Tyler was born on April 22, 1902, i

Tyler was born on April 22, 1902, in Chicago to a professional family. His maternal grandfather was in the Civil War and had been appointed as a judge in Washington by president Ulysses S. Grant.[3] His father, William Augustus Tyler, had been raised in a farm, and had become a doctor. Being deeply religious, there came a time when both of Tyler's parent thought that the medical profession was too lucrative and that they should realign their priorities, at which point his father became a Congregational minister.[4] As the sixth of eight children, Tyler grew up in Nebraska where he recalled having to trap animals for food and wear donated clothing. He worked at various jobs while growing up, including his first job at age twelve in a creamery.

Tyler went to college during the day and worked as a telegraph operator for the railroad at night. He received his bachelor's degree in 1921 at the age of 19 from Doane College in Crete, Nebraska. There was a time when Tyler wanted to become a missionary in Rhodesia, but he declined because he had no formal instruction in ministry,[5] unlike his younger brother who had gone to Yale Divinity School. However, later all the brothers pursued a career in the field of education.[6]

His first teaching job was as a high school science teacher in Pierre, South Dakota. In 1923, Tyler wrote a science test for high school students which helped him "see the holes in testing only for memorization." He earned his master's degree from the University of Nebraska in 1923 and his Ph.D. from the University of Chicago in 1927.

His graduate work at the University of Chicago connected him with notable educators Charles Judd and W. W. Charters, whose ideas influenced Tyler’s later work in curriculum development and evaluation. Tyler’s first appointment was at the University of North Carolina in 1927, where he worked with state teachers to improve curricula. Later in 1927, Tyler joined the faculty at Ohio State University, where he refined his innovative approach to testing while working with Charters, who was the director of the university's Bureau of Educational Research. Tyler helped Ohio State University faculty to improve their teaching and increase student retention. He is credited with coining the term, "evaluation," for aligning measurement and testing with educational objectives. Because his concept of evaluation consisted of gathering comprehensive evidence of learning rather than just paper and pencil tests, Tyler might even be viewed as an early proponent of portfolio assessment.

Tyler headed the evaluation staff of the "Eight-Year Study" (1933–1941), a national program, involving 30 secondary schools and 300 colleges and universities, that addressed narrowness and rigidity in high school curricula. He first gained prominence in 1938 when he was lured by Robert Maynard Hutchins from Ohio State University to the University of Chicago to continue his work there. In 1953, Tyler became the first director of the Center for Advanced Study in the Behavioral Sciences at Stanford University, a position he held until his retirement in 1967.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ไทเลอร์เกิดบน 22 เมษายน 1902 ในชิคาโกครอบครัวอาชีพ คุณตาของเขาในสงครามกลางเมือง และได้รับแต่งตั้งเป็นผู้พิพากษาในวอชิงตัน โดยประธานยูไลซ์เซส s ได้เงินช่วยเหลือ [3] บิดา William Augustus ไทเลอร์ ได้รับการเลี้ยงในฟาร์ม และกลายเป็น แพทย์ มีกำลังทางศาสนาอย่างลึกซึ้ง มาเวลาทั้งแม่ของไทเลอร์คิดว่า วิชาชีพแพทย์ร่ำรวยเกินไป แล้ว ว่าพวกเขาควรจัดลำดับความสำคัญของพวกเขา จุดที่พ่อของเขาได้กลายเป็น รัฐมนตรี Congregational [4] เป็นที่หกของเด็กแปด ไทเลอร์และเติบโตในรัฐเนแบรสกาซึ่งเขายกเลิกไม่ต้องดักสัตว์อาหาร และสวมใส่เสื้อผ้าที่บริจาค เขาทำงานในงานต่าง ๆ ในขณะที่เติบโตขึ้น รวมถึงงานของเขาครั้งแรกที่อายุสิบสองใน creamery ที่ไทเลอร์ไปวิทยาลัยในระหว่างวัน และทำงานเป็นตัวดำเนินการโทรเลขสำหรับทางรถไฟในเวลากลางคืน เขาได้รับปริญญาตรีในปี 1921 อายุ 19 จาก Doane College ในครีต รัฐเนแบรสกา มีเวลาเมื่อไทเลอร์อยากเป็น มิชชันนารีในโรดีเซีย แต่เขาปฏิเสธเพราะ มีคำไม่เป็นทางการในกระทรวง, [5] ซึ่งแตกต่างจากของน้องที่ได้ไปโรงเรียน Divinity เยล อย่างไรก็ตาม ในภายหลังพี่น้องทั้งหมดติดตามอาชีพในด้านการศึกษา [6]การสอนงานของเขาที่เป็นครูวิทยาศาสตร์โรงเรียนมัธยมใน Pierre เซาท์ดาโคตา พี่ ไทเลอร์เขียนทดสอบวิทยาศาสตร์สำหรับนักเรียนมัธยมซึ่งช่วยให้เขา "เห็นหลุมทดสอบสำหรับสะท้อน" เขาได้รับปริญญาจากมหาวิทยาลัยรัฐเนแบรสกาใน 1923 และปริญญาเอกของเขาจากมหาวิทยาลัยชิคาโกใน 1927งานของเขาสำเร็จการศึกษาที่มหาวิทยาลัยชิคาโกเชื่อมโยงเขากับความโดดเด่นที่ชาร์ลส์จัดด์และบริการ W. W. ความคิดที่มีอิทธิพลของไทเลอร์ในภายหลังทำงานในการพัฒนาหลักสูตรและการประเมินผล การนัดหมายครั้งแรกของไทเลอร์ได้ที่มหาวิทยาลัยนอร์ทแคโรไลนาใน 1927 ที่เขาทำงานกับครูรัฐเพื่อปรับปรุงหลักสูตร ใน 1927 ไทเลอร์ร่วมคณะที่มหาวิทยาลัยแห่งรัฐโอไฮโอ ที่เขากลั่นเขานวัตกรรมวิธีการทดสอบขณะทำงานกับบริการ ผู้อำนวยการสำนักงานการศึกษางานวิจัยที่ ไทเลอร์ช่วยคณะมหาวิทยาลัยรัฐโอไฮโอเพื่อปรับปรุงการสอนของตน และเพิ่มเงินประกันผลงานสำหรับนักเรียน เขาเป็นเครดิตกับ coining ระยะ "การประเมิน สำหรับการจัดตำแหน่งการวัด และทดสอบ มีวัตถุประสงค์เพื่อการศึกษา เนื่องจากแนวคิดของการประเมินประกอบด้วยการรวบรวมหลักฐานที่ครอบคลุมการเรียน มากกว่าเพียงกระดาษและดินสอทดสอบ ไทเลอร์อาจจะดูเป็น proponent เป็นต้นการประเมินผลงานไทเลอร์หัวพนักงานประเมิน "แปดปีศึกษา" (1933-1941), โปรแกรม ชาติเกี่ยวข้องกับโรงเรียนมัธยม 30 และ 300 ทาง ศาสนา ที่อยู่ใน narrowness และความแข็งแกร่งในหลักสูตรมัธยม เขาต้องรับความโดดเด่นใน 1938 เมื่อเขาถูกล่อลวง โดยโรเบิร์ตเมย์นาร์ด Hutchins จากมหาวิทยาลัยรัฐโอไฮโอมหาวิทยาลัยชิคาโกเมื่องานของเขามี ในปีค.ศ. 1953 ไทเลอร์กลายเป็น ผู้กำกับครั้งแรกของศูนย์ศึกษาขั้นสูงทางด้านวิทยาศาสตร์พฤติกรรมที่ Stanford University ตำแหน่งที่เขาจัดขึ้นจนกระทั่งเขาเกษียณในค.ศ. 1967

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ไทเลอร์เกิดเมื่อวันที่ 22 เมษายน 1902 ในชิคาโกในครอบครัวมืออาชีพ มารดาปู่ของเขาคือในสงครามกลางเมืองและได้รับการแต่งตั้งเป็นผู้พิพากษาในกรุงวอชิงตันโดยประธานาธิบดีแกรนท์. [3] พ่อของเขาวิลเลียมออกัสตัไทเลอร์ได้รับการเลี้ยงดูในฟาร์มและได้กลายเป็นแพทย์ เป็นศาสนาลึกมีมาเป็นช่วงเวลาที่ทั้งผู้ปกครองของไทเลอร์คิดว่าแพทย์เป็นที่ร่ำรวยเกินไปและว่าพวกเขาควรปรับลำดับความสำคัญตรงจุดนี้พ่อของเขากลายเป็นรัฐมนตรี. [4] ในฐานะที่เป็นที่หกของเด็กแปดไทเลอร์ เติบโตขึ้นมาในเนบราสก้าที่เขาจำได้ว่ามีการดักสัตว์สำหรับอาหารและสวมใส่เสื้อผ้าที่บริจาค เขาทำงานที่งานต่างๆในขณะที่เติบโตขึ้นรวมถึงงานแรกของเขาที่อายุสิบสองในนมได้. ไทเลอร์เดินไปโรงเรียนในช่วงวันและทำงานเป็นผู้ประกอบการโทรเลขรถไฟในเวลากลางคืน เขาได้รับปริญญาตรีของเขาในปี 1921 ตอนอายุ 19 จากวิทยาลัย Doane ในครีต, เนบราสก้า มีเวลาเมื่อไทเลอร์อยากจะเป็นมิชชันนารีในโรดีเซีย แต่เขาปฏิเสธเพราะเขาไม่มีการเรียนการสอนอย่างเป็นทางการในกระทรวง [5] ซึ่งแตกต่างจากน้องชายของเขาที่ได้ไปเยลศักดิ์โรงเรียน แต่ต่อมาพี่น้องทั้งหมดไล่ตามอาชีพในด้านการศึกษา. [6] สอนงานแรกของเขาคือเป็นครูวิทยาศาสตร์โรงเรียนมัธยมในปิแอร์, เซาท์ดาโกตา ในปี 1923, ไทเลอร์เขียนการทดสอบทางวิทยาศาสตร์สำหรับนักเรียนมัธยมซึ่งช่วยให้เขา "มองเห็นหลุมในการทดสอบเฉพาะสำหรับการท่องจำ." เขาได้รับปริญญาโทของเขาจากมหาวิทยาลัยเนบราสก้าในปี 1923 และปริญญาเอกของเขา จากมหาวิทยาลัยชิคาโกในปี 1927 การศึกษาการทำงานของเขาที่มหาวิทยาลัยชิคาโกเขาเชื่อมต่อกับการศึกษาที่โดดเด่นและชาร์ลส์จัดด์ WW เทอร์ที่มีความคิดที่มีอิทธิพลต่อการทำงานของไทเลอร์ต่อมาในการพัฒนาหลักสูตรและการประเมินผล นัดแรกของไทเลอร์อยู่ที่มหาวิทยาลัยนอร์ทแคโรไลนาในปี 1927 ที่เขาทำงานกับครูของรัฐในการปรับปรุงหลักสูตร ต่อมาในปี 1927 ไทเลอร์ได้เข้าร่วมคณะที่มหาวิทยาลัยแห่งรัฐโอไฮโอที่เขากลั่นวิธีการใหม่ของเขาที่จะทดสอบขณะที่ทำงานกับเทอร์ที่เป็นผู้อำนวยการสำนักของมหาวิทยาลัยวิจัยการศึกษาที่ ไทเลอร์ช่วยอาจารย์มหาวิทยาลัยแห่งรัฐโอไฮโอในการปรับปรุงการเรียนการสอนของพวกเขาและเพิ่มประสิทธิภาพการรักษาของนักเรียน เขาให้เครดิตกับการบัญญัติศัพท์คำว่า "การประเมิน" สำหรับการจัดตำแหน่งการวัดและการทดสอบมีวัตถุประสงค์การศึกษา เพราะแนวความคิดของเขาในการประเมินผลประกอบการรวบรวมหลักฐานของการเรียนรู้ที่ครอบคลุมมากกว่าเพียงแค่กระดาษและการทดสอบดินสอไทเลอร์ก็อาจจะถูกมองว่าเป็นนักแสดงในช่วงต้นของการประเมินผลงาน. ไทเลอร์หัวหน้าพนักงานการประเมินผลของ "แปดปีการศึกษา" (1933-1941 ) ซึ่งเป็นโครงการระดับชาติที่เกี่ยวข้องกับ 30 โรงเรียนมัธยมและ 300 วิทยาลัยและมหาวิทยาลัยที่จ่าหน้าคับแคบและความแข็งแกร่งในหลักสูตรของโรงเรียนสูง ครั้งแรกที่เขาได้รับชื่อเสียงในปี 1938 เมื่อเขาถูกล่อด้วยโรเบิร์ตเมย์นาร์ฮัตชินส์จากมหาวิทยาลัยแห่งรัฐโอไฮโอที่มหาวิทยาลัยชิคาโกเพื่อดำเนินการต่อการทำงานของเขามี ในปี 1953, ไทเลอร์กลายเป็นผู้อำนวยการคนแรกของศูนย์การศึกษาขั้นสูงในพฤติกรรมศาสตร์ที่ Stanford University, ตำแหน่งเขาจนกระทั่งเกษียณอายุในปี 1967