“ คัพเค้ก คัพเค้ก ” เสียงพ่อเรียก คัพเค้ก มันเป็นชื่อเล่นของฉันเอง
“ คะ แด๊ด ” ฉันตอบรับคำของพ่อ หลังจากที่รถได้จดลงสักพักหนึ่ง
“ เหม่ออะรัยลูก ” ถึงโรงเรียนคัพเค้กแล้วนะ
“ เปล่าคะ แด๊ด ” ฉันเลือกที่จะโกหกเพื่อที่แด๊ดจะได้ไม่ต้องเป็นกังวลเรื่องของฉัน
“ คัพเค้ก พรุ่งนี้พ่อคงมาส่งหนูไม่ได้นะ เพราะพ่อต้องกลับไปทำงานต่อ เดี๋ยวหนูมากับลูกชายของเพื่อนบ้านพ่อแล้วกัน เขาไว้ใจได้ หนูไม่ต้องกลัว”
“ คะ แด๊ด ไม่ต้องห่วงคัพเค้กนะคะ” แด๊ดเป็นคำที่ฉันใช้เรียกพ่อจนชินปาก