Tang Feng took in the luxurious roo

Tang Feng took in the luxurious room that was arranged in the Victorian style. He sat on the soft bed and once again felt that being rich was indeed good. From Charles’ villa to Lu Tian Chen’s mansion, should he be glad that he was quite lucky after his rebirth? Aside from the beginning where he had to stay at the hospital, he had always gotten to live in mansions afterwards.

“Let’s go bathe first.” Tang Feng opened the bathroom door and stared in awe. “Wow, this is why I say that being rich is good! My dear big bathtub, here I come.”

The bathtub had automatic water release and temperature control settings. Tang Feng was very satisfied with the bathroom, but it was a pity that it didn’t have a TV hanging on the wall like at Charles’ place. On the bright side, his room had a laptop. Tang Feng boldly brought it into the bathroom. Just then, the bathtub had also finished filling up. He stripped off his clothes, got in the bathtub, and started watching a movie.

In his moment of indulgence, he totally forgot about Lu Tian Chen.

Lu Tian Chen called out Tang Feng’s name for the nth time that day. Whether this counted as a breakthrough in their relationship was another case however.

“Tang Feng!” Lu Tian Chen walked into the room, but didn’t see the man he was looking for. He saw the suitcases sitting on the floor and…clothes? His eyes followed the trail of clothes, finally stopping beside the half-closed bathroom door. As he neared the bathroom, he heard a voice coming from inside.

Lu Tian Chen’s eyes lowered to the doorknob, after pausing for a moment, he pushed open the door. He was faced with the sight of Tang Feng lying comfortably in the bathtub, his feet sticking out of the water. Opposite him, a laptop was sitting on the bathtub caddy playing a movie.

“President Lu?” Tang Feng turned to face the man and smiled. “Is there something you need?” Tang Feng was treating this place like it was his own room; then again, it was his room at the moment, at least temporarily.

“Come out and eat something.” Lu Tian Chen glanced at Tang Feng’s pale chest that was exposed above the water. He walked over and shut the laptop. When he turned around, he came face to face with Tang Feng. He glanced over the faint love bites that marked Tang Feng’s chest. Lu Tian Chen narrowed his eyes slightly, and added in a cool voice,” Quickly.”

Turning on his heels abruptly, Lu Tian Chen strode out of the bathroom.

Tang Feng looked at Lu Tian Chen’s retreating back. He gently shook his head and let out a chuckle, his boss truly had a fickle personality.

Tang Feng put on a robe and came out of the bathroom. A hot meal had already been placed on the antique wooden table in his bedroom. Suddenly, he felt very hungry.

“President Lu, want to eat together?” Tang Feng sat down at the table. Lu Tian Chen was sitting opposite of him, a glass of whiskey on the rocks in his hand.

“No.” Despite the sudden change in Lu Tian Chen’s personality, his words were still easy to understand. Since the boss had already said “no,” then Tang Feng would eat by himself. In the weird atmosphere, Tang Feng lowered his head and slowly ate his dinner. Lu Tian Chen drank his whiskey, shooting occasional glances at the other man.

When Tang Feng was almost done with his food, Lu Tian Chen sat down his glass and said abruptly, “Take off your clothes.”

“Cough—” It hadn’t even being a day since Tang Feng left Charles’ wolf den. Lu Tian Chen’s sudden words truly gave him a scare.

Lu Tian Chen expressionlessly passed over a tissue. “Xiao Yu called me today. You don’t have to worry about what happened at the set. Just be more careful next time.”

Did this mean he shouldn’t pursue the matter? Tang Feng smiled faintly; he had also thought that nothing would come out of an investigation. Even if he knew who was pulling the strings in the shadows, what could he do? At most, he could distance himself from that person. He couldn’t fight fire with fire.

The best way to deal with people who were envious of one’s self would be to never let them catch up to one. With no way to overcome their envy, they could only wallow in their miserable situation until death.

“I’ll help you treat the injury on your back.” Lu Tian Chen stood up, and pointed at the bed. “Go lie down.”

Tang Feng stood up indifferently and laughed. ”President Lu knows how to treat injuries?”

“I even know how to take a bullet out.”

That deadpan joke wasn’t funny at all.

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

Tang ฮเอาในห้องพักที่ได้รับการจัดให้อยู่ในรูปแบบวิคตอเรียน เขานั่งอยู่บนเตียงนุ่มและอีกครั้งรู้สึกว่าเป็นที่อุดมไปด้วยเป็นสิ่งที่ดีแน่นอน จากบ้านพักชาร์ลส์ 'ไปที่คฤหาสน์ลูเทียนเฉินเขาควรจะดีใจว่าเขาเป็นคนค่อนข้างโชคดีหลังจากการเกิดใหม่ของเขา? นอกเหนือจากจุดเริ่มต้นที่เขาจะต้องอยู่ที่โรงพยาบาลเขามีอากาศมักจะอาศัยอยู่ในคฤหาสน์หลังจากนั้น. "Let 's ไปอาบน้ำครั้งแรก." Tang ฮเปิดประตูห้องน้ำและจ้องในความหวาดกลัว "ว้าวนี่คือเหตุผลที่ผมบอกว่าเป็นที่อุดมไปด้วยเป็นสิ่งที่ดี! อ่างอาบน้ำขนาดใหญ่ที่รักของข้าพเจ้าที่นี่ฉันมา. " อ่างมีการปล่อยน้ำและอุณหภูมิการตั้งค่าการควบคุมอัตโนมัติ Tang ฮเป็นที่น่าพอใจมากกับห้องน้ำ แต่มันก็เป็นที่น่าเสียดายว่ามันไม่ได้มีทีวีแขวนอยู่บนผนังเช่นสถานที่ที่ชาร์ลส์ ด้านสว่าง, ห้องของเขามีแล็ปท็อป Tang ฮกล้านำมันเข้าไปในห้องน้ำ เพียงแค่นั้น, อ่างอาบน้ำได้ก็จบการเติมขึ้น เขาถอดเสื้อผ้าของเขาได้ในอ่างอาบน้ำและเริ่มดูหนัง. ในช่วงเวลาของเขาในการปล่อยตัวเขาโดยสิ้นเชิงลืมเกี่ยวกับลูเทียนเฉิน. ลูเทียนเฉินเรียกชื่อ Tang ฮเป็นครั้งที่ n ในวันนั้น ว่าเรื่องนี้นับเป็นความก้าวหน้าในความสัมพันธ์ของพวกเขาเป็นอีกกรณีหนึ่ง แต่. "Tang ฮ!" ลูเทียนเฉินเดินเข้าไปในห้อง แต่ไม่เห็นคนที่เขากำลังมองหา เขาเห็นกระเป๋าเดินทางนั่งอยู่บนพื้นและเสื้อผ้า ... ? ดวงตาของเขาตามเส้นทางของเสื้อผ้าในที่สุดก็หยุดอยู่ข้างประตูห้องน้ำปิดครึ่ง ในขณะที่เขาใกล้ห้องน้ำเขาได้ยินเสียงมาจากภายใน. ตาลูเทียนเฉินลดลงไปลูกบิดประตูหลังจากหยุดสำหรับช่วงเวลาที่เขาผลักดันให้เปิดประตู เขาต้องเผชิญกับสายตาของถังฮนอนสบายในอ่างอาบน้ำเท้าของเขาโผล่ออกมาจากน้ำ ตรงข้ามเขาแล็ปท็อปกำลังนั่งอยู่บนแคดดี้อ่างอาบน้ำเล่นหนัง. "ประธาน Lu?" Tang ฮหันหน้าชายคนนั้นและยิ้ม "มีบางสิ่งบางอย่างที่คุณต้องการ?" ฮถังได้รับการรักษาสถานที่นี้เหมือนมันเป็นห้องของเขาเอง แล้วอีกครั้งมันเป็นห้องของเขาในขณะนี้อย่างน้อยก็ชั่วคราว. "ออกมาและกินอะไร." ลูเทียนเฉินเหลือบมองไปที่หน้าอกซีด Tang ฮที่ได้สัมผัสเหนือน้ำ เขาเดินไปและปิดแล็ปท็อป เมื่อเขาหันไปรอบ ๆ เขามาเผชิญหน้ากับถังฮ เขาเหลือบมองมากกว่าลมกัดความรักที่ทำเครื่องหมายหน้าอก Tang ฮ ลูเทียนเฉินหรี่ตาของเขาเล็กน้อยและเพิ่มในเสียงเย็น "ได้อย่างรวดเร็ว." เปิดส้นเท้าของเขาทันทีลูเทียนเฉินก้าวออกจากห้องน้ำ. Tang ฮมองที่ลูเทียนเฉินถอยกลับ เขาเบา ๆ ส่ายหัวและให้ออกหัวเราะ, เจ้านายของเขาอย่างแท้จริงมีบุคลิกภาพที่ไม่แน่นอน. Tang ฮวางบนเสื้อคลุมและเดินออกมาจากห้องน้ำ อาหารร้อนได้รับแล้ววางไว้บนโต๊ะไม้โบราณในห้องนอนของเขา ทันใดนั้นเขารู้สึกหิวมาก. "ประธาน Lu, ต้องการที่จะกินด้วยกันไหม?" Tang ฮนั่งลงที่โต๊ะ ลูเทียนเฉินก็นั่งอยู่ตรงข้ามของเขาแก้ววิสกี้บนโขดหินในมือของเขา. "ไม่ใช่" แม้จะมีการเปลี่ยนแปลงอย่างฉับพลันในบุคลิกภาพลูเทียนเฉินคำพูดของเขาก็ยังคงง่ายต่อการเข้าใจ ตั้งแต่เจ้านายมีอยู่แล้วกล่าวว่า "ไม่" แล้ว Tang ฮจะกินด้วยตัวเอง ในบรรยากาศแปลก Tang ฮลดลงหัวของเขาและค่อยๆกินข้าวเย็นของเขา ลูเทียนเฉินดื่มวิสกี้ของเขายิงสายตาเป็นครั้งคราวที่คนอื่น ๆ . เมื่อ Tang ฮทำเกือบเสร็จกับอาหารของเขาลูเทียนเฉินนั่งลงแก้วของเขาและกล่าวทันที "ถอดเสื้อผ้าของคุณ." "Cough-" มัน hadn ' T แม้เป็นวันตั้งแต่ Tang ฮซ้ายชาร์ลส์ 'รังหมาป่า คำฉับพลันลูเทียนเฉินอย่างแท้จริงทำให้เขาตกใจ. ลูเทียนเฉินผ่าน expressionlessly มากกว่าเนื้อเยื่อ "เสี่ยวหยูเรียกผมในวันนี้ คุณไม่ต้องกังวลเกี่ยวกับสิ่งที่เกิดขึ้นในตลาดหลักทรัพย์ฯ เพียงแค่ต้องระมัดระวังมากขึ้นในครั้งต่อไป. " ไม่ได้หมายความว่าเขาไม่ควรจะติดตามเรื่องนี้? Tang ฮยิ้มจาง ๆ ; นอกจากนี้เขายังมีความคิดว่าไม่มีอะไรที่จะออกมาจากการสืบสวน แม้ว่าเขาจะรู้ว่าคนที่ถูกดึงเชือกในเงามืดสิ่งที่เขาจะทำอย่างไร ที่ส่วนใหญ่ที่เขาจะทำตัวออกห่างจากคนคนนั้น เขาไม่สามารถต่อสู้กับไฟด้วยไฟ. วิธีที่ดีที่สุดที่จะจัดการกับคนที่อิจฉาหนึ่งของตัวเองจะไม่เคยปล่อยให้พวกเขาจับได้ถึงหนึ่ง ด้วยวิธีการที่จะเอาชนะความอิจฉาของเขาไม่มีพวกเขาเท่านั้นที่จะหลงระเริงอยู่ในสถานการณ์ที่มีความสุขของพวกเขาจนตาย. "ฉันจะช่วยให้คุณรักษาอาการบาดเจ็บที่ด้านหลังของคุณ." ลูเทียนเฉินลุกขึ้นยืนและชี้ไปที่เตียง "ไปนอนลง." Tang ฮลุกขึ้นยืนเอาใจใส่และหัวเราะ "ประธาน Lu รู้วิธีที่จะรักษาอาการบาดเจ็บ?" "ผมได้รู้วิธีการใช้กระสุนออก." นั่นเป็นเรื่องตลกหน้าตาเฉยไม่ได้ตลกที่ทั้งหมด