12. The ‘Mama Lus Frut’ scheme has

12. The ‘Mama Lus Frut’ scheme has been hailed as an important gender equity initiative
of the oil palm industry. In practice, it involves tiny amounts of money. The relationship
between the Mills and the poor families engaged in the industry is a far more important
equity issue. There is massive inequality of rewards, in the industry; working, landowning
families get a tiny fraction of oil palm revenue. (Chapter 6.1)
13. Land disputes and the undervaluation of customary land plague the oil palm industry,
but not because customary land owners are unreasonable. They see that their families are not
benefiting from a very productive industry (not sharing, in the way that traditional
communities would), and are complaining about the distribution of benefits and costs.
(Chapter 6.2)
14. Customary land is either given no value, or a nominal rate (applied to leases, and parts
of the price review costing process) of 20 Kina per hectare per year. This is far less than the
productive capacity of customary land, in terms of subsistence (food and housing) and cash
crop values. Ordinary subsistence and cash crops values for customary land can exceed
13,500 Kina per year, on just one hectare. (Chapters 5.4 & 6.2)
15. Even those oil palm farmers who secure good medium returns (of 5,000 or 6,000 Kina
per year) have a range of complaints about the crop, including the poor returns for the effort
involved, and the social and environmental impact. Some of their comments are listed in this
report. (Chapter 7)
16. Small farmers deserve much better information about the costs and benefits of oil
palm, and alternative cash crops. They need to know more about their relationship to the
industry, the implications for land use, the economic potential of customary land, the
environmental impacts, and the relationship between oil palm and other cash crops. (Chapter
8)
17. Small farmers should consider the development of combinations of domestic and
export cash crops at family and village levels. This means crops specifically designed for
market and not just the sale of excess garden food. The domestic crops (eg. peanut, buai,
cucumber, fruits) allow a far better share in the value chain, especially when the market or

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

12. โครงร่าง 'มาม่า Lus Frut' ได้รับคำยกย่องเป็นริส่วนเพศที่สำคัญของอุตสาหกรรมปาล์มน้ำมัน ในทางปฏิบัติ มันเกี่ยวข้องกับเงินเล็ก ๆ ความสัมพันธ์ระหว่างครอบครัวที่ยากจนที่เข้าร่วมในอุตสาหกรรมและโรงงานผลิตมีความสำคัญมากส่วนปัญหาการ มีอสมการใหญ่ของรางวัล ในอุตสาหกรรม ทำงาน landowningเศษเล็ก ๆ ของปาล์มรายได้ครอบครัวได้ (บทที่ 6.1)13. ที่ดินพิพาทและ undervaluation กาฬโรคจารีตประเพณีที่ดินอุตสาหกรรมน้ำมันปาล์มแต่ไม่ได้เนื่องจากเจ้าของที่ดินจารีตประเพณี unreasonable พวกเขาเห็นว่า ครอบครัวของพวกเขาจะไม่เกียรติยศจากอุตสาหกรรมมีมาก (ไม่ใช้ร่วมกัน ในที่ทางที่ดั้งเดิมชุมชนจะ), และบ่นเกี่ยวกับการกระจายผลประโยชน์และต้นทุน(บทที่ 6.2)14. ที่ดินจารีตประเพณีจะได้ไม่ หรืออัตราระบุ (ใช้การเช่า ชิ้นส่วนของราคาตรวจสอบต้นทุนกระบวนการ) ของ Kina 20 ต่อ hectare ต่อปี นี้อยู่ไกลน้อยกว่ามีประสิทธิภาพกำลังของจารีตประเพณี ชีพ (อาหารและที่อยู่อาศัย) และเงินสดตัดค่า สามารถเกินปกติชีพและพืชเงินสดค่าที่ดินจารีตประเพณี13,500 kina ต่อปี ในเพียงหนึ่ง hectare (บทที่ 5.4 และ 6.2)15. แม้น้ำมันปาล์มชาวดีกลางทางส่ง (Kina 5000 หรือ 6000ต่อปี) มีช่วงของการร้องเรียนเกี่ยวกับพืช รวมกลับดีสำหรับความพยายามเกี่ยวข้อง และผลกระทบต่อสังคม และสิ่งแวดล้อม บางข้อคิดเห็นของพวกเขาอยู่ในนี้รายงาน (บทที่ 7)16. เกษตรกรสมควรข้อมูลมากขึ้นเกี่ยวกับต้นทุนและผลประโยชน์ของน้ำมันปาล์ม และพืชเงินสดสำรอง ต้องการทราบเพิ่มเติมเกี่ยวกับความสัมพันธ์ของการอุตสาหกรรม ผลกระทบสำหรับที่ดินใช้ ศักยภาพทางเศรษฐกิจของจารีตประเพณี การผลกระทบต่อสิ่งแวดล้อม และความสัมพันธ์ระหว่างน้ำมันปาล์มและพืชเงินสดอื่น ๆ (บท8)17. เกษตรกรควรพิจารณาการพัฒนาของประเทศ และส่งออกพืชเงินสดในระดับหมู่บ้านและครอบครัว หมายถึง พืชที่ออกแบบเฉพาะสำหรับตลาดและการขายอาหารสวนเกินไม่เพียง พืชภายในประเทศ (เช่น. ถั่วลิสง buaiแตงกวา ผลไม้) อนุญาตให้ใช้ร่วมกันมากขึ้นในห่วงโซ่คุณค่า โดยเฉพาะอย่างยิ่งเมื่อตลาด หรือ

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

12 'มาม่า Lus Frut'
โครงการที่ได้รับการยกย่องว่าเป็นความคิดริเริ่มส่วนเพศที่สำคัญของน้ำมันปาล์มอุตสาหกรรม ในทางปฏิบัติมันเกี่ยวข้องกับจำนวนเล็ก ๆ ของเงิน ความสัมพันธ์ระหว่างมิลส์และครอบครัวที่ยากจนมีส่วนร่วมในอุตสาหกรรมเป็นสิ่งที่สำคัญมากขึ้นปัญหาส่วน มีความไม่เท่าเทียมกันของรางวัลใหญ่ในอุตสาหกรรม; ทำงาน landowning ครอบครัวได้รับส่วนเล็ก ๆ ของน้ำมันปาล์มรายได้ (บทที่ 6.1) 13 ข้อพิพาทที่ดินและเบาที่ดินจารีตประเพณีเกิดภัยพิบัติอุตสาหกรรมน้ำมันปาล์มแต่ไม่ได้เพราะเจ้าของที่ดินธรรมเนียมที่จะไม่มีเหตุผล พวกเขาเห็นว่าครอบครัวของพวกเขาจะไม่ได้รับประโยชน์จากอุตสาหกรรมการผลิตมาก(ไม่ได้ใช้งานร่วมกันในวิธีการที่แบบดั้งเดิมของชุมชนจะ) และจะบ่นเกี่ยวกับการกระจายของผลประโยชน์และค่าใช้จ่าย. (บทที่ 6.2) 14 ที่ดินจารีตประเพณีเป็นทั้งได้รับไม่มีค่าหรืออัตราการระบุ (นำไปใช้กับสัญญาเช่าและส่วนของกระบวนการตรวจสอบราคาต้นทุน) 20 Kina ต่อไร่ต่อปี นี้อยู่ไกลน้อยกว่ากำลังการผลิตของที่ดินจารีตประเพณีในแง่ของการดำรงชีวิต (อาหารและที่อยู่อาศัย) และเงินค่าพืช การดำรงชีวิตสามัญและเงินค่าที่ดินพืชจารีตประเพณีเกิน13,500 Kina ต่อปีเพียงหนึ่งเฮกตาร์ (บทที่ 5.4 และ 6.2) 15 แม้ผู้ที่เกษตรกรปาล์มน้ำมันที่มีความปลอดภัยผลตอบแทนสื่อที่ดี (5,000 หรือ 6,000 Kina ต่อปี) มีช่วงของข้อร้องเรียนเกี่ยวกับการเพาะปลูกรวมทั้งผลตอบแทนที่ดีสำหรับความพยายามที่เกี่ยวข้องและผลกระทบทางสังคมและสิ่งแวดล้อม บางส่วนของความคิดเห็นของตนมีการระบุไว้ในรายงาน (บทที่ 7) 16 เกษตรกรรายย่อยสมควรได้รับข้อมูลที่ดีมากเกี่ยวกับค่าใช้จ่ายและประโยชน์ของน้ำมันปาล์มและพืชเศรษฐกิจทางเลือก พวกเขาจำเป็นต้องทราบข้อมูลเพิ่มเติมเกี่ยวกับความสัมพันธ์ของพวกเขาเพื่ออุตสาหกรรมความหมายสำหรับการใช้ประโยชน์ที่ดินศักยภาพทางเศรษฐกิจของที่ดินจารีตประเพณีที่ผลกระทบต่อสิ่งแวดล้อมและความสัมพันธ์ระหว่างน้ำมันปาล์มและพืชเศรษฐกิจอื่นๆ (บทที่8) 17 เกษตรกรรายย่อยควรพิจารณาการพัฒนาของการรวมกันของทั้งในประเทศและการส่งออกพืชเศรษฐกิจที่ครอบครัวและระดับหมู่บ้าน ซึ่งหมายความว่าพืชที่ออกแบบมาเฉพาะสำหรับการตลาดและไม่ได้เป็นเพียงการขายอาหารสวนส่วนเกิน พืชภายในประเทศ (เช่น. ถั่วลิสง buai, แตงกวา, ผลไม้) อนุญาตให้มีส่วนแบ่งที่ดีกว่าในห่วงโซ่มูลค่าโดยเฉพาะอย่างยิ่งเมื่อตลาดหรือ

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

12 . ' แม่ ' ลัส frut โครงการได้รับการยกย่องว่าเป็น
ริเริ่มความเสมอภาคทางเพศที่สำคัญของอุตสาหกรรมปาล์มน้ำมัน ในการปฏิบัติ มันเกี่ยวข้องกับจํานวนเล็ก ๆของเงิน ความสัมพันธ์
ระหว่างโรงงานและครอบครัวยากจนหมั้นในอุตสาหกรรมเป็นไกลที่สำคัญ
ทุนเพิ่มเติมปัญหา มีความใหญ่ของรางวัลในอุตสาหกรรม landowning
; การทำงานครอบครัวได้รับส่วนเล็ก ๆของรายได้ของปาล์มน้ำมัน ( บทที่ 6.1 )
13 ข้อพิพาทเรื่องที่ดินและการตีราคาของจารีตประเพณีโรคระบาดที่ดินปาล์มน้ำมันอุตสาหกรรม ,
แต่ไม่ได้เพราะเจ้าของที่ดิน แบบไม่มีเหตุผล พวกเขาพบว่าครอบครัวของพวกเขาจะไม่ได้รับประโยชน์จากอุตสาหกรรมผลิตมาก
( ไม่ใช้ในทางที่แบบดั้งเดิม
ชุมชนจะ )และบ่นเกี่ยวกับการกระจายผลประโยชน์และค่าใช้จ่าย .
( บทที่ 6.2 )
14 ประจำแผ่นดินใดให้คุณค่า หรือระบุคะแนน ( ใช้กับสัญญาเช่า , และชิ้นส่วน
ของราคาต้นทุนกระบวนการทบทวน ) 20 คินาต่อเฮกตาร์ต่อปี นี่คือไกลน้อยกว่า
กําลังการผลิตของจารีตประเพณีที่ดินในแง่ของยังชีพ ( อาหารและที่อยู่อาศัย ) และพืช
ค่ายังชีพธรรมดาและพืชเศรษฐกิจค่าประจำแผ่นดินเกิน
13500 คินาต่อปี ต่อหนึ่งไร่ ( บทที่ 5.4 & 6.2 )
15 แม้ผู้ปาล์มน้ำมันเกษตรกรที่กลับมามีความปลอดภัยดี ปานกลาง ( 5 , 000 หรือ 6000 คินา
ต่อปี ) มีช่วงของข้อร้องเรียนเกี่ยวกับการเพาะปลูก รวมทั้งผลตอบแทนที่ไม่ดีสำหรับความพยายาม
ที่เกี่ยวข้อง และผลกระทบต่อสังคมและสิ่งแวดล้อมบางส่วนของความคิดเห็นของพวกเขามีการระบุไว้ในรายงานนี้

( ตอนที่ 7 )
16 ชาวนาควรได้รับข้อมูลมากขึ้นเกี่ยวกับต้นทุนและผลประโยชน์ของน้ำมัน
Palm และพืชเศรษฐกิจทางเลือก พวกเขาต้องการทราบข้อมูลเพิ่มเติมเกี่ยวกับความสัมพันธ์ของพวกเขากับ
อุตสาหกรรม สำหรับการใช้ประโยชน์ที่ดิน ศักยภาพทางเศรษฐกิจของจารีตประเพณีที่ดิน
ผลกระทบสิ่งแวดล้อมและความสัมพันธ์ระหว่างน้ำมันปาล์ม และพืชเศรษฐกิจอื่น ๆ ( บท

8 ) 17 ชาวนาควรพิจารณาการพัฒนาชุดของภายในประเทศและการส่งออกพืชเศรษฐกิจ
ครอบครัวและหมู่บ้านระดับ หมายถึง พืชที่ออกแบบมาโดยเฉพาะสำหรับ
ตลาดไม่ใช่แค่ขายอาหารสวนเกิน พืชผลในประเทศ ( เช่นถั่วลิสง , บ๊วย
, แตงกวา , ผลไม้ ) ให้ใช้ดีกว่าในห่วงโซ่คุณค่า ,โดยเฉพาะอย่างยิ่งเมื่อตลาด หรือ