In many historical references these

In many historical references these two geopolitical entities are known as Outer Manchuria (Russian Manchuria) and Inner Manchuria, respectively. The Chinese province of Heilongjiang on the south bank of the river is named after it, as is the Russian Amur Oblast on the north bank. The name Black River (sahaliyan ula) was used by the Manchu and the Ta-tsing Empire who regarded this river as sacred.[citation needed]

The Amur River is an important symbol of, and geopolitical factor in, Chinese–Russian relations. The Amur was especially important in the period following the Sino–Soviet political split in the 1960s.[citation needed]

For many centuries the Amur Valley was populated by the Tungusic (Evenki, Solon, Ducher, Jurchen, Nanai, Ulch) and Mongol (Daur) people, and, near its mouth, by the Nivkhs. For many of them, fishing in the Amur and its tributaries was the main source of their livelihood. Until the 17th century, these people were not known to the Europeans, and little known to the Han Chinese, who sometimes collectively described them as the Wild Jurchens. The term Yupi Dazi ("Fish-skin Tatars") was used for the Nanais and related groups as well, owing to their traditional clothes made of fish skins.


A remnant of Yishiha's monuments at Tyr, as seen c. 1860
The Mongols, ruling the region as the Yuan dynasty, established a tenuous military presence on the lower Amur in the 13–14th centuries; ruins of a Yuan-era temple have been excavated near the village of Tyr.[5]

During the Yongle and Xuande eras (early 15th century), the Ming dynasty reached the Amur as well in their drive to establish control over the lands adjacent to the Ming Empire to the northeast, which were later to become known as Manchuria. Expeditions headed by the eunuch Yishiha reached Tyr several times between 1411 and the early 1430s, re-building (twice) the Yongning Temple and obtaining at least the nominal allegiance of the lower Amur's tribes to the Ming government.[6][7] Some sources report also a Chinese presence during the same period on the middle Amur – a fort existed at Aigun for about 20 years during the Yongle era on the left (northwestern) shore of the Amur downstream from the mouth of the Zeya River. This Ming Dynasty Aigun was located on the opposite bank to the later Aigun that was relocated during the Qing Dynasty.[8] In any event, the Ming presence on the Amur was as short-lived as it was tenuous; soon after the end of the Yongle reign, the dynasty's frontiers retreated to southern Manchuria.[citation needed]


Goldi village along the Amur River, north of Khabarovsk, 1895

Goldi men with dog sled on Amur River 1895
Chinese cultural and religious influence such as Chinese New Year, the "Chinese god", Chinese motifs like the dragon, spirals, scrolls, and material goods like agriculture, husbandry, heating, iron cooking pots, silk, and cotton spread among the Amur natives like the Udeghes, Ulchis, and Nanais.[9]

Russian Cossack expeditions led by Vassili Poyarkov and Yerofey Khabarov explored the Amur and its tributaries in 1643–44 and 1649–51, respectively. The Cossacks established the fort of Albazin on the upper Amur, at the site of the former capital of the Solons.


Amur River (under its Manchu name, Saghalien Oula) and its tributaries on a 1734 map by Jean Baptiste Bourguignon d'Anville, based upon maps of Jesuits in China. Albazin is shown as Jaxa, the old (Ming) site of Aigun as Aihom and the later, Qing Aigun, as Saghalien Oula.
At the time, the Manchus were busy with conquering the region; but a few decades later, during the Kangxi reign, they turned their attention to their north-Manchurian backyard. Aigun was reestablished near the supposed Ming site in about 1683–84, and a military expeditions was sent upstream to dislodge the Russians, whose Albazin establishment deprived the Manchu rulers from the tribute of sable pelts that the Solons and Daurs of the area would supply otherwise.[10] Albazin fell during a short military campaign in 1685. The hostilities were concluded in 1689 by the Treaty of Nerchinsk, which left the entire Amur valley, from the convergence of the Shilka and the Ergune downstream, in Chinese hands.

The Russian proselytization of Orthodox Christianity to the indigenous peoples along the Amur River was viewed as a threat by the Qing.[11]

The Amur region remained a relative backwater of the Ta-tsing Empire for the next century and a half, with Aigun being practically the only major town on the river. Russians re-appeared on the river in the mid-19th century, forcing the Manchus to yield all lands north of the river to the Russian Empire by the Treaty of Aigun (1858). Lands east of the Ussury and the lower Amur were acquired by Russia as well, by the Convention of Peking (1860).

The acquisition of the lands on the Amur and the Ussury was followed by the migration of Russian settlers to the region and the construction of such cities as Blagoveshchensk and, later, Khabarovsk.

Numerous river steamers plied the Amur by the late 19th century. Mining dredges were imported from America to work the placer gold of the river. Barge and river traffic was greatly hindered by the Civil War of 1918–22. The ex-German Yangtse gunboats Vaterland and Otter, on Chinese Nationalist Navy service, patrolled the Amur in the 1920s.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ในการอ้างอิงทางประวัติศาสตร์หลาย หน่วยภูมิศาสตร์การเมืองสองจะเรียกว่าแมนจูเรียนอก (แมนจูเรียรัสเซีย) และภายในแมนจูเรีย ตามลำดับ เป็นชื่อจีนจังหวัดของมณฑลเฮย์หลงเจียงบนฝั่งใต้ของแม่น้ำหลังจากนั้น เป็น Oblast รัสเซีย Amur ริมเหนือ แม่น้ำดำชื่อ (sahaliyan ula) ถูกใช้ โดยแมนและจักรวรรดิซิงหัวตาที่ถือว่าแม่น้ำนี้เป็นมงคล [ต้องการอ้างอิง]แม่น้ำ Amur เป็นสัญลักษณ์สำคัญของ และปัจจัยภูมิศาสตร์การเมืองใน ความสัมพันธ์จีน – รัสเซีย Amur มีความสำคัญอย่างยิ่งในระยะหลังแยกทางการเมืองของจีนโซเวียตในปี 1960 [ต้องการอ้างอิง]หลายศตวรรษ Amur หุบเขามีประชากร Tungusic (เอเวนค์ Solon, Ducher จูร์เชน นาใน อุลช์) และคน Mongol (Daur) และ ใกล้ ปากของ โดย Nivkhs สำหรับมากของพวกเขา ตก Amur และสายได้แหล่งที่มาหลักของการดำรงชีวิต จนถึงศตวรรษที่ 17 คนเหล่านี้ไม่รู้จักชาวยุโรป และน้อยรู้จักภาษาจีนฮั่น ที่บางครั้งเรียกอธิบายว่า Jurchens ป่า คำว่า Yupi Dazi ("ปลาผิว Tatars") ใช้สำหรับการ Nanais และที่เกี่ยวข้องเช่น กลุ่มเนื่องจากผ้าแบบดั้งเดิมของพวกเขาทำประกวดปลาสติ Yishiha ของอนุสาวรีย์ที่ Tyr เป็นค.เห็น 1860ชาวมองโกล ปกครองภูมิภาคเป็นราชวงศ์หยวน สถานะทหาร tenuous บน Amur ล่างก่อตั้งในศตวรรษ 13-14 มีการขุดซากปรักหักพังของวัดยุคหยวนใกล้หมู่บ้าน Tyr [5]ในระหว่างหย่งเล่อและซวนเต๋อช่วง (ตั้งแต่ศตวรรษที่ 15), ราชวงศ์หมิงถึง Amur เช่นในไดรฟ์พวกเขาสร้างควบคุมดินแดนที่ติดกับจักรวรรดิหมิอีสาน ซึ่งภายหลังรู้จักกันในนามแมนจูเรีย เลือกโดย eunuch Yishiha ถึง Tyr หลายครั้งระหว่าง 1411 1430s ต้น สร้าง (สอง) วัดใต้ดินยงนิง และได้รับการให้สัตยาบันระบุชาวของ Amur ล่างรัฐบาลหมิน้อย [6] [7] แหล่งบางรายงานยังแสดงจีนในช่วงเวลาเดียวกัน Amur กลาง – ป้อมมีอยู่แล้วใน Aigun 20 ปีสมัยหย่งเล่อในฝั่งซ้าย (ตะวันตกเฉียงเหนือ) ของ Amur น้ำจากปากแม่น้ำ Zeya Aigun ราชวงศ์หมิงนี้ตั้งอยู่บนฝั่งตรงข้ามกับ Aigun ภายหลังที่ถูกย้ายในระหว่างราชวงศ์ [8] ในกรณีใด สถานะหมิบน Amur เป็นช่วงสั้น ๆ เพราะเป็น tenuous หลังจากสิ้นรัชสมัยหย่งเล่อ ขอบเขตของราชวงศ์ retreated ไปแมนจูเรียใต้ [ต้องการอ้างอิง]โกลดิหมู่บ้านริมแม่น้ำ Amur จาก Khabarovsk ปีค.ศ. 1895 เพื่อโกลดิคนกับสุนัขลากเลื่อนบนแม่น้ำ Amur ปีค.ศ. 1895 เพื่อจีนวัฒนธรรม และศาสนาอิทธิพลเช่นตรุษจีน "พระจีน" จีนโดดเด่นเช่นมังกร spirals เลื่อน และสินค้าวัตถุดิบเช่นเกษตรกรรม เลี้ยง ความร้อน เตาทำอาหารเช่นหม้อ ผ้าไหม และผ้าฝ้ายที่แพร่กระจายในหมู่ชาวพื้นเมือง Amur เช่น Udeghes, Ulchis และ Nanais [9]เลือก Cossack รัสเซียนำ โดย Vassili Poyarkov และ Yerofey Khabarov อุดม Amur และสายของ 1643 – 44 และค.ศ. 1649-51 ตามลำดับ คอสแซคที่สร้างป้อมของ Albazin บน Amur ด้านบน ที่ของเมืองหลวงเก่าของ Solonsแม่น้ำ Amur (ชื่อของแมน Saghalien Oula) และมูลของแผนที่ 1734 โดยฌ็องบาติสต์ Bourguignon d'Anville ตามแผนที่คณะเยสุอิตในประเทศจีน Albazin จะแสดงขึ้นเป็น Jaxa ไซต์ (หมิง) เก่าของ Aigun เป็น Aihom และในภายหลัง Aigun ชิง เป็น Saghalien Oulaเวลา Manchus ไปกับภูมิภาค การเอาชนะ แต่ไม่กี่ทศวรรษที่ผ่านมาภายหลัง ระหว่างรัชกาล Kangxi พวกเขาเปิดความสนใจเพื่อบ้านของพวกเขาเหนือ Manchurian Aigun เพลิดใกล้ไซต์หมิควรในเกี่ยวกับปี 1683-84 และ expeditions ทหารส่งขั้นต้นน้ำเพื่อไล่ออกนี่ บรรจบแมนจากส่วยของ pelts สีน้ำตาลที่ Solons และ Daurs ของพื้นที่จะจัดหาหรือ ปราศจากที่ก่อตั้ง Albazin [10] Albazin ตกระหว่างทัพสั้น ๆ ในค.ศ. 1685 การสู้รบได้สรุปในค.ศ. 1689 โดยสนธิสัญญาของ Nerchinsk ซึ่งเหลือ Amur ทั้งหุบเขา จากการบรรจบกันของ Shilka และ Ergune น้ำ ในมือจีนProselytization รัสเซียของวออโธดอกซ์คริสต์ชนริมแม่น้ำ Amur ที่ดูเป็นภัยคุกคามต่อการชิง [11]ภูมิภาค Amur ยังคง นี่ญาติของจักรวรรดิซิงหัวตาสำหรับการต่อศตวรรษครึ่ง กับ Aigun มีจริงเมืองบนแม่น้ำหลัก นี่ใหม่ปรากฏบนแม่น้ำในช่วงกลาง 19 ศตวรรษ บังคับให้ Manchus ให้ดินแดนทั้งหมดทางตอนเหนือของแม่น้ำกับจักรวรรดิรัสเซียโดยสนธิสัญญาของ Aigun (ค.ศ. 1858) ดินแดนตะวันออก Ussury และ Amur ล่างถูกซื้อ โดยรัสเซียเช่น โดยประชุมของปักกิ่ง (1860)ซื้อที่ดิน Amur และ Ussury ถูกตาม ด้วยการโยกย้ายของรัสเซียตั้งถิ่นฐานภูมิภาคและการก่อสร้างเมืองดังกล่าว เป็น Blagoveshchensk และ หลัง Khabarovskแห่งแม่น้ำ steamers plied Amur ที่ โดยช่วงปลายศตวรรษ เหมืองแร่ dredges ถูกนำเข้าจากอเมริกาผู้วางทองของแม่ทำงาน จราจรเรือและแม่ผู้เป็นที่ขัดขวางมาก โดยสงครามกลางเมืองของ 1918 – 22 ในอดีตเยอรมันยังทเสนานคิง gunboats Vaterland และนาก ในจีนชาตินิยมของกองทัพเรือ บริการตรวจตรา Amur ในปี 1920

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ในการอ้างอิงทางประวัติศาสตร์จำนวนมากทั้งสองหน่วยงานทางการเมืองเป็นที่รู้จักกันนอกแมนจูเรีย (รัสเซียแมนจูเรีย) และด้านในแมนจูเรียตามลำดับ จังหวัดเฮย์หลงเจียงของจีนทางทิศใต้ของแม่น้ำเป็นชื่อหลังจากที่มันเป็นภาษารัสเซียอามูร์แคว้นปกครองตนเองบนฝั่งทิศตะวันตกเฉียงเหนือ ชื่อแม่น้ำดำ (sahaliyan ยูลา) ถูกใช้โดยแมนจูเรียและตาซิงเอ็มไพร์ที่ได้รับการยกย่องแม่น้ำสายนี้เป็นสิ่งศักดิ์สิทธิ์. [อ้างจำเป็น] แม่น้ำอามูร์เป็นสัญลักษณ์ที่สำคัญของและปัจจัยทางการเมืองในความสัมพันธ์จีนรัสเซีย อามูร์เป็นสิ่งสำคัญโดยเฉพาะอย่างยิ่งในช่วงเวลาดังต่อไปนี้แยกทางการเมืองจีนสหภาพโซเวียตในปี 1960. [อ้างจำเป็น] เป็นเวลาหลายศตวรรษอามูร์หุบเขาประชากร Tungusic (Evenki, โซล Ducher, Jurchen, นา, Ulch) และมองโกล ( เดาร์) คนและอยู่ใกล้กับปากโดย Nivkhs สำหรับส่วนมากของพวกเขาตกปลาในอามูร์และแควเป็นแหล่งที่มาหลักของการดำรงชีวิตของพวกเขา จนถึงศตวรรษที่ 17 คนเหล่านี้ไม่ได้เป็นที่รู้จักในยุโรปและเป็นที่รู้จักน้อยมากที่จะจีนฮั่นซึ่งบางครั้งก็อธิบายรวมพวกเขาเป็นป่าเจอร์เชน ระยะ Yupi Dazi ("ตาตาร์ปลาผิว") ที่ใช้สำหรับ Nanais และกลุ่มที่เกี่ยวข้องเป็นอย่างดีเนื่องจากเสื้อผ้าแบบดั้งเดิมของพวกเขาที่ทำจากหนังปลา. เศษเล็กเศษน้อยของอนุสาวรีย์ของ Yishiha ที่เทอร์เท่าที่เห็นค 1860 มองโกลปกครองภูมิภาคเป็นราชวงศ์หยวนจัดตั้งทหารผอมบางที่ต่ำกว่าอามูร์ในศตวรรษที่ 13-14; ซากปรักหักพังของหยวนยุคพระวิหารได้รับการขุดใกล้หมู่บ้านของเทอร์. [5] ในช่วงยุค Yongle และ Xuande (ต้นศตวรรษที่ 15) ราชวงศ์หมิงถึงอามูร์ได้เป็นอย่างดีในไดรฟ์ของพวกเขาที่จะสร้างควบคุมดินแดนที่อยู่ติดกับ เอ็มไพร์หมิงไปทางทิศเหนือซึ่งต่อมากลายเป็นที่รู้จักกันเป็นแมนจูเรีย เดินทางนำโดยขันที Yishiha ถึงเทอร์หลายครั้งระหว่าง 1411 และยุค 1430 ต้นใหม่อาคาร (สอง) Yongning วัดและได้รับอย่างน้อยจงรักภักดีเล็กน้อยจากที่ต่ำกว่าชนเผ่าของอามูร์ที่รัฐบาลหมิง. [6] [7] บาง แหล่งที่มาของรายงานนี้ยังมีการแสดงตนของจีนในช่วงเวลาเดียวกันในอามูร์กลาง - ป้อมอยู่ใน Aigun ประมาณ 20 ปีในช่วงยุค Yongle ด้านซ้าย (ตะวันตกเฉียงเหนือ) ชายฝั่งของอามูร์ล่องจากปากแม่น้ำ Zeya นี้ Aigun ราชวงศ์หมิงที่ตั้งอยู่บนฝั่งตรงข้ามกับ Aigun หลังจากนั้นก็ย้ายไปในช่วงราชวงศ์ชิง [8] ในกรณีใด ๆ ปรากฏตัวในราชวงศ์หมิงอามูร์เป็นช่วงเวลาสั้น ๆ ที่มันเป็นสำคัญ. เร็ว ๆ นี้หลังจากการสิ้นสุดของรัชกาล Yongle, พรมแดนของราชวงศ์ถอยกลับไปทางตอนใต้ของแมนจูเรีย. [อ้างจำเป็น] โกลดิหมู่บ้านพร้อมอามูร์แม่น้ำทางตอนเหนือของ Khabarovsk 1895 โกลดิผู้ชายที่มีเลื่อนสุนัขอามูร์เวอร์ 1895 จีนมีอิทธิพลทางวัฒนธรรมและศาสนาเช่นจีน ปีใหม่ "เทพเจ้าจีน" ลวดลายจีนเช่นมังกรขดม้วนและสินค้าวัสดุเช่นการเกษตรการเลี้ยงร้อนหม้อเหล็ก, ผ้าไหม, ผ้าฝ้ายและการแพร่กระจายในหมู่ชาวบ้านอามูร์เช่น Udeghes, Ulchis และ Nanais . [9] การเดินทางคอซแซครัสเซียนำโดย Vassili Poyarkov และ Yerofey Khabarov สำรวจอามูร์และแควใน 1643-44 และ 1649-51 ตามลำดับ คอสแซคจัดตั้งป้อมปราการแห่ง Albazin ในอามูร์บนที่เว็บไซต์ของเมืองหลวงเก่าของ Solons. แม่น้ำอามูร์ (ภายใต้ชื่อของแมนจูเรีย Saghalien Oula) และแควบนแผนที่ 1734 โดยฌองติส Bourguignon d'Anville ตาม ตามแผนที่ของนิกายเยซูอิตในประเทศจีน Albazin แสดงเป็น Jaxa เก่า (หมิง) เว็บไซต์ของ Aigun เป็น Aihom และต่อมาชิง Aigun เป็น Saghalien Oula. ในขณะที่แมนจูกำลังยุ่งอยู่กับการชนะภูมิภาค; แต่ไม่กี่ทศวรรษที่ผ่านมาต่อมาในรัชสมัยคังซีพวกเขาหันความสนใจไปที่สนามหลังบ้านเหนือแมนจูเรียของพวกเขา Aigun สถาปนาใกล้เว็บไซต์ควรหมิงในประมาณ 1683-1684 และทหารเดินทางถูกส่งต้นน้ำที่จะขับไล่ชาวรัสเซียที่มีการจัดตั้ง Albazin ปราศจากโมหะแมนจูเรียจากส่วยกวดสีดำที่ Solons และ Daurs ของพื้นที่ที่จะจัดหาเป็นอย่างอื่น . [10] Albazin ลดลงในช่วงการรณรงค์ทางทหารสั้น ๆ ใน 1685. สงครามถูกสรุปใน 1689 โดยสนธิสัญญา Nerchinsk ที่เหลือทั้งหุบเขาอามูร์จากการบรรจบกันของ Shilka และ Ergune ล่องอยู่ในมือของจีน. รัสเซีย proselytization ของศาสนาคริสต์ออร์โธดอกชนพื้นเมืองตามแม่น้ำอามูร์ถูกมองว่าเป็นภัยคุกคามโดยชิง. [11] ภูมิภาคอามูร์ยังคงอยู่นิ่งสัมพัทธ์ของตาซิงเอ็มไพร์ในศตวรรษหน้าและครึ่งหนึ่งกับ Aigun เป็นจริง เมืองสำคัญเพียงในแม่น้ำ รัสเซียอีกครั้งปรากฏบนแม่น้ำในช่วงกลางศตวรรษที่ 19 บังคับให้ Manchus เพื่อให้ดินแดนทางตอนเหนือของแม่น้ำเพื่อจักรวรรดิรัสเซียโดยสนธิสัญญา Aigun (1858) ดินแดนทางตะวันออกของ Ussury และต่ำกว่าอามูร์ได้มาจากรัสเซียเช่นกันโดยการประชุมของปักกิ่ง (1860). การซื้อกิจการของดินแดนในอามูร์และ Ussury ตามมาด้วยการย้ายถิ่นของรัสเซียเข้ามาตั้งถิ่นฐานในภูมิภาคและการก่อสร้าง ของเมืองเช่น Blagoveshchensk และภายหลัง Khabarovsk. เรือกลไฟแม่น้ำป่าไม้นานาอามูร์ในช่วงปลายศตวรรษที่ 19 การทำเหมืองแร่ dredges นำเข้าจากอเมริกาเพื่อทำงานจัดวางทองของแม่น้ำ เรือและการจราจรแม่น้ำถูกขัดขวางอย่างมากจากสงครามกลางเมืองของ 1918-1922 อดีตเยอรมัน Yangtse ปืนบ้านเกิดเมืองนอนและนากในการให้บริการกองทัพเรือไต้หวันจีนลาดตระเวนอามูร์ในปี ค.ศ. 1920

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ในการอ้างอิงทางประวัติศาสตร์การเมือง หลายเหล่านี้สองหน่วยงานจะเรียกว่าแมนจูเรียนอกรัสเซีย ( แมนจูเรีย ) และในแมนจูเรีย ตามลำดับ จีนจังหวัด Heilongjiang ในธนาคารใต้ของแม่น้ำเป็นชื่อหลังจากที่มัน เป็นพื้นที่ตีนแดงรัสเซียฝั่งเหนือชื่อแม่น้ำสีดำ ( sahaliyan Ula ) ถูกใช้โดยจักรวรรดิแมนจูและตาซิงที่ถือว่าเป็นแม่น้ำศักดิ์สิทธิ์นี้ . [ อ้างอิงที่จำเป็น ]

ที่สำคัญคือสัญลักษณ์ของแม่น้ำอามูร์ และปัจจัยทางการเมืองในจีน - รัสเซียความสัมพันธ์ ซึ่งเป็นสิ่งสำคัญโดยเฉพาะอย่างยิ่งอามูร์ในยุคต่อมา ชิโน - โซเวียตการเมืองแยกในปี 1960 . [ อ้างอิงที่จำเป็น ]

สำหรับหลายศตวรรษหุบเขาอามูร์เป็นประชากรโดย tungusic ( Evenki โซลอน , ducher อักษรจูร์เชนนาใน , , , , ulch ) และชาวมองโกล ( daur ) คน และใกล้ปากของมัน โดย nivkhs . หลายของพวกเขาตกปลาในอามูร์ และแควเป็นแหล่งที่มาหลักของการประกอบอาชีพ จนกระทั่งศตวรรษที่ 17 คนเหล่านี้ไม่ได้รู้จักชาวยุโรป และรู้จักกันน้อยไป ฮัน จีนที่บางครั้งเรียกอธิบายพวกเขาเป็นป่าหว่า . คำ yupi dazi ( " หนังปลาทอดตาตาร์ " ) ใช้สำหรับ nanais และกลุ่มเป็นอย่างดี เนื่องจากเสื้อผ้าแบบดั้งเดิมของพวกเขาที่ทำจากหนังปลา


ส่วนที่เหลือของ yishiha เป็นอนุสาวรีย์ที่ tyr , เห็นค 1860
Mongols ปกครองเขตเป็นหยวนราชวงศ์สร้างการแสดงตนไม่สำคัญ ทหารบนล่างอามูร์ใน 13 – 14 ศตวรรษ ซากปรักหักพังของหยวนยุควัดได้ขุดพบใกล้หมู่บ้าน tyr [ 5 ]

ในและยุค Yongle ซวนเต๋อ ( ต้นศตวรรษที่ 15 ) , ราชวงศ์หมิงถึง AMUR เช่นกันในไดรฟ์เพื่อสร้างการควบคุม ที่ดินติดกับจักรวรรดิ์หมิงไปอีสานซึ่งต่อมากลายเป็นที่รู้จักในฐานะที่แมนจูเรีย การเดินทางไปโดยขันที yishiha ถึง tyr หลายครั้งระหว่าง 1411 และ 1410 ก่อน Re อาคาร ( 2 ) yongning วัดและได้รับอย่างน้อยในความจงรักภักดีของล่างของอามูร์เผ่าราชวงศ์หมิงที่รัฐบาล[ 6 ] [ 7 ] แหล่งข่าวยังเป็นภาษาจีนอยู่ในช่วงเวลาเดียวกันในกลาง AMUR –ป้อม อยู่ใน aigun ประมาณ 20 ปีในยุค Yongle ด้านซ้าย ( ฝั่งทิศตะวันตกเฉียงเหนือ ) ของอามูร์ต่อเนื่องจากปากแม่น้ำ เซยา . นี้ aigun ราชวงศ์หมิงตั้งอยู่ในฝั่งตรงข้ามกับหลัง aigun ที่ถูกโยกย้ายในช่วงราชวงศ์ชิง . [ 8 ] ในเหตุการณ์ใด ๆหมิงปรากฏตัวบนอามูร์เป็นช่วงสั้น ๆมันไม่สำคัญ ; หลังจากสิ้นรัชสมัยของราชวงศ์ Yongle , พรมแดนไปอยู่ที่ภาคใต้ แมนจูเรีย . [ อ้างอิงที่จำเป็น ]


goldi หมู่บ้านเลียบแม่น้ำอามูร์เหนือ Khabarovsk 1895

goldi ผู้ชายกับสุนัขลากเลื่อนบนแม่น้ำอามูร์ 1895
จีน อิทธิพลทางวัฒนธรรมและศาสนา เช่น ตรุษจีน ใน " พระเจ้า " ที่จีนจีนลวดลายเหมือนมังกร , หมุน , ม้วน , และวัสดุ สินค้า เช่น เกษตรกรรม การเลี้ยง , เตารีดหม้อปรุงอาหาร , ผ้าไหม , ผ้าฝ้ายและการแพร่กระจายในหมู่ชาวพื้นเมืองชอบ udeghes ulchis อามูร์ , และ nanais [ 9 ]

รัสเซีย Cossack การเดินทางนำโดย vassili และ poyarkov yerofey khabarov สํารวจและแควในอามูร์ 1643 – 44 และ 968 – 51 ตามลำดับทหารม้าก่อตั้งป้อมของ albazin บนตีนแดงด้านบน ที่เว็บไซต์ของอดีตเมืองหลวงของ solons


แม่น้ำอามูร์ ( ภายใต้ชื่อของ saghalien แมนจู " ) และแควใน 1652 แผนที่โดย Jean Baptiste สตูว์ d'anville ตามแผนที่ของเยซูอิตในประเทศจีน albazin แสดงเป็นองค์การสำรวจอวกาศญี่ปุ่น , เก่า ( หมิง ) เว็บไซต์ของ aigun เป็น aihom และต่อมา ชิง aigun เป็น saghalien
" .ตอนนั้น manchus ยุ่งกับชัยเขต แต่ไม่กี่ทศวรรษต่อมาในรัชสมัยคังซีก็หันมาสนใจของพวกเขาเหนือแมนจูเรียที่หลังบ้าน aigun reestablished ใกล้ควรจะหมิงเว็บไซต์ในค.ศ. – 84 และทหารเดินทางมาขั้นต้น เพื่อขับไล่รัสเซียซึ่งก่อตั้ง albazin ลิดรอนผู้ปกครองแมนจูจากส่วยของเซเบอร์ที่และมา solons daurs ของพื้นที่จะจัดหาอย่างอื่น [ 10 ] albazin ล้มลงไปในแคมเปญทหารสั้นใน 1685 . การช่วยเหลือทั้งใน 1689 โดยสนธิสัญญาเนอร์ชินสค์ซึ่งออกจากหุบเขาอามูร์ทั้งหมด จากการบรรจบกันของ shilka และ ergune ตามน้ำ

ในมือจีนการ proselytization รัสเซียของศาสนาคริสต์ดั้งเดิมกับชนพื้นเมืองตามแม่น้ำอามูร์ถูกมองเป็นภัยคุกคาม โดยชิง [ 11 ]

ภูมิภาคอามูร์ยังคงนิ่งสัมพัทธ์ของตาซิงจักรวรรดิสำหรับศตวรรษหน้าครึ่ง กับ aigun ถูกจริงเพียงสาขาเมืองบนแม่น้ำ รัสเซียอีกครั้งปรากฏบนแม่น้ำในกลางศตวรรษที่ 19 ,บังคับ manchus ผลผลิตทุกดินแดนทางเหนือของแม่น้ำรัสเซียโดยสนธิสัญญา aigun ( 1858 ) ดินแดนทางตะวันออกของ ussury และอามูร์ล่างได้มาโดยรัสเซียเช่นกัน โดยการประชุมของปักกิ่ง ( 1860 ) .

การได้มาของที่ดินในอามูร์ และ ussury ตามมาด้วยการย้ายถิ่นของการตั้งถิ่นฐาน , ภูมิภาคและ การก่อสร้าง ของเมือง เช่น บลาโกเวชเชนสค์และภายหลังจาก Khabarovsk .

หลายแม่น้ำอามูร์โดยเรือกลไฟ plied โดยปลายศตวรรษที่ 19 เดรจส์เหมืองแร่เป็นนําเข้าจากอเมริกา งานทอง Placer ของแม่น้ำเรือแม่น้ำและรถติดมากขัดขวางจากสงครามกลางเมือง 2461 – 22 อดีตเยอรมัน Yangtse และปืน vaterland นากในกองทัพเรือจีนชาตินิยมบริการตรวจตราอามูร์ในยุค 1920