“You can have a Lord, you can have

“You can have a Lord, you can have a King, but the man to fear is the tax
collector.” This proverb about the tax collector was inscribed on several clay tablets
excavated at Lagash, in Sumer, the fertile area between the Tigris and Euphrates
rivers in what is now known as Iraq. The clay tablets date back some six thousand
years (Adams 1999:2–3). Times have not really changed! Most taxpayers still fear
the tax man and for good reason
In terms of section 76(1) of the Income Tax Act, 58 of 1962 (the “Act”), various
tax offences are stipulated, ranging from the mere late submission of a tax return
to an incorrect statement made on the return, which may or may not involve the
intention on the part of the taxpayer to evade taxes. The maximum penalty that may
be imposed in such circumstances is an amount equalling 200% of the tax properly
chargeable.
Although section 76(1) refers to additional tax (rather than a penalty), the
judiciary, in hearing appeals against the imposition of additional tax, generally refer
to such additional tax as “in essence a penalty” (CIR v McNeil, (22 SATC 374 at
382) and CIR v Da Costa, (47 SATC 87)). For the purposes of this article, the
words “additional tax” and “penalties” are used interchangeably, as appropriate
However, section 76(2)(a) of the Act, as well as the common law, recognise that
any penalty or sanction that ought to be imposed for a taxation offence may be
remitted in cases in which “extenuating circumstances” exist
In a previous article in this research journal, the current author examined the
general meaning of the term “extenuating circumstances” as it relates to taxation
matters (Goldswain 2001a:123–135) and it is not the intention of this article to reexamine
the general concept. It was concluded in that article (without discussion
in detail) that a number of “extenuating circumstances” have influenced the level
of the penalties or sanctions that have been imposed by our courts in taxation
matters (Goldswain 2001b:133–134)

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

"คุณได้เป็นพระเจ้า คุณสามารถมีกษัตริย์ แต่คนกลัวเป็นภาษีเก็บ" สุภาษิตนี้เกี่ยวกับการเก็บภาษีถูกจารึกบนดินหลายเม็ดขุดที่ Lagash ในสุ พื้นที่อุดมสมบูรณ์ระหว่าง Tigris และแม่น้ำยูเฟรทีสแม่น้ำในที่ตอนนี้เรียกว่าอิรัก ยาเม็ดดินเหนียววันกลับหกพันบางปี (Adams 1999:2 – 3) เวลามีไม่เปลี่ยนจริง ๆ ผู้เสียภาษีส่วนใหญ่ยังกลัวภาษีคน และ สำหรับเหตุผลที่ดีใน 76(1) ส่วนพระราชบัญญัติภาษีเงินได้ 58 1962 ("บัญญัติ"), ต่าง ๆคือภาษีที่กำหนด ตั้งแต่ส่งคืนภาษีล่าช้าเพียงคำสั่งไม่ถูกต้องทำในการกลับมา ซึ่งอาจ หรืออาจไม่เกี่ยวข้องกับการความตั้งใจในส่วนของตัวผู้เสียภาษีในการเลี่ยงภาษี โทษสูงสุดที่อาจสามารถกำหนดเช่นในกรณีเป็นจำนวน equalling 200% ภาษีอย่างถูกต้องคิดค่าธรรมเนียมแม้ว่าส่วน 76(1) หมายถึงภาษีเพิ่มเติม (แทนที่การลงโทษ), การยุติธรรม ในอุทธรณ์ฟังเทียบกับของภาษีเพิ่มเติม อ้างอิงโดยทั่วไปภาษีดังกล่าวเพิ่มเติมเป็น "ในสาระสำคัญเป็นโทษ" (CIR v McNeil, (22 SATC 374 ที่382) และ v CIR ดาคอสต้า, (47 SATC 87)) สำหรับวัตถุประสงค์ของบทความนี้ การคำ "เพิ่มเติมภาษี" และ "โทษ" ที่ใช้แทนที่กัน ตามความเหมาะสมอย่างไรก็ตาม ส่วน 76(2)(a) ของพระราชบัญญัติ กฎหมายทั่วไป รู้ว่าลงโทษหรือถูกลงโทษที่ควรจะถูกบังคับในคดีความผิดเกี่ยวกับการเสียภาษีใด ๆ อาจเป็นยกเว้นในกรณีที่มี "extenuating สถานการณ์"ในบทความก่อนหน้าในสมุดงานวิจัย ปัจจุบันผู้ตรวจสอบความหมายทั่วไปของคำว่า "extenuating สถานการณ์" เกี่ยวข้องกับภาษีเรื่อง (Goldswain 2001a:123 – 135) และไม่ได้เจตนาของบทความนี้เพื่อ reexamineแนวคิดทั่วไป จึงได้สรุปในบทความนั้น (โดยไม่มีการสนทนาในรายละเอียด) ที่หมายเลข "extenuating สถานการณ์" มีอิทธิพลระดับบทลงโทษหรือลงโทษที่ได้รับการออก โดยศาลของเราในการเสียภาษีเรื่อง (Goldswain 2001b:133 – 134)

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

"คุณสามารถมีพระเจ้าคุณสามารถมีพระมหากษัตริย์
แต่คนที่กลัวคือภาษีที่เก็บ." สุภาษิตนี้เกี่ยวกับการเก็บภาษีที่ถูกจารึกไว้บนเม็ดดินหลายขุดเลแกชในสุเมเรียนพื้นที่ที่อุดมสมบูรณ์ระหว่างไทกริสและยูเฟรติสแม่น้ำในสิ่งที่เป็นที่รู้จักกันในขณะนี้เป็นอิรัก แท็บเล็ตดินวันที่กลับบางหกพันปี (อดัมส์ 1999: 2-3) ไทม์สยังไม่ได้เปลี่ยนจริงๆ! ผู้เสียภาษีส่วนใหญ่ยังคงกลัวคนภาษีและสำหรับเหตุผลที่ดีในแง่ของส่วน76 (1) แห่งพระราชบัญญัติภาษีเงินได้ 58 1962 (ที่ "พระราชบัญญัติ") ต่างๆความผิดภาษีตามที่กำหนดไว้ตั้งแต่เพียงส่งปลายภาษีกลับไปยังคำสั่งที่ไม่ถูกต้องทำในการกลับมาซึ่งอาจจะหรืออาจจะไม่เกี่ยวข้องกับการความตั้งใจในส่วนของผู้เสียภาษีอากรที่จะหลบเลี่ยงภาษี โทษสูงสุดที่อาจจะกำหนดในสถานการณ์ดังกล่าวเป็นจำนวนเงินที่เท่ากับ 200% ของภาษีที่ถูกต้องเสียค่าใช้จ่าย. แม้ว่ามาตรา 76 (1) หมายถึงภาษีเพิ่มเติม (แทนที่จะโทษ) ผู้พิพากษาในการได้ยินอุทธรณ์การกำหนดเพิ่มเติมภาษีโดยทั่วไปหมายภาษีเพิ่มเติมเช่น "ในสาระสำคัญการลงโทษ" (CIR โวลต์แมคนีล (22 SATC 374 ที่ 382) และ CIR โวดาคอสตา (47 SATC 87)) สำหรับวัตถุประสงค์ของบทความนี้, คำว่า "ภาษีเพิ่มเติม" และ "บทลงโทษ" จะใช้สลับกันได้ตามความเหมาะสมอย่างไรก็ตามมาตรา76 (2) (ก) แห่งพระราชบัญญัติเช่นเดียวกับกฎหมายทั่วไปรู้ว่าใดๆ โทษหรือลงโทษ ที่ควรจะได้รับการกำหนดโทษสำหรับความผิดการจัดเก็บภาษีอาจจะส่งในกรณีที่"เหตุขัดข้อง" อยู่ในบทความก่อนหน้านี้ในวารสารการวิจัยนี้ผู้เขียนในปัจจุบันการตรวจสอบความหมายทั่วไปของคำว่า"เหตุขัดข้อง" ที่เกี่ยวข้องกับการจัดเก็บภาษีเรื่อง(Goldswain 2001a: 123-135) และมันไม่ได้เป็นความตั้งใจของบทความนี้เพื่อทบทวนแนวคิดทั่วไป ก็สรุปได้ในบทความนั้น (โดยไม่มีการอภิปรายในรายละเอียด) ว่าจำนวนของ "เหตุขัดข้อง" มีอิทธิพลต่อระดับของการลงโทษหรือการลงโทษที่ได้รับการกำหนดโดยศาลของเราในการจัดเก็บภาษีเรื่อง(Goldswain 2001b: 133-134)

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

" คุณสามารถมีพระเจ้า , คุณจะได้เป็นกษัตริย์ แต่คนที่ต้องกลัวคือภาษี
สะสม . " สุภาษิตเกี่ยวกับเก็บภาษีได้จารึกไว้ในแผ่นจารึกดินเหนียวหลาย
ที่ขุดลากาช ในฤดูร้อน พื้นที่อุดมสมบูรณ์ระหว่างแม่น้ำไทกริสยูเฟรติส
และแม่น้ำในสิ่งที่เป็นที่รู้จักกันในขณะนี้เป็นอิรัก ยาเม็ดดินกลับวันที่หกพัน
ปี ( อดัมส์ 1999:2 – 3 ) เวลาไม่ได้เปลี่ยนไปเลยนะเนี่ยผู้เสียภาษีส่วนใหญ่ยังกลัวผู้ชายภาษีและ

เหตุผลที่ดีในแง่ของมาตรา 76 ( 1 ) ของพระราชบัญญัติภาษีเงินได้ , 58 ปี 1962 ( " ทำ " ) การกระทำภาษีต่างๆ
มีกำหนดตั้งแต่ยื่นเรื่องคืนภาษีช้า
เป็นไม่ถูกต้องงบในกลับ ซึ่งอาจจะหรืออาจไม่ได้เกี่ยวข้องกับ
ความตั้งใจในส่วนของผู้เสียภาษีอากรเพื่อหลบเลี่ยงภาษี โทษสูงสุดที่อาจ
ถูกบังคับในสถานการณ์ดังกล่าวเป็นจำนวนเท่ากับ 200 % ของภาษีอย่างถูกต้อง

แต่เรียกเก็บ มาตรา 76 ( 1 ) หมายถึงภาษีเพิ่มเติม ( มากกว่าการลงโทษ )
, ตุลาการ , ได้ยินอุทธรณ์การจัดเก็บภาษีเพิ่มเติม โดยทั่วไปหมายถึง
เช่นภาษีเพิ่มเติมว่า " แก่นแท้ของการลงโทษ " ( cir วี แมคนีล ( 22 satc 374 ที่
382 ) และ cir วีดา คอสต้า ( 47 satc 87 )สำหรับวัตถุประสงค์ของบทความนี้ ,
คำ " ภาษี " และ " บทลงโทษเพิ่มเติม " ใช้แทนกันได้ตามความเหมาะสม
อย่างไรก็ตาม มาตรา 76 ( 2 ) แห่ง พระราชบัญญัติ เป็นกฎหมายทั่วไป จักโทษหรือลงโทษ
ใด ๆที่ควรจะกำหนดให้ความผิดอาจเป็นภาษีอากร
ส่งในกรณีที่ " เหตุขัดข้อง " อยู่
ในบทความก่อนหน้านี้ในงานวิจัยนี้วารสารผู้เขียนนำมาศึกษา
ความหมายทั่วไปของคำว่า " เหตุขัดข้อง " ในขณะที่มันเกี่ยวข้องกับภาษีอากร
เรื่อง ( goldswain 2001a : 123 ( 135 ) และมันไม่ได้เป็นเจตนาของบทความนี้ทบทวน
แนวคิดทั่วไป สรุปในบทความนั้น ( โดยไม่มีการอภิปราย
ในรายละเอียด ) ว่าจำนวนของเหตุขัดข้อง " มีอิทธิพลต่อระดับ
ของโทษหรือการลงโทษที่ได้รับการกำหนดโดยศาลของเราในเรื่องภาษีอากร
( goldswain 2001b : 133 - 134 )