Background: Adolescent obesity is r

Background: Adolescent obesity is rapidly becoming a major pubic health concern in Thailand. Factors that contribute to adolescent obesity are increasingly sedentary behaviors, changes in eating habits and physical activity. Body-image perception and peer influence are substantial for adolescents. As a result, knowing the obesity-related psychological impacts in adolescent will be the great benefit for health care providers in taking care of obese adolescents
Objective: The purpose of this study was to investigate the impact of obesity has on the behaviors and attitudes regarding self- perception, health outlook, and eating behavior in the mildly obese and the moderately-to-severely obese Thai adolescents. Material and Method: Participants were obese students who were being followed at the school-based Teen Health Clinic on a regular basis. All participants were followed regularly at their respective school-based Teen Health Clinics. Each participant’s percent weight for height was calculated by using Thai National Growth charts. Participants were categorized into 2 groups according to the percent weight for height (% WFH). Those with% WFH below 120% was considered not obese and excluded from the study. The two participating groups were% WFH of 120-140% who are mildly obese (M-O group) and% WFH of greater than 140% who are moderately-severely obese (M-S-O group). A 3-part questionnaire was used to assess the impact of obesity on emotional and psychosocial aspects of each participant, their eating and nutritional attitude and their level of physical activity.
Results: Of the 5,366 students, grade 7-12 who attended 2 metropolitan Bangkok schools, 678 were diagnosed as overweight or obese. There were 175 obese students who attended the clinic regularly were asked to participate in this study and there were 167 adolescents who completed the questionnaires recruited for this study. Both the M-O and M-S-O groups reported dissatisfaction with their body weight (85.9% and 91.7% respectively) and perceived their need for weight reduction. The M-S-O groups expressed more concerns to lose their weight for medical reasons than the M-O group (52.1% vs. 35.2%, p-value < 0.03). Being obese was shown to have more significant impact to their confidence in M-S-O group than the M-O group (71.9% vs. 50.7%, p < 0.005). The students in M-O group eat lunch regularly otherwise M-S-O group, few of them, skips lunch meal (100% vs. 93.8%, p < 0.032).
Conclusion: From our study, significant obese adolescents were shown to have poorer self-image with greater prevalence being shown in the significantly obese group.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

พื้นหลัง: โรคอ้วนวัยรุ่นเป็นอย่างรวดเร็วเป็น ความกังวลหลัก pubic สุขภาพในประเทศไทย ปัจจัยที่นำไปสู่โรคอ้วนวัยรุ่นมีพฤติกรรมแย่ ๆ มากขึ้น การเปลี่ยนแปลงในการรับประทานอาหารนิสัยและกิจกรรมทางกายภาพ รูปร่างกายรับรู้และอิทธิพลของเพื่อนจะพบในวัยรุ่น ดัง รู้เกี่ยวข้องกับโรคอ้วนจิตใจผลกระทบในวัยรุ่นจะเป็นประโยชน์มากสำหรับผู้ให้บริการสุขภาพในการดูแลวัยรุ่นอ้วนวัตถุประสงค์: วัตถุประสงค์ของการศึกษานี้เป็นการตรวจสอบผลกระทบของโรคอ้วนมีพฤติกรรมและทัศนคติเกี่ยวกับการรับ รู้ตนเอง สุขภาพ และ outlook กินลักษณะอ้วน mildly และวัยรุ่นไทยอ้วนปานกลางการรุนแรง วัสดุและวิธีการ: ผู้เข้าร่วมได้เรียนอ้วนที่อยู่ตามโรงเรียนวัยรุ่นสุขภาพคลินิกเป็นประจำ ร่วมได้ตามประจำที่ของแต่ละโรงเรียนวัยรุ่นคลินิก มีคำนวณน้ำหนักร้อยละของผู้เรียนแต่ละความสูง โดยใช้แผนภูมิการเติบโตของประเทศไทย ผู้เรียนได้แบ่งเป็น 2 กลุ่มตามน้ำหนักเปอร์เซ็นต์ความสูง (% WFH) มี% WFH ล่าง 120% ไม่ถือว่าอ้วน และถูกแยกออกจากการศึกษา ทั้งสองกลุ่มได้% WFH % 120-140 ที่อ้วน mildly (กลุ่ม M O) และ% WFH ของมากกว่า 140% ที่อ้วนปานกลางรุนแรง (กลุ่ม M-S-O) ใช้แบบสอบถามส่วนที่ 3 การประเมินผลกระทบของโรคอ้วนในด้าน psychosocial และอารมณ์ของผู้เข้าร่วมแต่ละ ทัศนคติของพวกเขารับประทานอาหาร และโภชนาการ และระดับกิจกรรมทางกายภาพผลลัพธ์: นักเรียน 5,366 เกรด 7-12 คนเข้าร่วม 2 นครกรุงเทพโรงเรียน 678 ถูกวินิจฉัยว่าเป็นภาวะ หรืออ้วน มี 175 อ้วนนักเรียนเข้าร่วมคลินิกเป็นประจำถูกต้องมีส่วนร่วมในการศึกษานี้ และมีวัยรุ่น 167 ที่กรอกแบบสอบถามที่พิจารณาสำหรับการศึกษานี้ กลุ่ม M O และ M-S-O รายงานความไม่พอใจกับน้ำหนักตัวของพวกเขา (85.9% และ 91.7% ตามลำดับ) และมองเห็นความจำเป็นสำหรับการลดน้ำหนัก กลุ่ม M-S-O แสดงความกังวลเพิ่มเติมในการลดน้ำหนักของพวกเขาด้วยเหตุผลทางการแพทย์กว่ากลุ่ม M O (52.1% เทียบกับ 35.2%, p ค่า < 0.03) อ้วนที่แสดงจะมีผลกระทบต่อความเชื่อมั่นของพวกเขายิ่งในกลุ่ม M-S-O กว่ากลุ่ม M O (71.9% เทียบกับ 50.7%, p < 0.005) นักเรียนในกลุ่ม M O กินอาหารกลางวันเป็นประจำมิฉะนั้น M-S-O กลุ่ม ไม่กี่ของพวกเขา กระโดดรับประทานอาหารกลางวัน (100% เทียบกับ 93.8%, p < 0.032)สรุป: จากการศึกษาของเรา วัยรุ่นอ้วนอย่างมีนัยสำคัญที่แสดงให้ภาพตัวเองย่อม มีชุกมากกว่าที่แสดงในกลุ่มอ้วนอย่างมีนัยสำคัญ

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

พื้นหลัง : โรคอ้วนในวัยรุ่นเป็นอย่างรวดเร็วกลายเป็นสาขาการสาธารณสุข ปัญหาในประเทศไทย ปัจจัยที่มีผลต่อโรคอ้วนวัยรุ่นพฤติกรรม sedentary ยิ่งขึ้น , การเปลี่ยนแปลงในนิสัยการรับประทานอาหาร และกิจกรรมทางกายภาพ การรับรู้ภาพลักษณ์ และเพื่อนมีอิทธิพลอย่างมากสำหรับวัยรุ่น ผลรู้ที่เกี่ยวข้องกับโรคอ้วนผลกระทบทางจิตใจในวัยรุ่น จะเป็นประโยชน์อย่างมากสำหรับการดูแลสุขภาพในการดูแลวัยรุ่นตุ๊ก
วัตถุประสงค์ : วัตถุประสงค์ของการศึกษานี้คือ เพื่อศึกษาผลกระทบของโรคอ้วนที่มีต่อพฤติกรรมและทัศนคติ การรับรู้เกี่ยวกับตนเอง , แนวโน้มสุขภาพการรับประทานอาหารและพฤติกรรมในเด็กอ้วนอย่างอ่อนโยนและปานกลางถึงรุนแรงตุ๊ไทยวัยรุ่น วัสดุและวิธีการ : กลุ่มตัวอย่างตุ๊นักเรียนที่ถูกติดตามในการบริหารคลินิกสุขภาพวัยรุ่นเป็นประจำ ผู้เข้าร่วมทั้งหมดได้ตามประจำที่ของตนกลุ่มวัยรุ่นสุขภาพคลินิกผู้เข้าร่วมแต่ละเปอร์เซ็นต์น้ำหนักต่อส่วนสูงโดยใช้แผนภูมิการเจริญเติบโตของชาติไทย กลุ่มตัวอย่างแบ่งออกเป็น 2 กลุ่ม ตามเปอร์เซ็นต์น้ำหนักต่อส่วนสูง ( % wfh ) ผู้ที่มี % wfh ด้านล่าง 120 % ถือว่าไม่อ้วน และแยกออกจากการเรียนสองกลุ่มที่เข้าร่วมโครงการเป็น % wfh ของ 120-140 % ที่ละเมียดละไม ตุ๊ ( m-o กลุ่ม ) และ % wfh มากกว่า 140 % ที่ปานกลางอ้วนอย่างรุนแรง ( m-s-o กลุ่ม ) เป็น 3-part ใช้แบบสอบถามเพื่อศึกษาผลกระทบของโรคอ้วนในด้านอารมณ์ และด้านจิตสังคมของผู้เข้าร่วมแต่ละของพวกเขากิน และเจตคติด้านโภชนาการและระดับของกิจกรรมทางกาย ผลของ 5366
: นักเรียนเกรด 7-12 ปีที่ 2 โรงเรียนกรุงเทพมหานคร 678 ได้รับน้ำหนักตัวมากเกินหรือเป็นโรคอ้วน มี 175 อ้วนนักศึกษาที่เข้าร่วมคลินิกอย่างสม่ำเสมอถูกขอให้เข้าร่วมในการศึกษานี้มีจำนวน 167 คน วัยรุ่นที่เสร็จสมบูรณ์มาวิเคราะห์ ทั้ง m-o m-s-o กลุ่มและรายงานไม่พอใจกับน้ำหนักตัว ( 85.9 และร้อยละ 917 ตามลำดับ ) และการรับรู้ความต้องการของพวกเขาสำหรับการลดน้ำหนัก การ m-s-o กลุ่มมีความกังวลมากขึ้นเพื่อลดน้ำหนักของพวกเขาสำหรับเหตุผลทางการแพทย์มากกว่ากลุ่ม m-o ( 52.1 % และ 35.2 % , p-value < 0.03 ) อ้วนเป็นมีมากขึ้นอย่างมีนัยสำคัญส่งผลกระทบต่อความเชื่อมั่นในกลุ่ม m-s-o มากกว่ากลุ่ม m-o ( 11.5 % และ 50.7 % , p < 0.005 )นักเรียนในกลุ่ม m-o กินข้าวเป็นประจำ มิฉะนั้น m-s-o กลุ่มเพียงไม่กี่ของพวกเขาข้ามมื้อกลางวัน ( 100% และ 93.8 % , P < 0.032 ) .
สรุป : จากการศึกษาของเราอ้วนวัยรุ่นอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติแสดงให้เห็นภาพพจน์ที่ยากจนที่มีความชุกมากขึ้นที่จะถูกแสดงในกลุ่มอย่างตุ๊