I watch from blackened bars, throug

I watch from blackened bars, through the window to my soul.
I stand behind closed doors, with a broken heart from shattered hope.
I scrape and I claw through bloodstained walls, as they start caving in.
I swear I'll fix this. But you just won't listen.

I used to make a sound that shook the earth beneath me.
Now, they're not even listening.
I used to have a voice. I used to be so sure.
I'd dream, they could never silence me.
They're not even listening.
I used to have a voice. I used to be so sure.
Feeling trapped beneath the static.

Inside a broken mind is the place that I call home.
I let my thoughts unwind, as they leave my body panic prone.
I beg for peace within me, as I lose a piece of me.
Silent screams refuse to ring, cause hopelessness can't sing.

I used to make a sound that shook the earth beneath me.
Now, they're not even listening.
I used to have a voice. I used to be so sure.
I'd dream, they could never silence me.
They're not even listening.
I used to have a voice. I used to be so sure.
Feeling trapped beneath the static.

I used to make a sound that shook the earth beneath me.
Now, they're not even listening.
I used to have my voice. I used to…
Dream, they could never silence me.
They're not even listening.
I used to have a voice. I used to be so sure.
Feeling trapped beneath the static.

Trapped beneath the static.
Trapped beneath the static.
Trapped beneath the static.
Trapped beneath the static.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ผมดูจากแถบนตลอด ผ่านหน้าต่างเพื่อจิตวิญญาณของฉันฉันยืนหลังปิดประตู ด้วยหัวใจจากความหวังมลายแหลกผมขูด และผมเล็บผ่านผนัง bloodstained ขณะที่พวกเขาเริ่มเที่ยวถ้ำในข้าพเจ้าขอสาบานฉันจะแก้ไขปัญหานี้ แต่คุณก็ไม่ฟังเคยจะทำให้เสียงที่ส่ายโลกใต้ฉันตอนนี้ พวกเขาจะไม่ได้ฟังเคยมีเสียง ผมใช้เพื่อความแน่ใจดังนั้นฉันจะฝัน พวกเขาอาจไม่เคยปิดผมพวกเขาจะไม่ได้ฟังเคยมีเสียง ผมใช้เพื่อความแน่ใจดังนั้นความรู้สึกที่ติดอยู่ใต้คงภายในจิตใจที่เสียเป็นสถานที่ที่ผมเรียกว่าบ้านฉันให้คลี่คลายความคิดของฉัน พวกเขาออกจากฉันตกใจร่างกายแนวโน้มที่ผมขอความสงบภายใน ฉันขณะที่ฉันสูญเสียชิ้นส่วนของฉันเสียงกรีดร้องเงียบปฏิเสธเสียงเรียกเข้า สาเหตุความสิ้นหวังร้องเพลงไม่เป็นเคยจะทำให้เสียงที่ส่ายโลกใต้ฉันตอนนี้ พวกเขาจะไม่ได้ฟังเคยมีเสียง ผมใช้เพื่อความแน่ใจดังนั้นฉันจะฝัน พวกเขาอาจไม่เคยปิดผมพวกเขาจะไม่ได้ฟังเคยมีเสียง ผมใช้เพื่อความแน่ใจดังนั้นความรู้สึกที่ติดอยู่ใต้คงเคยจะทำให้เสียงที่ส่ายโลกใต้ฉันตอนนี้ พวกเขาจะไม่ได้ฟังเคยมีเสียงของฉัน เคย...ฝัน พวกเขาไม่สามารถปิดเสียงฉันพวกเขาจะไม่ได้ฟังเคยมีเสียง ผมใช้เพื่อความแน่ใจดังนั้นความรู้สึกที่ติดอยู่ใต้คงติดอยู่ใต้คงติดอยู่ใต้คงติดอยู่ใต้คงติดอยู่ใต้คง

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ผมดูจากแถบดำผ่านหน้าต่างสู่จิตวิญญาณของฉัน.
ฉันยืนอยู่เบื้องหลังปิดประตูด้วยหัวใจที่แตกสลายจากความหวังที่แตก.
ฉันขูดและฉันกรงเล็บผ่านผนังเปื้อนเลือดขณะที่พวกเขาเริ่มพัง.
ฉันสาบานฉันจะแก้ไขปัญหานี้ แต่คุณก็จะไม่ฟัง.

ผมใช้ในการทำให้เสียงที่สั่นแผ่นดินเบื้องล่างฉัน.
ตอนนี้พวกเขากำลังไม่ได้ฟัง.
ผมเคยมีความเสียง ผมเคยเป็นแน่ใจว่าดังนั้น.
ฉันฝันที่พวกเขาไม่เคยได้เงียบฉัน.
พวกเขากำลังไม่ได้ฟัง.
ผมเคยมีความเสียง ผมเคยเป็นแน่ใจว่าดังนั้น.
ความรู้สึกที่ติดอยู่ใต้คง.

ภายในจิตใจที่หักเป็นสถานที่ที่ฉันโทรหาที่บ้าน.
ฉันปล่อยให้ความคิดของฉันผ่อนคลายในขณะที่พวกเขาออกจากความหวาดกลัวร่างกายของฉันแนวโน้ม.
ผมขอให้ความสงบสุขภายในฉันเป็นฉันสูญเสีย ชิ้นส่วนของฉัน.
เสียงกรีดร้องเงียบปฏิเสธที่จะส่งเสียงทำให้เกิดความสิ้นหวังไม่สามารถร้องเพลง.

ฉันใช้เพื่อทำให้เสียงที่สั่นแผ่นดินเบื้องล่างฉัน.
ตอนนี้พวกเขากำลังไม่ได้ฟัง.
ผมเคยมีความเสียง ผมเคยเป็นแน่ใจว่าดังนั้น.
ฉันฝันที่พวกเขาไม่เคยได้เงียบฉัน.
พวกเขากำลังไม่ได้ฟัง.
ผมเคยมีความเสียง ผมเคยเป็นแน่ใจว่าดังนั้น.
ความรู้สึกที่ติดอยู่ใต้คง.

ฉันใช้เพื่อทำให้เสียงที่สั่นแผ่นดินเบื้องล่างฉัน.
ตอนนี้พวกเขากำลังไม่ได้ฟัง.
ผมเคยมีเสียงของฉัน ผมเคย ...
ความฝันที่พวกเขาอาจจะไม่เคยเงียบฉัน.
พวกเขากำลังไม่ได้ฟัง.
ผมเคยมีความเสียง ผมเคยเป็นแน่ใจว่าดังนั้น.
รู้สึกติดอยู่ใต้คง.

ติดอยู่ใต้คง.
ติดอยู่ใต้คง.
ติดอยู่ใต้คง.
ติดอยู่ใต้คง

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ผมดูจากแถบสีดำ จากหน้าต่างเพื่อจิตวิญญาณของฉันผมยืนหลังประตู กับหัวใจที่แตกสลายความหวังผมขูดและกรงเล็บผ่านผนังเปื้อนเลือด ขณะที่พวกเขาเริ่มทลาย .ฉันสาบาน ฉันจะแก้ไขปัญหานี้ แต่คุณก็ไม่ฟังฉันใช้เพื่อทำให้เสียงที่สั่นโลกเบื้องล่างผมตอนนี้ มันก็ไม่ได้ฟังเลยผมเคยมีเป็นเสียง ฉันใช้เพื่อให้แน่ใจฉันฝัน พวกเขาไม่เคยเงียบเลยพวกเขาจะไม่ฟังผมเคยมีเป็นเสียง ฉันใช้เพื่อให้แน่ใจรู้สึกติดอยู่ใต้คงภายในจิตใจที่แตกสลายเป็นสถานที่ที่ฉันเรียกว่าบ้านผมให้ความคิดของฉันผ่อนคลายเช่นที่พวกเขาออกจากร่างกายของฉันตกใจได้ง่ายขอความสงบภายใน ฉัน เป็น ฉัน สูญเสียชิ้นส่วนของฉันเสียงกรีดร้องเงียบไม่ดัง เพราะความสิ้นหวัง ร้องไม่เป็นฉันใช้เพื่อทำให้เสียงที่สั่นโลกเบื้องล่างผมตอนนี้ มันก็ไม่ได้ฟังเลยผมเคยมีเป็นเสียง ฉันใช้เพื่อให้แน่ใจฉันฝัน พวกเขาไม่เคยเงียบเลยพวกเขาจะไม่ฟังผมเคยมีเป็นเสียง ฉันใช้เพื่อให้แน่ใจรู้สึกติดอยู่ใต้คงฉันใช้เพื่อทำให้เสียงที่สั่นโลกเบื้องล่างผมตอนนี้ มันก็ไม่ได้ฟังเลยผมเคยใช้เสียงของฉัน ผมเคยใช้ . . . .ความฝันที่พวกเขาเคยปิดปากข้าพวกเขาจะไม่ฟังผมเคยมีเป็นเสียง ฉันใช้เพื่อให้แน่ใจรู้สึกติดอยู่ใต้คงติดใต้คงติดใต้คงติดใต้คงติดใต้คง