Once upon a time there was a dear l

Once upon a time there was a dear little girl who was loved by everyone who looked at her, but most of all by her grandmother, and there was nothing that she would not have given to the child. Once she gave her a little riding hood of red velvet, which suited her so well that she would never wear anything else; so she was always called 'Little Red Riding Hood.'

One day her mother said to her: 'Come, Little Red Riding Hood, here is a piece of cake and a bottle of wine; take them to your grandmother, she is ill and weak, and they will do her good. Set out before it gets hot, and when you are going, walk nicely and quietly and do not run off the path, or you may fall and break the bottle, and then your grandmother will get nothing; and when you go into her ROOM, don't forget to say, "Good morning", and don't peep into every corner before you do it.'

'I will take great care,' said Little Red Riding Hood to her mother, and gave her hand on it.

The grandmother lived out in the wood, half a league from the village, and just as Little Red Riding Hood entered the wood, a wolf met her. Red Riding Hood did not know what a wicked creature he was, and was not at all afraid of him.

'Good day, Little Red Riding Hood,' said he.

'Thank you kindly, wolf.'

'Whither away so early, Little Red Riding Hood?'

'To my grandmother's.'

'What have you got in your apron?'

'Cake and wine; yesterday was baking-day, so poor sick grandmother is to have something good, to make her stronger.'

'Where does your grandmother live, Little Red Riding Hood?'

'A good quarter of a league farther on in the wood; her house stands under the three large oak-trees, the nut-trees are just below; you surely must know it,' replied Little Red Riding Hood.

< 2 >
The wolf thought to himself: 'What a tender young creature! what a nice plump mouthful - she will be better to eat than the old woman. I must act craftily, so as to catch both.'

So he walked for a short time by the side of Little Red Riding Hood, and then he said: 'See, Little Red Riding Hood, how pretty the flowers are about here - why do you not look round? I believe, too, that you do not hear how sweetly the little birds are singing; you walk gravely along as if you were going to school, while everything else out here in the wood is merry.'

Little Red Riding Hood raised her eyes, and when she saw the sunbeams dancing here and there through the trees, and pretty flowers growing everywhere, she thought: 'Suppose I take grandmother a fresh nosegay; that would please her too. It is so early in the day that I shall still get there in good time.'

So she ran from the path into the wood to look for flowers. And whenever she had picked one, she fancied that she saw a still prettier one farther on, and ran after it, and so got deeper and deeper into the wood.

Meanwhile the wolf ran straight to the grandmother's house and knocked at the door.

'Who is there?'

'Little Red Riding Hood,' replied the wolf. 'She is bringing cake and wine; open the door.'

'Lift the latch,' called out the grandmother, 'I am too weak, and cannot get up.'

The wolf lifted the latch, the door sprang open, and without saying a word he went straight to the grandmother's bed, and devoured her. Then he put on her clothes, dressed himself in her cap, laid himself in bed and drew the curtains.

Little Red Riding Hood, however, had been running about picking flowers, and when she had gathered so many that she could carry no more, she remembered her grandmother, and set out on the way to her.

< 3 >
She was surprised to find the cottage-door standing open, and when she went into the ROOM, she had such a strange feeling that she said to herself: 'Oh dear! how uneasy I feel today, and at other times I like being with grandmother so much.' She called out: 'Good morning,' but received no answer; so she went to the bed and drew back the curtains. There lay her grandmother with her cap pulled far over her face, and looking very strange.

'Oh! grandmother,' she said, 'what big ears you have!'

'All the better to hear you with, my child,' was the reply.

'But, grandmother, what big eyes you have!' she said.

'All the better to see you with, my dear.'

'But, grandmother, what large hands you have!'

'All the better to hug you with.'

'Oh! but, grandmother, what a terrible big mouth you have!'

'All the better to eat you with!'

And scarcely had the wolf said this, than with one bound he was out of bed and swallowed up Red Riding Hood.

When the wolf had appeased his appetite, he lay down again in the bed, fell asleep and began to snore very loud.

The huntsman was just passing the house, and thought to himself: 'How the old woman is snoring! I must just see if she wants anything.' So he went into the ROOM, and when he came to the bed, he saw that the wolf was lying in it.

'Do I find you here, you old sinner!' said he. 'I have long sought you!' But just as he was going to fire at him, it occurred to him that the wolf might have devoured the grandmother, and that she might still be saved, so he did not fire, but took a pair of scissors, and began to cut open the stomach of the sleeping wolf.

< 4 >
When he had made two snips, he saw the little red riding hood shining, and then he made two snips more, and the little girl sprang out, crying: 'Ah, how frightened I have been! How dark it was inside the wolf.'

After that the aged grandmother came out alive also, but scarcely able to breathe. Red Riding Hood, however, quickly fetched great stones with which they filled the wolf's belly, and when he awoke, he wanted to run away, but the stones were so heavy that he collapsed at once, and fell dead.

Then all three were delighted. The huntsman drew off the wolf's skin and went home with it; the grandmother ate the cake and drank the wine which Red Riding Hood had brought, and revived. But Red Riding Hood thought to herself: 'As long as I live, I will never leave the path by myself to run into the wood, when my mother has forbidden me to do so.'

It is also related that once, when Red Riding Hood was again taking cakes to the old grandmother, another wolf spoke to her, and tried to entice her from the path. Red Riding Hood, however, was on her guard, and went straight forward on her way, and told her grandmother that she had met the wolf, and that he had said 'good morning' to her, but with such a wicked look in his eyes, that if they had not been on the public road she was certain he would have eaten her up.

'Well,' said the grandmother, 'we will shut the door, so that he can not come in.'

Soon afterwards the wolf knocked, and cried: 'Open the door, grandmother, I am Little Red Riding Hood, and am bringing you some cakes.'

But they did not speak, or open the door, so the grey-beard stole twice or thrice round the house, and at last jumped on the roof, intending to wait until Red Riding Hood went home in the evening, and then to steal after her and devour her in the darkness. But the grandmother saw what was in his thoughts.

< 5 >
In front of the house was a great stone trough, so she said to the child: 'Take the pail, Red Riding Hood; I made some sausages yesterday, so carry the water in which I boiled them to the trough.'

Red Riding Hood carried until the great trough was quite full. Then the smell of the sausages reached the wolf, and he sniffed and peeped down, and at last stretched out his neck so far that he could no longer keep his footing and began to slip, and slipped down from the roof straight into the great trough, and was drowned. But Red Riding Hood went joyously home, and no one ever did anything to harm her again.

One day her mother said to her: 'Come, Little Red Riding Hood, here is a piece of cake and a bottle of wine; take them to your grandmother, she is ill and weak, and they will do her good. Set out before it gets hot, and when you are going, walk nicely and quietly and do not run off the path, or you may fall and break the bottle, and then your grandmother will get nothing; and when you go into her ROOM, don't forget to say, "Good morning", and don't peep into every corner before you do it.'

'I will take great care,' said Little Red Riding Hood to her mother, and gave her hand on it.

The grandmother lived out in the wood, half a league from the village, and just as Little Red Riding Hood entered the wood, a wolf met her. Red Riding Hood did not know what a wicked creature he was, and was not at all afraid of him.

'Good day, Little Red Riding Hood,' said he.

'Thank you kindly, wolf.'

'Whither away so early, Little Red Riding Hood?'

'To my grandmother's.'

'What have you got in your apron?'

'Cake and wine; yesterday was baking-day, so poor sick grandmother is to have something good, to make her stronger.'

'Where does your grandmother live, Little Red Riding Hood?'

'A good quarter of a league farther on in the wood; her house stands under the three large oak-trees, the nut-trees are just below; you surely must know it,' replied Little Red Riding Hood.

< 2 >
 The wolf thought to himself: 'What a tender young creature! what a nice plump mouthful - she will be better to eat than the old woman. I must act craftily, so as to catch both.'

So he walked for a short time by the side of Little Red Riding Hood, and then he said: 'See, Little Red Riding Hood, how pretty the flowers are about here - why do you not look round? I believe, too, that you do not hear how sweetly the little birds are singing; you walk gravely along as if you were going to school, while everything else out here in the wood is merry.'

Little Red Riding Hood raised her eyes, and when she saw the sunbeams dancing here and there through the trees, and pretty flowers growing everywhere, she thought: 'Suppose I take grandmother a fresh nosegay; that would please her too. It is so early in the day that I shall still get there in good time.'

So she ran from the path into the wood to look for flowers. And whenever she had picked one, she fancied that she saw a still prettier one farther on, and ran after it, and so got deeper and deeper into the wood.

Meanwhile the wolf ran straight to the grandmother's house and knocked at the door.

'Who is there?'

'Little Red Riding Hood,' replied the wolf. 'She is bringing cake and wine; open the door.'

'Lift the latch,' called out the grandmother, 'I am too weak, and cannot get up.'

The wolf lifted the latch, the door sprang open, and without saying a word he went straight to the grandmother's bed, and devoured her. Then he put on her clothes, dressed himself in her cap, laid himself in bed and drew the curtains.

Little Red Riding Hood, however, had been running about picking flowers, and when she had gathered so many that she could carry no more, she remembered her grandmother, and set out on the way to her.

< 3 >
 She was surprised to find the cottage-door standing open, and when she went into the ROOM, she had such a strange feeling that she said to herself: 'Oh dear! how uneasy I feel today, and at other times I like being with grandmother so much.' She called out: 'Good morning,' but received no answer; so she went to the bed and drew back the curtains. There lay her grandmother with her cap pulled far over her face, and looking very strange.

'Oh! grandmother,' she said, 'what big ears you have!'

'All the better to hear you with, my child,' was the reply.

'But, grandmother, what big eyes you have!' she said.

'All the better to see you with, my dear.'

'But, grandmother, what large hands you have!'

'All the better to hug you with.'

'Oh! but, grandmother, what a terrible big mouth you have!'

'All the better to eat you with!'

And scarcely had the wolf said this, than with one bound he was out of bed and swallowed up Red Riding Hood.

When the wolf had appeased his appetite, he lay down again in the bed, fell asleep and began to snore very loud.

The huntsman was just passing the house, and thought to himself: 'How the old woman is snoring! I must just see if she wants anything.' So he went into the ROOM, and when he came to the bed, he saw that the wolf was lying in it.

'Do I find you here, you old sinner!' said he. 'I have long sought you!' But just as he was going to fire at him, it occurred to him that the wolf might have devoured the grandmother, and that she might still be saved, so he did not fire, but took a pair of scissors, and began to cut open the stomach of the sleeping wolf.

< 4 >
 When he had made two snips, he saw the little red riding hood shining, and then he made two snips more, and the little girl sprang out, crying: 'Ah, how frightened I have been! How dark it was inside the wolf.'

After that the aged grandmother came out alive also, but scarcely able to breathe. Red Riding Hood, however, quickly fetched great stones with which they filled the wolf's belly, and when he awoke, he wanted to run away, but the stones were so heavy that he collapsed at once, and fell dead.

Then all three were delighted. The huntsman drew off the wolf's skin and went home with it; the grandmother ate the cake and drank the wine which Red Riding Hood had brought, and revived. But Red Riding Hood thought to herself: 'As long as I live, I will never leave the path by myself to run into the wood, when my mother has forbidden me to do so.'

It is also related that once, when Red Riding Hood was again taking cakes to the old grandmother, another wolf spoke to her, and tried to entice her from the path. Red Riding Hood, however, was on her guard, and went straight forward on her way, and told her grandmother that she had met the wolf, and that he had said 'good morning' to her, but with such a wicked look in his eyes, that if they had not been on the public road she was certain he would have eaten her up.

'Well,' said the grandmother, 'we will shut the door, so that he can not come in.'

Soon afterwards the wolf knocked, and cried: 'Open the door, grandmother, I am Little Red Riding Hood, and am bringing you some cakes.'

But they did not speak, or open the door, so the grey-beard stole twice or thrice round the house, and at last jumped on the roof, intending to wait until Red Riding Hood went home in the evening, and then to steal after her and devour her in the darkness. But the grandmother saw what was in his thoughts.

< 5 >
 In front of the house was a great stone trough, so she said to the child: 'Take the pail, Red Riding Hood; I made some sausages yesterday, so carry the water in which I boiled them to the trough.'

Red Riding Hood carried until the great trough was quite full. Then the smell of the sausages reached the wolf, and he sniffed and peeped down, and at last stretched out his neck so far that he could no longer keep his footing and began to slip, and slipped down from the roof straight into the great trough, and was drowned. But Red Riding Hood went joyously home, and no one ever did anything to harm her again.

0/5000

จาก: -

เป็น: -

ผลลัพธ์ (ไทย) 1: [สำเนา]

คัดลอก!

กาลครั้งหนึ่งมีสาวน้อยที่รักคนที่รักทุกคนที่มองเธอ แต่ส่วนมากของทั้งหมดโดยยายของเธอ และไม่มีอะไรที่เธอจะไม่ได้กำหนดให้เด็ก เมื่อเธอให้เธอหมวกตัวน้อยของกำมะหยี่สีแดง ที่เหมาะกับเธอดีที่เธอจะไม่สวมใส่อะไร ดังนั้นเธอจะถูกเรียกว่า 'น้อยแดงขี่ฮูด' วันหนึ่งแม่ของเธอกล่าวว่า เธอ: ' มา น้อยแดงขี่ฮูด ปอกและขวดไวน์ พาไปของคุณยาย เธอจะอ่อนแอ และป่วย และพวกเขาจะทำดีของเธอ กำหนดก่อนที่จะได้รับความร้อน และเมื่อคุณกำลัง เดินอย่างดี และอย่างเงียบ ๆ และไม่ใช้ปิดเส้นทาง หรือคุณอาจตกแบ่งขวด แล้ว คุณยายจะได้รับอะไร และเมื่อคุณไปที่ห้องของเธอ ไม่ลืม "ดี เช้า" และไม่แอบดูในทุกมุมก่อนที่จะทำ " 'ฉันจะดูแลที่ดี กล่าวว่า สีแดงเล็ก ๆ ขี่ฮูดกับแม่ของเธอ และให้มือของเธอไว้ ยายอาศัยอยู่ออกไม้ ครึ่งลีจากวิลเลจ และเหมือนสีแดงเล็ก ๆ ขี่ฮูดใส่ไม้ หมาป่าได้พบเธอ แดงขี่ฮูดไม่รู้สิ่งคนชั่วสัตว์เขาอยู่ และกลัวไม่ทั้งหมดของเขา 'วันดี น้อยแดงขี่ฮูด กล่าวว่า เขา 'การขอขอบคุณคุณหมาป่าที่กรุณา 'Whither เก็บดังนั้นต้น แดงน้อยหมวก' 'ถึงฉันยายของการ' 'ที่คุณมีในเรือของคุณ" ' เค้กและไวน์ เมื่อวานนี้เคยอบวัน ยายป่วยจนไม่มีอะไรดี ทำให้เธอแข็งแกร่งขึ้น " 'ที่คุณยาย สีแดงเล็ก ๆ ขี่ฮูด' ' ช่วงที่ดีของลีกที่อยู่ห่างในไม้ บ้านอยู่ใต้สามใหญ่โอ๊คต้น ต้นถั่วอยู่เพียงด้านล่าง คุณย่อมต้องรู้ว่า ตอบสีแดงเล็ก ๆ ขี่ฮูด< 2 > หมาป่าคิดไปเอง: ' ใดชำระเงินหนุ่มสัตว์ สิ่งดีอวบถูกปาก - เธอจะดีกว่ากินกว่าหญิงชรา ฉันต้องทำ craftily เพื่อจับทั้งนั้น ' เพื่อให้เขาเดินเป็นเวลาสั้น ๆ โดยด้านของสีแดงเล็ก ๆ ขี่ฮูด และจากนั้น เขากล่าวว่า: ' ดู น้อยแดงขี่ฮูด สวยดอกไม้กำลังนี่ - ทำไมคุณไม่ดูกลม ผมเชื่อว่า เกินไป ที่คุณไม่ได้ยินเพราะว่านกน้อยกำลังร้องเพลง เดินใกล้ก็ตามถ้าคุณได้ไปโรงเรียน ในขณะที่ทุกอย่างที่นี่ในไม้ร่าเริง ' สีแดงเล็ก ๆ ขี่ฮูดขึ้นดวงตาของเธอ และ เมื่อเธอเห็น sunbeams เต้นรำมาผ่านต้นไม้ และดอกไม้สวยขึ้นเลย เธอคิดว่า: "สมมติว่าผมใช้ยาย nosegay สด ที่จะกรุณาเธอเกินไป เป็นต้นดังนั้นในวันที่ฉันจะยังมีเวลาที่ดี ' ดังนั้น เธอวิ่งจากเส้นทางเป็นไม้หาดอกไม้ และเมื่อเธอได้รับหนึ่ง เธอ fancied ว่า เธอเห็นหนึ่งยังคงสวยอยู่ห่างบน วิ่งตามมา และดังนั้น ได้ลึก และลึกเข้าไปในไม้ ในขณะเดียวกันหมาป่าวิ่งตรงไปที่บ้านของยาย และโบว์ลิ่งที่ประตู 'ใครอยู่ที่นั่น' 'น้อยแดงขี่ฮูด ตอบหมาป่า ' เธอจะนำเค้กและไวน์ เปิดประตู ' 'ยกสลัก เรียกยาย 'ฉันอ่อนแอเกินไป และไม่สามารถลุกขึ้น' หมาป่ายกสลัก ประตู sprang เปิด และ โดยคำ เขาเดินตรงไปที่เตียงของยาย กลืนเธอ เขาใส่เสื้อผ้าของเธอ แต่งตัวเองหมวก วางเองเตียง แล้วดึงม่าน เล็ก ๆ สีแดงขี่ฮูด อย่างไรก็ตาม ได้ถูกเรียกใช้เกี่ยวกับรับดอกไม้ และเมื่อเธอได้รวบรวมมากว่า เธออาจดำเนินการไม่ได้ เธอจำยายของเธอ และตั้งค่าออกมาให้เธอ< 3 > เธอประหลาดใจที่พบคอทเทจประตูยืนเปิด และเมื่อเธอเดินเข้าไปในห้องพัก เธอมีเช่นความแปลกรู้สึกว่า เธอบอกกับตัวเอง: ' รัก Oh ไม่สบายใจว่าผมรู้สึกวันนี้ และบางครั้ง ชอบอยู่กับยายมากขึ้น ' เธอเรียก: 'สวัสดี แต่ไม่ได้คำตอบ เพื่อให้เธอกลัว และจัง มีวางยายกับหมวกของเธอดึงไกลทั่วใบหน้าของเธอ และมองแปลก ๆ ' โอ้ ยาย เธอกล่าวว่า 'สิ่งใหญ่หูคุณได้ ' 'ทั้งหมดที่ดีฟังคุณ เด็ก ถูกการตอบ 'แต่ ยาย ตาใหญ่ใดที่คุณมี ' เธอบอกว่า 'ดีกว่าทั้งหมดเห็นคุณ รักของฉัน' 'แต่ ยาย มือขนาดใหญ่ใดที่คุณมี' 'ทั้งหมดยิ่งดีโอบรัดกับ' ' โอ้ แต่ ยาย สิ่งน่ากลัวใหญ่ปากคุณได้!' 'ทั้งหมดได้ยิ่งดีกินกับ ' และแทบมีหมาป่าพูด กว่ากับผูกหนึ่งเขาได้ออกจากเตียง และกลืนกินค่าสีแดงขี่ฮูด เมื่อหมาป่ามี appeased ความอยากอาหารของเขา เขาวางลงอีกครั้งในนอนหลับ และเริ่มกรนเสียงดังมาก เราจะได้แค่ผ่านบ้าน และคิดว่า ตนเอง: ' วิธีการนอนกรนหญิงชรา ฉันเพียงแค่ต้องเห็นถ้าเธอต้องการอะไรกัน ' ดังนั้น เขาเดินเข้าไปในห้องพัก และเมื่อเขามาถึงนอน เขาเห็นว่า หมาป่าที่กำลังนอนใน 'ไม่พบคุณที่นี่ คุณเก่าคนบาป ' กล่าวว่า เขา 'ผมได้นานขอคุณ' แต่เหมือนเขากำลังไฟที่เขา มันเกิดเขาว่า หมาป่าอาจได้กลืนเอง และว่า เธออาจยังคงสามารถ บันทึก เพื่อให้เขาได้ไม่ไฟ ไหม้ แต่เอาคู่ของกรรไกร และเริ่มการผ่าท้องหมาป่านอน< 4 > เมื่อเขาได้ทำการตัดส่วนที่สอง เขาเห็นน้อยขี่ฮูดส่องแสง แล้ว เขาทำการตัดส่วนที่สองเพิ่มเติม และสาวน้อย sprang ร้องไห้: ' Ah กลัวว่าที่ฉันได้รับ ความเข้มก็ภายในหมาป่า ' หลังจากนั้น ยายอายุออกมามีชีวิตด้วย แต่แทบจะหายใจ แดงขี่ฮูด อย่างไรก็ตาม อย่างรวดเร็วนำหินก้อนใหญ่ที่พวกเขาเติมเต็มท้องของหมาป่า และเมื่อเขาตื่นขึ้นมา จะต้องวิ่งหนี แต่หินก็หนักว่า เขายุบครั้ง และล้มตาย แล้ว ทั้งหมดตกใจกลัว เราจะดึงออกจากผิวหนังของหมาป่า และกลับบ้าน ด้วย ยายจะกินเค้ก และดื่มไวน์แดงขี่ฮูดมีมา และฟื้นฟู แต่แดงขี่ฮูดความคิดตัวเอง: 'ตราบใดที่ฉันอยู่ ฉันจะไม่เส้นทาง ด้วยตัวเองเพื่อทำงานในไม้ เมื่อแม่ได้ห้ามฉันทำ ' นอกจากนี้ยังเกี่ยวข้องกับว่า ครั้งหนึ่ง เมื่อแดงขี่ฮูดอีกถูกถ่ายเค้กให้ยายเก่า หมาป่าอื่นได้พูดกับเธอ และพยายามชักจูงเธอจากเส้นทาง แดงขี่ฮูด อย่างไรก็ตาม ในยามเธอ และเดินตรงไปข้างหน้าบนเส้นทางของเธอ และบอกยายว่า เธอก็ได้พบกับหมาป่า และที่ เขาได้กล่าวว่า 'สวัสดี ตอนเช้า' เธอ แต่ดูคนชั่วในสายตาของเขา ว่า ถ้าพวกเขาไม่ได้อยู่บนถนนสาธารณะ เธอแน่นอนคงจะกินเธอขึ้น 'ดี กล่าวว่า ยาย 'เราจะปิดประตู เพื่อให้เขาไม่สามารถมาในงาน' เร็ว ๆ นี้หลังจากนั้นหมาป่าโบว์ลิ่ง และร้อง: 'เปิดประตู ยาย ผมสีแดงเล็ก ๆ ขี่ฮูด และกำลังนำเค้กบาง ' แต่พวกเขาก็ไม่พูด หรือเปิดประตู เคราเทาขโมยสอง หรือสามครั้งรอบบ้าน และในที่สุด ไปบนดาดฟ้า ตั้งใจจะรอจนกว่าแม่เบี้ยสีแดงขี่กลับบ้านในตอนเย็น และ การขโมยหลังจากที่เธอกินเธอในความมืด แต่ยายเห็นอะไรอยู่ในความคิดของเขา< 5 > หน้าบ้านมีรางหินดี เธอว่าเพื่อเด็ก: ' ใช้/ถัง แดงขี่ฮูด ทำไส้กรอกบางอย่างเมื่อวานนี้ ดังนั้น มีน้ำที่ผมต้มพวกเขาไปราง ' แดงขี่ฮูดทำจนรางดีได้ค่อนข้างเต็ม แล้ว กลิ่นหอมของไส้กรอกที่ถึงหมาป่า และเขา sniffed peeped ลง และในที่สุดเหยียดคอของเขาจนเขาไม่สามารถเก็บหลักของเขา และเริ่มจัดส่ง และเล็ดรอดลงจากหลังคาตรงเข้ารางดี และมีจม แต่เครื่องดูดควันสีแดงขี่ไป joyously บ้าน และไม่เคยได้อะไรที่จะทำร้ายเธออีก

การแปล กรุณารอสักครู่..

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:[สำเนา]

คัดลอก!

กาลครั้งหนึ่งมีสาวน้อยที่รักของผู้เป็นที่รักของทุกคนที่มองเธอ แต่ส่วนมากของทั้งหมดของคุณยายของเธอและก็ไม่มีอะไรที่เธอจะไม่ได้มอบให้กับเด็ก ทันทีที่เธอทำให้เธอหมวกเล็ก ๆ น้อย ๆ จากผ้ากำมะหยี่สีแดงซึ่งเหมาะกับเธอเป็นอย่างดีว่าเธอจะไม่สวมใส่อะไรอื่น; ดังนั้นเธอจึงมักจะถูกเรียกว่า 'หนูน้อยหมวกแดง.' วันหนึ่งแม่ของเธอกล่าวว่าเธอ: 'มาหนูน้อยหมวกแดงนี่คือชิ้นส่วนของเค้กและขวดไวน์; พาพวกเขาไปคุณยายเธอป่วยและอ่อนแอและพวกเขาจะทำดีของเธอ ที่กำหนดไว้ก่อนที่จะได้รับความร้อนและเมื่อคุณกำลังจะเดินไปอย่างสวยงามและเงียบ ๆ และไม่ได้ทำงานออกนอกเส้นทางหรือคุณอาจตกอยู่และทำลายขวดและจากนั้นคุณยายของคุณจะได้รับอะไร; และเมื่อคุณเข้าไปในห้องของเธอไม่ลืมที่จะพูดว่า "สวัสดีตอนเช้า" และไม่ได้มองลอดเข้าไปในทุกซอกทุกมุมก่อนที่จะทำ. ' 'ฉันจะดูแลที่ดี' กล่าวว่าหนูน้อยหมวกแดงกับแม่ของเธอ และให้มือของเธอบน. คุณยายอาศัยอยู่ออกมาในไม้ครึ่งลีกจากหมู่บ้านและเช่นเดียวกับหนูน้อยหมวกแดงป้อนไม้หมาป่าได้พบกับเธอ หมวกแดงไม่ได้รู้ว่าสิ่งที่เป็นสิ่งมีชีวิตชั่วร้ายที่เขาเป็นและไม่ได้อยู่ที่สิ่งที่กลัวของเขา. 'วันดี, หนูน้อยหมวกแดง "กล่าวว่าเขา. 'ขอบคุณกรุณาหมาป่า.' 'ไปไหนดังนั้นในช่วงต้นเล็ก ๆ น้อย ๆ หมวกแดง '? 'เพื่อคุณยายของฉัน.' 'สิ่งที่คุณมีในผ้ากันเปื้อนของคุณ' 'เค้กและไวน์; เมื่อวานนี้ได้รับการอบวันจนคุณยายป่วยที่จะมีบางสิ่งบางอย่างที่ดีที่จะทำให้เธอแข็งแกร่ง '. 'ที่ไม่คุณยายสดหนูน้อยหมวกแดง' 'ไตรมาสที่ดีของลีกไกลออกไปในไม้; บ้านของเธอยืนอยู่ภายใต้สามขนาดใหญ่โอ๊กต้นไม้ต้นไม้อ่อนนุชเป็นเพียงด้านล่าง; คุณก็ต้องรู้ว่ามัน 'ตอบหนูน้อยหมวกแดง. <2> หมาป่าคิดกับตัวเอง: 'อะไรซื้อสิ่งมีชีวิตหนุ่มสาว! สิ่งที่คำอวบอ้วนมีความสุข - เธอจะดีกว่าที่จะกินกว่าหญิงชรา ผมต้องทำหน้าที่อย่างลับๆเพื่อที่จะจับทั้งสอง. ดังนั้นเขาจึงเดินเป็นเวลาสั้น ๆ โดยด้านข้างของหนูน้อยหมวกแดงและจากนั้นเขากล่าวว่าเห็นหนูน้อยหมวกแดง, วิธีสวยดอกไม้ที่มีเกี่ยวกับที่นี่ - ทำไม คุณจะได้ดูรอบ? ผมเชื่อเช่นกันว่าคุณไม่ได้ยินว่าหวานนกน้อยร้องเพลง; คุณเดินหนักพร้อมราวกับว่าคุณกำลังจะไปโรงเรียนในขณะที่ทุกอย่างอื่นออกจากที่นี่ในไม้ที่มีความสุข. ' หนูน้อยหมวกแดงยกดวงตาของเธอและเมื่อเธอเห็นพระอาทิตย์ตกเต้นที่นี่และมีผ่านต้นไม้และดอกไม้สวยที่กำลังเติบโต ทุกที่ที่เธอคิดว่า "สมมติว่าผมใช้เวลายายช่อดอกไม้สด ที่จะโปรดของเธอมากเกินไป มันเป็นดังนั้นในช่วงต้นในวันที่ข้าพเจ้าจะยังคงได้รับมีในเวลาที่เหมาะสม. ' ดังนั้นเธอจึงวิ่งออกไปจากเส้นทางที่เป็นไม้ที่จะมองหาดอกไม้ และเมื่อใดก็ตามที่เธอได้รับเลือกหนึ่งเธอ fancied ว่าเธอเห็นยังคงสวยหนึ่งไกลออกไปบนวิ่งตามมันและเพื่อให้ได้ลึกและลึกเข้าไปในป่า. ในขณะเดียวกันหมาป่าวิ่งตรงไปยังบ้านของคุณยายและเคาะประตู. ' มีใคร? ' 'หนูน้อยหมวกแดง' ตอบหมาป่า เธอจะนำเค้กและไวน์; เปิดประตู. ' 'ยกสลัก' เรียกยาย 'ฉันอ่อนแอเกินไปและไม่สามารถรับได้.' หมาป่ายกสลักประตูผุดเปิดและโดยไม่บอกคำที่เขาเดินตรงไปของคุณยาย เตียงและกินของเธอ จากนั้นเขาก็ใส่เสื้อผ้าของเธอสวมใส่ตัวเองอยู่ในหมวกของเธอวางอยู่บนเตียงตัวเองและดึงผ้าม่าน. หนูน้อยหมวกแดง แต่ได้รับการทำงานเกี่ยวกับการเลือกดอกไม้และเมื่อเธอได้รวบรวมจำนวนมากเพื่อที่เธอจะได้ดำเนินการไม่มาก เธอจำได้ว่าคุณยายของเธอและกำหนดไว้ในวิธีการของเธอ. <3> เธอประหลาดใจที่พบกระท่อมประตูยืนเปิดและเมื่อเธอเดินเข้าไปในห้องเธอมีความรู้สึกแปลกที่เธอพูดกับตัวเอง ' โอ้ที่รัก! วิธีที่ฉันรู้สึกไม่สบายใจในวันนี้และในเวลาอื่น ๆ ที่ผมชอบอยู่กับคุณยายมาก. ' เธอเรียกออก: 'สวัสดี' แต่ไม่ได้รับการตอบ; ดังนั้นเธอจึงเดินไปที่เตียงและดึงกลับผ้าม่าน มีวางยายของเธอที่มีฝาดึงเธอห่างไกลทั่วใบหน้าของเธอและมองที่แปลกมาก. 'Oh! ยาย 'เธอกล่าวว่า "สิ่งที่หูใหญ่ที่คุณได้!' 'ทั้งหมดดีกว่าที่จะได้ยินคุณกับลูกของฉัน' คือคำตอบ. 'แต่คุณยายสิ่งที่ตาใหญ่ที่คุณได้!' เธอบอกว่า. 'ทั้งหมดดีกว่าที่จะเห็นคุณกับที่รักของฉัน.' 'แต่คุณยายสิ่งที่มือใหญ่ที่คุณได้!' 'ทั้งหมดดีกว่าที่จะกอดคุณด้วย.' 'Oh! แต่ยายสิ่งที่ปากใหญ่ที่น่ากลัวที่คุณได้! ' 'ทั้งหมดดีกว่าที่จะกินคุณด้วย!' และแทบจะไม่ได้มีหมาป่ากล่าวนี้กว่าหนึ่งผูกไว้เขาก็ออกจากเตียงและกลืน Red Riding Hood. เมื่อหมาป่า ได้สำราญใจความอยากอาหารของเขาที่เขาล้มตัวลงนอนอีกครั้งในเตียงผล็อยหลับไปและเริ่มที่จะกรนดังมาก. นายพรานก็แค่ผ่านบ้านและคิดกับตัวเอง: 'วิธีหญิงชราจะนอนกรน! ฉันเพียงแค่ต้องดูว่าเธอต้องการอะไร. ' ดังนั้นเขาจึงเดินเข้าไปในห้องและเมื่อเขามาถึงเตียงเขาเห็นว่าหมาป่ากำลังนอนอยู่ในนั้น. 'ฉันจะพบคุณที่นี่คุณคนบาปเก่า!' กล่าวว่าเขา 'ฉันขอระยะเวลาที่คุณ! แต่ขณะที่เขากำลังจะยิงเขามันเกิดขึ้นกับเขาว่าหมาป่าอาจจะกินคุณยายและบอกว่าเธออาจจะยังคงบันทึกไว้เพื่อให้เขาไม่ได้ยิง แต่เอากรรไกรและเริ่มที่จะตัดเปิด ท้องของหมาป่านอน. <4> เมื่อเขาทำสอง Snips เขาเห็นหมวกสีแดงเล็ก ๆ ส่องแสงและจากนั้นเขาทำสอง Snips มากขึ้นและสาวน้อยผุดออกมาร้องไห้: 'อากลัวว่าฉันมี รับ! วิธีที่มืดมันเป็นภายในหมาป่า. ' หลังจากนั้นคุณยายวัยออกมามีชีวิตยัง แต่แทบจะไม่สามารถที่จะหายใจ Red Riding Hood แต่อย่างรวดเร็วเอาก้อนหินใหญ่ ๆ กับที่พวกเขาเต็มไปด้วยท้องหมาป่าและเมื่อเขาตื่นขึ้นมาเขาอยากจะวิ่งหนี แต่ก้อนหินหนักเพื่อที่เขาทรุดตัวลงในครั้งเดียวและล้มลงตาย. จากนั้นทั้งสามมีความยินดี . นายพรานดึงออกจากผิวหนังหมาป่าและกลับบ้านกับมัน คุณยายกินเค้กและดื่มไวน์ซึ่งหมวกแดงได้นำและฟื้นขึ้นมา แต่หมวกแดงคิดกับตัวเอง: 'ตราบใดที่เรามีชีวิตอยู่ผมจะไม่เคยออกจากเส้นทางด้วยตัวเองจะใช้เป็นไม้เมื่อแม่ของฉันได้ห้ามไม่ให้ฉันไปทำเช่นนั้น.' นอกจากนี้ยังมีความสัมพันธ์ที่เคยเมื่อ Red Riding เครื่องดูดควันอีกครั้งที่สละเค้กยายอายุหมาป่าอื่นพูดกับเธอและพยายามที่จะดึงดูดให้เธอจากเส้นทาง Red Riding Hood อย่างไรในยามเธอและเดินตรงไปข้างหน้าในทางของเธอและบอกว่าคุณยายของเธอว่าเธอได้พบกับหมาป่าและว่าเขาได้กล่าวว่า 'ตอนเช้าที่ดีกับเธอ แต่ด้วยเช่นดูชั่วร้ายของเขา ตาว่าถ้าพวกเขาไม่ได้อยู่บนถนนสาธารณะเธอก็มั่นใจว่าเขาจะได้กินของเธอขึ้น. 'ดี' กล่าวว่าคุณยาย 'เราจะปิดประตูเพื่อให้เขาไม่สามารถมาใน.' หลังจากนั้นไม่นานหมาป่า เคาะและร้อง: 'เปิดประตูยายผมหนูน้อยหมวกแดงและกำลังนำคุณเค้กบาง.' แต่พวกเขาไม่ได้พูดหรือเปิดประตูเพื่อให้สีเทาเคราขโมยเป็นครั้งที่สองหรือสามครั้งรอบบ้าน และที่สุดท้ายที่กระโดดขึ้นไปบนหลังคาตั้งใจจะรอจนกว่าหมวกแดงกลับบ้านในตอนเย็นและจากนั้นจะขโมยหลังจากที่เธอและกินของเธออยู่ในความมืด แต่คุณยายเห็นสิ่งที่อยู่ในความคิดของเขา. <5> ในด้านหน้าของบ้านเป็นแอ่งหินใหญ่ดังนั้นเธอจึงพูดกับเด็ก: 'ใช้ถัง, หมวกแดง; ฉันทำบางอย่างเมื่อวานนี้ไส้กรอกดังนั้นพกน้ำที่ฉันต้มพวกเขาไปยังราง. ' Red Riding Hood ดำเนินจนรางที่ดีได้เต็มรูปแบบเลยทีเดียว จากนั้นกลิ่นของไส้กรอกถึงหมาป่าและเขาดมกลิ่นและ peeped ลงและที่สุดท้ายที่ยืดออกคอของเขาเพื่อให้ห่างไกลที่เขาไม่สามารถที่จะให้ความมั่นคงของเขาและเริ่มที่จะลื่นและลื่นลงมาจากหลังคาตรงเข้าไปในรางที่ดี และได้รับการจมน้ำ แต่หมวกแดงไปเพลินบ้านและไม่มีใครเคยทำอะไรที่จะทำร้ายเธออีกครั้ง

การแปล กรุณารอสักครู่..

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:[สำเนา]

คัดลอก!

กาลครั้งหนึ่งนานมาแล้ว มีที่รักสาวน้อยที่ถูกรักโดยทุกคนที่ได้มองเธอ แต่ส่วนมากของทั้งหมดโดยยายของเธอ ไม่มีอะไรที่เธอจะไม่ได้มีให้กับเด็ก เมื่อเธอนิดหน่อย ขี่ของกำมะหยี่สีแดง ซึ่งเหมาะกับเธอมาก ที่เธอคงจะไม่ใส่อะไรเลย ดังนั้น เธอมักถูกเรียกว่า ' หนูน้อยหมวกแดง '

วันนึงแม่ของเธอพูดกับเธอ :มาสิ , หนูน้อยหมวกแดง , ที่นี่เป็นชิ้นส่วนของเค้กและไวน์ ; ใช้ให้ยายป่วยและอ่อนแอ , และพวกเขาจะช่วยให้เธอดีขึ้น ตั้งค่าออก ก่อนที่มันจะร้อนและเมื่อคุณกำลังเดินทาง และ เงียบ และไม่วิ่งออกนอกเส้นทาง หรือคุณอาจล้ม ขวด แล้ว คุณยายจะได้อะไร เมื่อเธอเข้าไปในห้องของเธอ อย่าลืมว่า" อรุณสวัสดิ์ " และอย่าแอบมองเข้าไปทุกมุมก่อนล่ะ '

' ผมจะใช้เวลาการดูแลที่ดี ' หนูน้อยหมวกแดงกับแม่ของเธอ และให้มือของเธอนั้น

คุณยายอาศัยอยู่ในไม้ครึ่ง ห่างจากหมู่บ้าน และเป็น หนูน้อยหมวกแดงเข้าป่า หมาป่า ได้พบกับเธอ ฮูดสีแดงขี่ไม่รู้ว่าสิ่งมีชีวิตชั่วร้ายเขาและไม่กลัวเขา

' สวัสดี หนูน้อยหมวกแดง ' เขาพูด ขอบคุณ คุณ

' หมาป่า '

' ซึ่งไปแต่เช้า หนูน้อยหมวกแดง ?

' '

' คุณยาย คุณมีอะไรในผ้ากันเปื้อนของคุณ ?

' เค้กและไวน์ ; เมื่อวานอบทั้งวัน จนยายป่วย มีอะไรดี ถึงทำให้เธอแข็งแกร่ง '

' แล้วยายของเธออยู่หนูน้อยหมวกแดง ?

' ดีไตรมาสของลีกไกลออกไปในป่า บ้านเธอยืนอยู่ใต้ขนาดใหญ่สามต้นโอ๊กถั่วต้นไม้จะอยู่ด้านล่าง คุณต้องรู้ ' หนูน้อยหมวกแดง

< 2 >
หมาป่านึกในใจ : ' สิ่งที่ซื้อหนุ่มสิ่งมีชีวิต สิ่งที่คำหนึ่ง - อวบดี เธอจะต้องกินกว่าหญิงชรา ผมต้องแสดง craftily ,เพื่อที่จะจับทั้งคู่ "

เขาเดินเป็นระยะเวลาสั้น ๆโดยด้านข้างของหนูน้อยหมวกแดงและจากนั้นเขากล่าวว่า " เห็นไหม หนูน้อยหมวกแดง สวยจังเลยดอกไม้ที่นี่ - ทำไมคุณถึงดูไม่รอบ ? ผมเชื่อนะว่าคุณไม่ได้ยินว่าหวานนกเล็ก ๆร้อง เธอเดินใกล้ด้วย ถ้าคุณกำลังจะไปโรงเรียน ในขณะที่ทุกอย่างที่นี่เป็นไม้

สุขสันต์ .หนูน้อยหมวกแดงเลี้ยงตาของเธอ และเมื่อเธอเห็น sunbeams เต้นที่นี่และมี ผ่าน ต้นไม้ และดอกไม้สวยปลูกเต็มไปหมด เธอคิดว่า : ' ผมเอายายเป็นท้องทุ่งกว้าง สด จะช่วยเธอด้วย มันเป็นเช้าในวันนั้น ผมจะยังคงไปที่นั่นในเวลาที่ดี "

เธอวิ่งจากเส้นทางในป่าเพื่อตามหาดอกไม้และเมื่อใดก็ตามที่เธอเลือก เธอชอบ ที่เธอเห็นก็ยังสวยกว่านี้อีกไกล และวิ่งตามมันและเพื่อให้เข้าใจลึกและลึกเข้าไปในป่า ขณะที่หมาป่า

วิ่งตรงถึงบ้านคุณยาย และเคาะประตู

' ใครอยู่ตรงนั้น ?

' หนูน้อยหมวกแดง ' หมาป่า ' เธอจะเอาเค้กและไวน์ เปิดประตู . . .

' ยกสลัก ' เรียกคุณยาย' ฉันอ่อนแอเกินไป และไม่สามารถลุกขึ้นมา '

หมาป่ายกกลอน ประตูดีดเปิดและโดยไม่พูดอะไร เขาเดินตรงไปที่เตียงของยาย และกลืนกินเธอ แล้วเขาก็ใส่เสื้อผ้าของเธอแต่งตัวตัวเองในหมวกของเธอวางตัวเองในเตียงและดึงม่าน

สีแดงเล็ก ๆขี่เครื่องดูดควัน แต่ก็วิ่งได้เกี่ยวกับการเลือกดอกไม้และเมื่อเธอได้รวบรวมมากว่า เธอจะแบกอีก หล่อนจำได้ คุณยายของเธอ และออกเดินทาง ระหว่างทางเธอ

< 3 >
เธอประหลาดใจที่พบกระท่อมประตูยืนเปิด และเมื่อเธอเดินเข้ามาในห้อง เธอมีความรู้สึกแปลกๆ ที่เธอพูดกับตัวเอง ' โอ้ พระเจ้า ! ว่าฉันรู้สึกไม่ดีในวันนี้ และในเวลาอื่น ๆ ฉันชอบอยู่กับยายมาก ' ตะโกน' อรุณสวัสดิ์ ' แต่ก็ไม่มีเสียงตอบ เธอจึงเดินไปที่เตียงและดึงกลับม่าน มันวางคุณยายของเธอกับหมวกของเธอดึงไกลทั่วใบหน้าของเธอและมองแปลกๆ

" โอ้ ! คุณย่า , ' เธอกล่าวว่า ' สิ่งที่ใหญ่หูของคุณ !

' ทั้งหมดดีกว่าที่จะได้ยินคุณกับลูกของฉัน ' คือคำตอบ

' แต่ ยาย ตาเธอช่างใหญ่เหลือเกิน ! เธอบอกว่า

' ทั้งหมดดีกว่าที่จะเห็นคุณด้วยที่รัก . . .

' แต่ ยาย อะไรใหญ่ มือคุณมี !

' ทั้งหมดดีกว่าที่จะโอบกอดเธอด้วย . . .

" โอ้ ! แต่ยาย สิ่งที่น่ากลัว ปากเธอ !

' ทั้งหมดดีกว่าที่จะกินคุณ !

และแทบมีหมาป่ากล่าวว่า นี้ มากกว่าหนึ่งผูกเขาออกจากเตียงและกลืนกินหนูน้อยหมวกแดง

เมื่อหมาป่าสงบความอยากอาหารของเขา เขาล้มตัวลงนอนอีกครั้งในเตียงหลับและเริ่มกรนดังมาก

เราก็ผ่านบ้าน และคิดว่าตัวเอง " แล้วหญิงชราก็นอนกรน ! ฉันแค่ดูว่าเธอต้องการอะไร แล้วเขาก็เข้ามาในห้อง และเมื่อเขากลับมาที่เตียง เขาเห็นหมาป่านอนอยู่ในนั้น

' ฉันพบคุณที่นี่ ไอ้คนบาป ! เขาบอกว่า . . . ฉันได้พบคุณ ! แต่ขณะที่เขากำลังจะยิงเขา

การแปล กรุณารอสักครู่..

ภาษาอื่น ๆ

การสนับสนุนเครื่องมือแปลภาษา: กรีก, กันนาดา, กาลิเชียน, คลิงออน, คอร์สิกา, คาซัค, คาตาลัน, คินยารวันดา, คีร์กิซ, คุชราต, จอร์เจีย, จีน, จีนดั้งเดิม, ชวา, ชิเชวา, ซามัว, ซีบัวโน, ซุนดา, ซูลู, ญี่ปุ่น, ดัตช์, ตรวจหาภาษา, ตุรกี, ทมิฬ, ทาจิก, ทาทาร์, นอร์เวย์, บอสเนีย, บัลแกเรีย, บาสก์, ปัญจาป, ฝรั่งเศส, พาชตู, ฟริเชียน, ฟินแลนด์, ฟิลิปปินส์, ภาษาอินโดนีเซี, มองโกเลีย, มัลทีส, มาซีโดเนีย, มาราฐี, มาลากาซี, มาลายาลัม, มาเลย์, ม้ง, ยิดดิช, ยูเครน, รัสเซีย, ละติน, ลักเซมเบิร์ก, ลัตเวีย, ลาว, ลิทัวเนีย, สวาฮิลี, สวีเดน, สิงหล, สินธี, สเปน, สโลวัก, สโลวีเนีย, อังกฤษ, อัมฮาริก, อาร์เซอร์ไบจัน, อาร์เมเนีย, อาหรับ, อิกโบ, อิตาลี, อุยกูร์, อุสเบกิสถาน, อูรดู, ฮังการี, ฮัวซา, ฮาวาย, ฮินดี, ฮีบรู, เกลิกสกอต, เกาหลี, เขมร, เคิร์ด, เช็ก, เซอร์เบียน, เซโซโท, เดนมาร์ก, เตลูกู, เติร์กเมน, เนปาล, เบงกอล, เบลารุส, เปอร์เซีย, เมารี, เมียนมา (พม่า), เยอรมัน, เวลส์, เวียดนาม, เอสเปอแรนโต, เอสโทเนีย, เฮติครีโอล, แอฟริกา, แอลเบเนีย, โคซา, โครเอเชีย, โชนา, โซมาลี, โปรตุเกส, โปแลนด์, โยรูบา, โรมาเนีย, โอเดีย (โอริยา), ไทย, ไอซ์แลนด์, ไอร์แลนด์, การแปลภาษา.