The shape of starch granules was an

The shape of starch granules was analysed by a digital scanning
electron microscope model LEO-1430. Starch dispersions were
placed on double-sided tape and coated with gold (sputtering).
The mean particle size was determined using an inverted optical
microscope (Axiovert 25 Zeiss). Twenty fields were randomly selected
and photographed and 10 granules from each field were
measured (for a total of 200 granules).
2.3.2. X-ray diffraction
The X-ray diffraction diffractogram was obtained from starch in
the powder form containing approximately 11% moisture. The
interval of 2h angles ranged from 4  to 60  in the X-ray Diffractometer
(Model D5000, São Paulo, Brazil), at a rate of 1.2 /min
and operating at a power of 40 kV/20 mA. The diffractogram patterns
were evaluated according to Zobel (1964).
2.4. Functional properties of hard and soft jackfruit seed starch
2.4.1. Swelling power and solubility
Swelling power and solubility were determined according to
the method described by Leach, Mc Cowen, and Schoch (1959)
by weighing 0.1 g of starch in previously weighed centrifuge tubes
and adding 10 ml of distilled water. The suspension was stirred
and placed in a water bath for 30 min at temperatures ranging
from 55 Cto95C, increasing 10  from time to time and centrifuging
for 15 min at 3400g. A 5 ml aliquot was removed from the
supernatant, placed in petri dishes and placed on the stove at
105 C for 24 h to determine the weight of the solubilised starch.
After the outer walls of the tubes were dried, the tubes were carefully
weighed, and the swelling power and solubility were determined
as follows:
Swelling power ¼ðweight of tube þ residue after centrifugationÞ
ðweight of tube plus sample on dry basisÞ=weight of sample
Solubility% ¼ðweight of plate with sample after evaporationÞ
ðweight of plateÞ100
2.4.2. Paste transparency
The paste transparency was determined as described by Craig,
Maningat, Seib, and Hoseney (1989). The paste transparency was
determined by placing the starch suspension (3% w.v.
) in deionised
water. Transmittance (% T) was determined at 650 nm using a
spectrophotometer (Coleman 33D Spectrometer). Samples were
stored at 4 C for 8 days, and transmittance readings were conducted
every 24 h to monitor retrogradation.
2.4.3. Viscosity
Viscosity was determined using a rapid viscosity analyser RVA-
4, with the aid of the Thermocline for Windows software version
2.3, Newport Scientific Pty, Ltd, and according to the N 162 methodology
proposed by the ICC using the Standard 1 profile (Lawal &
Adebowale, 2005).
2.4.4. Gelatinisation
The gelatinisation parameters were determined by Differential
Scanning Calorimetry (DSC) using a differential exploratory calorimeter
(Shimadzu, model DSC 50, coupled to computer software)
in a nitrogen atmosphere at a flow rate of 50 ml min
preparation of the samples, 6
lL of distilled water were added to
2 mg of starch, sealed in tubes and weighed again; to provide the
1
1
. For the

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

รูปร่างของเม็ดแป้งถูก analysed โดยดิจิตอลสแกนกล้องจุลทรรศน์อิเล็กตรอนแบบ 1430 จากลีโอ Dispersions แป้งได้วางบนเทปสองหน้า และเคลือบ ด้วยทอง (พ่น)กำหนดขนาดอนุภาคเฉลี่ยโดยใช้การกลับแสงกล้องจุลทรรศน์ (Axiovert 25 Zeiss) fields ยี่สิบถูกสุ่มเลือกและถ่ายภาพ และ 10 เม็ดจาก field แต่ละวัด (สำหรับจำนวน 200 เม็ด)2.3.2 การเอ็กซ์เรย์การเลี้ยวเบนDiffractogram เอกซเรย์การเลี้ยวเบนได้รับจากแป้งในรูปแบบผงที่ประกอบด้วยความชื้นประมาณ 11% ที่ช่วงของมุม 2h ที่อยู่ในช่วงตั้งแต่ 4 ถึง 60 ใน Diffractometer เอ็กซ์เรย์(รุ่น D5000 เซาเปาลู บราซิล), ที่อัตรา 1.2 /minและปฏิบัติการที่กำลังของ 40 kV/20 mA รูปแบบ diffractogramมีประเมินตาม Zobel (1964)2.4 การทำงานคุณสมบัติของยาก และอ่อนขนุนเมล็ดแป้ง2.4.1 การบวมละลายและมีอำนาจมีกำหนดอำนาจและละลายบวมตามวิธีการอธิบาย โดยลีช แม็คโคเวน Schoch (1959)โดยชั่งน้ำหนัก 0.1 กรัมของแป้งในก่อนหน้านี้น้ำหนักท่อเครื่องหมุนเหวี่ยงและเพิ่ม 10 ml ของน้ำกลั่น การระงับได้ถูกกวนและในน้ำอาบน้ำ 30 นาทีที่อุณหภูมิตั้งแต่จาก 55 Cto95 C เพิ่ม 10 ครั้ง และ centrifugingใน 15 นาทีที่ 3400 กรัม 5 ml aliquot ถูกเอาออกจากการsupernatant วางในจาน petri และวางบนเตาที่105 C ใน 24 h เพื่อกำหนดน้ำหนักของแป้ง solubilisedหลังจากที่ผนังด้านนอกของหลอดได้แห้ง หลอดได้อย่างรอบคอบชั่งน้ำหนัก และกำหนดอำนาจและละลายบวมดังนี้:¼ðweight ไฟบวมของท่อþสารตกค้างหลังจาก centrifugationÞðweight ของหลอดตัวอย่างใน basisÞ แห้ง =น้ำหนักของตัวอย่าง¼ðweight %ละลายจานกับตัวอย่างหลังจาก evaporationÞðweight plateÞ 1002.4.2 การวางความโปร่งใสกำหนดความโปร่งใสที่วางตามที่อธิบายไว้ โดยเครกManingat, Seib และ Hoseney (1989) มีความโปร่งใสที่วางกำหนด โดยทำการระงับแป้ง (w.v. 3%) ใน deionisedน้ำ กำหนดที่ 650 nm ใช้ transmittance (% T) เป็นเครื่องทดสอบกรดด่าง (สเปกโตรมิเตอร์โคล์ 33D) ตัวอย่างดีเก็บไว้ที่ 4 C 8 วัน และอ่าน transmittance ได้ดำเนินทุก h 24 ตรวจ retrogradation2.4.3 ความหนืดกำหนดเกรดความหนืดใช้ความรวดเร็วความหนืด analyser RVA-4 ด้วยความช่วยเหลือของเวอร์ชันซอฟต์แวร์ Thermocline สำหรับ Windows2.3 นิวพอร์ท Scientific Pty จำกัด โดยวิธี N 162นำเสนอ โดยใช้ profile 1 มาตรฐาน ICC (Lawal &Adebowale, 2005)2.4.4. gelatinisationGelatinisation พารามิเตอร์ถูกกำหนด โดยแตกต่างกันการสแกน Calorimetry (DSC) ใช้แคลอรีมิเตอร์เชิงบุกเบิกแตกต่าง(Shimadzu รุ่น DSC 50 ควบคู่กับซอฟต์แวร์คอมพิวเตอร์)ในบรรยากาศไนโตรเจนในอัตรา flow นาที 50 มลเตรียมตัวอย่าง 6น้ำกลั่นจะถูกเพิ่มเข้าไปแป้ง ปิดผนึกในหลอด และชั่งน้ำหนักอีกครั้ง 2 มก. เพื่อให้การ11. สำหรับการ

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

รูปร่างของเม็ดแป้งที่ได้รับการวิเคราะห์โดยดิจิตอลสแกนอิเล็กตรอนกล้องจุลทรรศน์รุ่น LEO-1430
กระจายแป้งถูกวางไว้บนเทปสองด้านและเคลือบด้วยทอง (สปัตเตอร์). ขนาดอนุภาคถูกกำหนดโดยใช้แสงกลับกล้องจุลทรรศน์ (Axiovert Zeiss 25) ยี่สิบสาย elds สุ่มเลือกและถ่ายภาพ10 เม็ดจาก ELD แต่ละสายถูกวัด(รวมเป็น 200 เม็ด). 2.3.2 X-ray diffraction X-ray diffraction diffractogram ที่ได้รับจากแป้งในรูปแบบผงที่มีความชื้นประมาณ11% ช่วงของมุม 2h ตั้งแต่ 4? 60? ใน X-ray diffractometer (รุ่น D5000, เซาเปาลู, บราซิล) ในอัตรา 1.2? / นาทีและการดำเนินงานที่กำลังไฟ40 กิโลโวลต์ของ / 20 mA รูปแบบ diffractogram ได้รับการประเมินตาม Zobel (1964). 2.4 คุณสมบัติการทำงานของขนุนแข็งและอ่อนแป้งเมล็ด2.4.1 บวมอำนาจและความสามารถในการละลายบวมอำนาจและความสามารถในการละลายได้รับการพิจารณาเป็นไปตามวิธีการที่อธิบายโดยกรองMc เว่นและ Schoch (1959) โดยการชั่งน้ำหนัก 0.1 กรัมแป้งในการชั่งน้ำหนักก่อนหน้านี้หลอด centrifuge และการเพิ่ม 10 มล. น้ำกลั่น ระงับถูกกวนและวางไว้ในอ่างน้ำเป็นเวลา 30 นาทีที่อุณหภูมิตั้งแต่ 55? Cto95 องศาเซลเซียสเพิ่มขึ้น 10? เมื่อเวลาผ่านไปและเหวี่ยงเป็นเวลา 15 นาทีที่ 3400g หาร 5 มล. ถูกลบออกจากสารละลายที่วางไว้ในจานเพาะเชื้อและวางไว้บนเตาที่105 องศาเซลเซียสเป็นเวลา 24 ชั่วโมงเพื่อตรวจสอบน้ำหนักของแป้ง solubilised ได้. หลังจากที่ผนังด้านนอกของหลอดแห้งหลอดได้อย่างรอบคอบชั่งน้ำหนักและกำลังการพองตัวและการละลายได้รับการพิจารณาดังนี้¼ðweightอำนาจบวมของหลอดþตกค้างหลังจากcentrifugationÞ? ðweightของหลอดบวกตัวอย่างในbasisÞแห้ง = น้ำหนักของตัวอย่างการละลาย% ¼ðweightของแผ่นตัวอย่างหลังจากevaporationÞ? ðweightของplateÞ 100 2.4 0.2 โปร่งใสวางโปร่งใสวางที่ถูกกำหนดตามที่อธิบายไว้โดยเครกManingat, Seib และ Hoseney (1989) ความโปร่งใสวางถูกกำหนดโดยการวางระงับแป้ง (เวสต์เวอร์จิเนีย 3%) ใน deionised น้ำ การส่งผ่าน (% T) ถูกกำหนดที่ 650 นาโนเมตรโดยใช้spectrophotometer (โคลแมน 33D Spectrometer) ตัวอย่างถูกเก็บไว้ที่ 4 องศาเซลเซียสเป็นเวลา 8 วันและการอ่านการส่งผ่านกำลังดำเนินการทุก24 ชั่วโมงในการตรวจสอบการคืน. 2.4.3 ความหนืดความหนืดถูกกำหนดโดยใช้การวิเคราะห์ความหนืดอย่างรวดเร็ว RVA- 4 ด้วยความช่วยเหลือของ thermocline สำหรับรุ่นของ Windows ซอฟแวร์2.3, นิวพอร์ตทางวิทยาศาสตร์สายค Pty จำกัด และเป็นไปตามยังไม่มี? 162 วิธีการที่เสนอโดยICC ใช้ Standard 1 โปรไฟ le (Lawal และAdebowale, 2005). 2.4.4 Gelatinisation พารามิเตอร์ gelatinisation ถูกกำหนดโดยความแตกต่าง(DSC) โดยใช้ที่แตกต่างกันสำรวจวัดความร้อน(Shimadzu รุ่น DSC 50, คู่กับซอฟแวร์คอมพิวเตอร์) ในบรรยากาศไนโตรเจนในอัตราโอ๊ยชั้น 50 มลนาทีการเตรียมการของกลุ่มตัวอย่าง, 6 LL ของ น้ำกลั่นที่ถูกเพิ่มเข้า2 มิลลิกรัมของแป้ง, ปิดผนึกในหลอดและชั่งน้ำหนักอีกครั้ง เพื่อให้? 1? 1 สำหรับ

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

รูปร่างของเม็ดแป้งในการวิเคราะห์ดิจิตอลกล้องจุลทรรศน์อิเล็กตรอนแบบสแกน
leo-1430 . แป้ง dispersions )
วางไว้บนสองหน้า เทปเคลือบด้วยทอง ( ทำงาน ) .
หมายถึงอนุภาคขนาดตั้งใจใช้คว่ำแสง
กล้องจุลทรรศน์ ( 25 axiovert Zeiss ) 20 จึง elds สุ่ม
และถ่ายภาพและ 10 เม็ดจากแต่ละคนจึงถูก
ละมั่งวัด ( รวมเป็น 200 เม็ด )
2.3.2 . การเลี้ยวเบนของรังสีเอกซ์การเลี้ยวเบนของรังสีเอกซ์ทาง

ได้จากแป้งในรูปแบบผงที่มีความชื้นประมาณ 11 %
ช่วงมุม 2H อยู่ระหว่าง 4  60  ในเอ็กซ์เรย์ดิฟแฟรกโทมิเตอร์ ( แบบ d5000
, เซาเปาลู , บราซิล ) ในอัตรา 1.2  / min
และปฏิบัติการที่ให้พลังงาน 40 กิโล / 20 ma ในทางรูปแบบ
ประเมินตาม โซเบล ( 2507 ) .
2.4 . คุณสมบัติการทำงานอย่างหนักและนุ่ม แป้งเมล็ดขนุน
เครื่องมือกำจัดเพื่อย้าย . การพองตัวและการละลายการพองตัว และการละลาย

ถูกกำหนดตามวิธีที่อธิบายไว้โดยชะ พิธีกร โคเวน และชัค ( 1959 )
โดยชั่ง 0.1 กรัมแป้งก่อนหน้านี้หนักขายขาด
และเพิ่ม 10 มล. น้ำกลั่น ช่วงล่างถูกกวน
และวางไว้ในอ่างน้ำ 30 นาที ที่อุณหภูมิตั้งแต่
จาก 55  cto95  C เพิ่มขึ้น 10  ตลอดเวลาและสาร
15 นาทีที่ 3400g . 5 ml ส่วนลงตัวจะถูกลบออกจาก
นำวางในจานเลี้ยงเชื้อและวางไว้บนเตาที่
105  เป็นเวลา 24 ชม. กำหนดน้ำหนักของ solubilised แป้ง
หลังผนังด้านนอกของท่อ คือแห้ง ท่อ คือรอบคอบ
ชั่งน้ำหนักและกำลังการพองตัวและการละลายสารละลาย ดังนี้

การพองตัว¼ðน้ำหนักของท่อþตกค้างหลังการปั่นเหวี่ยงÞ
 ðน้ำหนักของท่อและตัวอย่างบนพื้นฐานแห้งÞ = น้ำหนักของตัวอย่างการละลาย %
¼ðน้ำหนักของแผ่นตัวอย่างหลังจากการระเหยÞ
 ðน้ำหนักของจานÞ  100
2.4.2 . วางแผ่นใส
วางโปร่งใส พิจารณาตามที่อธิบายไว้โดย Craig
maningat ซิบ , และ hoseney ( 1989 )