Coffee: It's PersonalOver the years

Coffee: It's Personal
Over the years, coffee drinking seems to have moved farther away from the social activity that it initially appears to be. While people still frequent coffee houses for leisure activities, it's far more likely to see a variety of folks working on laptops or reading, or doing some other form of productive work at coffee houses. The number who are there solely for social purposes seems very small. I'm not advocating you give up your morning cup of coffee—as with all my other posts here, my goal is really to make you think about the things that we accept as a part of our daily lives and consider our relationship to them.
We're identified by the brand that we drink, by the coffee houses we frequent, and by the process by which the beans are grown and harvested. We tout words such as "Free-Trade" and organic. Roman was right—it is all about 'me.' But as Roseberry concludes, these connections have been carefully structured by the market:
That is to say, my newfound freedom to choose and the taste and discrimination I cultivate, have been shaped by traders and marketers responding to a long-term decline in sales with a move toward market segmentation along class and generational lines ... This is not, of course, to say we enter the market as mere automatons; clearly, we have and exercise choices, and we (apparently) have more things to choose from than we once did. But we exercise those choices in a world of structured relationships, and part of what those relationships structure (or shape) is both the arena and the process of choice itself (1996: 771).
Coffees offer us a way to look at our relationship to the larger world and see that sometimes our choices are not really our own, to think about how brands and larger market forces can help create what appear to be stable icons in our lives. The 'me' that we have come to emphasize may be less personal than we realize.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

กาแฟ: เป็นส่วนตัวปี ดื่มกาแฟดูเหมือนว่าจะ ย้ายมาจากกิจกรรมทางสังคมที่ปรากฏเป็นครั้งแรก ในขณะที่กาแฟบ่อยยังคนบ้านกิจกรรม มันเป็นมากอาจจะเห็นความหลากหลายของคนทำงานบนแล็ปท็อปอ่าน หรือทำรูปแบบอื่นของประสิทธิภาพการทำงานที่บ้านกาแฟ ดูเหมือนว่าหมายเลขที่มีเพียงเพื่อวัตถุประสงค์ทางสังคมขนาดเล็ก ผมไม่ได้สนับสนุนถึงถ้วยกาแฟยามเช้าของคุณ — เป็นทั้งหมดของฉันอื่นโพสต์ที่นี่ เป้าหมายของฉันคือจริง ๆ จะ ทำให้คุณคิดเกี่ยวกับสิ่งที่ เรายอมรับเป็นส่วนหนึ่ง ของทุกวันชีวิต และพิจารณาความสัมพันธ์ของเรากับพวกเขาเราจะระบุยี่ห้อที่เราดื่ม บ้านกาแฟที่เราพบบ่อย และ โดยการที่เมล็ดมีปลูก และเก็บเกี่ยว เรารสคำ เช่น "ค้าเสรี" และอินทรีย์ โรมันถูก — ทั้งหมดนี้คือ 'ฉัน' แต่เป็น Roseberry สรุป เชื่อมต่อเหล่านี้มีการระมัดระวังโครงสร้าง โดยตลาด:ที่จะพูด ฉันอิสรภาพในการเลือก และรสชาติและการเลือกปฏิบัติที่ผมปลูก ได้รับรูป โดยพ่อค้าและนักการตลาดที่ตอบสนองการลดลงระยะยาวในการขายด้วยการย้ายไปยังการแบ่งส่วนตลาดตามระดับและสายทั่วไป... นี้ไม่ได้ แน่นอน ว่า เราป้อนตลาดเป็นเพียง automatons อย่างชัดเจน เรามี และเลือกการออกกำลังกาย และเรา (ชัด) มีสิ่งเพิ่มเติมให้เลือกกว่าเราไม่ แต่เราออกกำลังกายทางเลือกเหล่านั้นในโลกของความสัมพันธ์ของโครงสร้าง และเป็นส่วนหนึ่งของโครงสร้างความสัมพันธ์ที่สิ่ง (หรือรูปร่าง) เวทีและกระบวนการของตัวเอง (1996:771)กาแฟมีวิธีการดูความสัมพันธ์ของเรากับโลกใหญ่ และเห็นว่า บางครั้งเราเลือกไม่จริง ๆ ของเราเอง คิดเกี่ยวกับวิธีที่แบรนด์และตลาดขนาดใหญ่จะช่วยสร้างสิ่งปรากฏเป็นไอคอนที่มั่นคงในชีวิตเรา 'ฉัน' ที่เราต้องการเน้นอาจจะส่วนน้อยมากกว่าที่เรารู้

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

คอฟฟี่: มันเป็นส่วนตัว
กว่าปีที่ดื่มกาแฟดูเหมือนว่าจะได้ย้ายไปอยู่ห่างไกลออกไปจากกิจกรรมทางสังคมที่ตอนแรกมันดูเหมือนจะเป็น ในขณะที่ผู้คนยังคงบ้านกาแฟบ่อยสำหรับกิจกรรมยามว่างก็ไกลมีแนวโน้มที่จะเห็นความหลากหลายของคนที่ทำงานเกี่ยวกับแล็ปท็อปหรือการอ่านหรือทำบางรูปแบบอื่น ๆ ของการทำงานมีประสิทธิภาพที่ร้านกาแฟ จำนวนที่มีเพื่อวัตถุประสงค์ทางสังคมดูเหมือนว่ามีขนาดเล็กมาก ฉันไม่ได้เรียกร้องให้ขึ้นคุณถ้วยตอนเช้าของคุณกาแฟเช่นเดียวกับทุกโพสต์อื่น ๆ ของฉันที่นี่เป้าหมายของฉันคือจริงๆที่จะทำให้คุณคิดเกี่ยวกับสิ่งที่เรายอมรับว่าเป็นส่วนหนึ่งของชีวิตประจำวันของเราและพิจารณาความสัมพันธ์ของเรากับพวกเขา
เรากำลังระบุยี่ห้อที่เราดื่มกาแฟด้วยบ้านเราบ่อยและโดยกระบวนการที่ถั่วมีการเจริญเติบโตและเก็บเกี่ยว เรา tout คำเช่น "การค้าเสรี" และอินทรีย์ โรมันขวาก็คือทั้งหมดที่เกี่ยวกับ 'ฉัน. แต่เป็น Roseberry สรุปเชื่อมต่อเหล่านี้ได้รับการออกแบบมาโดยตลาด:
กล่าวคือเสรีภาพที่เพิ่งค้นของฉันในการเลือกและรสชาติและการเลือกปฏิบัติที่ผมเพาะปลูกได้รับรูปโดยผู้ค้าและนักการตลาดตอบสนองต่อการลดลงในระยะยาวในการขายด้วย การย้ายไปสู่การแบ่งส่วนตลาดตามชั้นและเส้น generational ... นี้ไม่ได้เป็นของหลักสูตรที่จะบอกว่าเราเข้าสู่ตลาด automatons เป็นเพียง; เห็นได้ชัดว่าเรามีทางเลือกและการออกกำลังกายและเรา (เห็นได้ชัด) มีสิ่งที่มากขึ้นในการเลือกจากกว่าที่เราเคยทำ แต่เราออกกำลังกายทางเลือกที่ผู้ที่อยู่ในโลกของความสัมพันธ์ของโครงสร้างและส่วนหนึ่งของสิ่งเหล่านั้นโครงสร้างความสัมพันธ์ (หรือรูปร่าง) เป็นทั้งเวทีและขั้นตอนของทางเลือกของตัวเอง (1996: 771) ได้.
คอฟฟี่ให้เราวิธีที่จะมองไปที่ความสัมพันธ์ของเรากับ โลกที่มีขนาดใหญ่และดูว่าบางครั้งการเลือกของเราไม่ได้จริงๆเราเองที่จะคิดเกี่ยวกับวิธีแบรนด์และกลไกตลาดที่มีขนาดใหญ่สามารถช่วยสร้างสิ่งที่ดูเหมือนจะเป็นไอคอนที่มั่นคงในชีวิตของเรา ว่า 'ฉัน' ที่เราได้มาเพื่อเน้นส่วนบุคคลอาจจะน้อยกว่าที่เราตระหนัก

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

กาแฟ : เป็นส่วนบุคคลปี ดื่มกาแฟดูเหมือนว่าจะย้ายห่างจากกิจกรรมทางสังคมที่เริ่มแรกจะปรากฏเป็น ในขณะที่คนยังบ่อยบ้านกาแฟสำหรับกิจกรรมสันทนาการ มันห่างไกลมีแนวโน้มที่จะเห็นความหลากหลายของ folks ทำงานบนแล็ปท็อปหรืออ่าน หรือทำอะไรบางรูปแบบอื่น ๆของงานผลิตที่บ้านกาแฟ หมายเลขที่มี แต่เพียงผู้เดียวเพื่อวัตถุประสงค์ทางสังคม เหมือนว่าจะเล็กมาก ผมไม่ได้สนับสนุนคุณให้ขึ้นเช้ากาแฟกับของฉันทั้งหมดโพสต์อื่น ๆที่นี่ เป้าหมายของผมคือจริงๆเพื่อให้คุณคิดเกี่ยวกับสิ่งที่เรายอมรับเป็นส่วนหนึ่งของชีวิตประจำวันของเราและพิจารณาความสัมพันธ์ของเรากับพวกเขาเราระบุแบรนด์ที่เราดื่ม โดยบ้านกาแฟเราบ่อย และกระบวนการ ซึ่งถั่วที่ปลูกและเก็บเกี่ยวผลผลิตได้ เราทั้งหมดของคำเช่น " การค้า " ฟรีและอินทรีย์ โรมันถูกมันคือทั้งหมดที่เกี่ยวกับฉัน แต่เป็นโรสเบอรีสรุปการเชื่อมต่อเหล่านี้ได้รับโครงสร้างตามตลาดคือว่าผมเพิ่งเสรีภาพในการเลือกและรสชาติและการเลือกปฏิบัติที่ผมปลูก มีรูป โดยผู้ค้าและนักการตลาดตอบสนองในระยะยาวลดลงในการขาย ด้วยการย้ายไปการแบ่งส่วนตลาดตามระดับ generational และสาย . . . . . . . ไม่ใช่ แน่นอน ว่าเราเข้าสู่ตลาดเป็นเพียง automatons ; ชัดเจน เรามีตัวเลือกการออกกำลังกาย และเรา ( ดูเหมือน ) มีสิ่งที่เพิ่มเติมเพื่อเลือกจากกว่าที่เราเคยทำ แต่เราออกกำลังกายตัวเลือกนั้นในโลกของโครงสร้างความสัมพันธ์ และเป็นส่วนหนึ่งของความสัมพันธ์อะไรที่โครงสร้าง หรือรูปร่าง ) มีทั้งเวทีและกระบวนการทางเลือกตัวเอง ( 2539 : 321 )กาแฟให้เราวิธีที่จะดูที่ความสัมพันธ์ของเราให้ใหญ่ขึ้น และเห็นโลกที่บางครั้งเราเลือกไม่ได้จริงๆของเราเองที่จะคิดเกี่ยวกับวิธีการที่แบรนด์และกลไกตลาดที่มีขนาดใหญ่สามารถช่วยสร้างสิ่งที่ปรากฏเป็นไอคอนที่มั่นคงในชีวิตของเรา ' ' ฉันว่าเราต้องมาเน้นอาจจะส่วนบุคคลกว่าที่เราตระหนัก