McHugh (1997) suggested that stress

McHugh (1997) suggested that stress should be included in the change management
agenda. She argued that people involved in the management of change need to
acknowledge the fact that increased pressure and stress are put on employees because
of continuous organizational change and that it is necessary for organizations to think
of incorporating a stress management programme within the change management
programme. Moreover, Armenakis and Bedeian (1999, p. 307) considered stress as an
obstacle to change planning and implementation and they argued that:
Receptivity, resistance, commitment, cynicism, stress, and related personal reactions are
clearly relevant criterion variables to be considered in the framework of planning and
implementing an organizational change. Change can obviously cause cynicism and stress,
thereby inhibiting success.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

McHugh (1997) แนะนำว่า ควรรวมความเครียดในการจัดการการเปลี่ยนแปลงวาระการประชุม เธอโต้เถียงว่า ผู้เกี่ยวข้องในการจัดการการเปลี่ยนแปลงต้องยอมรับความจริงที่เพิ่มความดันและความเครียดจะใส่พนักงานเนื่องจากเปลี่ยนแปลงองค์กรอย่างต่อเนื่องและที่ จำเป็นสำหรับองค์กรในการคิดของโครงการการจัดการความเครียดภายในการจัดการการเปลี่ยนแปลงโครงการ นอกจากนี้ Armenakis และ Bedeian (1999, p. 307) ถือว่าความเครียดเป็นการอุปสรรคต่อการเปลี่ยนแปลงการวางแผน และดำเนินการ และพวกเขาโต้เถียงที่: Receptivity ต้านทาน มั่น ทำ ความเครียด และปฏิกิริยาที่เกี่ยวข้องส่วนบุคคลตัวแปรเกณฑ์ที่เกี่ยวข้องอย่างชัดเจนจะเป็นกรอบของการวางแผน และนำการเปลี่ยนแปลงองค์กร เปลี่ยนแปลงอย่างชัดเจนสามารถทำให้ทำและความเครียดinhibiting จึงประสบความสำเร็จ

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ฮิวจ์ (1997) ชี้ให้เห็นว่าความเครียดควรจะรวมอยู่ในการจัดการการเปลี่ยนแปลง
วาระการประชุม เธอแย้งว่าคนที่เกี่ยวข้องในการบริหารจัดการของการเปลี่ยนแปลงต้อง
ยอมรับความจริงที่ว่าเพิ่มความกดดันและความเครียดจะใส่กับพนักงานเนื่องจาก
การเปลี่ยนแปลงขององค์กรอย่างต่อเนื่องและเห็นว่ามันเป็นสิ่งที่จำเป็นสำหรับองค์กรที่จะคิด
ของการรวมโปรแกรมการจัดการความเครียดในการจัดการการเปลี่ยนแปลง
โปรแกรม นอกจากนี้ Armenakis และ Bedeian (. ปี 1999 P 307) การพิจารณาความเครียดเป็น
อุปสรรคต่อการเปลี่ยนการวางแผนและการดำเนินการและพวกเขาก็เป็นที่ถกเถียงกันว่า
การเต็มใจรับความต้านทาน, ความมุ่งมั่น, ความเห็นถากถางดูถูกความเครียดและปฏิกิริยาส่วนบุคคลที่เกี่ยวข้องกันได้
ตัวแปรเกณฑ์ที่เกี่ยวข้องอย่างชัดเจนที่จะได้รับการพิจารณาใน กรอบของการวางแผนและ
การดำเนินการเปลี่ยนแปลงองค์กร การเปลี่ยนแปลงอย่างเห็นได้ชัดอาจทำให้เกิดการเยาะเย้ยถากถางและความเครียด
จึงยับยั้งความสำเร็จ

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

แมคฮิวจ์ ( 2540 ) พบว่า ความเครียดควรจะรวมอยู่ในการเปลี่ยนแปลงการจัดการ
ระเบียบวาระการประชุม เธอแย้งว่าผู้ที่เกี่ยวข้องในการจัดการการเปลี่ยนแปลงต้อง
ยอมรับความจริงที่ว่า เพิ่มความกดดันและความเครียดให้พนักงานขององค์กรอย่างต่อเนื่อง และเนื่องจาก
เปลี่ยนที่จำเป็นสำหรับองค์กรที่คิด
การผสมผสานโปรแกรมการจัดการความเครียดในการจัดการเปลี่ยนแปลง
) นอกจากนี้ armenakis และ bedeian ( 2542 , หน้า 237 ) การพิจารณาความเครียดเป็น
อุปสรรคที่จะเปลี่ยนการวางแผนและการดำเนินงานและพวกเขาเสนอว่า :
รับ , ต้านทาน , ความมุ่งมั่น , ความเหยียดหยาม ความเครียด และปฏิกิริยาที่เกี่ยวข้องกับ
ส่วนบุคคลตัวแปรที่เกี่ยวข้องอย่างชัดเจน เกณฑ์ที่จะพิจารณาในกรอบของการวางแผนและ
การเปลี่ยนโครงสร้างองค์กร เปลี่ยนได้แน่นอน เพราะความเห็นถากถางดูถูกและความเครียด
จึงขัดขวางความสำเร็จ