mistake while stepping forwards. He

mistake while stepping forwards.



He had just made a small step. It scared Jing Yun gulped as the fear welled up in her throat. What did Lin Feng intend to do? The hell wolf was the second cruelest beast after the soul spirit beast. Even some of the most skilled Cultivators who reached the ninth Qi layer would have no other choice but to run and escape from a hell wolf.



Without taking the time to tell them what he was about to do, Lin Feng had started running towards the hell wolf, gaining more and more speed with each step.




Seeing what was happening, Jing Yun was overcome with fear, the others were also terrified beyond belief.



“Aahhh woooooo!” The hell wolf started howling in surprise when it saw Lin Feng was running directly towards him. The hell wolf’s demon like face looked hideous. Its eyes were gleaming with an extremely cold light. The sight would chill even experienced warriors.



The hell wolf, whose claws were still slowly piercing in and out of Jing Feng’s body, jumped in the air with a blood-curdling howl. Its body slowly turned black and a brilliant white light began glowing over its body, covering its whole black body in a white radiance.



“Lin Feng! Come back!” Shouted Jing Yun but it was already too late. Lin Feng started using his Moonlight Feather Agility and his speed sharply increased to reach the highest speed possible.



Qing Yi and Han Man were so frightened that they were frozen stiff. Their hearts were beating so fast that it seemed like time had stopped for a moment. They did not have any time to realize what was happening before the fight had already started.



An amazingly bright meteor-like streak suddenly appeared in the air in front of the wolf. When the light vanished, it seemed like time had stopped. Lin Feng had stopped moving, all signs of life were gone. The hell wolf landed triumphantly with a growl.



Silence…



Jing Yun’s hands were covering her mouth. She looked on at the scene terrified. Lin Feng was actually dead…



It was suddenly so quiet. “Grrr-aawoo…”. The hell wolf fell down on its side with shock filling its eyes. On its neck was a mark, which looked like an extremely thin red silk thread out of which was flowing a small endless stream of blood.



“The hell wolf died!” Said Han Man and Qing Yi while looking at the scene before them, gasping with astonishment.



“Lin Feng, how do you feel?” Asked Jing Yun, whose voice was febrile, while looking at Lin Feng who was still standing on his feet but no longer moving, not even a sign of breathe could be seen.



Jing Yun’s voice dropped in intensity. Qing Yi and Han Man were also very nervous to see Lin Feng like that. They had seldom been that nervous.



Finally, Lin Feng moved. He slowly turned around. His eyes were sparkling and he was grinning wholeheartedly.



“I’m fine” said Lin Feng spreading his arms out in a stretching motion. He remembered the instant he had attacked. Sword unsheathing, it had looked a silver firefly streaking across the sky. It was lightening fast with such unbelievable power. One of the prerequisites of the sword unsheathing skill was, of course, to be faster than the opponent.



“Pheww!” Jing Yun let out a sigh of relief. They could finally relax again. They had the feeling that they were back to themselves, the same as when they originally met Lin Feng in the mountains.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ผิดพลาดในขณะที่ก้าวไปข้างหน้า เขาพึ่งทำแบบนี้ มันกลัวจิงยุ gulped เป็นความกลัว welled ขึ้นในลำคอของเธอ หลินเฟิงไม่ตั้งใจอะไรจะทำหรือไม่ หมาป่านรกเป็นสัตว์สอง cruelest หลังจากที่สัตว์วิญญาณวิญญาณ แม้บางส่วนของเครื่องพรวนดินสุดฝีมือที่ถึงชั้นฉีที่เก้าจะมีตัวเลือกอื่น ๆ แต่การทำงาน และหลบหนีจากนรกหมาป่า โดยไม่ต้องสละเวลาเพื่อบอกพวกเขาสิ่งที่เขากำลังทำ เฟิงหลินได้เริ่มต้นรันต่อนรกหมาป่า ได้รับข้อมูลเพิ่มเติม และเพิ่มเติมความเร็วในแต่ละขั้น เห็นสิ่งที่เกิดขึ้น ยุนจิงถูกเอาชนะ ด้วยความกลัว คนอื่น ๆ ก็กลัวเหนือความเชื่อ "กลไกและสื่อ Aahhh" หมาป่านรกเริ่มยิ่งใหญ่ในความประหลาดใจเมื่อมันเห็นหลินเฟิงถูกเรียกใช้โดยตรงไปยังเขา ปีศาจหมาป่านรกเช่นใบหน้าดูไม่เป็นใจ ตาเหนื่อยล้าพร้อมไฟเย็นมาก สายตาจะชิลล์นักรบแม้จะมีประสบการณ์ หมาป่านรก เล็บถูกเจาะยังคงช้าและออกจากร่างกายจิงเฟิง เพิ่มขึ้นในอากาศด้วยการหอนโหยหวน ร่างกายค่อย ๆ เปิดสีดำ และไฟสีสดใสเริ่มเร่าร้อนทั่วร่างกาย ครอบคลุมร่างกายดำในความขาวใส "เฟิงหลิน กลับมา" แล้วถูกตะโกน Yun จิงแต่มันสายเกินไป หลินเฟิงเริ่มใช้คล่องเขาขนนกแสงจันทร์และความเร็วของเขาเพิ่มขึ้นอย่างชัดเจนถึงความเร็วสูงสุดที่เป็นไปได้ ยี่ชิงและฮั่นคนดังนั้นก็กลัวว่า พวกเขาถูกแช่แข็ง ใจเต้นได้อย่างรวดเร็วว่า เหมือนเวลาหยุดครู่หนึ่ง พวกเขาไม่มีก็จะตระหนักถึงสิ่งที่เกิดขึ้นก่อนเริ่มการต่อสู้ การอัศจรรย์เหมือนดาวตกแหลม ๆ ก็ปรากฏในอากาศด้านหน้าของหมาป่า เมื่อแสงสว่างหายไป ดูเหมือนหยุดเวลา หลินเฟิงได้หยุดการเคลื่อนไหว สัญญาณทั้งหมดของชีวิต หมาป่านรก triumphantly ที่ดินกับดวง เงียบ... จิงยุมือถูกครอบปากของเธอ เธอมองอยู่ที่ฉากหวาดกลัว หลินเฟิงตายจริง... ได้อย่างฉับพลันจึงเงียบ "Grrr-aawoo..." หมาป่านรกล้มลงตะแคงกับช็อตที่กรอกตา บนคอของมันคือเครื่องหมาย ซึ่งดูเหมือนมีบางมากสีแดงไหมจากที่ถูกไหลกระแสน้ำโคตรของเลือด "หมาป่านรกตาย" กล่าวว่า คนฮั่นและยี่ชิงในขณะที่กำลังดูฉากก่อนที่พวกเขา หายใจเฮือกกับเมือ "หลินเฟิง คุณรู้สึกอย่างไร" ถามจิงยุน เป็นไข้ เสียงที่มีมองหน้าหลินเฟิงที่กำลังยืนอยู่บนเท้าของเขาแต่ไม่ย้ายยังคง ไม่ได้เป็นสัญลักษณ์ของการหายใจอาจจะเห็น จิงยุนเสียงลดลงในความเข้ม ยีชิงและฮั่นคนก็มากประสาทดูหลินเฟิงเช่นนั้น พวกเขาไม่ค่อยได้ว่าประสาท ในที่สุด หลินเฟิงย้าย เขาค่อย ๆ หันไปรอบ ๆ มีประกายตาของเขา และเขาก็ยิ้มนวล "ฉันดี" กล่าวว่า หลินเฟิงแพร่แขนของเขาในการเคลื่อนไหวยืด เขาจำได้ทันทีที่เขาได้โจมตี ดาบ unsheathing มันได้ดูหิ่งห้อยเงินหลากข้ามฟากฟ้า มันถูกลดน้ำหนักอย่างรวดเร็ว มีอำนาจดังกล่าวไม่น่าเชื่อ ข้อกำหนดเบื้องต้นของดาบ unsheathing ทักษะอย่างใดอย่างหนึ่งได้ แน่นอน จะเร็วกว่าฝ่ายตรงข้าม "Pheww" จิงยุให้ออกด้วย[บรรเทา พวกเขาสามารถผ่อนคลายที่สุดอีกด้วย พวกเขามีความรู้สึกว่าพวกเขาก็กลับไปตัวเอง เช่นเดียวกับเมื่อพวกเขามาพบหลินเฟิงในภูเขา

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ความผิดพลาดในขณะที่ก้าวไปข้างหน้า



เขาได้ทำเพียงขั้นตอนเล็ก ๆ มันกลัวจิงหยุนกลืนน้ำลายเป็นความกลัวซึมขึ้นมาในลำคอของเธอ อะไรหลินฮตั้งใจจะทำอย่างไร? หมาป่านรกเป็นสัตว์ที่โหดร้ายที่สองหลังจากที่สัตว์จิตวิญญาณจิตวิญญาณ แม้บางพรวนมีทักษะมากที่สุดที่มาถึงชั้นที่เก้าฉีจะไม่มีทางเลือกอื่น ๆ แต่จะทำงานและหลบหนีจากนรกหมาป่า



โดยไม่คำนึงถึงเวลาที่จะบอกพวกเขาสิ่งที่เขากำลังจะทำหลินฮได้เริ่มต้นทำงานต่อหมาป่านรกดึงดูดความเร็วมากขึ้นกับแต่ละขั้นตอน




เห็นสิ่งที่เกิดขึ้นจิงหยุนก็ถูกครอบงำด้วยความกลัวคนอื่น ๆ ยังกลัวเกินความเชื่อ



"Aahhh Woooooo!" หมาป่านรกเริ่มต้นที่ยิ่งใหญ่ในความประหลาดใจเมื่อเห็นหลินฮกำลังวิ่งไปหาเขาโดยตรง ปีศาจนรกหมาป่าเช่นใบหน้ามองน่าเกลียด ดวงตาของมันถูกแพรวกับแสงเย็นมาก สายตาจะทำใจให้สบายนักรบที่มีประสบการณ์แม้กระทั่ง



หมาป่านรกที่มีกรงเล็บยังคงช้าเจาะเข้าและออกจากร่างกายของจิงฮกระโดดในอากาศด้วยการเห่าหอนเลือดทำให้ตกใจ ร่างกายช้ากลายเป็นสีดำและแสงสีขาวสดใสเริ่มเร่าร้อนทั่วร่างกายของมันครอบคลุมร่างกายสีดำมันทั้งในความขาวกระจ่างใส



"หลินฮ! กลับมา! "ตะโกนจิงหยุน แต่มันก็สายเกินไปแล้ว หลินฮเริ่มใช้เขาแสงจันทร์ขนความคล่องตัวและความเร็วของเขาอย่างรวดเร็วเพิ่มขึ้นไปถึงความเร็วสูงสุดที่เป็นไปได้



ชิงยี่และฮันผู้ชายจึงกลัวว่าพวกเขาถูกแช่แข็งแข็ง หัวใจของพวกเขาได้รับการตีอย่างรวดเร็วว่ามันดูเหมือนเวลาได้หยุดสักครู่ พวกเขาไม่ได้มีเวลาใด ๆ ที่จะตระหนักถึงสิ่งที่เกิดขึ้นก่อนที่จะต่อสู้ได้เริ่มต้นแล้ว



แนวดาวตกเหมือนสดใสน่าอัศจรรย์ก็ปรากฏอยู่ในอากาศในด้านหน้าของหมาป่า เมื่อแสงหายไปก็ลำบากเช่นเวลาได้หยุด หลินฮได้หยุดการเคลื่อนไหวสัญญาณทั้งหมดของชีวิตก็หายไป หมาป่านรกที่ดินชัยกับคำราม



เงียบ ...



มือจิงหยุนถูกครอบคลุมปากของเธอ เธอมองในที่เกิดเหตุกลัว หลินฮเป็นจริงตาย ...



มันเป็นอยู่ ๆ ก็เงียบ "ฮึ่ม-aawoo ... " หมาป่านรกล้มลงทางด้านข้างด้วยความตกใจกรอกตา บนคอของมันเป็นเครื่องหมายซึ่งดูเหมือนไหมบางมากสีแดงออกจากซึ่งไหลกระแสสิ้นสุดเล็ก ๆ ของเลือด



"หมาป่านรกตาย!" ฮันกล่าวว่าผู้ชายและชิงยี่ในขณะที่มองในที่เกิดเหตุก่อนที่พวกเขาอ้าปากค้างด้วยความประหลาดใจ



"หลินฮคุณรู้สึกอย่างไร?" ถามจิงหยุนซึ่งเสียงเป็นไข้ในขณะที่มองหลินฮที่ยังคงยืนอยู่บนเท้าของเขา แต่ไม่ย้ายไม่ได้เป็นสัญญาณของการหายใจอาจจะเห็น



เสียงจิงหยุนลดลงในความรุนแรง ชิงยี่และฮันผู้ชายก็มีความตื่นเต้นมากที่จะเห็นหลินฮเช่นนั้น พวกเขาได้รับไม่ค่อยว่าประสาท



ในที่สุดหลินฮย้าย เขาค่อย ๆ หันไปรอบ ๆ ดวงตาของเขาเป็นประกายและเขาก็ยิ้มด้วยใจจริง



"ผมสบายดี" กล่าวว่าหลินฮแพร่กระจายแขนของเขาออกมาในการเคลื่อนไหวยืด เขาจำได้ทันทีที่เขาได้โจมตี ดาบ unsheathing มันก็มองเงินหิ่งห้อยพุ่งข้ามท้องฟ้า มันได้รับการลดน้ำหนักได้อย่างรวดเร็วด้วยอำนาจที่ไม่น่าเชื่อดังกล่าว หนึ่งในสิ่งที่จำเป็นต้องมีทักษะ unsheathing ดาบเป็นของหลักสูตรจะเร็วกว่าฝ่ายตรงข้าม



"Pheww!" จิงหยุนให้ออกถอนหายใจด้วยความโล่งอก พวกเขาก็จะได้พักผ่อนอีกครั้ง พวกเขามีความรู้สึกว่าพวกเขากลับมากับตัวเองเช่นเดียวกับเมื่อพวกเขาได้พบกับหลินเดิมฮในภูเขา

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ผิดพลาดขณะก้าวไปข้างหน้าเขาเพิ่งก้าวเล็กๆ มันกลัว จิง ยุน gulped เป็นความกลัวที่เอ่อขึ้นในคอของเธอ แล้วหลินฟงตั้งใจจะทำอะไร ? นรก วูล์ฟ โหดร้ายที่สุดที่สองหลังจากวิญญาณวิญญาณสัตว์อสูร แม้บางส่วนของผู้เชี่ยวชาญส่วนใหญ่เกษตรกรที่มาถึงชั้นฉีที่เก้าจะไม่มีทางเลือกอื่น นอกจากหนี และหนีจากนรก หมาป่าโดยไม่ต้องสละเวลาเพื่อบอกสิ่งที่เขากำลังจะทำ หลินฟงก็เริ่มวิ่งต่อนรก หมาป่า , ความเร็วในการดึงดูดมากขึ้นกับแต่ละขั้นตอนเห็นสิ่งที่เกิดขึ้นจิงหยุนถูกเอาชนะด้วยความกลัว คนอื่นก็กลัวเกินความเชื่อ" woooooo จัง ! " บ้าหมาป่าเริ่มเห่าหอนอย่างประหลาดใจเมื่อเห็นหลินฟงกำลังวิ่งตรงไปยังเขา หมาป่าปีศาจนรกเหมือนหน้าดูน่าเกลียด ดวงตาของมันที่เปล่งประกายเป็นแสงสว่างที่แสนหนาว สายตาจะชิลล์ แม้ประสบการณ์นักรบบ้าหมาป่าที่มีกรงเล็บก็ยังคงค่อยๆ เจาะในและนอกร่างกายของจิงเฟิง กระโดดในอากาศที่มีเลือดข้นขึ้นหอน . ร่างกายของมันค่อยๆกลายเป็นสีดำ และขาว สว่างสดใสขึ้นเปล่งปลั่งกว่าร่างกายของมันครอบคลุมร่างกายสีดำทั้งในครีมผิวขาว" หลินฟง ! กลับมา ! " ตะโกนจิง ยุน แต่มันก็สายเกินไป หลินฟงเริ่มใช้ความว่องไวและความเร็วของเขา แสงจันทร์ ขนนกซึ่งเพิ่มขึ้นถึงความเร็วสูงสุดที่เป็นไปได้ชิงยี่ กับ ฮัน คนก็กลัวว่าพวกเขาถูกแช่แข็ง . หัวใจของเขาเต้นรัว มันเหมือนเวลาได้หยุดลงชั่วขณะ พวกเขาไม่ได้มีเวลาที่จะตระหนักถึงสิ่งที่เกิดขึ้นก่อนการต่อสู้ได้เริ่มขึ้นแล้วมีดาวตกสว่างมากเหมือนริ้วก็ปรากฏตัวขึ้นในอากาศในด้านหน้าของหมาป่า เมื่อแสงหายไป มันเหมือนเวลาได้หยุดลง หลินฟงได้หยุดเคลื่อนไหว สัญญาณทั้งหมดของชีวิตหายไป บ้าหมาป่าได้ชัยชนะด้วยเสียงคำรามความเงียบ . . . . . . .มือของจิง ยุนก็ปิดปากเธอ เธอมองดูฉากตกใจ หลินฟงก็ตายแล้ว . . . . . . .มันก็เงียบ " แฮ่ aawoo . . . . . . . " บ้าหมาป่าล้มตะแคงกับช็อกไส้ของตา บนคอของมันคือเครื่องหมายที่ดูเหมือนบางมากสีแดงเส้นไหมออกจากซึ่งไหลกระแสเจ็ดชั่วโคตรขนาดเล็กของเลือด" บ้าหมาป่าตาย ! " บอกว่า ฮันชายและฉิงอี้ในขณะที่ดูฉากก่อนที่พวกเขาหอบกับความประหลาดใจ" หลินฟง คุณรู้สึกยังไง ? " ถามจิงหยุน เป็นเสียงใครไข้ขณะที่มองหลินฟงที่ยังยืนอยู่บนเท้าของเขา แต่ไม่ย้าย แม้แต่วี่แววหายใจสามารถเห็นได้เสียงของจิงหยุนลดลงในความเข้ม ชิงยี่ กับ ฮัน คนก็ตื่นเต้นมากที่จะเห็นหลินฟงแบบนั้น พวกเขาแทบจะเป็นประสาทในที่สุด , หลินฟง ย้าย เขาค่อยๆหันกลับมา ตาของเขาเป็นประกาย และเขาก็ยิ้มสุดใจ" ฉันไม่เป็นไร " บอกว่า หลินฟง กระจาย แขนของเขาในการเคลื่อนไหว เขาจำได้ทันที เขาได้ทำร้าย เสียงดึงดาบ มันเห็นเงินหิ่งห้อย streaking ข้ามท้องฟ้า มันคือการได้อย่างรวดเร็วด้วยพลังที่ไม่น่าเชื่อเช่น หนึ่งในสิ่งที่เสียงดึงทักษะของดาบคือ แน่นอน จะเร็วกว่าฝ่ายตรงข้าม" pheww ! " จิงยุนถอนหายใจโล่งอก พวกเขาสามารถผ่อนคลายอีกครั้ง พวกเขามีความรู้สึกว่าพวกเขากลับไปที่ตัวเอง เหมือนเมื่อตอนแรกพบ หลินฟงในภูเขา