาเชิงล้มเหลวในการยืนยันการปรับปรุงในการตายหรือท้าทาย validity.16,17 ภายนอกแบบสุ่มทดลองการควบคุมของ antithrombin III, 6 tifacogin, โปรตีน C เปิดใช้งาน 7 8,9 ยา vasoactive, 10,12 hydrocortisone 13 fludrocortisone การรักษาด้วยอินซูลิน 14 เข้มข้น 11,14 ขนาดใหญ่ขนาดโมเลกุลจาก hydroxyethyl starch, 11 และ eritoran15 ทั้งหมดล้มเหลวในการปรับปรุงการตายแม้จะมีขั้นตอนที่ 2 การศึกษาในเชิงบวกและการศึกษาในสัตว์การสนับสนุนอย่างมาก ความล้มเหลวเหล่านี้ได้นำไปสู่ความรู้สึกเล็ก ๆ น้อย ๆ ที่ความคืบหน้าได้รับการทำในการลดอัตราการตายของ sepsis18,19 รุนแรงและมุมมองที่มีการปรับปรุงไม่น่า แต่ความถูกต้องของมุมมองเชิงลบเหล่านี้ไม่ได้รับการทดสอบในประชากรขนาดใหญ่ของหน่วยดูแลผู้ป่วยหนัก (ICU) ผู้ป่วยที่มีการติดเชื้อที่รุนแรง. ดังนั้นเราจึงพยายามที่จะประเมินแนวโน้มอัตราการเสียชีวิตในกลุ่มที่มีขนาดใหญ่ของผู้ป่วยที่มีการติดเชื้อที่รุนแรง 2000-2012 . เราตั้งสมมติฐานว่าอัตราการตายลดลงอย่างมากในช่วงทศวรรษที่ผ่านมา

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ที่สำคัญและรุนแรงต้องช็อกเหตุพิษติดเชื้อเป็นหลัก สาเหตุของการตายในแผนกผู้ป่วยหนัก ( ไอซียู ) โรงพยาบาล แต่ไม่รู้ว่า ความคืบหน้าได้รับการทำในการลดอัตราการตายของพวกเขา วัตถุประสงค์เพื่ออธิบายการเปลี่ยนแปลง

ตายต้องรุนแรงกับไม่ตกใจใน ICU คนไข้

การออกแบบ , การตั้งค่า , และผู้เข้าร่วมย้อนหลังการศึกษาโดยการสังเกตจากปี 2012 รวม 101   064 ผู้ป่วยภาวะพิษเหตุติดเชื้อรุนแรงจาก 171 เบื้องต้นกรณีคนไข้ด้วยส่วนผสมต่าง ๆ ในออสเตรเลีย และนิวซีแลนด์

หลักผล และมาตรการโรงพยาบาลผล ( อัตราการตายและการปล่อยกับบ้านไปโรงพยาบาลอื่นหรือเพื่อฟื้นฟู )

ผลแน่นอนในระดับที่รุนแรงลดลง ร้อยละ 35.0 % ( 95% CI , ร้อยละ 33.2 - 36.8 % ; 949 / 1 ) 18.4 % ( 95% CI ,17.8 % - 19.0% ; 2300 / 12   512    ; P < . 001 ) หรือลดลงโดยรวมของ 16.7 เท่า ( 95% CI , 14.8 % - 18.6 % ) มีอัตราลดลง 1.3 % แน่นอน และการประเมินความเสี่ยงลดลง 47.5% ( 95% CI , 44.1 % - 50.8 % ) หลังจากปรับการวิเคราะห์อัตราการตายลดลง ตลอดระยะเวลาที่มีอัตราส่วนราคา ( หรือ ) 0.49 ( 95% CI , 0.46-0.52 ) 2012 ใช้ปี 2543 เป็นข้อมูลอ้างอิง (    P < . 001 )ปีในอัตราการตายลดลงไม่แตกต่างกันอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติระหว่างผู้ป่วยที่มีการติดเชื้อรุนแรง และผู้ที่มีโรคอื่น ๆทั้งหมด ( หรือใช้ [ 95%CI , 0.94 0.94-0.95 ] vs [ 95%CI , 0.94-0.94 ] ; P   =   . 37 ) เพิ่มรายปีในอัตราปล่อยบ้านอย่างมีนัยสำคัญมากขึ้นในผู้ป่วยที่มีภาวะติดเชื้อรุนแรงเมื่อเทียบกับระบบอื่น ๆทั้งหมด ( หรือ 1.03 [ 95%CI , 1.02-1.03 ] vs 1.01 [ 95%CI , 1.01-1 .01    ] ; P < . 001 ) ในทางกลับกัน การเพิ่มรายปีในอัตราของผู้ป่วยออกจากโรงพยาบาลไปสถานบำบัดอย่างมีนัยสำคัญน้อยกว่าในการติดเชื้อที่รุนแรงเมื่อเทียบกับระบบอื่น ๆทั้งหมด ( หรือ 1.08 [ 95%CI , 1.07-1.09 1.09 ] vs [ 95%CI , 1.09-1.10    ] ; P < . 001 ) ในการขาดของโรคร่วม และอายุมาก อัตราการตายน้อยกว่า 5 %

ข้อสรุปและความเกี่ยวข้องในผู้ป่วยวิกฤตในออสเตรเลียและนิวซีแลนด์ ที่มีอาการบาดเจ็บดีขึ้นและไม่ช็อก มีอัตราการตายลดลงจากปี 2555 ข้อมูลเหล่านี้มีการเปลี่ยนแปลงในรูปแบบของการปล่อยกับบ้าน การฟื้นฟู และโรงพยาบาลอื่น ๆ .







joi140034f2 joi140034f1 . PNG PNG








.การติดเชื้อรุนแรง และช็อกเหตุพิษติดเชื้อเป็นสาเหตุใหญ่ที่สุดของการตายในผู้ป่วยวิกฤต . 1 , 2 เมื่อ 20 กว่าปีก่อน หลายแบบสุ่มควบคุมการทดลอง ( RCTs ) ได้พยายามที่จะศึกษาวิทยาการใหม่เพื่อปรับปรุงการอยู่รอดของผู้ป่วยเหล่านี้ RCTs ก่อนหน้าเปิดซีโปรตีน 3 ต้นที่ดำเนินไปสู่เป้าประสงค์ การรักษา 4 และขนาดยาต่ำ hydrocortisone5 แสดงสัญญา อย่างไรก็ตามต่อมาบริษัท rcts6 - 15 และสังเกตการณ์การศึกษาล้มเหลวในการยืนยันการปรับปรุงในการตายหรือพิการความตรงภายนอกของตน อันเป็นการสุ่มของแอนติทรอมบิน 3 , 6 tifacogin 7 กระตุ้นโปรตีน C 8,9 กายยา 10,12 hydrocortisone 13 ฟลูโดรคอร์ติโซน 14 เข้มข้นอินซูลินบำบัด , 11,14 ขนาดโมเลกุลที่ใหญ่ hydroxyethyl แป้ง11 eritoran15 ทั้งหมดล้มเหลวในการปรับปรุงตายแม้ระยะบวก 2 การศึกษาและการศึกษาสัตว์สูงสนับสนุน ความล้มเหลวเหล่านี้ทำให้ความรู้สึกที่น้อยทำให้มีความคืบหน้าในการลดอัตราการตายของ sepsis18,19 รุนแรงและมุมมองที่ได้รับการปรับปรุงอย่างมาก อย่างไรก็ตามความถูกต้องของมุมมองเชิงลบเหล่านี้ไม่ได้ถูกทดสอบในประชากรขนาดใหญ่ของหอผู้ป่วยหนัก ( ไอซียู ) ผู้ป่วยที่มีการติดเชื้อรุนแรง



ดังนั้นเราจึงประเมินแนวโน้มอัตราการตายในผู้ป่วยภาวะพิษเหตุติดเชื้อรุนแรงมากตั้งแต่ 2000 - 2012 เราตั้งสมมุติฐานว่า อัตราการตายจะลดลงอย่างมีนัยสำคัญมากกว่าทศวรรษที่ผ่านมา .