Shera tilted her head.「You mean to

Shera tilted her head.
「You mean to me?」
「Princess Shera, what is it that you seek that would make you go as far a abandoning your prosperous life and take the perilous job of an Adventurer? Or possibly, the reason why you were unable to be in your place of birth?」
Shera had a pensive look on her face.
For a short while, there was silence.
「……I, wanted freedom……I don’t really get the difficult stuff but……I, I wanted a reason to be as myself. Not for something like lineage or royalty, I wanted to know my own worth. I thought that was something I couldn’t obtain in the country of the Elves……it’s something like that.」
「I see……To a poor person, that would be a luxury, but there are various values and circumstances.」
「Do you understand me?」
「There’s no way I could sympathize with you. Though I will remember it as knowledge.」
「Is that so……」
*Shun*, Shera dropped her shoulders.
Certainly, a livelihood where one was not troubled about what to eat or have to worry about their life was something that was hard to get in this world. Shera’s action of casting that away to seek freedom, it was probably hard to get someone to accept that.
However, Diablo was different. In his original world, he was also not troubled by what that day’s meal was nor did he have to worry about being attacked by monsters. Because of that, he could somewhat understand Shera’s feelings of seeking freedom——that’s how he felt.
Grabbing Shera’s shoulder, he pulled her towards him.
「There is no need to seek the sympathy of others……I shall allow it. Undergo hardships as much as you like, exert yourself as much as you like, charge into your limits as much as you like, bite into the fruits of your labor that you obtained with your own strength——That, is the meaning of living freely.」
「Y, yeah!」
Shera expressed a smile.
Rem nodded, and Sylvie smiled.
I’m going to protect this girl——It was that kind of declaration.
That was fine and all, but how was he going to deal with the military forces of the Elves?
Some time ago, there was Elven elite called Selsio that came to take Shera back. He and about ten-something subordinates hid themselves in the forest but the only one that noticed they were preparing an ambush was Shera.
Both Diablo and Rem had completely no idea about it.
Would he be able to squarely fight against those kinds of people?
But, he didn’t obtain material to use to persuade the Elves.
——In other words, this is the current situation, right?

Elves 「Return the princess!」
Diablo 「I refuse!」
Feudal Lord 「As if I’d listen to what the Elves said. But because I value my soldiers, I’ll leave it to you.」

There was only one development that could happen from hereafter.

Elves 「In that case, it’s war!」

It was a headache inducing story that was nothing but trouble.
Rem breathed a sigh.
「……Avoiding war, is it……At the very least, we should negotiate with them to see if there is a “treasure” that the Greenwood Kingdom could assent to in place of Shera……」
Shera proudly puffed out her chest.
「Nfufu! They say that I am “the Elves’ most valuable asset” after all! I don’t think that there are many things that could be my replacement!」
「On second thought, let’s return her, this stupid Elf. For the sake of peace.」
「What, what!? Why did you get mad all of a sudden!?」
Rem breathed a sigh for a second time.

Galford asked a question as if to ascertain something.
「Well then, Princess Shera won’t be handed over. Your group will take measures to avoid the war with the Greenwood Kingdom. The reward will be paid through the Adventurer’s Guild——Is it alright with things like this?」
「Hmph……From the beginning, Shera was my possession. There is no act for others to take the stage.」
「I leave it to you.」
Oh that’s right——with that, Galford continued his words.
He turned his eyes towards the door on his right side.
「That’s all that I need to tell you as the Feudal Lord but……Including the aforementioned, there is a person that was dispatched from the Royal Capital. I shall introduce you to them.」

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

เฌอร่าเอียงหัวของเธอความหมาย 「You ต่อ? ร้านอาหาร「Princess เฌอ มันเป็นสิ่งที่คุณพยายามที่จะทำให้คุณไปเป็นไกลละทิ้งชีวิตของคุณเจริญ และใช้งานอันตรายของการผจญภัย หรืออาจจะ เหตุผลทำไมคุณไม่สามารถอยู่ในสถานที่ของคุณเกิด? ร้านอาหารเฌอร่ามีดู pensive บนใบหน้าในขณะที่สั้น มีความเงียบ「…… ฉัน อยากอิสระ... ฉันไม่ได้รับสิ่งยากจริง ๆ แต่... เหตุผลที่จะเป็นตัวเองอยาก สำหรับบางสิ่งบางอย่างเช่นเชื้อสายหรือราชวงศ์ ไม่อยากรู้ของตัวเองมูลค่า ผมคิดว่า ที่สิ่งที่ฉันไม่สามารถรับในประเทศของเอลฟ์...มัน เป็นสิ่งที่ต้องการด้วยร้านอาหาร「I ดู... คนดี ที่จะหรู แต่มีค่าและสถานการณ์ต่าง ๆ ร้านอาหาร「Do คุณเข้าใจฉัน? ร้านอาหาร「There ของวิธีที่ผมไม่เห็นด้วยกับคุณ แม้ว่าฉันจะจดจำไว้เป็นความรู้ร้านอาหาร「Is ดังนั้นที่... ร้านอาหาร* ชุน *, แม็กหลุดไหล่ของเธอแน่นอน ชีวิตที่หนึ่งคือไม่ทุกข์เกี่ยวกับการกิน หรือต้องกังวลเกี่ยวกับชีวิตของพวกเขาเป็นสิ่งที่ยากในโลกนี้ การกระทำของแม็กหล่อที่เพื่อแสวงหาเสรีภาพ มันก็คงยากที่จะได้รับที่อย่างไรก็ตาม Diablo ไม่แตกต่างกัน ในโลกเดิมของเขา เขาก็ยังไม่ทุกข์ โดยมีอาหารอะไรที่วันหนึ่ง ไม่มีกังวลเกี่ยวกับการถูกโจมตีโดยมอนสเตอร์ เนื่องจากการที่ เขาสามารถค่อนข้างเข้าใจความรู้สึกของเฌอร่าของอิสระ — — นั่นคือวิธีที่เขารู้สึกได้เขาโลภไหล่ของเฌอร่า ดึงเธอไปยังเขา「There ไม่จำเป็นต้องแสวงหาเห็นอกเห็นใจผู้อื่น... ฉันจะอนุญาตให้มัน ต้องผ่านความยากลำบากมากที่สุดเท่าที่คุณต้องการ ออกแรงตัวเองมากที่สุดเท่าที่คุณชอบ ชาร์จในขีดจำกัดของคุณมากที่สุดเท่าที่คุณชอบ กัดเป็นของแรงงานของคุณที่คุณได้รับ มีความแข็งแรงของคุณเอง — — ที่ คือความหมายของการใช้ชีวิตอย่างอิสระร้านอาหาร「Y ใช่! ร้านอาหารแม็กแสดงรอยยิ้มส่วนที่เหลือพยักหน้า และสมศรียิ้มฉันจะปกป้องผู้หญิงคนนี้ — — มันเป็นชนิดของการรายงานภาษีที่ไม่ดี และทั้งหมด แต่วิธีเขาจะไปจัดการกับกองกำลังทหารของเอลฟ์เวลาที่ผ่านมา มี Elven ยอดเรียกว่า Selsio ที่มาพร้อมใช้แม็กกลับ เขาและประมาณสิบ-สิ่งที่ผู้ใต้บังคับบัญชาที่ซ่อนตัวเองในป่าแต่เพียงคนเดียวที่สังเกตเห็นพวกเขาได้เตรียมการลอบโจมตีเป็นเฌอร่าDiablo และ Rem มีสมบูรณ์ความคิดเกี่ยวกับมันเขาจะได้เริ่มต่อสู้กับชนิดคนแต่ เขาไม่ได้รับวัสดุเพื่อใช้ในการชักชวนให้เอลฟ์— — ในคำอื่น ๆ นี้เป็นสถานการณ์ในปัจจุบัน ขวา「Return แถนเจ้าหญิง! ร้านอาหารDiablo 「I ปฏิเสธ! ร้านอาหารศักดินา 「As พระถ้าฉันจะฟังว่าเอลฟ์พูด แต่เนื่องจากมีคุณค่าทหารของฉัน ฉันจะปล่อยให้คุณร้านอาหารมีพัฒนาที่เดียวเท่านั้นที่อาจเกิดขึ้นจากปรโลก「In เอลฟ์ที่กรณี มันเป็นสงคราม! ร้านอาหารกระตุ้นให้เกิดเรื่องราวอะไรแต่ปัญหาปวดหัวได้เหลือลมหายใจอก「……Avoiding war, is it……At the very least, we should negotiate with them to see if there is a “treasure” that the Greenwood Kingdom could assent to in place of Shera……」Shera proudly puffed out her chest.「Nfufu! They say that I am “the Elves’ most valuable asset” after all! I don’t think that there are many things that could be my replacement!」「On second thought, let’s return her, this stupid Elf. For the sake of peace.」「What, what!? Why did you get mad all of a sudden!?」Rem breathed a sigh for a second time.Galford asked a question as if to ascertain something.「Well then, Princess Shera won’t be handed over. Your group will take measures to avoid the war with the Greenwood Kingdom. The reward will be paid through the Adventurer’s Guild——Is it alright with things like this?」「Hmph……From the beginning, Shera was my possession. There is no act for others to take the stage.」「I leave it to you.」Oh that’s right——with that, Galford continued his words.He turned his eyes towards the door on his right side.「That’s all that I need to tell you as the Feudal Lord but……Including the aforementioned, there is a person that was dispatched from the Royal Capital. I shall introduce you to them.」

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

เฌอร่าเอียงศีรษะของเธอ.
「คุณหมายถึงฉัน? 」
「ปริ๊นเซเฌอร่า, มันคืออะไรที่คุณต้องการที่จะทำให้คุณไปไกลทิ้งชีวิตที่รุ่งเรืองของคุณและใช้งานที่เต็มไปด้วยอันตรายของนักผจญภัย? หรืออาจจะเป็นเหตุผลที่ว่าทำไมคุณไม่สามารถที่จะอยู่ในสถานที่เกิดของคุณ? 」
เฌอร่ามีลักษณะหม่นบนใบหน้าของเธอ.
ในขณะที่ระยะสั้นที่มีความเงียบ.
「 ...... ฉันอยากเสรีภาพ ...... ฉันทำไม่ได้จริงๆ ได้รับสิ่งที่ยาก แต่ ...... ผมผมอยากเหตุผลที่จะเป็นตัวเอง ไม่ได้สำหรับสิ่งที่ต้องการหรือเชื้อสายเจ้านายฉันอยากจะรู้ว่าคุ้มค่าของตัวเอง ผมคิดว่าเป็นสิ่งที่ฉันไม่ได้รับในประเทศของเอลฟ์ ...... มันเป็นสิ่งที่ต้องการที่. 」
「ฉันเห็น ...... กับคนยากจนที่จะหรูหรา แต่มีค่าต่าง ๆ และสถานการณ์. 」
「 คุณเข้าใจฉัน? 」
「ไม่มีทางที่ฉันจะเห็นอกเห็นใจกับคุณไม่ได้ แม้ว่าฉันจะจำได้ว่ามันเป็นความรู้. 」
「งั้น ...... 」
* * * * * * * * ชุน, เฌอร่าลดลงไหล่ของเธอ.
แน่นอนทำมาหากินที่หนึ่งก็ไม่ได้มีปัญหาเกี่ยวกับสิ่งที่จะกินหรือต้องกังวลเกี่ยวกับชีวิตของพวกเขาเป็นสิ่งที่เป็นเรื่องยาก ที่จะได้รับในโลกนี้ การกระทำของเฌอร่าหล่อที่ออกไปแสวงหาเสรีภาพมันอาจจะเป็นเรื่องยากที่จะรับคนที่จะยอมรับว่า.
อย่างไรก็ตาม Diablo ที่แตกต่างกัน ในโลกเดิมของเขานอกจากนี้เขายังไม่ได้มีความสุขกับสิ่งที่รับประทานอาหารในวันที่เขาก็ไม่ต้องกังวลเกี่ยวกับการถูกโจมตีโดยมอนสเตอร์ เพราะการที่เขาค่อนข้างจะเข้าใจความรู้สึกเฌอร่าของแสวงหาเสรีภาพ - ที่ว่าเขารู้สึกอย่างไร.
คว้าไหล่เฌอร่าของเขาดึงเธอที่มีต่อเขา.
「ไม่มีความจำเป็นต้องขอความเห็นอกเห็นใจของคนอื่น ๆ ...... ฉันจะให้มันเป็น ได้รับความยากลำบากมากที่สุดเท่าที่คุณต้องการออกแรงตัวเองให้มากที่สุดเท่าที่คุณต้องการเรียกเก็บเงินเข้ามาในขีด จำกัด ของคุณมากที่สุดเท่าที่คุณชอบกัดผลไม้ของแรงงานของคุณที่คุณได้รับกับความแข็งแรงของคุณเอง - นั่นคือความหมายของการใช้ชีวิตได้อย่างอิสระ . '
! 「 Y ใช่」
เฌอร่าแสดงรอยยิ้ม.
Rem พยักหน้าและยิ้ม Sylvie.
ฉันจะปกป้องเธอคนนี้ -. มันเป็นชนิดของการประกาศว่า
นั่นคือดีและทั้งหมด แต่วิธีการที่เขาก็จะจัดการ กับกองกำลังทหารของเอลฟ์?
บางเวลาที่ผ่านมามีพรายเรียกว่าชนชั้น Selsio ที่มาที่จะใช้เฌอร่ากลับ เขาและผู้ใต้บังคับบัญชาประมาณสิบอะไรบางอย่างที่ซ่อนตัวอยู่ในป่า แต่เพียงคนเดียวที่สังเกตเห็นพวกเขากำลังเตรียมซุ่มถูกเฌอร่า.
ทั้ง Diablo และ Rem ได้อย่างสมบูรณ์ความคิดเกี่ยวกับมันไม่.
เขาจะสามารถที่จะตรงต่อสู้กับชนิดของคน?
แต่เขาไม่ได้รับวัสดุเพื่อใช้ในการชักชวนให้พวกเอลฟ์.
--In คำอื่น ๆ นี้เป็นสถานการณ์ปัจจุบันใช่ไหม? เอลฟ์「กลับเจ้าหญิง! 」Diablo 「ฉันปฏิเสธ! 」ศักดินาลอร์ด「ถ้าเป็นฉัน ฟังสิ่งที่เอลฟ์กล่าวว่า แต่เป็นเพราะผมให้ทหารของฉันฉันจะปล่อยให้มันอยู่กับคุณ. ' มีเพียงหนึ่งการพัฒนาที่อาจเกิดขึ้นจากปรโลก. เป็นเอลฟ์「ในกรณีที่มันเป็นสงคราม! 」มันเป็นอาการปวดหัวการกระตุ้นให้เกิดเรื่องที่ไม่ได้เป็นอะไร แต่ปัญหา. Rem ถอนหายใจได้. 「 ...... หลีกเลี่ยงสงครามก็คือ ...... อย่างน้อยที่สุดเราควรจะเจรจาต่อรองกับพวกเขาเพื่อดูว่ามี "สมบัติ" ที่กรีนวูดราชอาณาจักรอาจยินยอมในสถานที่ของเฌอร่า ...... 」เฌอร่าป่องอย่างภาคภูมิใจ ออกจากหน้าอกของเธอ. 「 Nfufu! พวกเขาบอกว่าผม "เอลฟ์ 'สินทรัพย์ที่มีค่ามากที่สุด" หลังจากที่ทุกคน! ฉันไม่คิดว่ามีหลายสิ่งหลายอย่างที่อาจจะมีการเปลี่ยนของฉัน! 」「ในความคิดที่สองขอกลับมาของเธอโง่นี้เอลฟ์ เพื่อประโยชน์ของความสงบสุข. 」「อะไรสิ่งที่ !? ทำไมคุณไม่ได้รับบ้าทั้งหมดในทันที !? 」Rem ถอนหายใจเป็นเวลาสอง. Galford ถามคำถามราวกับว่าบางสิ่งบางอย่างเพื่อให้แน่ใจ. 「ดีแล้วเจ้าหญิงเฌอร่าจะไม่ได้รับการส่งมอบ กลุ่มของคุณจะใช้มาตรการเพื่อหลีกเลี่ยงการทำสงครามกับกรีนวูดราชอาณาจักร รางวัลที่จะได้รับการชำระเงินผ่านสมาคมนักผจญภัยของ - มันไม่เป็นไรกับสิ่งเช่นนี้」? 「ฮึ่ม ...... จากจุดเริ่มต้นเฌอร่าเป็นความครอบครองของฉัน มีการกระทำให้ผู้อื่นใช้เวทีไม่มี」. 「ผมปล่อยให้มันอยู่กับคุณ」. โอ้ที่เหมาะสม - กับที่ Galford ยังคงคำพูดของเขา. เขาหันสายตาของเขาไปที่ประตูด้านขวาของเขา. 「นั่นคือทั้งหมดที่ผม ต้องบอกคุณเป็นศักดินาลอร์ด แต่ ...... ดังกล่าวรวมถึงมีคนที่ถูกส่งมาจากพระราชทุน ฉันจะแนะนำคุณกับพวกเขา. '