One of the remarkable aspects of th

One of the remarkable aspects of this passage, and indeed of the story as a whole, is the point of view employed by the author. We’re in the third person, of course, but note that Welty has chosen to dispense with any omniscience that might pull us comfortably into this girl’s state of mind and into the story. There’s a disquieting lack of empathy, seemingly on the author’s part. Yet, this emotional coldness is quickly established as the story’s central theme. Isolation, and images of isolation are reinforced throughout the paragraph. The day is cold. We’re on the outskirts of town. Moreover, the nameless girl (Marian, we learn shortly) is painted for us almost cruelly in terms of bland typicality. We’re told she’s wearing “the pointed white cap all the little girls were wearing that year.”

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ลักษณะเด่น ของพระธรรมตอนนี้ และแน่นอนเรื่องราวทั้งหมด อย่างใดอย่างหนึ่งคือมองว่าจ้าง โดยผู้เขียน เราอยู่ในบุคคลที่สาม แน่นอน แต่ทราบว่า Welty เลือกที่จะจ่ายกับสัพพัญญูที่อาจดึงเราสบายคนนี้สภาวะของจิตใจ และ เป็นเรื่องราว มีการกระทบคัมภีร์ขาดการเอาใจใส่ ดูเหมือนว่าในส่วนของผู้เขียน ยัง ความหนาวเย็นนี้อารมณ์เป็นอย่างรวดเร็วก่อตั้งขึ้นเป็นศูนย์กลางของเรื่อง แยก และภาพของการแยกกำลังเสริมแรงตลอดทั้งย่อหน้า เย็นวันนั้น เราอยู่รอบนอกของเมือง นอกจากนี้ สาวนิรนาม (เรียน เราเรียนรู้ช้า) ทาสีเราเกือบหฤโหดในแง่ typicality อ่อน เรากำลังบอกเธอจะสวมใส่ "สีขาวชี้ทุนทั้งหมดที่สาวน้อยได้สวมปี"

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ด้านหนึ่งที่โดดเด่นของเส้นทางนี้และแน่นอนของเรื่องที่เป็นทั้งเป็นจุดชมวิวที่ใช้โดยผู้เขียน เรากำลังอยู่ในบุคคลที่สามแน่นอน แต่ทราบว่า Welty ได้เลือกที่จะจัดการกับสัพพัญญูใด ๆ ที่อาจดึงเราสะดวกสบายในรัฐของผู้หญิงคนนี้ของจิตใจและในเรื่องนี้ มีการขาดคัมภีร์ของการเอาใจใส่เป็นดูเหมือนว่าในส่วนของผู้เขียน แต่ความหนาวเย็นอารมณ์นี้จะจัดตั้งขึ้นอย่างรวดเร็วเป็นแก่นกลางของเรื่อง การแยกและภาพของการแยกจะเสริมตลอดวรรค วันที่มีอากาศหนาวเย็น เรากำลังอยู่ในเขตชานเมืองของเมือง นอกจากนี้สาวนิรนาม (แมเราเรียนรู้ไม่นาน) เป็นภาพวาดสำหรับเราเกือบจะโหดร้ายในแง่ของการ typicality อ่อนโยน เรากำลังบอกว่าเธอสวม "หมวกสีขาวชี้ทั้งหมดที่สาวน้อยสวมปีนั้น."

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ด้านหนึ่งที่โดดเด่นของทางเดินนี้ และแท้จริงของเรื่องราวทั้งหมด เป็นมุมมองที่ใช้โดยผู้เขียน เราเป็นคนที่สาม แน่นอน แต่ทราบว่า แสงโชติ ได้เลือกให้ กับ สัพพัญญู ที่อาจดึงเราให้ความสะดวกสบายในผู้หญิงเป็นสภาวะของจิตใจ และในเรื่อง มีการขาดการเอาใจใส่ดูไม่ดี ปรากฏอยู่ในส่วนของผู้เขียน แต่ความเย็นอารมณ์ได้อย่างรวดเร็ว ก่อตั้งเป็นเรื่องราวของชุดรูปแบบกลาง . การแยกและการแยกภาพเสริมตลอดตอน วันหนาว เราอยู่ในเขตชานเมืองของเมือง นอกจากนี้ สาวนิรนาม ( มาเรียน เราเรียนรู้ในไม่ช้า ) ทาสีให้เราเกือบมหาโหด ในแง่ของการเป็นตัวอย่างอ่อนโยน . เรากำลังบอกเธอสวม " หมวกแหลมสีขาวทั้งหมด สาวน้อย ใส่ปี”