A new global analysis of seafood fo

A new global analysis of seafood found that fish populations throughout the world's oceans are contaminated with industrial and agricultural pollutants, collectively known as persistent organic pollutants (POPs). The study from researchers at Scripps Institution of Oceanography at UC San Diego also uncovered some good news?concentrations of these pollutants have been consistently dropping over the last 30 years.

The findings, reported in the Jan. 28, 2016 issue of the journal PeerJ, were based on an analysis by Scripps researchers Lindsay Bonito, Amro Hamdoun, and Stuart Sandin of hundreds of peer-reviewed articles from 1969-2012. The pollutants studied included older 'legacy' chemicals, such as DDT and mercury, as well as newer industrial chemicals, such as flame retardants and coolants.

"Based on the best data collected from across the globe, we can say that POPs can be anywhere and in any species of marine fish," said Scripps biologist Sandin, a co-author of the study.

Although POPs were found in fish in all of the world's oceans, the researchers say that concentrations in the consumable meat of marine fish are highly variable, where one region or group of fish may find concentrations of POPs that vary by 1,000-fold. The analysis revealed that average concentrations of each class of POP were significantly higher in the 1980s than is found today, with a drop in concentration of 15-30 percent per decade.

"This means that the typical fish that you consume today can have approximately 50 percent of the concentration of most POPs when compared to the same fish eaten by your parents at your age," said Bonito, the lead author of the study. "But there still remains a chance of getting a fillet as contaminated as what your parents ate."

The researchers also compared the results to federal safety guidelines for seafood consumption and found that the average levels of contaminants were at or below the health standards set by the U.S. Environmental Protection Agency (EPA). Mercury and PCBs (polychlorinated biphenyl) concentrations were at the EPA threshold for occasional human consumption, while concentrations of DDT were consistently much lower than the established threshold.

According to the authors, these results suggest that the global community has responded to the calls-to-action, such as in the Stockholm Convention, to limit the release of potentially harmful chemicals into the environment.

The authors caution that although pollutant concentrations in marine fish are steadily declining, they still remain quite high, and that understanding the cumulative effects of numerous exposures to pollutants in seafood is necessary to determine the specific risk to consumers.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

วิเคราะห์โลกแบบใหม่ของอาหารทะเลพบว่า จำนวนปลาทั้งมหาสมุทรของโลกมีการปนเปื้อน ด้วยมลพิษอุตสาหกรรม และการเกษตร เรียกรวมกันว่าสารมลพิษอินทรีย์ถาวร (POPs) การศึกษาจากนักวิจัยที่สถาบันสมุทรศาสตร์ Scripps ที่ UC San Diego ยังรู้สึกบางข่าวที่ดี? ความเข้มข้นของสารมลพิษเหล่านี้มีการปล่อยอย่างต่อเนื่องช่วง 30 ปีที่ผ่านมาผล รายงานปัญหา 28 2016 มกราคม PeerJ สมุดรายวันตามการวิเคราะห์ โดยนักวิจัย Scripps Lindsay Bonito, Hamdoun แอมโร และ Stuart Sandin หลายร้อยบทความการตรวจทานเพียร์จาก 1969-2012 สารมลพิษที่ศึกษารวมสารเคมี 'ดั้งเดิม' เก่า เช่นดีดีทีและสารปรอท ตลอดจนสารเคมีอุตสาหกรรมใหม่ เช่นเปลวไฟและสารหล่อเย็น"ตามข้อมูลที่ดีที่สุดที่รวบรวมจากทั่วโลก เราสามารถพูดได้ว่า จะสามารถปรากฏที่ใดก็ได้ และมีสายพันธุ์ของปลาทะเล กล่าวว่า นักชีววิทยา Scripps Sandin ผู้เขียนร่วมของการศึกษาแม้ว่าจะปรากฏพบในปลาในมหาสมุทรของโลก นักวิจัยกล่าวว่า ที่ ความเข้มข้นในการบริโภคเนื้อของปลาทะเลมีตัวแปรสูง ที่ภูมิภาคหรือกลุ่มปลาหนึ่งอาจค้นหาความเข้มข้นของป๊อปที่แตกต่างกันโดย 1,000-fold การวิเคราะห์เปิดเผยว่า ความเข้มข้นเฉลี่ยของแต่ละชั้นของป๊อปมีนัยสำคัญในทศวรรษ 1980 กว่าพบวันนี้ ลงในความเข้มข้น 15-30 เปอร์เซ็นต์ต่อทศวรรษ"ซึ่งหมายความ ว่า ปลาทั่วไปที่คุณใช้ที่วันนี้ได้ประมาณ 50 เปอร์เซ็นต์ของความเข้มข้นของป๊อปมากที่สุดเมื่อเทียบกับเหมือนปลากิน โดยพ่อแม่ที่อายุ โบนิโต ผู้นำการศึกษากล่าว "แต่ก็ยังคงมีโอกาสได้เนื้อปนเปื้อนเป็นสิ่งที่พ่อแม่กิน"นอกจากนี้นักวิจัยยังเปรียบเทียบผลการให้แนวทางความปลอดภัยของรัฐบาลกลางสำหรับการบริโภคอาหารทะเล และพบว่า ระดับค่าเฉลี่ยของสิ่งปนเปื้อน หรือต่ำ กว่ามาตรฐานสุขภาพที่กำหนดโดยสหรัฐอเมริกาด้านสิ่งแวดล้อมสำนักงานป้องกัน (EPA) ปรอทและ PCBs (ไบเฟนิล polychlorinated) ความเข้มข้นได้ใน EPA สำหรับการบริโภคของมนุษย์เป็นครั้งคราว ในขณะที่ความเข้มข้นของดีดีทีสม่ำเสมอมากต่ำกว่าเกณฑ์ที่กำหนดขึ้นตามที่ผู้เขียน ผลลัพธ์เหล่านี้แนะนำว่า สังคมทั่วโลกได้ตอบโทรการดำเนินการ เช่นในอนุสัญญาสตอกโฮล์ม การจำกัดการปล่อยสารเคมีที่อาจเป็นอันตรายในสภาพแวดล้อมผู้เขียนเตือนที่แม้ว่ามลพิษที่ความเข้มข้นในปลาทะเลจะลดลงเรื่อย ๆ พวกเขายังคงค่อนข้างสูง และที่เข้าใจผลสะสมของแสงจำนวนมากถึงมลพิษในทะเลเป็นสิ่งจำเป็นความเสี่ยงเฉพาะเจาะจงให้กับผู้บริโภค

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

การวิเคราะห์ระดับโลกใหม่ของอาหารทะเลพบว่าประชากรปลาทั่วมหาสมุทรของโลกที่มีการปนเปื้อนด้วยสารมลพิษอุตสาหกรรมและเกษตรกรรมรวมเรียกว่าสารมลพิษอินทรีย์ถาวร (POPs) การศึกษาจากนักวิจัยที่สถาบันสมุทรศาสตร์ของแร่ดีบุกที่ UC ซานดิเอโกยังได้ค้นพบบางข่าวที่ดีหรือไม่ความเข้มข้นของสารมลพิษเหล่านี้ได้รับอย่างต่อเนื่องลดลงในช่วง 30 ปีที่ผ่านมา. ผลการวิจัยรายงานใน 28 มกราคม 2016 ปัญหาของวารสาร PeerJ, อยู่บนพื้นฐานของการวิเคราะห์โดยนักวิจัยดีบุก Lindsay Bonito ที่ Amro Hamdoun และ Sandin จวร์ตของหลายร้อยบทความ peer-ทบทวน 1969-2012 มลพิษเรียนรวมเก่า 'มรดก' สารเคมีเช่นดีดีทีและปรอทเช่นเดียวกับสารเคมีอุตสาหกรรมใหม่เช่นสารทนไฟและสารหล่อเย็น. "บนพื้นฐานของข้อมูลที่ดีที่สุดที่รวบรวมจากทั่วโลกที่เราสามารถพูดได้ว่า POPs ได้ทุกที่ และในรูปแบบใด ๆ ของปลาทะเล "ดีบุกชีววิทยา Sandin กล่าวว่าผู้เขียนร่วมของการศึกษา. แม้ว่า POPs ถูกพบในปลาในทุกมหาสมุทรของโลกนักวิจัยกล่าวว่าความเข้มข้นในเนื้อสัตว์ที่บริโภคปลาทะเลเป็นตัวแปรสูง ที่หนึ่งในภูมิภาคหรือกลุ่มของปลาอาจพบความเข้มข้นของสารมลพิษที่แตกต่างกันตาม 1,000 เท่า การวิเคราะห์พบว่าค่าเฉลี่ยความเข้มข้นของชั้นเรียนของ POP แต่ละอย่างมีนัยสำคัญที่สูงขึ้นในช่วงปี 1980 กว่าที่พบในวันนี้กับการลดลงของความเข้มข้นร้อยละ 15-30 ต่อทศวรรษที่ผ่านมา. "ซึ่งหมายความว่าปลาทั่วไปที่คุณกินในวันนี้จะมีประมาณ 50 เปอร์เซ็นต์ของความเข้มข้นของ POPs ที่สุดเมื่อเทียบกับปลาเดียวกันกินโดยพ่อแม่ของคุณที่อายุของคุณ "Bonito ผู้เขียนนำการศึกษากล่าวว่า "แต่ยังคงมีโอกาสในการได้รับเนื้อเป็นที่ปนเปื้อนเป็นสิ่งที่พ่อแม่ของคุณกินได้." นักวิจัยยังได้เปรียบเทียบผลในการปฏิบัติเพื่อความปลอดภัยของรัฐบาลกลางสำหรับการบริโภคอาหารทะเลและพบว่าระดับค่าเฉลี่ยของสารปนเปื้อนอยู่ที่หรือต่ำกว่ามาตรฐานด้านสุขภาพที่กำหนดโดย หน่วยงานคุ้มครองสิ่งแวดล้อมของสหรัฐ (EPA) ปรอทและซีบีเอส (polychlorinated biphenyl) ความเข้มข้นอยู่ในเกณฑ์ EPA สำหรับการบริโภคของมนุษย์เป็นครั้งคราวในขณะที่ความเข้มข้นของยุงได้อย่างต่อเนื่องต่ำกว่าเกณฑ์ที่กำหนด. ตามที่ผู้เขียนผลลัพธ์เหล่านี้ชี้ให้เห็นว่าชุมชนทั่วโลกที่มีการตอบสนองต่อการเรียกร้องไปยัง -Action เช่นในสตอกโฮล์มประชุมจะ จำกัด การปล่อยสารเคมีที่เป็นอันตรายที่อาจเกิดขึ้นในสภาพแวดล้อม. ผู้เขียนเตือนว่าถึงแม้จะมีความเข้มข้นของสารมลพิษในปลาทะเลจะลดลงเรื่อย ๆ พวกเขายังคงอยู่ในระดับสูงมากและที่การทำความเข้าใจผลกระทบสะสมของจำนวนมาก การเปิดรับสารพิษในอาหารทะเลเป็นสิ่งที่จำเป็นในการกำหนดความเสี่ยงที่เฉพาะเจาะจงให้กับผู้บริโภค