Ptychography is a technique invente

Ptychography is a technique invented by Walter Hoppe[1] that aims to solve the diffraction-pattern phase problem by interfering adjacent Bragg reflections coherently and thereby determine their relative phase. In the original formulation, Hoppe envisaged that such interference could be effected by placing a very narrow aperture in the plane of the specimen so that each reciprocal-lattice point would be spread out and thus overlap with one another. The name ptychography, from the Greek for fold, derives from this optical configuration; each reciprocal lattice point is convolved with some function, and thus made to interfere with its neighbors. In fact, measuring only the intensities of interfering adjacent diffracted beams still leads to an ambiguity of two possible complex conjugates for each underlying complex diffraction amplitude. The original formulation of ptychography is equivalent to the well known theorem that for a finite specimen (that is one delineated by a narrow aperture, sometimes known as a finite support), the one-dimensional phase problem is soluble to within an ambiguity of 2N, where N is the number of Fourier components that make up the specimen.[2] However, such ambiguities may be resolved by changing the phase, profile or position of the illuminating beam in some way.[1] The fact that not only the intensities of the diffracted beams but also the intensities lying midway between the beams, where the convolved Bragg beams interfere, is an alternative statement of the Nyquist–Shannon sampling theorem for components of diffracted intensity. These components generally have twice the frequency (in reciprocal space) of their underlying complex amplitudes.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

Ptychography เป็นเทคนิคคิดค้น โดย Walter ฮปเปะ [1] เพื่อแก้รูปแบบกระจายขั้นตอนปัญหา โดยรบกวนติดสะท้อนแบรกคล้อง และจึงตรวจสอบเฟสของญาติ ในสูตรเดิม ฮปเปะน้าที่อาจมีผลรบกวนดังกล่าว ด้วยรูรับแสงแคบมากในระนาบของชิ้นงานเพื่อให้แต่ละจุดผกผันตาข่ายจะกระจายออก และทับซ้อนกับคนอื่นดังนั้น ชื่อ ptychography จากกรีกสำหรับพับ มาจากโครงสร้างเลนส์แบบนี้ แต่ละจุดซึ่งกันและกันตาข่าย convolved ด้วยฟังก์ชันบาง แล้วจึง ทำการแทรกแซงประเทศเพื่อนบ้าน ในความเป็นจริง การวัดเฉพาะความเข้มของคาน diffracted ติดรบกวนยังนำไปสู่ความคลุมเครือของคอมเพล็กซ์ conjugates เป็นไปได้สองสำหรับคลื่นเลี้ยวเบนที่ซับซ้อนแต่ละต้น กำหนดเดิมของ ptychography จะเท่ากับทฤษฎีบทรู้จักกันดีว่าสำหรับชิ้นงานที่มีจำกัด (นั่นคือหนึ่ง delineated โดยรูรับแสงแคบ บางครั้งเรียกว่าการสนับสนุนที่จำกัด), ปัญหา one-dimensional เฟสคือละลายไปภายในความคลุมเครือของ 2N โดยที่ N คือ จำนวนของฟูริเยร์ประกอบชิ้นงาน [2] อย่างไรก็ตาม งงงวยดังกล่าวอาจถูกแก้ไขได้ โดยการเปลี่ยนเฟส โปรไฟล์ หรือตำแหน่งของลำแสงส่องสว่างในบางวิธี [1] ความจริงที่ว่า ความเข้มของคาน diffracted ไม่เพียง แต่ยังความเข้มนอนอยู่กึ่งกลางระหว่างคาน ด้วยการฉายแบรก convolved ที่แสงรบกวน เป็นคำสั่งทางเลือกของการยัง – สุ่มตัวอย่างทฤษฎีบทสำหรับส่วนประกอบของความเข้ม diffracted ส่วนประกอบเหล่านี้โดยทั่วไปมีสองความถี่ (ในพื้นที่ซึ่งกันและกัน) ของช่วงที่ซับซ้อนของพวกเขาอยู่ภายใต้

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

Ptychography เป็นเทคนิคที่คิดค้นโดยวอลเตอร์ Hoppe [1] ที่มีจุดมุ่งหมายในการแก้ปัญหาระยะเลนส์รูปแบบโดยสะท้อนรบกวนแบรกก์ที่อยู่ติดกันเป็นตุเป็นตะและจึงตรวจสอบขั้นตอนญาติของพวกเขา ในการกำหนดเดิม Hoppe ภาพที่รบกวนดังกล่าวอาจได้รับผลกระทบโดยการวางรูรับแสงแคบมากในระนาบของชิ้นงานเพื่อให้แต่ละจุดซึ่งกันและกัน-ตาข่ายจะถูกกระจายออกไปและทำให้ทับซ้อนกับอีกคนหนึ่ง ptychography ชื่อมาจากภาษากรีกสำหรับพับมาจากการตั้งค่าแสงนี้ แต่ละจุดตาข่ายซึ่งกันและกัน convolved กับฟังก์ชั่นบางอย่างจึงทำให้เข้าไปยุ่งเกี่ยวกับประเทศเพื่อนบ้าน ในความเป็นจริงเพียงการวัดความเข้มของลำแสง diffracted รบกวนที่อยู่ติดกันยังคงนำไปสู่​​ความคลุมเครือของทั้งสองสังยุคที่เป็นไปได้สำหรับแต่ละพื้นฐานเลนส์กว้างที่ซับซ้อน สูตรเดิมของ ptychography เทียบเท่ากับทฤษฎีบทที่รู้จักกันดีว่าเป็นตัวอย่าง จำกัด (ที่เป็นหนึ่งเบี่ยงรูรับแสงแคบบางครั้งเรียกว่าการสนับสนุนที่ จำกัด ) ที่เป็นปัญหาระยะหนึ่งมิติละลายไปภายในความคลุมเครือของ 2N ที่ ที่ N คือจำนวนขององค์ประกอบฟูริเยร์ที่ทำขึ้นชิ้นงานได้. [2] แต่งงงวยดังกล่าวอาจได้รับการแก้ไขโดยการเปลี่ยนเฟสรายละเอียดหรือตำแหน่งของลำแสงที่ส่องสว่างในทางใดทางหนึ่ง. [1] ความจริงที่ว่าไม่เพียง แต่ความเข้มของคาน diffracted แต่ยังเข้มนอนอยู่ตรงกลางระหว่างคานที่ convolved แบรกก์คานรบกวนเป็นคำสั่งทางเลือกของทฤษฎีบทสุ่มตัวอย่าง Nyquist-แชนนอนสำหรับส่วนประกอบของความเข้มกระจายได้ องค์ประกอบเหล่านี้โดยทั่วไปมีสองความถี่ (ในพื้นที่ซึ่งกันและกัน) ของช่วงกว้างของคลื่นที่ซับซ้อนของพวกเขาอยู่ภายใต้

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ptychography เป็นเทคนิคที่คิดค้นโดยวอลเตอร์ Hoppe [ 1 ] ที่มุ่งแก้ปัญหาโดยการแทรกรูปแบบการเลี้ยวเบนเฟสติดกันอย่างสอดคล้องและจึงกำหนดระยะสะท้อนนำญาติของพวกเขา ในการจัดทำต้นฉบับ ฮ็อป envisaged ว่าสิ่งรบกวนต่างๆอาจได้รับผลกระทบโดยการวางค่ารูรับแสงที่แคบมาก ในระนาบของชิ้นงานเพื่อให้แต่ละแบบ reciprocal lattice point จะกระจายออกไป ซึ่งทับซ้อนกับคนอื่น ชื่อ ptychography จากกรีกสำหรับพับได้มาจากค่าแสงนี้ แต่ละแบบเป็นจุด convolved ด้วยตาข่ายบางฟังก์ชัน และจึงจะรบกวนเพื่อนบ้าน ในความเป็นจริง , วัดเฉพาะความเข้มของก่อกวนติดกันกระจายคานยังนำไปสู่ความคลุมเครือของทั้งสองเป็นไปได้ที่ซับซ้อนสำหรับแต่ละต้นแบบการเลี้ยวเบนของสารประกอบที่ซับซ้อน . สูตรดั้งเดิมของ ptychography เทียบเท่ากับทฤษฎีบทที่รู้จักกันดีสำหรับตัวอย่างจำกัด ( ที่เป็นหนึ่งในสมาชิก โดยรูรับแสง แคบ บางครั้งเรียกว่าสนับสนุนจำกัด ) ปัญหาระยะมิติ สามารถละลายได้ภายในความคลุมเครือของ 2n เมื่อ n คือจำนวนขององค์ประกอบที่ทำให้ฟูเรียร์ [ 2 ตัวอย่าง ] อย่างไรก็ตาม เช่นงงงวยอาจแก้ไขได้โดยการเปลี่ยนเฟส โปรไฟล์ หรือตำแหน่งของลำแสงส่องสว่างในบางวิธี . [ 1 ] ความจริงที่ไม่เพียง แต่ความเข้มของแสงกระจาย แต่ยังเข้มอยู่ตรงกลางระหว่างคานที่คาน convolved แบร็กรบกวนเป็นทางเลือกแถลงการณ์ของไนควิสต์ ( แชนน่อน ตัวอย่างของส่วนประกอบของกระจายความเข้ม ส่วนประกอบเหล่านี้โดยทั่วไปจะมีสองความถี่ ( ในพื้นที่ของตนเป็นต้นแบบ ) ที่แรงบิด .