7) This well-studied amphipod, whic

7) This well-studied amphipod, which lives particularly in the supralittoral zones of beaches, migrates regularly from the shoreline to the dune, to maintain the optimal zone avoiding both desiccation in the dry zone and inundation by waves. Sandhoppers carry out their life cycle on the same beach throughout the year, so they may integrate the effects of environmental variability.
Since they are strictly linked to the supralittoral environment, the responses to environmental variation represent an integration of constant updating to the environmental condition.
Sandhoppers are important elements in ecological processes that occur on sandy beaches and, more specifically they
play a key role in the food web structure, as important consumers of wrack and a food source for most of the upper levels of the trophic chains in sand-dune environments.

8) This enables them to act as a feasible keystone species (i.e. a species whose removal from the ecosystem is expected to consistently change the community composition, Mills et al., 1993).

9) The baseline of data on this species on sandy beaches makes sandhoppers good candidates for bioindicators of environmental stress.
In fact, the behavioural plasticity of talitrids enabled them to become a special bioindicator species for human perturbations on sandy beaches.

10) In our case, in the artificial dune zone, the presence of large geotubes and the amount of disrupted textiles found in the supralittoral zone (see Fig. 1b) led us to hypothesise that amphipods could not burrow in this zone and might therefore avoid this area whenever they needed to recover the optimal zone on the beach.
Accordingly, it is not surprising that the lowest number of individuals in the artificialised area in comparison to the reference one was found both in the spring and summer 2010 sampling periods.
Indeed, statistical tests detected differences in T. saltator densities especially during the warmer season, when this species recruitment occurs on the Western Atlantic coast while during the cooler period (autumn 2010 and winter 2011)
almost no individuals were recorded at either site (Fig. 2d).
Thus, successful employment of artificial dunes in this system could jeopardise the presence of this supralittoral species in this site.

11) Therefore, such behavioural changes linked to the artificial dune zone could be well suited as an early warning signal for wider negative ecological impact (as demonstrated by reduced densities of T. saltator in this zone).
This finding makes this species suitable as a baseline indicator of habitat degradation, given its sensitivity to physical variation in the beach and dune ecological conditions as demonstrated here.
Our results reinforce the notion that T. saltator could be used as a bioindicator of human changes on sandy beaches.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

7) amphipod ศึกษาดีนี้ ซึ่งอยู่ในโซน supralittoral หาด ย้ายเป็นประจำจากชายฝั่งไปเนินทราย การรักษาในโซนที่เหมาะสมหลีกเลี่ยงทั้งผึ่งแห้งในโซนแห้งและ inundation โดยคลื่น Sandhoppers ดำเนินวงจรชีวิตของพวกเขาบนชายหาดเดียวกันตลอดทั้งปี ดังนั้นพวกเขาอาจรวมผลกระทบของความแปรปรวนสิ่งแวดล้อม เนื่องจากพวกเขาอย่างเคร่งครัดจะเชื่อมโยงกับสิ่งแวดล้อม supralittoral การตอบสนองการเปลี่ยนแปลงสิ่งแวดล้อมหมายถึงการรวมของการปรับปรุงสภาพแวดล้อมคง Sandhoppers เป็นองค์ประกอบสำคัญในกระบวนการทางนิเวศวิทยาที่เกิดขึ้นบนหาดทรายและ โดยเฉพาะอย่างยิ่งพวกเขาเล่นมีบทบาทสำคัญในโครงสร้างใยอาหาร เป็นผู้บริโภคสำคัญของ wrack และเป็นแหล่งอาหารสำหรับระดับบนโซ่ชั้นในสภาพแวดล้อมเนินทรายมาก8) ซึ่งช่วยให้พวกเขาเป็นสายพันธุ์คางไปได้ (เช่นสายพันธุ์ที่ออกจากระบบนิเวศจะต้องสม่ำเสมอเปลี่ยนชุมชนองค์ประกอบ ลัอ et al. 1993)9) พื้นฐานของข้อมูลบนสายพันธุ์นี้บนหาดทรายทำให้ sandhoppers สมัครที่ดีสำหรับ bioindicators ของความเครียดสิ่งแวดล้อม ในความเป็นจริง ปั้นพฤติกรรมของ talitrids เปิดใช้พวกเขาเป็น สายพันธุ์พิเศษ bioindicator สำหรับมนุษย์ชิ้นบนหาดทราย10) ในกรณีของเรา ในโซนเนินทรายเทียม การปรากฏตัวของ geotubes ขนาดใหญ่ และจำนวนชะงักสิ่งทอพบใน supralittoral โซน (ดูรูป 1b) นำเรา hypothesise ว่า amphipods ไม่สามารถมุดในโซนนี้ และอาจดังนั้นหลีกเลี่ยงพื้นที่นี้เมื่อใดก็ ตามที่พวกเขาต้องการกู้คืนในโซนที่ดีที่สุดบนชายหาดดังนั้น มันไม่น่าแปลกใจว่า หมายเลขต่ำสุดของบุคคลในพื้นที่ artificialised เมื่อเทียบกับการอ้างอิงหนึ่งพบทั้งในฤดูใบไม้ผลิ และฤดูร้อน 2010 ระยะเวลาเก็บตัวอย่างจริง การทดสอบทางสถิติพบความแตกต่างใน T. saltator ความหนาแน่นโดยเฉพาะอย่างยิ่งในช่วงฤดูอากาศอบอุ่น เมื่อสรรหาสายพันธุ์นี้เกิดขึ้นบนชายฝั่งแอตแลนติกตะวันตกในขณะที่ช่วงเย็น (2010 ฤดูใบไม้ร่วงและฤดูหนาว 2011)บุคคลแทบจะไม่มีบันทึกที่ไซต์ใด (รูปที่ 2d) ดังนั้น การจ้างงานประดิษฐ์เนินทรายในระบบนี้ประสบความสำเร็จอาจเป็นอันตรายต่อการปรากฏตัวของสายพันธุ์นี้ supralittoral ในเว็บไซต์นี้11) ดังนั้น การเปลี่ยนแปลงพฤติกรรมดังกล่าวเชื่อมโยงกับโซนเนินทรายเทียมอาจเหมาะเป็นเป็นสัญญาณเตือนเริ่มต้นสำหรับกว้างกว่าระบบนิเวศผลกระทบเชิงลบ (ตามที่แสดง โดยลดความหนาแน่นของ T. saltator ในเขตนี้) ค้นพบนี้ทำให้สายพันธุ์นี้เหมาะที่เป็นตัวบ่งชี้หลักของการลดที่อยู่อาศัย กำหนดความไวของการเปลี่ยนแปลงทางกายภาพในสภาพแวดล้อมชายหาดและเนินทรายตามที่แสดงที่นี่ ผลของเราเสริมสร้างความคิดที่ว่า T. saltator สามารถใช้ bioindicator ของมนุษย์การเปลี่ยนแปลงบนหาดทราย

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

7) นี้จำพวกดีการศึกษาซึ่งอาศัยอยู่โดยเฉพาะอย่างยิ่งในเขต supralittoral ชายหาดย้ายอย่างสม่ำเสมอจากชายฝั่งทรายเพื่อรักษาโซนที่ดีที่สุดทั้งหลีกเลี่ยงการผึ่งให้แห้งในโซนแห้งและน้ำท่วมโดยคลื่น Sandhoppers ดำเนินวงจรชีวิตของพวกเขาบนชายหาดเดียวกันตลอดทั้งปีดังนั้นพวกเขาอาจรวมผลกระทบของความแปรปรวนสิ่งแวดล้อม.
เนื่องจากพวกเขามีการเชื่อมโยงอย่างเคร่งครัดเพื่อสภาพแวดล้อม supralittoral ที่ตอบการเปลี่ยนแปลงด้านสิ่งแวดล้อมแทนการรวมกลุ่มของการปรับปรุงอย่างต่อเนื่องเพื่อให้สภาพสิ่งแวดล้อม
Sandhoppers เป็นองค์ประกอบสำคัญในกระบวนการของระบบนิเวศที่เกิดขึ้นบนหาดทรายและมากขึ้นโดยเฉพาะพวกเขา
มีบทบาทสำคัญในโครงสร้างเว็บอาหารเป็นผู้บริโภคที่สำคัญของพินาศและเป็นแหล่งอาหารสำหรับส่วนมากของระดับบนของห่วงโซ่โภชนาในทรายทราย สภาพแวดล้อม.

8) ซึ่งจะช่วยให้พวกเขาที่จะทำหน้าที่เป็นสายพันธุ์หลักที่เป็นไปได้ (เช่นสายพันธุ์ที่มีการกำจัดออกจากระบบนิเวศที่คาดว่าจะต่อเนื่องเปลี่ยนองค์ประกอบชุมชน Mills et al., 1993).

9) พื้นฐานของข้อมูลเกี่ยวกับสายพันธุ์นี้ หาดทรายทำให้ sandhoppers ผู้สมัครที่ดีสำหรับดัชนีชี้วัดของความเครียดสิ่งแวดล้อม.
ในความเป็นจริงปั้นพฤติกรรมของ talitrids ช่วยให้พวกเขากลายเป็นสายพันธุ์ดัชนีทางชีวภาพพิเศษเยี่ยงอย่างมนุษย์บนหาดทราย.

10) ในกรณีของเราในเขตทรายเทียม, การปรากฏตัวของ geotubes ขนาดใหญ่และปริมาณของสิ่งทอกระจัดกระจายที่พบในเขต supralittoral (ดูรูป 1b) นำเราไปสู่ hypothesise ที่ amphipods ไม่สามารถมุดในโซนนี้และดังนั้นจึงอาจหลีกเลี่ยงบริเวณนี้เมื่อใดก็ตามที่พวกเขาต้องการที่จะกู้คืนโซนที่ดีที่สุดบนชายหาด.
ดังนั้นมันไม่น่าแปลกใจว่าจำนวนต่ำสุดของประชาชนในพื้นที่ artificialised ในการเปรียบเทียบ เพื่ออ้างอิงใครได้พบทั้งในฤดูใบไม้ผลิและฤดูร้อน 2010 ระยะเวลาการสุ่มตัวอย่าง.
อันที่จริงการทดสอบทางสถิติที่ตรวจพบความแตกต่างใน T. saltator หนาแน่นโดยเฉพาะอย่างยิ่งในช่วงฤดูที่อากาศอบอุ่นขึ้นเมื่อการสรรหาบุคลากรสายพันธุ์นี้เกิดขึ้นบนชายฝั่งมหาสมุทรแอตแลนติกทางทิศตะวันตกในขณะที่ในช่วงระยะเวลาเย็น (ฤดูใบไม้ร่วง ปี 2010 และฤดูหนาว 2011)
เกือบจะไม่มีบุคคลที่ถูกบันทึกไว้ที่ทั้งเว็บไซต์ (รูป. 2d).
ดังนั้นการจ้างงานที่ประสบความสำเร็จของเนินทรายเทียมในระบบนี้อาจเป็นอันตรายต่อการปรากฏตัวของสายพันธุ์ supralittoral นี้ในเว็บไซต์นี้.

11) ดังนั้นการเปลี่ยนแปลงพฤติกรรมดังกล่าวเชื่อมโยงกับ โซนทรายเทียมอาจจะเหมาะดีเป็นสัญญาณเตือนภัยล่วงหน้าสำหรับผลกระทบต่อระบบนิเวศในวงกว้างในเชิงลบ (ตามที่แสดงให้เห็นถึงความหนาแน่นที่ลดลงจากตัน saltator ในโซนนี้).
การค้นพบนี้ทำให้สายพันธุ์นี้เหมาะที่จะเป็นตัวบ่งชี้พื้นฐานของการย่อยสลายที่อยู่อาศัยที่ได้รับความไว มีการเปลี่ยนแปลงทางกายภาพในชายหาดและเนินสภาพแวดล้อมที่แสดงให้เห็นที่นี่.
ผลของเราเสริมสร้างความคิดที่ว่า T. saltator สามารถใช้เป็นดัชนีทางชีวภาพของการเปลี่ยนแปลงของมนุษย์บนชายหาดทราย

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

7 ) ศึกษาดีแอฟิพอด ซึ่งอาศัยอยู่โดยเฉพาะอย่างยิ่งในโซนซุปราลิททอรัลของชายหาดอพยพเป็นประจำจากชายฝั่งเนินทราย , ในการรักษาที่เหมาะสมและหลีกเลี่ยงการผึ่งให้แห้งในโซนทั้งโซนแห้ง และท่วมขัง โดยคลื่น sandhoppers ดำเนินวงจรชีวิตของพวกเขาบนชายหาดเดียวกันตลอดทั้งปี ดังนั้นพวกเขาอาจจะรวมผลของตัวแปรสิ่งแวดล้อมตั้งแต่พวกเขาอย่างเคร่งครัดเชื่อมโยงกับสภาพแวดล้อมซุปราลิททอรัล การตอบสนองต่อการเปลี่ยนแปลงของสภาพแวดล้อมของการบูรณาการอย่างต่อเนื่องปรับปรุงสภาพสิ่งแวดล้อมsandhoppers เป็นองค์ประกอบสำคัญในกระบวนการที่เกิดขึ้นในระบบนิเวศหาดทรายและมากขึ้นโดยเฉพาะพวกเขามีบทบาทสำคัญในโครงสร้างของเว็บอาหาร เป็นผู้บริโภคที่สำคัญของการทำลาย และเป็นแหล่งอาหารส่วนใหญ่ของระดับบนของโซ่โภชนาในเนินทรายสูง8 ) นี้จะช่วยให้พวกเขาที่จะแสดงเป็นหลักชนิดที่เป็นไปได้ ( เช่นชนิดที่กำจัดจากระบบนิเวศที่คาดว่าจะต่อเนื่องเปลี่ยนชุมชน องค์ประกอบ โรงสี et al . , 1993 )9 ) พื้นฐานของข้อมูลชนิดนี้ บนหาดทรายที่ทำให้ sandhoppers ผู้สมัครที่ดีสำหรับความเครียดทางสิ่งแวดล้อมในความเป็นจริง พลาสติก พฤติกรรมของ talitrids ช่วยให้พวกเขากลายเป็นพิเศษ bioindicator สายพันธุ์ได้มนุษย์บนหาดทราย10 ) ในกรณีของเราในเขตทรายเทียม การปรากฏตัวของ geotubes ขนาดใหญ่และปริมาณของกระจัดกระจายสิ่งทอพบในโซนซุปราลิททอรัล ( ดูรูปที่ 1B ) ทำให้เรา hypothesise ที่ amphipods ไม่สามารถชอนไชในโซนนี้ และอาจจึงหลีกเลี่ยงบริเวณนี้เมื่อใดก็ตามที่พวกเขาต้องการที่จะกู้คืนพื้นที่ที่เหมาะสมบนชายหาดดังนั้นจึงไม่น่าแปลกใจว่าจำนวนต่ำสุดของแต่ละบุคคลใน artificialised พื้นที่ในการเปรียบเทียบกับข้อมูลอ้างอิงหนึ่ง พบทั้งในฤดูใบไม้ผลิและฤดูร้อน จำนวนคาบจริงๆ การทดสอบทางสถิติพบความแตกต่างใน ต. saltator หนาแน่น โดยเฉพาะในช่วงฤดูร้อน เมื่อปลาชนิดนี้การสรรหาเกิดขึ้นบนชายฝั่งตะวันตก ขณะที่ในช่วงเย็นช่วงฤดูใบไม้ร่วงปี 2010 และ 2011 ฤดูหนาว )เกือบจะไม่มีบุคคลที่ถูกบันทึกไว้ที่เว็บไซต์ ( ภาพที่ 2 )ดังนั้น การจ้างงานที่ประสบความสำเร็จของประดิษฐ์เนินทรายในระบบนี้อาจเป็นอันตรายต่อสถานะของซุปราลิททอรัลชนิดนี้ในเว็บไซต์นี้11 ) ดังนั้น การเปลี่ยนแปลงพฤติกรรมดังกล่าวเชื่อมโยงไปยังโซนทรายเทียมอาจจะเหมาะเป็นสัญญาณเตือนภัยให้กว้างขึ้นทางนิเวศวิทยาส่งผลกระทบ ( แสดงโดยลดความหนาแน่นของ saltator ในโซนนี้ )การค้นพบนี้ทำให้ชนิดนี้เหมาะเป็นฐานตัวบ่งชี้ของการย่อยสลายสิ่งแวดล้อม ให้ความไวในการเปลี่ยนแปลงทางกายภาพในชายหาดและทรายสภาพนิเวศวิทยาที่แสดงที่นี่ผลของเราเสริมสร้างความคิดที่ ต. saltator สามารถใช้เป็น bioindicator เปลี่ยนแปลงมนุษย์บนหาดทราย