Now began a difficult time for Coli

Now began a difficult time for Colin and Mary. Dickon told his mother about it one evening as he was digging the cottage garden.

'You see, mother, they don't want the doctor or the servants to guess that Colin can walk and is getting better. So they have to pretend he's still ill and just as disagreeable as he used to be!'

'If they're running about all day in the fresh air, that'll make them hungry, I should think!'

'Yes, that's the problem. They're both getting fatter and healthier, and they really enjoy their food now. But they have to send some of it back to the kitchen, uneaten. If they cat it all, people will realize how healthy they are! Sometimes they're very hungry!'

'I know what we can do,' said Mrs Sowerby. 'You can lake some fresh milk and some of my newly baked bread to the garden in the mornings. If they have that, it'll do them a lot of good! What a game those children are playing!' And she laughed and tears came to her eyes.

One afternoon when they were all working in the garden, the door opened and a woman came quietly in.

'It's Mother!' cried Dickon, and ran towards her. '1 told her where the door was, because I knew she would keep the secret.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ตอนนี้ เริ่มเวลายากโคลินและแมรี Dickon เล่าแม่มันตอนเย็นหนึ่งเป็นเขาถูกขุดการ์เด้นคอทเทจ

' คุณเห็น แม่ พวกเขาไม่ต้องการหมอ หรือมหาดเล็กเดาว่า โคลินสามารถเดิน และการเดินทางที่ดีขึ้น ดังนั้นพวกเขาจะแกล้งทำ เป็นยังป่วย และเพิ่งเป็นไม่เป็นเขาใช้!'

' ถ้าพวกเขากำลังทำงานเกี่ยวกับวันในอากาศ ที่จะทำให้หิว ควรคิด!'

' ใช่ ที่เป็นปัญหา ได้ทั้งรับ fatter และสุขภาพ และพวกเขาจริง ๆ เพลิดเพลินกับอาหารของพวกเขาขณะนี้ แต่พวกเขาจะต้องส่งของนั้นกลับไปห้องครัว uneaten ถ้าพวกเขาแมว ทุกคนจะตระหนักดีว่าสุขภาพจะ บางครั้งพวกเขากำลังหิว!'

'ฉันรู้ว่าเราทำอะไร กล่าวว่า นาง Sowerby ' คุณสามารถเลบางนมสดและบางส่วนของฉันขนมปังอบใหม่เพื่อสวนในการ ถ้ามี ที่มันจะทำได้ดีมาก เกมอะไรที่เด็กกำลังเล่น!' เธอหัวเราะ และน้ำตามาถึงตาของเธอ

บ่ายหนึ่งเมื่อพวกเขาได้ทั้งหมดทำงานในสวน เปิดประตู และผู้หญิงมาเงียบ ๆ ค่ะ

' แม่ ' ร้อง Dickon และวิ่งต่อเธอ ' 1 บอกเธอที่ประตูนั้น เพราะฉันรู้ว่า เธอจะเก็บความลับ

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ตอนนี้เริ่มเวลาที่ยากลำบากสำหรับโคลินและแมรี่ Dickon บอกแม่ของเขาเกี่ยวกับเรื่องนี้ในเย็นวันหนึ่งขณะที่เขากำลังขุดกระท่อมในสวน'คุณจะเห็นแม่ของพวกเขาไม่ต้องการแพทย์หรือคนรับใช้ที่จะเดาว่าโคลินสามารถเดินและจะเริ่มดีขึ้น ดังนั้นพวกเขาจึงต้องแสร้งทำเป็นว่าเขายังคงไม่ดีและเช่นเดียวกับไม่พอใจที่เขาเคยเป็น! ' 'ถ้าพวกเขากำลังทำงานเกี่ยวกับทุกวันในอากาศที่บริสุทธิ์ที่จะทำให้พวกเขาหิวฉันควรคิด!' 'ใช่ที่ ปัญหา ทั้งที่พวกเขากำลังได้รับอ้วนขึ้นและมีสุขภาพดีและพวกเขาสนุกกับอาหารของพวกเขาตอนนี้ แต่พวกเขาต้องส่งบางส่วนของมันกลับไปที่ห้องครัว, กะหรี่ ถ้าพวกเขาแมวมันทุกคนจะรู้ว่าพวกเขาจะมีสุขภาพดี! บางครั้งพวกเขากำลังหิวมาก! ' 'ฉันรู้ว่าสิ่งที่เราสามารถทำ' นางโซกล่าวว่า 'คุณสามารถทะเลสาบบางนมสดและบางส่วนของขนมปังอบใหม่ของฉันไปที่สวนในตอนเช้า ถ้าพวกเขามีนั้นก็จะทำพวกเขาดีมาก! สิ่งที่เกมเด็กเหล่านี้จะได้เล่น! และเธอหัวเราะและน้ำตามาถึงตาของเธอบ่ายวันหนึ่งเมื่อพวกเขาทุกคนทำงานในสวนประตูเปิดออกและผู้หญิงคนหนึ่งที่มาเงียบ ๆ ใน'มันแม่! ร้องไห้ Dickon และวิ่งต่อเธอ '1 บอกเธอที่ประตูเป็นเพราะฉันรู้ว่าเธอจะเก็บเป็นความลับ

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ตอนนี้เริ่มมีเวลาที่ยากลำบากสำหรับคอลลินและแมรี่ ดิกค่อนบอกแม่ของเขาเกี่ยวกับมันในเย็นวันหนึ่งขณะที่เขากำลังขุดกระท่อมสวน

" ดู แม่ก็ไม่อยากให้หมอหรือข้าราชการว่าโคลินเดินดีขึ้น ดังนั้นพวกเขาต้องแกล้งทำเป็นว่าเขายังป่วย และก็ไม่เห็นด้วยที่เขาเคยเป็น !

ถ้าพวกเขากำลังทำงานทั้งวันในอากาศบริสุทธิ์นั่นจะทำให้พวกเขาหิว ฉันคิดว่า !

" นั่นแหละปัญหา พวกเขาทั้งคู่ได้รับอ้วนขึ้นและมีสุขภาพดีและพวกเขาจริงๆเพลิดเพลินกับอาหารของพวกเขา แต่พวกเขาต้องส่งมันกลับไปที่ครัว uneaten . ถ้าแมวมันทั้งหมด ผู้คนจะตระหนักถึงสุขภาพอย่างไร ! บางครั้งพวกเขาจะหิวมาก !

" รู้สิ่งที่เราทำ ' คุณนายริดจ์ .' คุณสามารถบางและบางส่วนของทะเลสาบนมสดขนมปังอบใหม่ของฉันไปที่สวนในตอนเช้า ถ้าพวกเขามี ที่ จะทำให้พวกเขามาก ! เป็นเกมที่เด็กเล่น ! เธอหัวเราะและน้ำตาไหลซึม

บ่ายวันหนึ่งเมื่อพวกเขาทำงานในสวน ประตูก็เปิดออก และผู้หญิงมาเงียบๆ

' มัน ' แม่ ! ร้องดิกค่อน และวิ่งไปหาเธอ1 บอกเธอที่ประตู เพราะฉันรู้ว่าเธอจะเก็บเป็นความลับ