The night sky seemed to split in ha

The night sky seemed to split in half as the once pitch black night was illuminated brightly by the lightning. The thunder that always seemed to follow afterwards finally seemed to roll around as you and your best friend, Romania sat calmly on the carpet floor of the his grand living room. Well, as calmly as you could. You shivered as another loud boom filled your ears, the dark room lighting if only for a spilt second. A shiver ran down your spine as you nevously waited for the storm to roll over, the game lying in the middle of the both of you remaining untouched for quite some time. Your hands wrapped around your form tightly, as if hugging yourself for protection. Although you could not see your childhood friend in front of you, you heard the rustle of his trench coat as he awkwardly moved around on his spot on the floor. You blindly let a hand out, attempting to feel for the silhouette in front of you.
But you didn't know that he could easily see you, his blood-red eyes scanning your scared face before reaching his own hand out and intertwining them together. His strawberry blond hair fell slightly in his face but he lightly blew it off, his fanged tooth digging into his lip as he attempted to find the words he wanted so desperately to say. His mouth opened as the seconds seemed to tick by before closing it, a uttetly helpless look crossing his face. He looked at you in bewilderment as he watched you slowly inch closer, fighting the growing fear inside you as the raging storm held on. Your finally had managed to sit next to him, your head resting lightly on his shoulder as a shaky sigh left your lips. A light blush stained his cheeks as he slowly turned his head, carefully watching your movements as you attempted to calm yourself only to fail.
"Romania?" Your voice cut the silence as you shakily spoke, your arms wrapping around his waist. You had grown close to your friend over the 22 years you had known each other and you felt comfortable getting closer to your friend, although you had no idea how much it made him crazy.
"Hmmm?" He responded in a monotone manner, trying to hide the embarassment he held in your voice. His blush grew deeper as your actions continued, the scent coming from your exposed neck driving him to the point of insanity.
"You're acting weird today. You don't seem like yourself." You looked up at his darkened face. The only thing you could manage out were those red eyes of his. The fact that they always seemed to illuminate in the dark still seemed to atonish you but you briefly pushed it to the side as you waited for a comment from the man beside you. Anything to acknowledge your remark.
"They say that when you preform magic in the beginning of a storm, you are never the same for the rest of the day." You face formed into a look of distaste as you hit him softly on the arm. He remained unfazed as you did so though, his eyes still looking deeply into your own.
"Shut up! You know how much I hate that stuff! Especially that supernatural crap that's everywhere now!" You don't know if you had imagined it but you felt him flinch as the words left your lips, his eyes casting downward as you remarked on something that you held no liking for. You were about to question him once again but he cut you off as he abruptly stood, leaving you alone on the floor.
"Well I'm gonna go see if they have any batteries at the nearby store so we can turn on some sort of light!" His normal attutide seemed to appear as you watched his shadowed form walk briskly to the door, the smile on his face seeming to creep through his words as he spoke. A hand reached out in protest and the frown on your lips grew deeper as your (insert eye color here) eyes filled with a scared look.
"Wai-!" But you were cut off as the door in front of you slammed shut. Your eyes cast downward as tears formed around the brims, your body flinching as the thunder and lighting began to control your thoughts once more. Your body began to move closer to the black leather couch behind you, your back hitting the edge as you curled into a ball. The thunder had returned, appearing with two sharp noises instead of the usual one. You shook it off as your imagination though, unaware that the man behind the closed door had slammed his fist on the wood seperating the two of you before briskly turning around to slowly walk towards the convience store nearby.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ท้องฟ้ายามค่ำคืนดูเหมือนจะ แบ่งครึ่งเป็นครั้งสนามกลางคืนสีดำถูกส่องสว่างสดใส ด้วยฟ้าผ่า ฟ้าร้องที่ดูเหมือนจะตามหลังสุด seemed จะม้วนรอบและเพื่อนที่ดีที่สุด โรมาเนียเสาร์เบา ๆ บนพื้นพรมของเขาห้องแกรนด์ ดี เป็นเคลื่อนที่คุณสามารถ คุณ shivered เป็นเสียงอื่นดังกรอกหูของคุณ ห้องมืดที่แสงสว่างถ้าเฉพาะสำหรับสอง spilt ศิวะเป็นวิ่งลงกระดูกสันหลังของคุณ ตามที่คุณ nevously รอพายุจะม้วนขึ้น เกมโกหกกลางทั้งของคุณเหลือขาวละเอียดสำหรับค่อนข้างบางเวลา มือของคุณรอบ ๆ ฟอร์มแน่น ว่ากอดตัวเองเพื่อปกป้อง แม้ว่าคุณไม่สามารถเห็นเพื่อนวัยเด็กหน้าของคุณ คุณได้ยิน rustle ของเสื้อกันฝนของเขาเป็นเขาเก้ ๆ เคลื่อนย้ายบนจุดของเขาบนชั้น คุณอย่างคนตาบอดให้มือออก พยายามคลำรูปเงาดำด้านหน้าของคุณ แต่คุณไม่รู้ว่า เขาได้ได้เห็นคุณ ตาสีแดงเลือดสแกนหน้ากลัวก่อนที่จะถึงมือของเขาเอง และสานกัน ผมสีบลอนด์สตรอเบอร์รี่ของเขาลดลงเล็กน้อยหน้าเขา แต่เขาเบา ๆ ได้พัดมันออก เขาฟัน fanged ขุดเป็น lip ของเขาขณะที่เขาพยายามค้นหาคำเพื่อให้หมดเขาอยากจะพูด ปากเปิดเป็นวินาทีดูเหมือนขีดโดยก่อนที่จะปิด ดูกำพร้า uttetly ข้ามหน้า เขามองคุณใน bewilderment ตามที่เขาได้ดูคุณช้านิ้วชิด ต่อสู้กลัวเติบโตภายในคุณเป็นพายุโกรธจัดขึ้น ของคุณในที่สุด ก็จัดการนั่งถัดจากเขา ในหัวของคุณวางเบา ๆ บนไหล่เขาเป็นล่องเสียงสั่นซ้ายริมฝีปากของคุณ อายแสงสีแก้มของเขาเป็นเขาช้าเปิดศีรษะ อย่างระมัดระวังดูการเคลื่อนไหวเป็นคุณพยายามที่จะสงบตัวเองเท่านั้นจะไม่ "โรมาเนีย" เสียงของคุณตัดความเงียบ ตามที่คุณ shakily พูด แขนของคุณตัดรอบเอวของเขา คุณได้ปลูกใกล้กับเพื่อนปี 22 ที่คุณรู้จักกัน และคุณรู้สึกการใกล้ชิดกับเพื่อนของคุณ แม้ว่าคุณมีความคิดว่ามันทำให้เขาบ้า "Hmmm" เขาตอบในลักษณะทางเดียว พยายามซ่อน embarassment เขาจัดในเสียงของคุณ อายเขาโตลึกเป็นการดำเนินการอย่างต่อเนื่อง กลิ่นที่มาจากคอสัมผัสขับรถเขาไปบ้า "คุณกำลังทำหน้าที่แปลกวันนี้ คุณไม่เหมือนตัวเอง" คุณหาที่หน้าภาพที่มืดลง สิ่งเดียวที่คุณสามารถจัดการออกที่ตาสีแดงของเขาได้ ความจริงที่ว่าพวกเขาดูเหมือนจะให้แสงสว่างในมืดยังดูเหมือนจะ atonish คุณ แต่คุณสั้น ๆ ผลักมันไปด้านคุณรอความคิดเห็นจากคนข้าง ๆ คุณ อะไรเพื่อรับทราบข้อสังเกตของคุณ "พวกเขากล่าวว่า เมื่อคุณ preform มายากลในการเริ่มต้นของพายุ คุณจะไม่เหมือนกันสำหรับส่วนเหลือของวัน" คุณหน้าที่เกิดขึ้นในลักษณะของเปาโลเป็นคุณตีเขาเบา ๆ บนแขน เขายังคง unfazed ตามที่คุณทำเลย ตาของเขายังคง มองลึกลงไปในของคุณเอง "หยุดพูด คุณรู้ว่าฉันเกลียดสิ่งที่ โดยเฉพาะอย่างยิ่งที่เหนือธรรมชาติอึที่เป็นทุกวันนี้" คุณไม่รู้ว่าถ้าคุณมีจินตนาการ แต่คุณรู้สึกว่าเขา flinch เป็นคำริมฝีปาก ตาซ้ายหล่อลง ตามที่คุณกล่าวในสิ่งที่คุณถือไม่ชื่นชอบในการ คุณได้ถามเขาอีกครั้ง แต่เขาตัดคุณ ตามเขาทันทีอยู่ ออกจากคุณคนเดียวบนชั้น "ดีฉันจะไปดูว่า พวกเขามีแบตเตอรี่ใด ๆ ที่ร้านค้าใกล้เคียงเพื่อให้เราสามารถเปิดบางจัดเรียงของแสง" Attutide ปกติของเขาดูเหมือนจะ ปรากฏ ตามที่คุณเฝ้าดูฟอร์มของเขามีเงาเดิน briskly ไปประตู รอยยิ้มบนใบหน้าของเขาด้วยเลื้อยผ่านคำพูดของเขาเขาพูด มือถึงออกมาประท้วงและคิ้วบนริมฝีปากของคุณขยายตัวลึกเป็นของคุณ (แทรกสีตานี่) ตาที่เต็มไป ด้วยแบบกลัว "หวาย-" แต่คุณถูกตัดออกเป็นประตูหน้าของคุณปิดถาโถม ตาโยนลงเป็นน้ำตาที่เกิดขึ้นรอบ ๆ brims ร่างกายของคุณ flinching เป็นฟ้าร้องดัง และแสงสว่างเริ่มควบคุมความคิดของคุณอีกครั้ง ร่างกายเริ่มย้ายเข้าไปใกล้โซฟาหนังสีดำอยู่ข้างหลังคุณ กลับตีขอบเป็นคุณโค้งเป็นลูก ฟ้าร้องดังรับ ปรากฏ ด้วยเสียงคมชัดสองไปตามปกติ คุณจับมันปิดเป็นจินตนาการของคุณแม้ว่า ไม่รู้ว่า คนอยู่เบื้องหลังประตูปิดได้ถาโถมกำปั้นของเขาใน seperating ไม้ที่สองของคุณก่อนที่จะ briskly เปิดรอบช้าเดินไปทางหนวกเก็บใกล้เคียงกับ

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ท้องฟ้ายามค่ำคืนดูเหมือนจะแบ่งครึ่งเป็นสีดำคืนสนามครั้งหนึ่งเคยเป็นแสงไฟสว่างไสวจากฟ้าผ่า ฟ้าร้องก็ดูเหมือนว่าจะปฏิบัติตามหลังจากนั้นในที่สุดก็ดูเหมือนจะม้วนรอบในขณะที่คุณและเพื่อนที่ดีที่สุดของคุณ, โรมาเนียใจเย็นนั่งอยู่บนพื้นพรมของห้องนั่งเล่นที่ยิ่งใหญ่ของเขา ดีที่สงบที่คุณสามารถ คุณสั่นเป็นบูมดังอื่นที่เต็มไปด้วยหูของคุณแสงห้องมืดถ้าเพียงหกรั่วไหลที่สอง ตัวสั่นวิ่งลงกระดูกสันหลังของคุณในขณะที่คุณ nevously รอให้พายุเกลือกกลิ้งเกมนอนอยู่ในช่วงกลางของทั้งสองท่านที่เหลือไม่มีใครแตะต้องสำหรับค่อนข้างบางเวลา มือของคุณพันรอบแบบฟอร์มของคุณแน่นเช่นถ้ากอดตัวเองสำหรับการป้องกัน แม้ว่าคุณจะไม่สามารถมองเห็นเพื่อนในวัยเด็กของคุณในหน้าของคุณคุณได้ยินเสียงกรอบแกรบของขนสลักของเขาในขณะที่เขาเชื่องช้าย้ายไปรอบ ๆ ในจุดที่เขาอยู่บนพื้น คุณสุ่มสี่สุ่มห้าปล่อยมือออกจากความพยายามที่จะรู้สึกเงาในหน้าของคุณ.
แต่คุณไม่ได้รู้ว่าเขาสามารถจะเห็นคุณตาเลือดสีแดงของเขาสแกนใบหน้ากลัวของคุณก่อนที่จะถึงมือของตัวเองออกมาและพันด้วยกัน . ผมบลอนด์สตรอเบอร์รี่ของเขาลดลงเล็กน้อยในใบหน้าของเขา แต่เขาเบา ๆ พัดออกฟันเขี้ยวของเขาขุดเข้าไปในปากของเขาที่เขาพยายามที่จะหาคำที่เขาอยากให้หมดจะบอกว่า ปากของเขาเปิดเป็นวินาทีดูเหมือนจะติ๊กโดยก่อนที่จะปิดมันดูกำพร้า uttetly ข้ามใบหน้าของเขา เขามองไปที่คุณอยู่ในความสับสนในขณะที่เขาเฝ้ามองคุณค่อยๆนิ้วที่ใกล้ชิดและต่อสู้กับความกลัวที่กำลังเติบโตภายในคุณเป็นพายุที่โหมกระหน่ำเมื่อวันที่ ในที่สุดก็มีการจัดการของคุณจะนั่งถัดจากเขาหัวของคุณเบา ๆ ที่วางอยู่บนไหล่ของเขาในฐานะถอนหายใจสั่นคลอนซ้ายริมฝีปากของคุณ ปัดแก้มแสงสีแก้มของเขาในขณะที่เขาค่อย ๆ หันหัวของเขาอย่างระมัดระวังเฝ้าดูการเคลื่อนไหวของคุณในขณะที่คุณพยายามที่จะสงบสติอารมณ์ตัวเองเท่านั้นที่จะล้มเหลว.
"โรมาเนีย" เสียงของคุณตัดความเงียบในขณะที่คุณตัวสั่นพูดห่อแขนของคุณรอบเอวของเขา คุณมีการเติบโตใกล้เคียงกับเพื่อนของคุณในช่วง 22 ปีที่คุณเคยรู้จักกันมาและคุณรู้สึกสบายการใกล้ชิดกับเพื่อนของคุณถึงแม้ว่าคุณจะมีความคิดเท่าไหร่ก็ทำให้เขาบ้า.
"อืมม?" เขาตอบในลักษณะเดียวพยายามที่จะซ่อนความอับอายที่เขาจัดขึ้นในเสียงของคุณ อายของเขาเติบโตลึกเป็นการกระทำของคุณยังคงกลิ่นหอมมาจากลำคอของคุณสัมผัสเขาขับรถไปยังจุดของความบ้า.
"คุณกำลังทำหน้าที่แปลกวันนี้. คุณดูเหมือนจะไม่เหมือนตัวเอง." คุณเงยหน้าขึ้นมองไปที่ใบหน้าของเขามืด สิ่งเดียวที่คุณสามารถจัดการออกเป็นตาสีแดงของเขาเหล่านั้น ความจริงที่ว่าพวกเขามักจะดูเหมือนจะส่องสว่างในที่มืดยังคงดูเหมือนจะ atonish คุณ แต่คุณสั้น ๆ ผลักดันให้มันไปด้านข้างขณะที่คุณรอความคิดเห็นจากคนที่เคียงข้างคุณที่ สิ่งใดที่จะยอมรับคำพูดของคุณ.
"พวกเขากล่าวว่าเมื่อคุณ preform มายากลในการเริ่มต้นของพายุที่คุณจะไม่เหมือนกันสำหรับส่วนที่เหลือของวัน." คุณต้องเผชิญกับที่เกิดขึ้นเป็นลักษณะของความไม่พอใจที่คุณตีเขาเบา ๆ บนแขน เขายังคงไม่สะทกสะท้านที่คุณทำเช่นนั้น แต่สายตาของเขายังคงมองลึกลงไปในของคุณเอง.
"หุบปาก! คุณรู้ว่าฉันเกลียดสิ่งที่! โดยเฉพาะอย่างยิ่งที่เหนือธรรมชาติอึที่ทุกที่ในขณะนี้!" คุณไม่ทราบว่าถ้าคุณได้คิดว่ามัน แต่คุณรู้สึกว่าเขาสะดุ้งคำซ้ายริมฝีปากของคุณตาของเขาหล่อลงในขณะที่คุณตั้งข้อสังเกตในสิ่งที่คุณชื่นชอบที่จัดขึ้นไม่มี คุณกำลังจะถามเขาอีกครั้ง แต่เขาตัดคุณออกในขณะที่เขายืนอยู่ทันทีปล่อยให้คุณคนเดียวบนพื้น.
"ดีฉันจะไปดูว่าพวกเขามีแบตเตอรี่ใด ๆ ที่ร้านที่อยู่ใกล้เคียงเพื่อให้เราสามารถเปิดการจัดเรียงของบางอย่าง เบา!" attutide ปกติของเขาดูเหมือนจะปรากฏเป็นรูปแบบที่คุณดูเงาของเขาเวลาเดินเหยงไปที่ประตูรอยยิ้มบนใบหน้าของเขาดูเหมือนจะเล็ดลอดผ่านคำพูดของเขาในขณะที่เขาพูด มือเอื้อมมือออกในการประท้วงและขมวดบนริมฝีปากของคุณเติบโตลึกเป็นของคุณ (แทรกสีตานี่) ตาที่เต็มไปด้วยรูปลักษณ์ที่กลัว. the
"Wai-!" แต่คุณถูกตัดออกเป็นประตูในหน้าของคุณปิด slammed ดวงตาของคุณโยนลงเป็นน้ำตาที่เกิดขึ้นรอบปีกที่ร่างกายของคุณสะดุ้งสะเทือนเป็นฟ้าร้องและแสงสว่างที่จะเริ่มต้นในการควบคุมความคิดของคุณอีกครั้ง ร่างกายของคุณเริ่มที่จะย้ายใกล้ชิดกับโซฟาหนังสีดำอยู่ข้างหลังคุณตีกลับของคุณขอบที่คุณขดเป็นลูก ฟ้าร้องได้กลับมาปรากฏตัวพร้อมกับสองเสียงที่คมชัดแทนการอย่างใดอย่างหนึ่งตามปกติ คุณจับมันออกเป็นจินตนาการของคุณ แต่ไม่ทราบว่าคนที่อยู่เบื้องหลังประตูที่ปิดได้กระแทกกำปั้นของเขาบนไม้แยกสองของคุณก่อนที่จะหันกลับมาเหยงจะค่อยๆเดินไปทางร้าน convience ในบริเวณใกล้เคียง

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ในคืนที่ท้องฟ้าดูเหมือนจะแบ่งครึ่งเป็นสีดำสนิทที่สว่างสดใสเมื่อคืนโดยสายฟ้า ฟ้าร้องที่เสมอดูเหมือนจะตามมาภายหลังก็จะม้วนรอบคุณและเพื่อนที่ดีที่สุดของคุณ , โรมาเนีย นั่งเฉยๆบนพรมพื้นของแกรนด์ของเขาในห้องนั่งเล่น อืม ๆเท่าที่คุณสามารถ คุณตัวสั่นอย่างอื่นดังตูมเต็มหูของคุณความมืดแสงของห้อง ถ้าแค่หกวินาที สั่นวิ่งลงกระดูกสันหลังของคุณ ตามที่คุณ nevously รอพายุม้วนมากกว่าเกมที่โกหกในกลางของทั้งสองคนที่เหลือมิได้ถูกแตะต้องสำหรับค่อนข้างบางเวลา มือของคุณห่อรอบแบบฟอร์มของคุณแน่นราวกับกอดตัวเอง เพื่อปกป้อง ถึงแม้ว่าคุณอาจจะไม่เจอเพื่อนในวัยเด็กของคุณในหน้าของคุณคุณได้ยินเสียงกรอบแกรบของเสื้อคลุมของเขาที่เขาเห็นได้ชัดย้ายไปรอบ ๆจุดบนพื้น คุณสุ่มสี่สุ่มห้าปล่อยมือออก พยายามที่จะรู้สึกกับเงาตรงหน้า
แต่เธอก็ไม่รู้ว่าเขาสามารถจะมองเห็นเธอ ดวงตาสีแดงเลือดของเขา สแกนใบหน้ากลัวของคุณก่อนที่จะถึงมือของตัวเองออก และเกี่ยวพันกันไว้ด้วยกันสตรอเบอรี่ที่ผมสีบลอนด์ของเขาลดลงเล็กน้อยในใบหน้าของเขาเบา ๆแต่เขาก็ทำมันพังน่ะ เขาเขี้ยวฟันขุดลงไปในปากของเขา เขาพยายามที่จะหาคำที่เขาต้องการมากที่จะพูด ปากเปิดเป็นวินาที ประจักษ์ ติ๊ก โดยก่อนที่จะปิดมัน uttetly หมดหนทางมองข้ามใบหน้าของเขา เค้ามองเธอด้วยความงุนงง เขามองดูเธออย่างช้าๆ นิ้วใกล้ๆการต่อสู้ความกลัวที่อยู่ภายในคุณเป็นพายุที่บ้าคลั่งที่จัดขึ้นใน ของคุณในที่สุดก็สามารถนั่งถัดจากเขา หัวของคุณพักผ่อนเบาๆบนไหล่ของเขาเป็นถอนหายใจสั่นจากริมฝีปากของคุณ ไฟสีแดงเปื้อนแก้มของเขาอย่างช้าๆ เขาหันศีรษะของเขาอย่างระมัดระวังเฝ้าดูการเคลื่อนไหวของคุณเป็นคุณพยายามที่จะสงบตัวเองเท่านั้นที่จะล้มเหลว
" โรมาเนีย " ? เสียงตัดความเงียบที่คุณสีกาพูด